Paragraphes |
[112] |
ἀνθρωπίνην
ἰέναι
μὴ
χρῆναι
διδασκαλίαν
|
ἔτι, |
Ἀθήνας
καὶ
τὴν
ἄλλην
Ἑλλάδα, |
[89] |
τε
ἐκτρεφόμενοι
γέλωτα
ὤφλομεν,
ἐπιτελοῦμεν
|
ἔτι, |
ἀλλὰ
σφᾶς
αὐτούς,
καὶ
εἰ |
[27] |
Χριστῷ
συνυψοῦται
θεῷ.
Οἱ
δὲ
|
ἔτι |
ἄπιστοι
τέκνα
ὀργῆς"
ὀνομάζονται,
τρεφόμενα |
[39] |
ὁποῖοι,
τί
καὶ
χρὴ
λέγειν
|
ἔτι, |
(ἀποχρώντως
αὐτῶν
διεληλεγμένων;
Ἀλλ'
οὖν |
[39] |
τῆς
χώρας
αὐτῶν
ὁμοίως
ἰχθύν,
|
ἔτι |
γε
μὴν
Ἡρακλεοπολῖται
ἰχνεύμονα,
Σαῗ |
[37] |
πολλαὶ
καὶ
καλαὶ
καὶ
νῦν
|
ἔτι |
γυναῖκες
καὶ
Λήδας
εὐπρε
πέστεραι |
[26] |
Εὐμενίδας
Παλαμναίους
τε
καὶ
Προστροπαίους,
|
ἔτι |
δὲ
Ἀλάστορας
ἀναπεπλάκασιν
(οἱ
ἀμφὶ |
[20] |
Βαυβὼ
καὶ
Δυσαύλης
καὶ
Τριπτόλεμος,
|
ἔτι |
δὲ
Εὔμολπός
τε
καὶ
Εὐβουλεύς· |
[92] |
οὖν
ὁ
κύριος;
(Οὐ
μνησικακεῖ,
|
ἔτι |
ἐλεεῖ,
ἔτι
τὴν
μετάνοιαν
ἀπαιτεῖ. |
[94] |
φιλοῦντι
τὸν
πατέρα,
δι'
ὃν
|
ἔτι |
ἐργάζεται,
ᾧ
μόνῳ
καὶ
ὑπισχνεῖται |
[55] |
μετὰ
δαίμονας
ἄλλους.
(Πῶς
οὖν
|
ἔτι |
θεοὶ
τὰ
εἴδωλα
καὶ
οἱ |
[58] |
δαῖς
πεποιηκότες.
Γάμοι
τε
οὖν
|
ἔτι |
καὶ
παιδοποιίαι
καὶ
λοχεῖαι
θεῶν |
[32] |
γέλωτας
καὶ
μάχας
δουλείας
τε
|
ἔτι |
καὶ
συμπόσια
συμπλοκάς
τ'
αὖ |
[61] |
θεώμενοι
οὐκ
αἰσχύνεσθε,
φυλάττετε
δὲ
|
ἔτι |
μᾶλλον
ἀνακείμενα,
ὥσπερ
ἀμέλει
τῶν |
[17] |
οὗτοι
δὴ
οἱ
Τιτᾶνες
διέσπασαν,
|
ἔτι |
νηπίαχον
ὄντα,
ὡς
ὁ
τῆς |
[27] |
ἡμεῖς
δὲ
οὐκ
ὀργῆς
θρέμματα
|
ἔτι, |
οἱ
τῆς
πλάνης
ἀπεσπασμένοι,
ᾄσσοντες |
[111] |
ὅτε
ἐν
παραδείσῳ
ἔπαιζε
λελυμένος,
|
ἔτι |
παιδίον
ἦν
τοῦ
θεοῦ·
ὅτε |
[46] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων
οἱ
|
ἔτι |
παλαιότεροι
ξύλα
ἱδρύοντο
περιφανῆ
καὶ |
[46] |
ὑμῶν
εἰλύαται
κεφαλαί.
~(Εἰ
δ'
|
ἔτι |
πρὸς
τούτοις
φέρων
ὑμῖν
τὰ |
[99] |
ἀναγνώρισον
τὸν
πατέρα.
Σὺ
δὲ
|
ἔτι |
ταῖς
ἁμαρτίαις
παραμένεις,
προστετηκὼς
ἡδοναῖς; |
[60] |
τοῦ
σκίμποδος
κατακείμενοι
παρ'
αὐτὰς
|
ἔτι |
τὰς
περιπλοκὰς
ἀφορῶσιν
εἰς
τὴν |
[122] |
ἀσεβεῖν
νομίζουσιν,
καὶ
αὐτήν
γε
|
ἔτι |
τὴν
ἄγνοιαν
μανίας
εἶδος
ὑπογράφοντες |
[92] |
κύριος;
(Οὐ
μνησικακεῖ,
ἔτι
ἐλεεῖ,
|
ἔτι |
τὴν
μετάνοιαν
ἀπαιτεῖ.
Ἐρέσθαι
δὲ |
[62] |
κάτω.
Ἦ
πού
γ'
ἂν
|
ἔτι |
τὴν
Πραξιτέλους
Δήμητρα
καὶ
Κόρην |
[84] |
τὴν
τιμήν·
τί
δὴ
οὖν
|
ἔτι |
τὴν
χάριν
εἰς
ὀργὴν
μεταλλάσσομεν |
[96] |
οὐ
γὰρ
τὰ
πάτρια
ὑμᾶς
|
ἔτι |
τῆς
ἀληθείας
ἀπασχολεῖ
ἔθη
προκατηχημένους, |
[90] |
ἐξεσπασμένος
ἐκ
πυρός;
Τίς
οὖν
|
ἔτι |
τοῖς
ἀνθρώποις
ὄρεξις
ἔγκειται
θανάτου |
[32] |
αἷς
δὴ
καὶ
τοσαύταις
οὔσαις
|
ἔτι |
τοῦ
Ποσειδῶνος
ὑμῶν
ἐστενοχωρεῖτο
τὰ |
[123] |
παύσασθαί
ποτε
ἱεροφαντοῦντες.
Ὑμῖν
δὲ
|
ἔτι |
τοῦτο
περιλείπεται
πέρας
τὸ
λυσιτελοῦν |
[91] |
ἄξια
πεπονθότες.
Καὶ
ταῦτα
ὁρῶντες
|
ἔτι |
τυφλώττετε
καὶ
οὐχὶ
πρὸς
τὸν |
[79] |
τὰ
ἐπὶ
τούτοις.
Μὴ
οὖν
|
ἔτι |
ὑμεῖς
εἰδωλολάτραι;
Ἀλλὰ
κἂν
νῦν |
[96] |
ἆθλον
ἀθανασία
(πρόκειται.
Μὴ
οὖν
|
ἔτι |
φροντίζετε
μηδὲ
{εἰ}
ὀλίγον,
τί |