Paragraphes |
[101] |
περὶ
τὴν
ὕλην
κενοσπούδως
δαπανᾶτε·
|
εἰς |
ἄγνοιαν
{καὶ}
τὰ
χρήματα
καὶ |
[121] |
τῶν
ἀνθρώπων
τὴν
συνωρίδα
καταζεύξας,
|
εἰς |
ἀθανασίαν
κατιθύνει
τὸ
ἅρμα,
σπεύδων |
[48] |
παρ'
Ἕλλησι
παραστησάμενον
ἐθνῶν,
ἐπανελθόντα
|
εἰς |
Αἴγυπτον
ἐπαγαγέσθαι
(τεχνίτας
ἱκανούς·
τὸν |
[7] |
οὗ
τὸ
εὖ
ζῆν
ἐκδιδασκόμενοι
|
εἰς |
ἀίδιον
ζωὴν
παραπεμπόμεθα.
(Κατὰ
γὰρ |
[34] |
τὸν
βίον.
(Διόνυσος
γὰρ
κατελθεῖν
|
εἰς |
Ἅιδου
γλιχόμενος
ἠγνόει
τὴν
ὁδόν, |
[106] |
γραφὴ
λέγει}
ἀνανεύσατε
τῆς
γῆς
|
εἰς |
αἰθέρα,
ἀναβλέψατε
εἰς
οὐρανόν,
θαυμάσατε, |
[54] |
Λάμιαν
δὲ
τὴν
ἑταίραν
ἔχων
|
εἰς |
ἀκρόπολιν
ἀνῄει
καὶ
τῷ
τῆς |
[48] |
βρέτας
τὸν
Σάραπιν,
μετῆχθαι
δὲ
|
εἰς |
Ἀλεξάνδρειαν
μετὰ
τιμῆς
πανηγυρικῆς.
Ἰσίδωρος |
[117] |
ἀφθαρσίας,
ὁ
ἀναγεννῶν
τὸν
ἄνθρωπον
|
εἰς |
ἀλήθειαν
αὐτὸν
ἀναφέρων,
τὸ
κέντρον |
[24] |
γε
ὑπωπτευκότας,
ὅπερ
οὐ
σμικρὸν
|
εἰς |
ἀλήθειαν
(φρονήσεως
ζώπυρον
ἀναφύεται
σπέρμα· |
[103] |
(Λὼτ
ἐκάλουν
αὐτὴν
οἱ
παλαιοὶ)
|
εἰς |
ἀναισθησίαν
μετατρέπεσθε;
Λελιθωμένην
ταύτην
παρειλήφαμεν |
[114] |
τῆς
ἀληθείας.
(Οὗτος
τὴν
δύσιν
|
εἰς |
ἀνατολὴν
μετήγαγεν
καὶ
τὸν
θάνατον |
[114] |
ἀκοίμητον
γέγονεν
καὶ
ἡ
(δύσις
|
εἰς |
ἀνατολὴν
περιέστηκεν.
Τοῦτο
ἡ
κτίσις |
[83] |
Σωτη
ρίαν
χαρίζεται,
ὑμεῖς
δὲ
|
εἰς |
ἄνθρωπον
ὑποφέρεσθε.
Ζωὴν
δωρεῖται
αἰώνιον, |
[4] |
ἡ
οὐράνιος
ᾠδὴ
αὐτὴ
μετεμόρφωσεν
|
εἰς |
ἀνθρώπους
ἡμέρους.
(Ἦμεν
γάρ,
ἦμέν |
[8] |
γε
ὁ
σωτὴρ
καὶ
πολύτροπος
|
εἰς |
ἀνθρώπων
σωτηρίαν·
ἀπειλῶν
νουθετεῖ,
λοιδορούμενος |
[68] |
εὑρεῖν
τε
ἔργον
καὶ
εὑρόντα
|
εἰς |
ἅπαντας
ἐξειπεῖν
ἀδύνατον.
