Alphabétiquement     [«   »]
σώφρων 1
τ 7
Τὰ 4
τὰ 229
τά 1
τἀγαθὸν 3
τἀγαθοῦ 2
Fréquences     [«    »]
216 ἐν
175 τῷ
217 τῶν
229 τὰ
261 τὸ
275 τῆς
295 τοῦ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Discours aux gentils

τὰ


Paragraphes
[95]   ἀκούσητέ μου" φησί, καὶ θελήσητε,  τὰ   ἀγαθὰ τῆς γῆς φάγεσθε, ὑπακοῆς
[98]   ὁρωμένου τοῦ γηγενοῦς γήινος εἰκὼν  τὰ   ἀγάλματα ἀνδρείκελα, πόρρω τῆς ἀληθείας
[46]   ἔτι πρὸς τούτοις φέρων ὑμῖν  τὰ   ἀγάλματα αὐτὰ ἐπισκοπεῖν παραθείην, ἐπιόντες
[52]   αὐτῶν τῶν θεῶν, οἷς δὴ  (τὰ   ἀγάλματα ἐπιπεφήμισται. Διονύσιος μὲν γὰρ
[47]   Ἀπόλλωνος εἰ> Φειδίας πάλιν ἐκεῖνα  τὰ   ἀγάλματα καθάπερ τοὺς λέοντας τοὺς
[52]   ἐσύλησαν καὶ αὐτὰ ἐχώνευσαν  (τὰ   ἀγάλματα. Καὶ εἰ Καμβύσης τις
[51]   καὶ παντός ἐστιν ἀτιμότερα ζῴου,  τὰ   (ἀγάλματα. Καὶ ὅπως γε τεθείασται
[51]   ἐμήν, γῆν δὲ καὶ τέχνην,  τὰ   ἀγάλματα ὅπερ ἐστίν. Ἔστιν γὰρ
[53]   δυσωποῦνται οὐ τοὺς δαίμονας, οὐ  τὰ   ἀγάλματα, οὐ μᾶλλον τὰς
[57]   γοῦν τις τὰς γραφὰς καὶ  τὰ   ἀγάλματα περινοστῶν θεῷτο, γνωριεῖ ὑμῶν
[51]   δὲ οὐδὲ μιᾶς (αἰσθήσεως μετέχει,  τὰ   ἀγάλματα. Πολλὰ δέ ἐστι τῶν
[22]   κίσται μυστικαί· δεῖ γὰρ ἀπογυμνῶσαι  τὰ   ἅγια αὐτῶν καὶ τὰ ἄρρητα
[22]   καὶ μήκωνες; Ταῦτ' ἔστιν αὐτῶν  τὰ   ἅγια. (Καὶ προσέτι τῆς Θέμιδος
[109]   συνηθείας, καθάπερ καὶ οἱ παῖδες  τὰ   ἀθύρματα ἄνδρες γενόμενοι ἀπέρριψαν. ~Τάχει
[20]   γενομένη, ὡς ὑπεροραθεῖσα δῆθεν, ἀναστέλλεται  τὰ   αἰδοῖα καὶ ἐπιδεικνύει τῇ θεῷ·
[89]   τοῖς πατρῴοις ἐναποβλύζομεν, καὶ  τὰ   ἄλλα, νηπιάζοντες ὑπὸ μητράσιν
[100]   καὶ ἐξαίρετον καὶ ἰδιωματικὸν παρὰ  τὰ   ἄλλα ζῷα κατειλημμένοι, αὔταρκες ἐφόδιον
[11]   καὶ Κολοφῶνος ἄλλη πηγή, καὶ  τὰ   ἄλλα ὁμοίως τέθνηκε νάματα μαντικὰ
[39]   παύεσθε, ὁποῖοί τινες καὶ περὶ  τὰ   ἄλογα ζῷα; Θεσσαλοὶ μὲν ὑμῶν
[39]   Αἰγύπτιοι κωμηδὸν καὶ κατὰ πόλεις  τὰ   ἄλογα τῶν ζῴων ἐκτετιμηκότες ἤπερ
[52]   αἰσχροκέρδειαν ἐδῄωσαν τὰ ἱερὰ καὶ  τὰ   ἀναθήματα ἐσύλησαν καὶ αὐτὰ
[51]   (ἀγάλματα. Καὶ ὅπως γε τεθείασται  τὰ   ἀναίσθητα, ἀπορεῖν ἔπεισί μοι καὶ
[43]   ἄνθρωποι, τὰ μὲν θηρία περιφεύγομεν  τὰ   ἀνήμερα, κἄν που περιτύ χωμεν
[22]   ἅγια. (Καὶ προσέτι τῆς Θέμιδος  τὰ   ἀπόρρητα σύμβολα ὀρίγανον, λύχνος, ξίφος,
[4]   ἐρριμμένους. ~Μόνος γοῦν τῶν πώποτε  τὰ   ἀργαλεώτατα θηρία, τοὺς ἀνθρώπους, ἐτιθάσευεν,
[94]   γὰρ σῴζων παύεται, συμβουλεύει δὲ  τὰ   ἄριστα· δίκαιοι γένεσθε, λέγει κύριος·
[22]   ἀπογυμνῶσαι τὰ ἅγια αὐτῶν καὶ  τὰ   ἄρρητα ἐξειπεῖν. Οὐ σησαμαῖ ταῦτα
