Alphabétiquement     [«   »]
γυναῖκα 1
γυναῖκες 1
δ´ 106
δὲ 290
δέ 37
δεδειπνηκότες 1
δεδιὼς 1
Fréquences     [«    »]
184 μὲν
206 τὸ
200 τῶν
290 δὲ
962 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Protagoras

δὲ


Pages
[354]   ἄν, ὡς ἐγᾦμαι. Συνεδόκει. Ταῦτα  δὲ   ἀγαθά ἐστι δι´ ἄλλο τι
[316]   τὸ δὲ ἀρχαῖον Μεγαρεύς· μουσικὴν  δὲ   Ἀγαθοκλῆς τε ὑμέτερος πρόσχημα
[345]   οἷόν τε, διατελοῦντα ἀγαθόν, γενέσθαι  δὲ   ἀγαθὸν οἷόν τε, καὶ κακόν
[343]   μὲν ὡς ἀληθῶς ἀγαθῶν, τῶν  δὲ   ἀγαθῶν μέν, οὐ μέντοι ἀληθῶς—
[310]   Ἱπποκράτης, Ἀπολλοδώρου ὑὸς Φάσωνος  δὲ   ἀδελφός, τὴν (θύραν τῇ βακτηρίᾳ
[325]   ὅτι τὸ μὲν δίκαιον, τὸ  δὲ   ἄδικον, καὶ τόδε μὲν καλόν,
[344]   χαλεπόν, δυνατὸν δέ, ἐσθλόν, ἔμμεναι  δὲ   ἀδύνατον· πράξας μὲν γὰρ εὖ
[344]   ἀμήχανος ἂν συμφορὰ καθέλοι, τὸν  δὲ   ἀεὶ ἀμήχανον ὄντα οὔ, καὶ
[336]   μάλα πρὸς (Πρωταγόρου εἶναι, Ἀλκιβιάδης  δὲ   ἀεὶ φιλόνικός ἐστι πρὸς
[338]   τοῦδε σοφώτερόν τινα ἑλέσθαι· εἰ  δὲ   αἱρήσεσθε μὲν μηδὲν βελτίω, φήσετε
[325]   καὶ τόδε μὲν καλόν, τόδε  δὲ   αἰσχρόν, καὶ τόδε μὲν ὅσιον,
[329]   μορίων οἱ μὲν ἄλλο, οἱ  δὲ   ἄλλο, ἀνάγκη, ἐάνπερ τις
[330]   ἦν δ´ ἐγώ, ἄλλο, τὸ  δὲ   ἄλλο; Ναί. καὶ δύναμιν
[332]   τοῦτο, τοῦτο μὲν ἐάσωμεν, τόδε  δὲ   ἄλλο ὧν ἔλεγες ἐπισκεψώμεθα. ἀφροσύνην
[348]   τούτῳ μὲν ταῦτα συνειδῶμεν, Σωκράτης  δὲ   ἄλλῳ τῳ διαλέγηται ἄλλος
[341]   καὶ ἔτι παλαιοτέρα. σὺ  δὲ   ἄλλων πολλῶν ἔμπειρος ὢν ταύτης
[349]   ἔτι ὥσπερ τότε, φάθι· εἰ  δὲ   ἄλλως πως, τοῦτο διόρισαι, ὡς
[337]   τῷ μὲν σοφωτέρῳ πλέον, τῷ  δὲ   ἀμαθεστέρῳ ἔλαττον. ἐγὼ μὲν καὶ
[357]   Ἀμαθία, κατεγελᾶτε ἂν ἡμῶν· νῦν  δὲ   ἂν ἡμῶν καταγελᾶτε, καὶ ὑμῶν
[349]   ἐπιεικῶς παραπλήσια ἀλλήλοις ἐστίν,  δὲ   ἀνδρεία πάνυ πολὺ διαφέρον πάντων
[359]   ἐπὶ τὰ θαρραλέα ἔρχονται, οἱ  δὲ   ἀνδρεῖοι ἐπὶ τὰ δεινά; Λέγεται
[350]   ἂν ὅτι (οὐ πάντες— τοὺς  δὲ   ἀνδρείους ὡς οὐ θαρραλέοι εἰσίν,
[335]   πᾶσιν. Καὶ ἐγὼ εἶπον— ἤδη  δὲ   ἀνειστήκη ὡς ἐξιών— παῖ
