Paragraphes |
[20] |
αἰσχροῖς
οὕτως
τελίσκονται
παθήμασιν,
ὅπου
|
γε |
Ἀθηναίοις
καὶ
τῇ
ἄλλῃ
Ἑλλάδι, |
[48] |
ὑπὸ
Πτολεμαίου
(διατραφέντων.
Ἀλλ'
ὅ
|
γε |
Ἀθηνόδωρος
ὁ
τοῦ
Σάνδωνος
ἀρχαΐζειν |
[39] |
(ἀποχρώντως
αὐτῶν
διεληλεγμένων;
Ἀλλ'
οὖν
|
γε |
Αἰγύπτιοι,
ὧν
νῦν
δὴ
ἐμνήσθην, |
[51] |
οὐ
θεοὺς
καὶ
δαίμονας
κατά
|
γε |
αἴσθησιν
τὴν
ἐμήν,
γῆν
δὲ |
[51] |
τυφλήν
τε
σμερδνήν
(τε"
ἀλλά
|
γε |
ἀμείνους
εἰσὶ
τῶν
ξοάνων
τούτων |
[66] |
ὁ
Ἀθηναῖος
Ἀρχέλαος.
Τούτω
μέν
|
γε |
ἄμφω
τὸν
νοῦν
ἐπεστησάτην
τῇ |
[90] |
τῆς
καταλλήλου
τιμωρίας,
καὶ
τῷ
|
γε |
ἄρχοντι
τῆς
κακίας
ἐπήρτηται
κόλασις. |
[54] |
(ὑβρίσαι
σπεύδων
κέρατι.
Καὶ
οὔτι
|
γε |
βασιλεῖς
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
ἰδιῶται |
[67] |
σκιαγραφίαν,
μυθολογῶν
ὕθλῳ
γραϊκῷ·
πολλοῦ
|
γε |
δεῖ
ἀνδράσιν
ἐπιτρέπειν
ἀκροᾶσθαι
τοιούτων |
[5] |
ἀλήθειαν,
ἀπέτρεπε
δὲ
εἰδώλων,
πολλοῦ
|
γε |
ἔδει
ὑμνεῖν
αὐτὸν
τοὺς
δαίμονας |
[42] |
τῇ
τετάρτῃ
(Ἰταλικῶν
ἱστορεῖ.
Φιλάνθρωποί
|
γε |
ἐκ
τούτων
καταφαίνονται
οἱ
δαίμονες· |
[93] |
θησαυρὸς
τῆς
σωτηρίας,
πρὸς
ὅν
|
γε |
ἐπείγεσθαι
χρὴ
φιλολόγους
γενο
μένους, |
[122] |
καὶ
ἀσεβεῖν
νομίζουσιν,
καὶ
αὐτήν
|
γε |
ἔτι
τὴν
ἄγνοιαν
μανίας
εἶδος |
[57] |
ἀγάλματα
καὶ
τὰς
(γραφάς.
Ὁμοία
|
γε |
ἡ
γραφή·
ἐπαινείσθω
μὲν
ἡ |
[63] |
ἔργα
τῶν
δακτύλων
αὐτοῦ.
(Ὅση
|
γε |
ἡ
δύναμις
τοῦ
θεοῦ.
Μόνον |
[81] |
τὸν
(κτίσαντα.
Καὶ
μὴν
ὅ
|
γε |
θεὸς
οὗτος,
ὃς
ἐν
ἀρχῇ |
[55] |
ἶσον
ἐποίησεν
Μοῖρα
καταφθίμενον.
Εὖ
|
γε, |
Ἵππων,
ἐπιδεικνύεις
ἡμῖν
τὴν
ἀνθρωπίνην |
[51] |
τῶν
ὀστρέων
γένος,
ἀλλὰ
ζῇ
|
γε |
καὶ
αὔξεται,
πρὸς
δὲ
καὶ |
[93] |
κληρονομία
τοῖς
θεραπεύουσι
κύριον"
καλή
|
γε |
καὶ
ἐράσμιος
ἡ
κληρονομία,
οὐ |
[29] |
καὶ
οἱ
βίοι,
πρὸς
δέ
|
γε |
(καὶ
οἱ
τάφοι
ἀνθρώπους
γεγονότας |
[54] |
ἐκέχρητο,
ὡς
αὐτὸς
μαρτυρεῖ)
ὅπου
|
γε |
καὶ
ὅλα
ἔθνη
καὶ
πόλεις |
[72] |
πρὸς
δὲ
ἡμῶν
ἐξειλεγμένα
τῷ
|
γε |
καὶ
σμικρὸν
διαθρεῖν
ἀλήθειαν
δυναμένῳ. |
[40] |
παμπόλ
λους
συνιδεῖν
δαίμονας
τῷ
|
γε |
καὶ
σμικρὸν
διαθρεῖν
δυνα
μένῳ· |
[106] |
εἰσακούσεται
φωνῆς
ἐπᾳδόντων.