[61]   ἀκολασίᾳ. ~Ταῦτα ὑμῶν τῆς ἡδυπαθείας  τὰ   ἀρχέτυπα, αὗται τῆς ὕβρεως αἱ
[93]   δὲ ἡμῖν ἐνθένδε τὰ ἔργα  τὰ   ἀστεῖα καὶ συνίπταται τῷ τῆς
[116]   ἐκτάττει· (ταῦτα ἡμῶν τὰ ὅπλα  τὰ   ἄτρωτα· τούτοις ἐξοπλισάμενοι παραταξώμεθα τῷ
[69]   ὄντως θεός, ἴσος ἀεὶ κατὰ  τὰ   αὐτὰ καὶ ὡσαύτως ἔχων, μετρεῖ
[32]   τε θεῶν τε" τοσοῦτος περὶ  τὰ   ἀφρο δίσια ἐξεχύθη, ὡς ἐπιθυμεῖν
[33]   θεῶν ἴσως μόνοι ᾄττουσι περὶ  τὰ   ἀφροδίσια· θηλύτεραι δὲ θεαὶ μένον
[18]   ~Καὶ τῆσδε ὑμῖν τῆς τελετῆς  τὰ   ἀχρεῖα σύμβολα οὐκ ἀχρεῖον εἰς
[11]   μαντι κῆς, μᾶλλον δὲ μανικῆς,  τὰ   ἄχρηστα χρηστήρια, τὸν Κλάριον, τὸν
[5]   λόγος, λύραν μὲν καὶ κιθάραν,  τὰ   ἄψυχα ὄργανα, ὑπεριδών, κόσμον δὲ
[120]   τηρούμενον. Ταῦτα τῶν ἐμῶν μυστηρίων  τὰ   βακχεύματα· εἰ βούλει, καὶ σὺ
[95]   δωρεάν; Τί δὲ οὐχ αἱρούμεθα  τὰ   βελτίονα, θεὸν ἀντὶ τοῦ πονηροῦ,
[22]   θάνατον, τούτοις μαντεύεται τὸ πῦρ·  τὰ   γὰρ νομιζόμενα κατὰ ἀνθρώπους (μυστήρια
[70]   Σοφώ τερα, φησίν, τούτων βαρβάρων  τὰ   γένη. Οἶδά σου τοὺς διδασκάλους,
[56]   χθονίους ὑμῖν ἀναπλάττοντες θεοὺς καὶ  τὰ   γενητὰ ταῦτα πρὸ τοῦ ἀγενήτου
[79]   φυλάξασθε τὰς ἀπειλάς· ὀλολύξει γὰρ  τὰ   γλυπτὰ καὶ τὰ χειροποίητα, μᾶλλον
[51]   δὲ καὶ τῇ σελήνῃ συμπάσχει·  τὰ   δὲ ἀγάλματα ἀργά, ἄπρακτα, ἀναίσθητα,
[13]   Δηοῦς τῆς πρὸς Δία γεγενημένης,  τὰ   δὲ ἀπὸ τοῦ μύσους τοῦ
[63]   παγκάλως γεγονέναι τὸν ἄνθρωπον ὁμολογούντων,  τὰ   δὲ ἐν οὐρανῷ φαινόμενα καὶ
[61]   καὶ τὰ μὲν κρείττω μεμισήκατε,  τὰ   δὲ ἥττω τετιμήκατε, ἀρετῆς μὲν
[104]   μὲν ὄντως τοὺς ἀνθρώπους ὑπολαμβάνετε,  τὰ   δὲ θηρία καὶ τοὺς (λίθους
[55]   πλάσματι, καὶ τὰ (μὲν ἀπιστεῖσθαι,  τὰ   δὲ καὶ θαυμάζεσθαι. Αὐτίκα γοῦν
[27]   καὶ πέπλασται περὶ θεῶν ὑμῖν·  τὰ   δὲ καὶ ὅσα γεγενῆσθαι ὑπείληπται,
[51]   ἀλλ' οὐδὲ τιμῆς, οὐχ ὕβρεως·  τὰ   δὲ καὶ παντός ἐστιν ἀτιμότερα
[8]   δὲ καταλεαίνων, τὰ δὲ καταντλῶν,  τὰ   δὲ καὶ σιδήρῳ διαιρῶν, ἐπικαίων
[8]   νοσούντων σωμάτων τὰ μὲν καταπλάττων,  τὰ   δὲ καταλεαίνων, τὰ δὲ καταντλῶν,
[8]   μὲν καταπλάττων, τὰ δὲ καταλεαίνων,  τὰ   δὲ καταντλῶν, τὰ δὲ καὶ
[51]   τῇ ὀσφρήσει τῇ γεύσει·  τὰ   δὲ οὐδὲ μιᾶς (αἰσθήσεως μετέχει,
[55]   μὲν παρόντα συνηθείᾳ καταφρο νεῖσθαι,  τὰ   δὲ παρῳχηκότα τοῦ παραυτίκα ἐλέγχου
[65]   δημιουργὸν ἀγνοοῦντες, τὸν ἄναρχον θεόν,  τὰ   δὲ πτωχὰ" ταῦτα καὶ ἀσθενῆ"
[1]   γυμνῇ τῇ ᾠδῇ καὶ δὴ  τὰ   δένδρα, τὰς φηγούς, μετεφύτευε τῇ
[66]   Ποντικός; Ἔσθ' ὅπῃ οὐκ ἐπὶ  τὰ   Δημοκρίτου καὶ αὐτὸς κατασύρεται εἴδωλα.