Διὰ
τί |
[101] |
αὐθαίρετοι
μέχρι
τῆς
ἐσχάτης
(ἀναπνοῆς
|
εἰς |
ἀπώλειαν
ὑποφέρεσθε·
ὅτι
τὸ
φῶς |
[114] |
προσεκρέμασεν
αἰθέρι,
μεταφυτεύων
τὴν
φθορὰν
|
εἰς |
ἀφθαρσίαν
καὶ
γῆν
μεταβάλλων
εἰς |
[57] |
ἀπατῆσαι
τέχνη
προαγωγὸς
ἀνθρώποις
ἐρωτικοῖς
|
εἰς |
βάραθρον
γενομένη.
Δραστήριος
μὲν
ἡ |
[27] |
καθέλκουσαι
οὐρανόθεν
τὸν
ἄνθρωπον
καὶ
|
εἰς |
βάραθρον
περιτρέπουσαι.
Ἐθέλω
δὲ
ὑμῖν |
[94] |
καὶ
ἡ
γῆ
οὐ
πραθήσεται
|
εἰς |
βεβαίωσιν·
οὐ
γὰρ
κυροῦται
τῇ |
[3] |
αὖθις
εἰς
οὐρανοὺς
ἀνακαλεῖται
τοὺς
|
(εἰς |
γῆν
ἐρριμμένους.
~Μόνος
γοῦν
τῶν |
[115] |
ἀγαθῷ
παιδὶ
ἀγαθοῦ
πατρὸς
ὄνομα
|
εἰς |
γνῶσιν
ἀφίκηται,
προστάττοντος
ἤπια
καὶ |
[48] |
τῷ
Βρυάξιδι·
ὃς
ὕλῃ
κατακέχρηται
|
εἰς |
δημιουργίαν
μικτῇ
καὶ
ποικίλῃ.
Ῥίνημα |
[3] |
βίον,
ἐντέχνῳ
τινὶ
γοητείᾳ
δαιμονῶντες
|
εἰς |
διαφθοράς,
ὕβρεις
ὀργιάζοντες,
πένθη
ἐκθειάζοντες, |
[93] |
ἀκρασίας
εἰς
ἐγκράτειαν,
ἐξ
ἀδικίας
|
εἰς |
δικαιοσύνην,
ἐξ
ἀθεότητος
εἰς
(θεόν. |
[6] |
σκάζοντας
τὼ
πόδε
ἢ
πλανωμένους
|
εἰς |
δικαιοσύνην
χειραγωγῆσαι,
θεὸν
ἀνθρώποις
ἀφραίνουσιν |
[72] |
ἀεὶ
διαμένον.
Ἀνελεύθερος
πᾶς
ὅστις
|
εἰς |
δόξαν
βλέπει,
ὡς
δὴ
παρ' |
[83] |
ἐπαισχύνεσθε.
Ἐλευθερίαν
ἐπαγγέλλεται,
ὑμεῖς
δὲ
|
εἰς |
δουλείαν
ἀποδιδράσκετε.
Σωτη
ρίαν
χαρίζεται, |
[93] |
ἀφροσύνης
εἰς
φρόνησιν,
ἐξ
ἀκρασίας
|
εἰς |
ἐγκράτειαν,
ἐξ
ἀδικίας
εἰς
δικαιοσύνην, |
[35] |
Ἀπόλλων
ἀνδρὶ
παρὰ
θνητῷ
θητευέμεν
|
εἰς |
ἐνιαυτόν·
τλῆ
δ'
ὀβριμόθυμος
Ἄρης |
[72] |
(πάντων
κίνασις.
