Paragraphes |
[61] |
ἔνθεον
τοῦ
πλάσματος
ἐλέγχει
ἀπαράξαντες,
|
πάντα |
ἀπιστεῖτε,
ἵνα
ἐκπαθαίνησθε·
καὶ
πιστεύετε |
[4] |
ἀνθρώπων
μορφαῖς
ἁρπακτικοὺς
αἰνιττόμενος.
Καὶ
|
πάντα |
ἄρα
ταῦτα
ἀγριώτατα
θηρία
καὶ |
[122] |
χρὴ
τῷ
θεῷ
σωφρονοῦντας
καὶ
|
πάντα |
αὐτοῦ
νομίζειν,
ὥσπερ
ἔστι,
πρὸς |
[7] |
θεόν,
διδάσκαλος,
ἐπεφάνη
ᾧ
τὰ
|
πάντα |
δεδημιούργηται
λόγος·
καὶ
τὸ
ζῆν |
[115] |
Ὁ
δὲ
πειθόμενος
αὐτῷ
κατὰ
|
πάντα |
δὴ
πλεονεκτεῖ·
ἕπεται
τῷ
θεῷ, |
[68] |
νῦν
ἠέρα
καλέομεν
οἱ
Ἕλληνες,
|
πάντα |
Δία
μυθεῖσθαι,
καὶ
πάντα
οὗτος |
[48] |
κηδείας
ὑπολελειμμένῳ
φαρμάκῳ
φυράσας
τὰ
|
πάντα |
διέπλασεν
τὸν
Σάραπιν·
οὗ
καὶ |
[112] |
ὁ
διδάσκαλος
ὁ
πληρώσας
τὰ
|
πάντα |
δυνάμεσιν
ἁγίαις,
δημιουργίᾳ
σωτηρίᾳ
εὐεργεσίᾳ, |
[31] |
μητρὸς
ἀνέθηκε
χαλκᾶς
καὶ
ἀνὰ
|
πάντα |
ἐκέλευσε
τιμᾶσθαι
τὰ
ἱερά.
Καὶ |
[94] |
τε
καὶ
τὰ
ἐν
αὐτοῖς
|
πάντα |
ζῷά
σοι
χαρίζομαι·
μόνον,
ὦ |
[110] |
ὃν
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
τὰ
|
πάντα |
ἤδη
πέλαγος
γέγονεν
ἀγαθῶν.
~Μικρὸν |
[73] |
ἡ
περὶ
τὸ
ψεῦδος
τὰ
|
πάντα |
ἠσχο
λημένη,
μόλις
ποτὲ
ἤδη |
[114] |
καινὴ
βεβούληται·
ὁ
γὰρ
τὰ
|
πάντα |
καθιππεύων
δικαιοσύνης
ἥλιος"
ἐπ'
ἴσης |
[48] |
καὶ
τοπαζίου.
Λεάνας
οὖν
τὰ
|
πάντα |
καὶ
ἀναμίξας
ἔχρωσε
κυάνῳ,
οὗ |
[69] |
καὶ
ὡσαύτως
ἔχων,
μετρεῖ
τε
|
πάντα |
καὶ
σταθμᾶται,
οἱονεὶ
τρυτάνῃ
τῇ |
[112] |
σωτηρίᾳ
εὐεργεσίᾳ,
νομοθεσίᾳ
προφητείᾳ
διδασκαλίᾳ,
|
πάντα |
νῦν
ὁ
διδάσκαλος
κατηχεῖ,
καὶ |
[122] |
γὰρ
ἀπὸ
τρόπου
φιλοσόφων
παῖδες
|
πάντα |
ὅσα
πράττουσιν
οἱ
ἀνόητοι,
ἀνοσιουργεῖν |
[68] |
Ἕλληνες,
πάντα
Δία
μυθεῖσθαι,
καὶ
|
πάντα |
οὗτος
οἶδεν
καὶ
διδοῖ
καὶ |
[113] |
ἄστρων
νὺξ
ἂν
ἦν
τὰ
|
πάντα" |
οὕτως
εἰ
μὴ
τὸν
λόγον |
[21] |
εἰποῦσα
πέπλους
ἀνεσύρατο,
δεῖξε
δὲ
|
πάντα |
σώματος
οὐδὲ
πρέποντα
τύπον·
παῖς |
[56] |
μητρὸς
(ἔκγονα,
τῆς
γῆς,
τὰ
|
πάντα |
ταῦτα
ὅσα
ὁρᾷς;
Τί
δὴ |
[74] |
εἷς
ἔστ'
αὐτογενής,
ἑνὸς
ἔκγονα
|
πάντα |
τέτυκται·
ἐν
δ'
αὐτοῖς
αὐτὸς |
[79] |
θέλεις
χρησμῳδοῦ;
Ἔχεις
τὸν
χορὸν
|
πάντα |
τὸν
προφητικόν,
τοὺς
συνθιασώτας
τοῦ |
[122] |
λόγου)
γίνεται
δὴ
οὖν
τὰ
|
πάντα |
τοῦ
ἀνθρώπου,
ὅτι
τὰ
πάντα |
[122] |
κοινὰ
ἀμφοῖν
τοῖν
φίλοιν
τὰ
|
(πάντα, |
τοῦ
θεοῦ
καὶ
ἀνθρώπου.
Ὥρα |
[122] |
πάντα
τοῦ
ἀνθρώπου,
ὅτι
τὰ
|
πάντα |
τοῦ
θεοῦ,
καὶ
κοινὰ
ἀμφοῖν |
[39] |
ἀθέου
χλεύης,
ὦ
δείλαιοι,
τὸν
|
πάντα |
ὑμῶν
ἀβίωτον
ὄντως
(βίον
ἐμπεπληκότες. |
[71] |
ἧττον
αἰνίττεται.
Ὁ
γοῦν
τὰ
|
πάντα" |
φησί,
σείων
καὶ
ἀτρεμίζων
ὡς |
[73] |
θεοῦ
διήκειν
νοεῖ,
ὄφρ'
ἔμπεδα
|
πάντα |
φύωνται,
τῷ
μιν
ἀεὶ
πρῶτόν |
[114] |
παραχωρεῖ
τῇ
ἡμέρᾳ
κυρίου·
τὰ
|
πάντα |
φῶς
ἀκοίμητον
γέγονεν
καὶ
ἡ |
[85] |
ἐπίγνωσις;
Θεοσέβεια·
θεοσέβεια
δὲ
πρὸς
|
πάντα |
ὠφέλιμος"
κατὰ
τὸν
Παῦλον,
ἐπαγγελίαν |