[113]   σου τὸν θεόν· σώσει σου  τὰ   διηγήματα, παιδεύσει με ᾠδή.
[87]   ἀπὸ βρέφους ἱερὰ γράμματα οἶδας,  τὰ   δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν
[83]   μηκέτι ὑμᾶς περιπατεῖν, καθὼς καὶ  τὰ   ἔθνη περιπατεῖ ἐν ματαιότητι τοῦ
[57]   μέμακται γὰρ πάνυ δὴ σαφῶς  τὰ   εἴδη τῶν ἀγαλμάτων τὴν (διάθεσιν
[56]   φαντάσματα" ~Ταῦθ' ὑμῶν οἱ θεοὶ  τὰ   εἴδωλα, αἱ σκιαὶ καὶ πρὸς
[80]   αὐτοῦ. Ἀποπεσόντας γὰρ ἡμᾶς ἐπὶ  τὰ   εἴδωλα σοφία, ἐστιν
[55]   ἄλλους. (Πῶς οὖν ἔτι θεοὶ  τὰ   εἴδωλα καὶ οἱ δαίμονες, βδελυρὰ
[66]   δὲ λαβὼν τούτοιν τοῖν δυεῖν  τὰ   εἴδωλα Ἀβδηρίτης Δημόκριτος.
[3]   πένθη ἐκθειάζοντες, τοὺς ἀνθρώπους ἐπὶ  τὰ   εἴδωλα χειραγωγῆσαι πρῶτοι, ναὶ μὴν
[65]   ἀσθενῆ" φησιν ἀπόστολος,  τὰ   εἰς τὴν ἀνθρώπων ὑπηρεσίαν πεποιημένα
[101]   τὸ φῶς, ἐξὸν ἀπομάξασθαι  τὰ   ἐμποδὼν τῇ σωτηρίᾳ καὶ τὸν
[34]   μὲν ἐπὶ Ἄγρᾳ μυστήρια καὶ  τὰ   ἐν Ἁλιμοῦντι τῆς Ἀττικῆς Ἀθήνησι
[47]   καὶ Δίποινος ὠνομαζέσθην) τούτω δὲ  τὰ   ἐν Ἄργει τοῖν Διοσκούροιν ἀγάλματα
[94]   θάλατταν, παιδίον, οὐρανόν τε καὶ  τὰ   ἐν αὐτοῖς πάντα ζῷά σοι
[63]   καὶ μὴ ἀνθρώπινα τὰ ἔργα  τὰ   ἐν οὐρανῷ, (ἀλλὰ γοῦν ἀνθρώποις
[47]   τετάρτῃ τῶν Πρὸς Τίμαιον· μηδὲ  τὰ   ἐν Πατάροις τῆς Λυκίας ἀγάλματα
[62]   θεὸς τοὺς οὐρανοὺς ἐποίησεν" καὶ  τὰ   ἐν τῷ οὐρανῷ. ~Πλανώμενοι γοῦν
[82]   παιδίων· ταῦτ' ἔστι τὰ πρωτότοκα  τὰ   ἐναπογεγραμμένα ἐν οὐρα νοῖς" καὶ
[21]   δέ σοι αὐτὰ τοῦ Ὀρφέως  τὰ   ἔπη, ἵν' ἔχῃς μάρτυρα τῆς
[94]   πτηνὰ καὶ τὰ νηκτὰ καὶ  τὰ   ἐπὶ τῆς γῆς· ταῦτά σου
[79]   χωνεύσας χρυσίον περιεχρύσωσεν (αὐτόν; Καὶ  τὰ   ἐπὶ τούτοις. Μὴ οὖν ἔτι
[34]   καὶ Νέμεα καὶ Πύθια καὶ  τὰ   ἐπὶ τούτοις Ὀλύμπια. Πυθοῖ μὲν
[35]   Ἄρης ὑπὸ πατρὸς ἀνάγκης, καὶ  τὰ   ἐπὶ τούτοις. ~Τούτοις οὖν εἰκότως
[16]   μυστήρια; ~Τί δ' εἰ καὶ  τὰ   ἐπίλοιπα προσθείην; Κυεῖ μὲν
[90]   τοιγαροῦν ὑμῖν κατὰ τὸν Σοφοκλέα  τὰ   ἐπίχειρα τῆς ἐκλογῆς, νοῦς φροῦδος,
[84]   σοι πνεῦμα ἐξηγήσεται· καὶ εἶδον  τὰ   ἔργα μου, φησί, τεσσαράκοντα ἔτη·
[93]   μένους, συναπαίρει δὲ ἡμῖν ἐνθένδε  τὰ   ἔργα τὰ ἀστεῖα καὶ συνίπταται
[63]   Εἰ γὰρ καὶ μὴ ἀνθρώπινα  τὰ   ἔργα τὰ ἐν οὐρανῷ, (ἀλλὰ
[122]   καὶ αἱ πράξεις, καὶ ὁποῖα  τὰ   ἔργα, τοιοῦτος βίος· χρηστὸς
[67]   ἡλίου φωταγωγόν· θεὸν ἐπιζητῶ, οὐ  τὰ   ἔργα τοῦ θεοῦ. ~Τίνα δὴ