Ἀπόχρη
καὶ
τάδε
|
εἰς |
ἐπίγνωσιν
θεοῦ
ἐπιπνοίᾳ
θεοῦ
πρὸς |
[85] |
ὢν
ὁ
κύριος
πάντας
ἀνθρώπους
|
εἰς |
ἐπίγνωσιν
τῆς
ἀληθείας"
παρακαλεῖ,
ὁ |
[44] |
εἶτα
δὲ
μὴ
ἀνακοπεῖσα,
ἀλλ'
|
εἰς |
ἐπίδοσιν
ἐλθοῦσα
καὶ
πολλὴ
δὴ |
[93] |
οὖν
καὶ
μεταστῶμεν
ἐξ
ἀμαθίας
|
εἰς |
ἐπιστήμην,
ἐξ
ἀφροσύνης
εἰς
φρόνησιν, |
[80] |
ἔκτισέν
με
ἀρχὴν
ὁδῶν
αὐτοῦ
|
εἰς |
ἔργα
αὐτοῦ"
καὶ
Κύριος
δίδωσι |
[83] |
ἑαυτοὺς
παρέδωκαν
ἀπηλγηκότες
τῇ
ἀσελγείᾳ
|
εἰς |
ἐργασίαν
ἀκαθαρσίας
πάσης
καὶ
πλεονεξίας. |
[65] |
ἀποφεύγειν
οἴονται
τῆς
πλάνης,
ἀλλ'
|
εἰς |
ἑτέραν
κατολισθαί
νουσιν
ἀπάτην·
ἀγάλματα |
[114] |
ἀνατολὴν
μετήγαγεν
καὶ
τὸν
θάνατον
|
εἰς |
ζωὴν
ἀνασταυρώσει,
ἐξαρπάσας
δὲ
τῆς |
[54] |
Ἄριστος
ὁ
Σαλαμίνιος,
αὑτὸν
κατεσχημάτιζεν
|
εἰς |
Ἥλιον)
Τί
δεῖ
καὶ
Νικαγόρου |
[101] |
βίον
ὡς
τὸ
ζῆν
ὑμῶν
|
εἰς |
θάνατον
καταναλίσκετε,
τοῦτο
μόνον
τῆς |
[7] |
ἤδη
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἀνθρώπους
|
εἰς |
θάνατον
ὑποφέρων)
εἷς
καὶ
αὐτὸς |
[93] |
ἀδικίας
εἰς
δικαιοσύνην,
ἐξ
ἀθεότητος
|
εἰς |
(θεόν.
Καλὸς
ὁ
κίνδυνος
αὐτομολεῖν |
[10] |
ταύτῃ
πῃ
παρεκάλει
ἑτοίμους
γίνεσθαι
|
εἰς |
θεοῦ
τοῦ
Χριστοῦ
παρουσίαν,
καὶ |
[121] |
ὃ
ᾐνίξατο,
πρότε
ρον
μὲν
|
εἰς |
Ἱερουσαλήμ,
νῦν
δὲ
εἰσελαύνων
οὐρανούς, |
[21] |
ἔλαβον
ἐκ
κίστης,
ἐργασάμενος
ἀπεθέμην
|
εἰς |
κάλαθον
καὶ
ἐκ
καλάθου
εἰς |
[18] |
τὰ
ἀχρεῖα
σύμβολα
οὐκ
ἀχρεῖον
|
εἰς |
κατάγνωσιν
παραθέσθαι·
ἀστράγαλος,
σφαῖρα,
στρόβιλος, |
[21] |
εἰς
κάλαθον
καὶ
ἐκ
καλάθου
|
εἰς |
κίστην.
~Καλά
γε
τὰ
θεάματα |
[9] |
προετοιμάζουσα
εἰς
σωτηρίαν,
φωνὴ
προτρέπουσα
|
εἰς |
κληρονομίαν
οὐρανῶν·
δι'
ἣν
ἡ |
[3] |
ὁ
ᾠδὸς
ὁ
ἐμὸς
οὐδ'
|
εἰς |
μακρὰν
καταλύσων
ἀφῖκται
τὴν
δουλείαν |
[88] |
εἰς
σωτηρίαν,
ἐπὶ
τὴν
παλιγγενεσίαν·
|
εἰς |
μίαν
ἀγάπην
συναχθῆναι
οἱ
πολλοὶ |
[106] |
μηδὲ
τὰς
ἀκοὰς
ἀποφράξητε,
(ἀλλ'
|
εἰς |
νοῦν
βάλεσθε
τὰ
λεγόμενα.
Καλόν |
[75] |
τὸν
θεὸν
τοῖς
κυμβάλοις
ἄνθρωπος
|
εἰς |
ὃ
βούλεται,
ὁ
τοῦτο
ποιῶν |
[97] |
ἡμῶν
γένηται
ὅτι
δικαιότατος.
