Paragraphes |
[21] |
καὶ
Ὀρφεὺς
ἀναγράφει.
Παραθήσομαι
δέ
|
σοι |
αὐτὰ
τοῦ
Ὀρφέως
τὰ
ἔπη, |
[43] |
ἂν
ὠφελήσαιεν;
Αὐτίκα
γοῦν
ἔχω
|
σοι |
βελτίονα,
τῶν
ὑμεδαπῶν
τούτων
θεῶν, |
[82] |
κυρίου.
~(Καὶ
μυρίας
ἂν
ἔχοιμί
|
σοι |
γραφὰς
παραφέρειν,
ὧν
οὐδὲ
κεραία |
[94] |
παιδίον,
δίψησον
τοῦ
πατρός,
ἀμισθεί
|
σοι |
δειχθήσεται
ὁ
θεός·
οὐ
καπηλεύεται |
[115] |
τὰ
μεγάλα
ταῦτα
καὶ
τοσαῦτά
|
σοι |
δημιουργήματα
καὶ
χαρίσματα
ὀλίγης
πίστεως |
[94] |
μονονουχὶ
βοῶν
καὶ
λέγων·
γῆν
|
σοι |
δίδωμι
καὶ
θάλατταν,
παιδίον,
οὐρανόν |
[115] |
ἑκατόμβοι'
ἐννεαβοίων,
ὀλίγης
πίστεως
γῆν
|
σοι |
δίδωσι
τὴν
τοσαύτην
γεωργεῖν,
ὕδωρ |
[37] |
τὴν
γῆν
πολυπραγμόνει.
Ὁ
Κρής
|
σοι |
διηγήσεται,
παρ'
ᾧ
καὶ
τέθαπται· |
[108] |
ἀναγράφεις
τοῦ
θεοῦ,
οὐρανὸς
μέν
|
σοι |
ἡ
πατρίς,
(ὁ
δὲ
θεὸς |
[24] |
δή,
ὦ
Ἡράκλεις"
εἶπεν·
νῦν
|
σοι |
ἤδη
καιρός,
ὥσπερ
Εὐρυσθεῖ,
ἀτὰρ |
[1] |
μετεφύτευε
τῇ
(μουσικῇ.
Ἔχοιμ'
ἄν
|
σοι |
καὶ
ἄλλον
τούτοις
ἀδελφὸν
διηγή |
[94] |
οὐ
καπηλεύεται
ἡ
ἀλήθεια,
δίδωσί
|
σοι |
καὶ
τὰ
πτηνὰ
καὶ
τὰ |
[17] |
καὶ
τὰ
Φερεφάττης
ἀνθολόγια
διηγήσωμαί
|
σοι |
καὶ
τὸν
κάλαθον
καὶ
τὴν |
[12] |
ἀνθρώπων
διδασκόμενοι.
~Τί
δ'
εἴ
|
σοι |
καταλέγοιμι
τὰ
μυστήρια;
οὐκ
ἐξορχήσομαι |
[45] |
οὐχὶ
ἐν
Ἐλευσῖνι
τετάφαται;
Τί
|
σοι |
καταλέγω
τὰς
Ὑπερβορέων
γυναῖκας;
Ὑπερόχη |
[39] |
καλοῦσιν.
~Οἴει
ποθὲν
παρέγγραπτα
ταῦτά
|
σοι |
κομίζεσθαι
τὰ
ὑφ'
ἡμῶν
παρατιθέμενα; |
[8] |
ἄνδρας
καὶ
τὸ
πῦρ,
αὐτός
|
σοι |
λαλήσει
ὁ
κύριος,
ὃς
ἐν |
[43] |
ὁ
δαίμων,
ἀλλὰ
ὁ
ἄνθρωπός
|
σοι |
λέγει.
Οὐ
λοξὰ
μαν
τεύεται |
[55] |
πλάνην.