[102]   ὑμῖν νομίζοιντο, πάθη ταῦτα περὶ  τὰ   ζῷα συμβαίνοντα φυσικῶς· οὐδὲ μὴν
[2]   μύθοις κενοῖς πεπιστεύκατε, θέλγεσθαι μουσικῇ  τὰ   ζῷα ὑπολαμβάνοντες; Ἀληθείας δὲ ὑμῖν
[92]   δίκην περὶ τέλματα καὶ βορβόρους,  τὰ   ἡδονῆς ῥεύματα, καλινδούμενοι ἀνονήτους καὶ
[122]   γὰρ οὖν ὧδέ πως ἔχει  τὰ   ἡμέτερα τῶν Χριστοῦ ὀπαδῶν· οἷαι
[61]   ἐγγραφόμενοι τὰ Φιλαινίδος σχήματα ὡς  τὰ   Ἡρακλέους ἀθλήματα. Τούτων οὐ μόνον
[22]   καλάθου εἰς κίστην. ~Καλά γε  τὰ   θεάματα καὶ θεᾷ πρέποντα. Ἄξια
[1]   (ἄλλος οὗτος μῦθος Ἑλληνικός) ἐτιθάσευε  τὰ   θηρία γυμνῇ τῇ ᾠδῇ καὶ
[108]   μακαριώτερα τῆς ἐν ἀνθρώποις πλάνης  τὰ   θηρία· ἐπινέμεται τὴν ἄγνοιαν, ὡς
[78]   ἔμπροσθεν τοῦ ἡλίου" καὶ ἔσται  τὰ   θνησιμαῖα αὐτῶν βρώματα τοῖς πετεινοῖς
[31]   καὶ ἀνὰ πάντα ἐκέλευσε τιμᾶσθαι  τὰ   ἱερά. Καὶ αἱ μὲν Μοῦσαι
[52]   ἐπιθέμενοι, οἳ δι' αἰσχροκέρδειαν ἐδῄωσαν  τὰ   ἱερὰ καὶ τὰ ἀναθήματα ἐσύλησαν
[87]   Χριστῷ. Ἱερὰ γὰρ ὡς ἀληθῶς  τὰ   ἱεροποιοῦντα καὶ θεοποιοῦντα γράμματα, ἐξ
[35]   τοῦ προτέρου δεσπότου· τότε καὶ  τὰ   Ἰλίου τείχη (ἀνῳκοδομησάτην τῷ Φρυγί.
[33]   ἵν' ὦσιν ὅμοιοι τοῖς θεοῖς  τὰ   ἴσα ἐζηλω κότες· τούτους ἐθιζόντων
[34]   θάλαττα καὶ Μελικέρτην ὀδύρεται  τὰ   Ἴσθμια· Νεμέασι δὲ ἄλλο παιδίον
[121]   ἀίδιος νικηφόρος. Φιλότιμοι τοίνυν πρὸς  τὰ   καλὰ καὶ θεοφιλεῖς ἄνθρωποι γενώμεθα,
[14]   τιμω μένοις. Ἀγορεύω δὲ ἀναφανδὸν  τὰ   κεκρυμμένα, οὐκ αἰδού (μενος λέγειν
[21]   ἡσθεῖσα τῷ θεάματι. ~Ταῦτ' ἔστι  τὰ   κρύφια τῶν Ἀθηναίων μυστήρια. Ταῦτά
[53]   τὰς παρὰ τοῖς αἰγιαλοῖς (σεσωρευμένας  τὰ   κύματα. Οἶδα ἐγὼ πῦρ ἐλεγκτικὸν
[30]   γαίῃ. (Προσίτω δὲ καὶ  τὰ   Κυπριακὰ ποιήματα γράψας· Κάστωρ μὲν
[106]   ἀποφράξητε, (ἀλλ' εἰς νοῦν βάλεσθε  τὰ   λεγόμενα. Καλόν ἐστι τὸ φάρμακον
[34]   ἐπὶ νεκροῖς διαθλούμενοι, ὥσπερ καὶ  τὰ   λόγια, καὶ (δεδήμευνται ἄμφω. Ἀλλὰ
[107]   ἄνθρωπος, δικαιοσύνῃ οἰκοδομούμενος, ἐν  τὰ   λόγια τῆς ἀληθείας ἐγκεχάρακται. Ποῦ
[6]   τῷ θεῷ, τοῦ θεοῦ λόγου  τὰ   λογικὰ πλάσματα ἡμεῖς, δι' ὃν
[65]   τούτων ἄγνοιαν. Εἰ γὰρ καὶ  τὰ   μάλιστα ἀποφεύγειν οἴονται τῆς πλάνης,
[74]   θεὸν ἱλάσκοιο. (Εἰ γὰρ καὶ  τὰ   μάλιστα ἐναύσματά τινα τοῦ λόγου
[115]   οὐρανοὺς ἀποικίαν στείλασθαί σοι συγκεχώρηκεν·  τὰ   μεγάλα ταῦτα καὶ τοσαῦτά σοι
[121]   ἄνθρωποι γενώμεθα, καὶ τῶν ἀγαθῶν  τὰ   μέγιστα, θεὸν καὶ ζωήν, κτησώμεθα.