[334]   τὰ δέ γε ὠφέλιμα· τὰ  δὲ   ἀνθρώποις μὲν οὐδέτερα, ἵπποις δέ·
[321]   ζῷα ἐμμελῶς πάντων ἔχοντα, τὸν  δὲ   ἄνθρωπον γυμνόν τε καὶ ἀνυπόδητον
[358]   μὲν ἡδὺ ἀγαθὸν εἶναι, τὸ  δὲ   ἀνιαρὸν κακόν. τὴν δὲ Προδίκου
[325]   καὶ τόδε μὲν ὅσιον, τόδε  δὲ   ἀνόσιον, καὶ τὰ μὲν ποίει,
[331]   δίκαιον, ἀλλ´ ἄδικον (ἄρα, τὸ  δὲ   ἀνόσιον; τί αὐτῷ ἀποκρινούμεθα; ἐγὼ
[336]   Σωκράτους διαλεχθῆναι, ἐξαρκεῖ Σωκράτει· εἰ  δὲ   ἀντιποιεῖται, διαλεγέσθω ἐρωτῶν τε καὶ
[328]   Σώκρατες, τούτων διδάσκαλον φανῆναι, τῶν  δὲ   ἀπείρων παντάπασι ῥᾴδιον, οὕτω δὲ
[350]   ἄλλο τι; Ὅτι ἐπίστανται. Τίνες  δὲ   ἀπὸ τῶν ἵππων πολεμεῖν θαρραλέοι
[351]   μανίας γε καὶ θυμοῦ, ἰσχὺν  δὲ   ἀπὸ φύσεως καὶ εὐτροφίας τῶν
[351]   μανίας, ὥσπερ δύναμις, ἀνδρεία  δὲ   ἀπὸ φύσεως καὶ εὐτροφίας τῶν
[344]   ἄνθρωποι, χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι, ~τὸν  δὲ   (ἀποκρινόμενον ὅτι Πιττακέ, οὐκ
[338]   ἀποκρίνεσθαι, οὗτος μὲν ἐρωτάτω, ἐγὼ  δὲ   ἀποκρινοῦμαι, καὶ ἅμα πειράσομαι αὐτῷ
[342]   τοῦτο ἀσκήσειν, τὴν σοφίαν. νῦν  δὲ   ἀποκρυψάμενοι ἐκεῖνο ἐξηπατήκασιν τοὺς ἐν
[328]   δὲ ἀπείρων παντάπασι ῥᾴδιον, οὕτω  δὲ   ἀρετῆς καὶ τῶν ἄλλων πάντων·
[355]   τὸν βίον ἄνευ λυπῶν; εἰ  δὲ   ἀρκεῖ καὶ μὴ ἔχετε μηδὲν
[310]   ἐμοί. Πρῴην, ἔφην ἐγώ· σὺ  δὲ   ἄρτι πέπυσαι; Νὴ τοὺς θεούς,
[316]   σοφιστὴς (Ἡρόδικος Σηλυμβριανός, τὸ  δὲ   ἀρχαῖον Μεγαρεύς· μουσικὴν δὲ Ἀγαθοκλῆς
[316]   καὶ Ἡσίοδον καὶ Σιμωνίδην, τοὺς  δὲ   αὖ τελετάς τε καὶ χρησμῳδίας,
[353]   τε καὶ σὺ πάλιν· Πονηρὰ  δὲ   αὐτὰ πῇ φατε εἶναι; (πότερον
[323]   μετεῖναι αὐτῆς, ταῦτα λέγω· ὅτι  δὲ   αὐτὴν οὐ φύσει ἡγοῦνται εἶναι
[329]   τί ἐστιν ἀρετή, μόρια  δὲ   αὐτῆς ἐστιν δικαιοσύνη καὶ
[319]   ἔχω ὅπως {ἂν} ἀπιστῶ. ὅθεν  δὲ   αὐτὸ ἡγοῦμαι οὐ διδακτὸν εἶναι
[324]   ἔχεται καὶ σοφοὺς ποιοῦσιν, ἣν  δὲ   αὐτοὶ ἀρετὴν ἀγαθοὶ οὐδενὸς βελτίους
[321]   μή τι γένος ἀϊστωθείη· ἐπειδὴ  δὲ   αὐτοῖς ἀλληλοφθοριῶν διαφυγὰς ἐπήρκεσε, πρὸς
[320]   γεγονέναι, πολλὰ δὲ μεμαθηκέναι, τὰ  δὲ   αὐτὸν ἐξηυρηκέναι. εἰ οὖν ἔχεις