(Βᾶτ'
|
εἰς |
ὁδὸν
δὴ
πᾶς
ὁ
χειρῶναξ |
[75] |
ἔξω
θεὸς
μετὰ
γραός,
οὐδ'
|
εἰς |
οἰκίας
παρεισιὼν
ἐπὶ
τοῦ
σανιδίου |
[84] |
δὴ
οὖν
ἔτι
τὴν
χάριν
|
εἰς |
ὀργὴν
μεταλλάσσομεν
καὶ
οὐχὶ
ἀναπεπ |
[2] |
οὐρανῶν
ἀλήθειαν
ἅμα
φανοτάτῃ
φρονήσει
|
εἰς |
ὄρος
ἅγιον
(θεοῦ
καὶ
χορὸν |
[109] |
ὠθεῖ,
ἡ
συνήθεια,
ἣ
δὲ
|
εἰς |
οὐρανὸν
ἀνάγει,
ἡ
ἀλήθεια,
τραχεῖα" |
[117] |
τῷ
τῆς
ψυχῆς
πνεύματι
τοῖς
|
εἰς |
οὐρανὸν
ἀπαίρουσι
γινομένη.
Τί
δή |
[27] |
πλάνης
λήξητε,
αὖθις
δὲ
παλινδρομήσητε
|
εἰς |
(οὐρανόν.
Ἦμεν
γάρ
που
καὶ |
[106] |
τῆς
γῆς
εἰς
αἰθέρα,
ἀναβλέψατε
|
εἰς |
οὐρανόν,
θαυμάσατε,
παύσασθε
καραδοκοῦντες
τῶν |
[99] |
συνηθείας
ταῖς
ἀληθιναῖς
σταγόσιν·
καθαροὺς
|
εἰς |
οὐρανοὺς
ἀναβῆναι
δεῖ.
Ἄνθρωπος
εἶ, |
[3] |
θεοσεβείας
μετάγων
ἡμᾶς
ζυγὸν
αὖθις
|
εἰς |
οὐρανοὺς
ἀνακαλεῖται
τοὺς
(εἰς
γῆν |
[100] |
ἐξ
οὐρανῶν,
στενὴ
μέν,
ἀλλ'
|
εἰς |
οὐρανοὺς
ἀναπέμπουσα·
στενὴ
ἐπὶ
γῆς |
[115] |
πῦρ
ὑπουργεῖν,
κόσμον
οἰκεῖν·
ἐντεῦθεν
|
εἰς |
οὐρανοὺς
ἀποικίαν
στείλασθαί
σοι
συγκεχώρηκεν· |
[114] |
εἰς
ἀφθαρσίαν
καὶ
γῆν
μεταβάλλων
|
εἰς |
οὐρανούς,
ὁ
τοῦ
θεοῦ
γεωργός, |
[100] |
σωτηρίαν.
~Πῶς
οὖν
ἀνέλθω,
φησίν,
|
εἰς |
οὐρανούς;
Ὁδός"
ἐστιν
ὁ
κύριος, |
[110] |
τοῦ
πλάσματος
συναγωνιστής,
τάχιστα
δὲ
|
εἰς |
πάντας
ἀνθρώπους
διαδοθεὶς
θᾶττον
ἡλίου |
[32] |
ἐπιθυμεῖν
μὲν
πασῶν,
ἐκπληροῦν
δὲ
|
εἰς |
πάσας
τὴν
ἐπιθυμίαν.
Ἐνεπίμπλατο
γοῦν |
[64] |
Ἡράκλειτος·
Ἐμπεδοκλῆς
γὰρ
ὁ
Ἀκραγαντῖνος
|
εἰς |
πλῆθος
ἐμπεσὼν
πρὸς
τοῖς
τέτταρσι |
[77] |
ἐπιζημίου
ἀπάτης,
προτρέπουσαι
δὲ
ἐμφανῶς
|
εἰς |
προὖπτον
(σωτηρίαν.
Αὐτίκα
γοῦν
ἡ |
[35] |
μοιχοῦ
κατὰ
πρόσωπον,
ὅπως
αὐτὸν
|
εἰς |
(συνουσίαν
ὑπαγάγηται.
Πανύασσις
γὰρ
πρὸς |
[87] |
τὸν
ἄνθρωπον.