[51]   τούτους (ἱστᾶσι θυρωρούς; ~Ῥωμαῖοι δὲ  τὰ   μέγιστα κατορθώματα τῇ Τύχῃ ἀνατιθέντες
[18]   ἐπιθέντες καὶ τοῦ Διονύσου ἐμβαλόντες  τὰ   μέλη, καθήψουν πρότερον· ἔπειτα ὀβελίσκοις
[18]   κεραυνῷ τοὺς Τιτᾶνας αἰκίζεται καὶ  τὰ   μέλη τοῦ Διονύσου Ἀπόλλωνι τῷ
[55]   ἀδηλίᾳ τετιμῆσθαι τῷ πλάσματι, καὶ  τὰ   (μὲν ἀπιστεῖσθαι, τὰ δὲ καὶ
[13]   τὰ μυστήρια δεῖν ἐτυμο λογεῖν,  τὰ   μὲν ἀπὸ τῆς ὀργῆς τῆς
[69]   τῶν ὅλων ὑπολαμβάνων τὸν θεόν·  τὰ   μὲν γὰρ ἄδικα καὶ ἄνισα
[2]   ὑποκριταὶ θυμηδίας θεάματα. Ἀλλὰ γὰρ  τὰ   μὲν δράματα καὶ τοὺς ληναΐζοντας
[34]   λόγια, καὶ (δεδήμευνται ἄμφω. Ἀλλὰ  τὰ   μὲν ἐπὶ Ἄγρᾳ μυστήρια καὶ
[43]   σοφώτατοι τῶν ἄλλων ζῴων ἄνθρωποι,  τὰ   μὲν θηρία περιφεύγομεν τὰ ἀνήμερα,
[8]   ἰατρὸς ἀγαθὸς τῶν νοσούντων σωμάτων  τὰ   μὲν καταπλάττων, τὰ δὲ καταλεαίνων,
[61]   θεῷ σωφροσύνην μὴ φέροντες· καὶ  τὰ   μὲν κρείττω μεμισήκατε, τὰ δὲ
[55]   χρόνος. Φιλεῖ γάρ πως  τὰ   μὲν παρόντα συνηθείᾳ καταφρο νεῖσθαι,
[121]   θεῷ αὐτῷ ἀρεστόν, εἰ ἡμεῖς  τὰ   μὲν πλείστου ἄξια περὶ ἐλαχίστου
[5]   καὶ ἀπὸ τῶν ἄκρων ἐπὶ  τὰ   μέσα διαταθέν, ἡρμόσατο τόδε τὸ
[22]   βάκχοις, λήναις, μύσταις" τούτοις ἀπειλεῖ  τὰ   μετὰ θάνατον, τούτοις μαντεύεται τὸ
[69]   Ὥσπερ οὖν τῷ μέτρῳ καταληπτὰ  τὰ   μετρούμενα, οὑτωσὶ δὲ καὶ τῷ
[55]   βρίθοντα, περὶ τοὺς τάφους καὶ  τὰ   μνημεῖα καλινδούμενα" περὶ δὴ
[23]   κολάζειν κελεύεται. ~Ταῦτα τῶν ἀθέων  τὰ   μυστήρια· ἀθέους δὲ εἰκότως ἀποκαλῶ
[55]   Πίστις ὑμῖν τῶνδε αὐτὰ ὑμῶν  τὰ   μυστήρια, αἱ πανηγύρεις, δεσμὰ καὶ
[22]   ὑπόληψις κενὴ καὶ τοῦ δράκοντος  τὰ   μυστήρια ἀπάτη τίς ἐστιν θρῃσκευομένη,
[13]   μοι δοκεῖ τὰ ὄργια καὶ  τὰ   μυστήρια δεῖν ἐτυμο λογεῖν, τὰ
[13]   Δάρδανος, Μητρὸς θεῶν καταδείξας  τὰ   μυστήρια, εἴτε Ἠετίων, τὰ
[13]   λέγει, οὐ φθόνος· (ὑμῶν δεδόξασται  τὰ   μυστήρια ἐπιτυμβίῳ τιμῇ. Πάρεστι δὲ
[13]   καὶ φθορᾶς ἐγκαταφυτεύσαντας τῷ βίῳ  τὰ   μυστήρια. ~Ἤδη δέ, καὶ γὰρ
[13]   σοι νοεῖν ἀντιστοιχούντων τῶν γραμμάτων  τὰ   μυστήρια· θηρεύουσι γὰρ εἰ καὶ
[119]   τὸν λόγον καὶ τοῦ λόγου  τὰ   μυστήρια, κατὰ τὴν σὴν διηγούμενος