~Ἀλλ'
ὑμεῖς
|
γε |
κατεπᾴσθητε
τὴν
ἀγριότητα
καὶ
παρα |
[39] |
χώρας
αὐτῶν
ὁμοίως
ἰχθύν,
ἔτι
|
γε |
μὴν
Ἡρακλεοπολῖται
ἰχνεύμονα,
Σαῗ
ται |
[2] |
κόσμου
θεάτρῳ
στεφανούμενος.
Αἴδει
δέ
|
γε |
ὁ
Εὔνομος
ὁ
ἐμὸς
οὐ |
[37] |
παραθείη
ὄψον
τῷ
Διί.
~Καλός
|
γε |
ὁ
Ζεὺς
ὁ
μαντικός,
ὁ |
[8] |
μέλος
τὸν
ἄνθρωπον
ὑγιᾶναι.
Πολύφωνός
|
γε |
ὁ
σωτὴρ
καὶ
πολύτροπος
εἰς |
[74] |
αὐτὸν
εἰσορᾷ
θνητῶν,
αὐτὸς
δέ
|
γε |
πάντας
ὁρᾶται.
Οὕτως
μὲν
δὴ |
[29] |
τούτοις
ἐπικλύζων
ὀνόμασιν;
Ἀλλ'
αἵ
|
γε |
πατρίδες
αὐτοὺς
καὶ
αἱ
τέχναι |
[7] |
χορηγήσῃ.
Ὃ
δὲ
οὐ
νῦν
|
γε |
πρῶτον
ᾤκτειρεν
ἡμᾶς
τῆς
πλάνης, |
[50] |
εἰ
μὴ
προφήτιδος
ἐπακούεις,
τοῦ
|
γε |
σοῦ
ἄκουσον
φιλοσόφου,
τοῦ
Ἐφεσίου |
[22] |
ἐκ
καλάθου
εἰς
κίστην.
~Καλά
|
γε |
τὰ
θεάματα
καὶ
θεᾷ
πρέποντα. |
[92] |
ὢ
πρὸς
τῆς
ἀληθείας,
σωφρονῶν
|
γε |
τἀγαθὸν
καταλείπων
κακίᾳ
σύνεστιν;
Τίς |
[51] |
ζῴου,
τὰ
(ἀγάλματα.
Καὶ
ὅπως
|
γε |
τεθείασται
τὰ
ἀναίσθητα,
ἀπορεῖν
ἔπεισί |
[66] |
τοῦ
Περιπάτου
μνησθῆναι·
καὶ
ὅ
|
γε |
τῆς
αἱρέσεως
πατήρ,
τῶν
ὅλων |
[53] |
εἰδώλων
ἔλεγχον
νομίζων.
Ἀλλ'
οὔτι
|
γε |
τὸ
πῦρ
καὶ
οἱ
σεισμοὶ |
[6] |
ἀνθρώπους
ὀνειρώσσοντες·
ἀλλ'
οὐ
πρό
|
γε |
τοῦ
κόσμου
τοῦδε
τούτων
οὐδὲ |
[12] |
τὴν
ἐγκεκρυμμένην
αὐτοῖς
καὶ
αὐτούς
|
γε |
τοὺς
καλουμένους
ὑμῶν
θεούς,
ὧν |
[39] |
φησιν
Εὐφορίων,
σέβουσι
Σάμιοι)
οὐδέ
|
γε |
τῶν
τὴν
Φοινίκην
Σύρων
κατοικούντων, |
[24] |
μὴ
νενοηκότας,
ἀλλὰ
τὴν
πλάνην
|
γε |
ὑπωπτευκότας,
ὅπερ
οὐ
σμικρὸν
εἰς |
[100] |
φέρει
τὴν
ἀπείθειαν,
καὶ
ὅσῳ
|
γε |
φρονιμώτερος
εἶναι
δόξει,
πρὸς
κακοῦ |
[68] |
Ῥητέον
γὰρ
οὐδαμῶς
ἐστίν.
Εὖ
|
γε, |
ὦ
Πλάτων,
ἐπαφᾶσαι
τῆς
ἀληθείας· |