Βοᾷ
γοῦν
ἐπείγων
|
εἰς |
σωτηρίαν
αὐτὸς
ἤγγικεν
ἡ
βασιλεία |
[87] |
οἶδας,
τὰ
δυνάμενά
σε
σοφίσαι
|
εἰς |
σωτηρίαν
διὰ
πίστεως
ἐν
Χριστῷ. |
[8] |
καὶ
νῦν
καὶ
ἀεὶ
προὔτρεπεν
|
εἰς |
σωτηρίαν,
διὰ
τεράτων
καὶ
σημείων |
[88] |
οὐδεὶς
Κιμμέριος
ἐν
λόγῳ·
σπεύσωμεν
|
εἰς |
σωτηρίαν,
ἐπὶ
τὴν
παλιγγενεσίαν·
εἰς |
[63] |
δαιμόνων
ὁ
ἄνθρωπος
γίνεται
σπεύδων
|
εἰς |
σωτηρίαν.
~(Ἐπιδράμωμεν
δέ,
εἰ
βούλει, |
[75] |
βιαζο
μένοις.
Δυσωπούντων
δέ
σε
|
εἰς |
σωτηρίαν
καὶ
οἱ
περὶ
τοὺς |
[2] |
ὑπερτάτην
ὀρέγουσα
δεξιάν,
τὴν
σύνεσιν,
|
εἰς |
σωτηρίαν·
οἳ
δὲ
ἀνανεύσαντες
καὶ |
[7] |
νῦν
δὲ
ἤδη
καὶ
ἐναργῶς
|
εἰς |
σωτηρίαν
παρα
καλῶν.
~Φύγωμεν
οὖν |
[82] |
καὶ
σπεύδεις
ἐκμαθεῖν,
τουτέστι
σπεύδεις
|
εἰς |
σωτηρίαν,
φοβούμενος
τὴν
ὀργήν,
ἀγαπήσας |
[9] |
τοῦ
λόγου,
φωνὴ
παρακλητική,
προετοιμάζουσα
|
εἰς |
σωτηρίαν,
φωνὴ
προτρέπουσα
εἰς
κληρονομίαν |
[5] |
καὶ
τῶν
στοιχείων
τὴν
διαφωνίαν
|
εἰς |
τάξιν
ἐνέτεινε
συμφωνίας,
ἵνα
δὴ |
[76] |
ἀληθῶς
Σωκρατικῆς
διατριβῆς
ὁ
Εὐριπίδης
|
εἰς |
τὴν
ἀλήθειαν
ἀπιδὼν
καὶ
τοὺς |
[4] |
πολλὴν
καὶ
τὴν
σκληροκαρδίαν
τῶν
|
εἰς |
τὴν
ἀλήθειαν
λελιθωμένων
ἤγειρεν
θεοσεβείας |
[65] |
ᾗ
φησιν
ὁ
ἀπόστολος,
τὰ
|
εἰς |
τὴν
ἀνθρώπων
ὑπηρεσίαν
πεποιημένα
στοιχεῖα" |
[60] |
αὐτὰς
ἔτι
τὰς
περιπλοκὰς
ἀφορῶσιν
|
εἰς |
τὴν
Ἀφροδίτην
ἐκείνην
τὴν
γυμνήν, |
[82] |
οὐδ'
οὐ
μὴ
εἰσελεύσεσθέ
ποτε
|
εἰς |
τὴν
βασιλείαν
τῶν
οὐρανῶν.
(Πῶς |
[114] |
θεοποιῶν
τὸν
ἄνθρωπον,
διδοὺς
νόμους
|
εἰς |
τὴν
διάνοιαν
αὐτῶν
καὶ
ἐπὶ |
[77] |
καὶ
γὰρ
οἱ
χρησμοὶ
τὰς
|
εἰς |
τὴν
θεοσέβειαν
ἡμῖν
ἀφορμὰς
ἐναργέστατα |
[85] |
Ἑβραίων
πλανῆται·
οὐ
γὰρ
εἰσελθεῖν
|
εἰς |
τὴν
κατάπαυσιν
λέγονται
διὰ
τὴν |
[84] |
τῇ
ὀργῇ
μου·
(εἰ
εἰσελεύσονται
|
εἰς |
τὴν
κατάπαυσίν
μου.