[12]   ~Τί δ' εἴ σοι καταλέγοιμι  τὰ   μυστήρια; οὐκ ἐξορχήσομαι μέν, ὥσπερ
[22]   φῶς· ἐπίτρεψον ἀποκρύψαι τῇ νυκτὶ  τὰ   μυστήρια· σκότει τετι μήσθω τὰ
[19]   τοῦ Ὀλύμπου (καὶ ταῦτ' ἔστι  τὰ   μυστήρια, συνελόντι φάναι, φόνοι καὶ
[2]   καὶ Θρᾳκῶν τελεστήρια, τῆς πλάνης  τὰ   μυστήρια, τεθείασται καὶ (καθύμνηται. Ἐγὼ
[15]   ὕβρις τὰ σύμβολα; Οὐ χλεύη  τὰ   μυστήρια; ~Τί δ' εἰ καὶ
[94]   σοι καὶ τὰ πτηνὰ καὶ  τὰ   νηκτὰ καὶ τὰ ἐπὶ τῆς
[68]   ἀγένητον τοῦτον, ἄνω που περὶ  τὰ   νῶτα τοῦ οὐρανοῦ ἐν τῇ
[46]   ἐγένετο. Ἐπεὶ δὲ ἀνθρώποις ἀπεικονίζεσθαι  τὰ   ξόανα ἤρξατο, βρέτη τὴν ἐκ
[47]   μὲν οὖν τοὺς λίθους καὶ  τὰ   ξύλα καὶ συνελόντι φάναι τὴν
[2]   δὲ ἄρα καὶ Ἑλικὼν καὶ  τὰ   Ὀδρυσῶν ὄρη καὶ Θρᾳκῶν τελεστήρια,
[34]   καὶ τοῦ Πέλοπος τὰς χοάς,  τὰ   Ὀλύμπια, Φειδίου σφετερίζεται Ζεύς.
[116]   ἀπόστολος εἰρηνικῶς ἐκτάττει· (ταῦτα ἡμῶν  τὰ   ὅπλα τὰ ἄτρωτα· τούτοις ἐξοπλισάμενοι
[63]   χορόν, παραλόγως τούτους θεοὺς ὑπολαμβάνοντες,  τὰ   ὄργανα τοῦ χρόνου. Τῷ γὰρ
[14]   καὶ γὰρ καιρός, αὐτὰ ὑμῶν  τὰ   ὄργια ἐξε λέγξω ἀπάτης καὶ
[13]   Ἐλευσὶς δᾳδουχεῖ. ~Καί μοι δοκεῖ  τὰ   ὄργια καὶ τὰ μυστήρια δεῖν
[22]   τὰ μυστήρια· σκότει τετι μήσθω  τὰ   ὄργια· τὸ πῦρ οὐχ ὑποκρίνεται,
[1]   ὑπὸ τοῖς πετάλοις ᾖδον ἀνὰ  τὰ   ὄρη θερόμενοι ἡλίῳ. Ἦιδον δὲ
[108]   δεισιδαι μονοῦσιν ἰχθύες, οὐκ εἰδωλολατρεῖ  τὰ   ὄρνεα, ἕνα μόνον ἐκπλήττεται τὸν
[22]   λαλουμένη, καὶ τὸ πῦρ ἐλέγχει  τὰ   πάθη δᾳδουχούμενον. Ἀπόσβεσον, ἱεροφάντα,
[32]   ἔτι τοῦ Ποσειδῶνος ὑμῶν ἐστενοχωρεῖτο  τὰ   πάθη. Κάλει μοι καὶ τὸν
[82]   ἢν γὰρ μὴ αὖθις ὡς  τὰ   παιδία γένησθε καὶ ἀναγεννηθῆτε, ὥς
[47]   τοῖς Δελφικοῖς δύο φησὶ γεγονέναι  τὰ   Παλλάδια, ἄμφω δ' ὑπ' ἀνθρώπων
[7]   τὸν θεόν, διδάσκαλος, ἐπεφάνη  τὰ   πάντα δεδημιούργηται λόγος· καὶ τὸ
[48]   Ἄπιος κηδείας ὑπολελειμμένῳ φαρμάκῳ φυράσας  τὰ   πάντα διέπλασεν τὸν Σάραπιν· οὗ
[112]   ἡμῖν διδάσκαλος πληρώσας  τὰ   πάντα δυνάμεσιν ἁγίαις, δημιουργίᾳ σωτηρίᾳ
[110]   δι' ὃν ὡς ἔπος εἰπεῖν  τὰ   πάντα ἤδη πέλαγος γέγονεν ἀγαθῶν.