Εἰ
γὰρ
καὶ
λαλοῦντί
|
σοι |
μὴ
πεπιστεύκασι,
νεκροῦ
γενέσθωσαν
μαθηταί. |
[13] |
Πάρεστι
δὲ
καὶ
ἄλλως
μυθήριά
|
σοι |
νοεῖν
ἀντιστοιχούντων
τῶν
γραμμάτων
τὰ |
[103] |
τὴν
γῆν
τὴν
ἐμήν,
ἐρεῖ
|
σοι |
ὁ
κύριος,
μὴ
θίγῃς
τοῦ |
[84] |
ἐκ
τῶν
νεκρῶν,
καὶ
ἐπιφαύσει
|
σοι |
ὁ
Χριστὸς
κύριος,
ὁ
τῆς |
[81] |
κυρίου
τοὺς
Ἕλληνας
αἰτιώμενος
ἐξηγήσεταί
|
σοι· |
ὅτι
γνόντες
τὸν
θεὸν
οὐχ |
[118] |
αὐτὴν
ἐπινέμεσθαι
τοὺς
νεκρούς,
πνεῦμά
|
σοι |
οὐράνιον
βοηθεῖ·
πάριθι
τὴν
ἡδονήν, |
[84] |
εἰ
θέλεις
μαθεῖν,
τὸ
ἅγιόν
|
σοι |
πνεῦμα
ἐξηγήσεται·
καὶ
εἶδον
τὰ |
[47] |
τὴν
μέσην
αὐταῖν·
ἱστοροῦντα
ἔχω
|
σοι |
Πολέμωνα
δεικνύναι
(ἐν
τῇ
τετάρτῃ |
[53] |
ἔπειτα
ἠφάνισε
πῦρ
σωφρονοῦν.
Τοῦτό
|
σοι |
προοίμιον
ἐπιδείκνυται
ὧν
ὑπισχνεῖται
τὸ |
[80] |
τῇ
χειρὶ
ὡς
νοσσιάν.
~Τί
|
σοι |
σοφίας
ἀναγγέλλω
μυστήρια
καὶ
ῥήσεις |
[69] |
στάθμιον
ἀληθινὸν
καὶ
δίκαιον
ἔσται
|
σοι" |
στάθμιον
καὶ
μέτρον
καὶ
ἀριθμὸν |
[115] |
ἐντεῦθεν
εἰς
οὐρανοὺς
ἀποικίαν
στείλασθαί
|
σοι |
συγκεχώρηκεν·
τὰ
μεγάλα
ταῦτα
καὶ |
[104] |
ἠλίθιοι.
~Ταύτας
οἴου
θεόθεν
ἐπιλέγεσθαί
|
σοι |
τὰς
φωνάς·
μὴ
γὰρ
οἴου |
[79] |
διὰ
Ἡσαΐου
(καὶ
ταύτην
ἀπομνημονεύσω
|
σοι |
τὴν
φωνήν)
ἐγώ
εἰμι,
ἐγώ |
[119] |
ρίψας
πρὸς
ἀλήθειαν
χειραγωγοῦ·
ἰδού
|
σοι |
τὸ
ξύλον
ἐπερεί
δεσθαι
δίδωμι· |
[119] |
τὴν
νεβρίδα,
σωφρό
νησον·
δείξω
|
σοι |
τὸν
λόγον
καὶ
τοῦ
λόγου |
[30] |
ἦν,
Ἀσκληπιὸς
ὄνομα
αὐτῷ.
Καί
|
σοι |
τὸν
σὸν
παραθήσομαι
ποιητήν,
τὸν |
[29] |
ἐκείνοις
κεκλημένοι;
~Τί
δ'
εἴ
|
σοι |
τοὺς
πολλοὺς
εἴποιμι
Ἀσκληπιοὺς
ἢ |
[117] |
Χριστὸς
βούλεται·
ἑνὶ
λόγῳ
ζωήν
|
σοι |
(χαρίζεται.
Καὶ
τίς
ἐστιν
οὗτος; |
[94] |
τὰ
ἐν
αὐτοῖς
πάντα
ζῷά
|
σοι |
χαρίζομαι·
μόνον,
ὦ
παιδίον,
δίψησον |
[95] |
κύριος
ἐκλέξασθαι
τὴν
ζωήν,
συμβουλεύει
|
σοι |
ὡς
πατὴρ
πείθεσθαι
τῷ
θεῷ. |
[80] |
Ἐὰν
δὲ
ἄοκνος
ᾖς,
ἥξει
|
σοι |
ὥσπερ
πηγὴ
ὁ
ἄμητός
σου" |