Ὁρᾶτε
τὴν |
[108] |
σεαυτόν"
καὶ
τῷ
τύπτοντί
σε
|
εἰς |
τὴν
σιαγόνα
πάρεχε
καὶ
τὴν |
[109] |
ἡ
συνήθεια,
ἀλλ'
ἣ
μὲν
|
εἰς |
τὸ
βάραθρον
ὠθεῖ,
ἡ
συνήθεια, |
[43] |
Οὕτω
φιλοῦντες
(οἱ
δαίμονες
ὁδηγοῦσιν
|
εἰς |
τὸ
πῦρ.
Ἀλλ'
ὦ
φιλανθρωπότερε |
[24] |
τοὔψον
παρα
σκευάσαι"
κᾆτ'
αὐτὸν
|
εἰς |
τὸ
πῦρ
ἐνέθηκεν
ὡς
ξύλον" |
[92] |
φωτὸς"
γνήσια
ἀναθρήσωμεν
καὶ
ἀναβλέψωμεν
|
εἰς |
τὸ
φῶς,
μὴ
νόθους
ἡμᾶς |
[74] |
τὴν
ἀλήθειαν·
ὃ
μὲν
καὶ
|
εἰς |
τὸν
αἰθέρα
καὶ
εἰς
τὸν |
[81] |
σκοτισθήσεται,
λάμψει
δὲ
ὁ
παντοκράτωρ
|
εἰς |
τὸν
αἰῶνα,
καὶ
δυνάμεις
τῶν |
[78] |
τὸ
δὲ
ῥῆμα
κυρίου
μένει
|
εἰς |
τὸν
αἰῶνα.
~Τί
δὲ
ὅταν |
[51] |
ταύτην
μεγίστην
οἰόμενοι
θεόν,
φέροντες
|
εἰς |
τὸν
κοπρῶνα
ἀνέθηκαν
αὐτήν,
ἄξιον |
[101] |
ὑποφέρεσθε·
ὅτι
τὸ
φῶς
ἐλήλυθεν
|
εἰς |
τὸν
κόσμον
καὶ
ἠγάπησαν
οἱ |
[74] |
καὶ
εἰς
τὸν
αἰθέρα
καὶ
|
εἰς |
τὸν
οὐρανὸν
(ἀναβλέψας
τόνδε
ἡγοῦ |
[18] |
δέ,
οὐ
γὰρ
ἠπείθησε
Διί,
|
εἰς |
τὸν
Παρνασσὸν
φέρων
κατατίθεται
διεσπασμένον |
[122] |
γενόμενον
ὑπὸ
Χριστοῦ
Ἰησοῦ
καὶ
|
εἰς |
τοσοῦτον
ὅμοιον
ἤδη
καὶ
θεῷ. |
[56] |
ἐπαναλήψομαι)
τὸν
ὑπερουράνιον
βλασφημήσαντες
τόπον
|
εἰς |
τοὔδαφος
κατεσύρατε
τὴν
εὐσέβειαν,
χθονίους |
[94] |
τῇ
βασιλείᾳ
τοῦ
κυρίου
αὐτῶν
|
εἰς |
τοὺς
αἰῶνας,
ἀμήν.
~Ἔχετε,
ὦ |
[26] |
ἀπὸ
τῆς
θείας
εὐεργεσίας
τῆς
|
εἰς |
τοὺς
ἀνθρώπους
καταγινομένης
ὁρμώμενος.
Τὸν |
[19] |
τὸ
τοῦ
Διονύσου
αἰδοῖον
ἀπέκειτο,
|
εἰς |
Τυρρηνίαν
κατήγαγον,
εὐκλεοῦς
ἔμποροι
φορτίου· |
[111] |
ἐπὶ
γαστέρα
ἕρπουσα,
κακία
γηΐνη,
|
εἰς |
ὕλας
στρεφομένη)
παρήγετο
ἐπιθυμίαις,
ὁ |
[93] |
ἀμαθίας
εἰς
ἐπιστήμην,
ἐξ
ἀφροσύνης
|
εἰς |
φρόνησιν,
ἐξ
ἀκρασίας
εἰς
ἐγκράτειαν, |
[100] |
ἔχει
τὴν
ἄγνοιαν,
ὁ
δὲ
|
εἰς |
ὦτα
βαλόμενος
καὶ
τῇ
ψυχῇ |