[73]   ποιητικὴ περὶ τὸ ψεῦδος  τὰ   πάντα ἠσχο λημένη, μόλις ποτὲ
[114]   καινὴ βεβούληται· γὰρ  τὰ   πάντα καθιππεύων δικαιοσύνης ἥλιος" ἐπ'
[48]   (ἀλλὰ καὶ τοπαζίου. Λεάνας οὖν  τὰ   πάντα καὶ ἀναμίξας ἔχρωσε κυάνῳ,
[113]   ἄλλων ἄστρων νὺξ ἂν ἦν  τὰ   πάντα" οὕτως εἰ μὴ τὸν
[56]   μιᾶς μητρὸς (ἔκγονα, τῆς γῆς,  τὰ   πάντα ταῦτα ὅσα ὁρᾷς; Τί
[122]   τοῦ λόγου) γίνεται δὴ οὖν  τὰ   πάντα τοῦ ἀνθρώπου, ὅτι τὰ
[122]   καὶ κοινὰ ἀμφοῖν τοῖν φίλοιν  τὰ   (πάντα, τοῦ θεοῦ καὶ ἀνθρώπου.
[122]   τὰ πάντα τοῦ ἀνθρώπου, ὅτι  τὰ   πάντα τοῦ θεοῦ, καὶ κοινὰ
[71]   δὲ ἧττον αἰνίττεται. γοῦν  τὰ   πάντα" φησί, σείων καὶ ἀτρεμίζων
[114]   φόβον παραχωρεῖ τῇ ἡμέρᾳ κυρίου·  τὰ   πάντα φῶς ἀκοίμητον γέγονεν καὶ
[108]   σου. Εἰσὶ δὲ καὶ τούτων  τὰ   παραπληρώματα, λόγιοι νόμοι καὶ ἅγιοι
[96]   (πειθώ. Ὑμεῖς δέ, οὐ γὰρ  τὰ   πάτρια ὑμᾶς ἔτι τῆς ἀληθείας
[116]   τούτοις ἐξοπλισάμενοι παραταξώμεθα τῷ πονηρῷ·  τὰ   πεπυρακτωμένα τοῦ πονηροῦ ἀποσβέσωμεν βέλη
[5]   πάντων, ἀπὸ τῶν μέσων ἐπὶ  τὰ   πέρατα καὶ ἀπὸ τῶν ἄκρων
[116]   κατήγγειλεν· Χριστὸς δὲ εἰρηνικὸν ἐπὶ  τὰ   πέρατα τῆς γῆς ἐπιπνεύσας μέλος
[13]   νησιώτης Κινύρας παραπείσαι ποτ' ἄν,  τὰ   περὶ τὴν Ἀφροδίτην μαχλῶντα ὄργια
[115]   οἱ μὲν τοῖς γόησι πεπιστευκότες  τὰ   περίαπτα καὶ τὰς ἐπαοιδὰς ὡς
[10]   δὲ ἀναδησάμενος καὶ τῆς ἐγκρατείας  τὰ   πέταλα περιθέμενος πολυπραγμόνει Χριστόν· ἐγὼ
[109]   ἰᾶται δὲ ἡμᾶς καὶ ὑγιάζει  τὰ   πικρὰ τραχύνοντα τὴν αἴσθησιν, ἀλλὰ
[52]   δὲ χελιδόνες καὶ τῶν ὀρνέων  τὰ   πλεῖστα κατεξερῶσιν αὐτῶν τῶν ἀγαλμάτων
[48]   Σέσωστρίν φησι τὸν Αἰγύπτιον βασιλέα,  τὰ   πλεῖστα τῶν παρ' Ἕλλησι παραστησάμενον
[33]   ~Καὶ σοῦ, Ὅμηρε, τεθαύμακα  τὰ   ποιήματα· ἦ, καὶ κυανέῃσιν ἐπ'
[109]   γὰρ τόδε δείμαινε, μή σε  τὰ   πολλὰ καὶ ἐπιτερπῆ φανταζόμενα ἀφέληται
[74]   ἐξερέω γὰρ ἀληθέα, μηδέ σε  τὰ   πρὶν ἐν στήθεσσι φανέντα φίλης
[59]   φιλότητος ἐυστεφάνου τ' Ἀφροδίτης ὡς  τὰ   πρῶτα μίγησαν ἐν Ἡφαίστοιο δόμοισι
[82]   ἀγαθῶν συγκειμένη παιδίων· ταῦτ' ἔστι  τὰ   πρωτότοκα τὰ ἐναπογεγραμμένα ἐν οὐρα
[94]   ἀλήθεια, δίδωσί σοι καὶ  τὰ   πτηνὰ καὶ τὰ νηκτὰ καὶ
[94]   μαμωνᾷ δουλεύειν" προῄρηται, σοὶ δὲ  τὰ   σὰ ἐπιτρέπει, τῷ γνησίῳ λέγω,
[13]   τὰ μυστήρια, εἴτε Ἠετίων,  τὰ   Σαμοθρᾴκων ὄργια καὶ τελετὰς ὑποστησά
[119]   θυγατέρες, αἱ ἀμνάδες αἱ καλαί,  τὰ   σεμνὰ τοῦ λόγου θεσπίζουσαι ὄργια,
[78]   πόλις αὐτῶν. Φθαρήσεσθαι δὲ καὶ  τὰ   στοιχεῖα καὶ τὸν κόσμον σὺν
[66]   ~Τῶν δὲ ἄλλων φιλοσόφων ὅσοι  τὰ   στοιχεῖα ὑπερ βάντες ἐπολυπραγμόνησάν τι
[15]   παστὸν ὑπέδυν. Ταῦτα οὐχ ὕβρις  τὰ   σύμβολα; Οὐ χλεύη τὰ μυστήρια;
[87]   τῶν ἱερῶν τὰς συγκειμένας γραφάς,  τὰ   συντάγματα, αὐτὸς ἀκολούθως ἀπόστολος
[61]   δὲ ἀναφανδὸν τῆς ἀκολασίας ὅλης  τὰ   σχήματα ἀνάγραπτα πανδημεὶ θεώμενοι οὐκ
[115]   ἤπια καὶ τῷ παιδὶ (ἐγκελευομένου  τὰ   σωτήρια. δὲ πειθόμενος αὐτῷ
[9]   οὐκ ὠδίνουσα, ὅτι πλείονα  τὰ   τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον
[9]   τὴν ἔρημον. Ἐπεὶ γὰρ πολλὰ  τὰ   τέκνα τῆς εὐγενοῦς, ἄπαις δὲ
[22]   πρέποντα. Ἄξια μὲν οὖν νυκτὸς  τὰ   τελέσματα καὶ πυρὸς καὶ τοῦ
[91]   ἀφῃρημένους, ἔργῳ δεικνύντας τῶν εἰδώλων  τὰ   τεμένη τάφους τινὰς δεσμωτήρια·
[98]   γάρ, φησί τις προφητεία, δυστυχήσειν  τὰ   τῇδε πράγματα, ὅταν ἀνδριᾶσι (πιστεύσωσιν.
[93]   χρυσίον, οὐκ ἄργυρος, οὐκ ἐσθής,  τὰ   τῆς γῆς, ἔνθα που σὴς
[54]   ἐνεφυρᾶτο παστῷ, τῇ παλαιᾷ παρθένῳ  τὰ   τῆς νέας ἐπιδεικνὺς ἑταίρας σχήματα.
[56]   τὸ θεῖον. Τί δὴ οὖν  τὰ   τοῦ θεοῦ τοῖς οὐ θεοῖς
[103]   γεωργῶ, μὴ μεταλάμβανε· ἀπόδος, ἄνθρωπε,  τὰ   τροφεῖα τῷ θεῷ· ἐπίγνωθί σου
[58]   ναὶ μὴν ἀλλὰ καὶ περὶ  τὰ   ὕδατα καὶ περὶ τοὺς ποταμοὺς
[39]   ποθὲν παρέγγραπτα ταῦτά σοι κομίζεσθαι  τὰ   ὑφ' ἡμῶν παρατιθέμενα; Οὐδὲ τοὺς
[17]   ἀναστέφουσιν οἱ βάκχοι. ~Βούλει καὶ  τὰ   Φερεφάττης ἀνθολόγια διηγήσωμαί σοι καὶ
[61]   καθιερώσαντες οἴκοι, ἐπ' ἴσης ἐγγραφόμενοι  τὰ   Φιλαινίδος σχήματα ὡς τὰ Ἡρακλέους
[122]   ἔργον ἡγουμένους. Εἰ δὲ κοινὰ  τὰ   φίλων" θεοφιλὴς δὲ ἄνθρωπος
[9]   Ἄμφω γοῦν ἐς ταὐτὸν ἀγαγοῦσα  τὰ   φωνὰ γραφὴ σαφηνίζει τὸ
[113]   κατορωρυγμένον νοῦν ἐναργῆ ποιησάμενος καὶ  τὰ   φωσφόρα" τῆς ψυχῆς ἀποξύνας (ὄμματα"
[79]   ὀλολύξει γὰρ τὰ γλυπτὰ καὶ  τὰ   χειροποίητα, μᾶλλον δὲ οἱ ἐπ'
[101]   κενοσπούδως δαπανᾶτε· εἰς ἄγνοιαν {καὶ}  τὰ   χρήματα καὶ τὸν βίον ὡς
[106]   δοθῇ. Ἀκούσατέ μου καὶ μὴ  τὰ   ὦτα ἀποβύσητε μηδὲ τὰς ἀκοὰς
[105]   ὡσεὶ ἀσπίδος κωφῆς καὶ βυούσης  τὰ   ὦτα αὐτῆς, ἥτις οὐκ εἰσακούσεται
[89]   τῷ ἔθει, εἶτα μέντοι ἀποβύσαντες  τὰ   ὦτα ἡμῖν, οἷον ἵπποι σκληραύχενες
[8]   ἐπὶ τὸν λόγον ἐπιστρέφει τοὺς  τὰ   ὦτα κεκτημένους· καὶ ἔσθ' ὅπῃ
[59]   διδάσκει· πορνεύειν δὲ ἡμεῖς καὶ  τὰ   ὦτα παρῃτήμεθα· ἡμεῖς γάρ, ἡμεῖς
[61]   αὐτῆς ἀμνηστίαν καταγγέλλομεν. Ἡταίρηκεν ὑμῖν  τὰ   ὦτα, πεπορνεύκασιν οἱ ὀφθαλμοὶ καὶ
[105]   ὡμοίωσθε τοῖς ὄφεσιν ἐκείνοις, οἷς  τὰ   ὦτα πρὸς τοὺς κατεπᾴδοντας ἀποκέκλεισται.




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 26/02/2009