[320]   καλῶς καὶ εὖ ἐπαίδευσεν, ~(ἃ  δὲ   αὐτὸς σοφός ἐστιν οὔτε αὐτὸς
[337]   μεταξὺ διαλῦσαι τὴν συνουσίαν. ~(Εἰπόντος  δὲ   αὐτοῦ ταῦτα, Πρόδικος, Καλῶς
[359]   ἕτερον οἷον τὸ ἕτερον, ἰδίαν  δὲ   αὑτοῦ ἕκαστον ἔχειν δύναμιν· ἀλλ´
[315]   μάλα πολλοῖς, ὡς ἐφαίνετο· παρεκάθηντο  δὲ   αὐτῷ ἐπὶ ταῖς πλησίον κλίναις
[321]   καὶ ἠπόρει ὅτι χρήσαιτο. ἀποροῦντι  δὲ   αὐτῷ ἔρχεται Προμηθεὺς ἐπισκεψόμενος τὴν
[330]   σοφία τῶν μορίων. Ἕκαστον  δὲ   αὐτῶν ἐστιν, ἦν δ´ ἐγώ,
[332]   πραττόμενον ὑπὸ σωφροσύνης πράττεσθαι, τὸ  δὲ   ἀφρόνως ὑπὸ ἀφροσύνης; (Συνεχώρει. Οὐκοῦν
[333]   εἶναι, πλείοσιν δὲ μή, τῇ  δὲ   ἀφροσύνῃ ἑνὶ ὄντι σοφία ἐναντία
[327]   οὗτος (ἂν ἐλλόγιμος ηὐξήθη, ὅτου  δὲ   ἀφυής, ἀκλεής· καὶ πολλάκις μὲν
[334]   ταῖς μὲν ῥίζαις ἀγαθά, ταῖς  δὲ   βλάσταις πονηρά, οἷον καὶ
[320]   αὐτόματοι περιτύχωσιν τῇ ἀρετῇ. εἰ  δὲ   βούλει, Κλεινίαν, τὸν Ἀλκιβιάδου τουτουῒ
[347]   Πρωταγόρᾳ ὁπότερον αὐτῷ ἥδιον· εἰ  δὲ   βούλεται, περὶ μὲν ᾀσμάτων τε
[342]   λέγεις τοῦτο, περὶ ἐπῶν· ἐὰν  δὲ   βούλῃ, σοῦ ἀκούσομαι. μὲν
[348]   εἰμί σοι παρέχειν ἀποκρινόμενος· ἐὰν  δὲ   βούλῃ, σὺ ἐμοὶ παράσχες, περὶ
[334]   μὲν οὐδέτερα, ἵπποις δέ· τὰ  δὲ   βουσὶν μόνον, τὰ δὲ κυσίν·
[320]   ὅτε θεοὶ μὲν ἦσαν, θνητὰ  δὲ   γένη (οὐκ ἦν. ἐπειδὴ δὲ
[311]   ἂν ὡς ἀγαλματοποιοῖς. Ὡς τίς  δὲ   γενησόμενος αὐτός; Δῆλον ὅτι ἀγαλματοποιός.
[349]   πολὺ διαφέρον πάντων τούτων. ὧδε  δὲ   γνώσῃ ὅτι ἐγὼ ἀληθῆ λέγω·
[360]   δειλοί εἰσιν; Ὡμολόγει. Δι´  δὲ   δειλοί εἰσιν, δειλία ὁμολογεῖται παρὰ
[321]   μὲν ἐκ γῆς βοτάνην, ἄλλοις  δὲ   δένδρων καρπούς, τοῖς δὲ ῥίζας·
[358]   καὶ φόβος εἶναι τοῦτο, (Προδίκῳ  δὲ   δέος, φόβος δ´ οὔ. Ἀλλ´
[358]   σοφία. Συνεδόκει πᾶσιν. Τί  δὲ   δή; ἀμαθίαν ἆρα τὸ τοιόνδε
[347]   βούλεται ἐρωτᾶν, ἀποκρίνεσθαι Σωκράτη, εἰ  δὲ   δὴ βούλεται Σωκράτει ἀποκρίνεσθαι, ἐρωτᾶν
[357]   καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων· ὑμεῖς  δὲ   δὴ ἔφατε τὴν ἡδονὴν πολλάκις
[357]   ὁμολογεῖν. Εἶεν, ἄνθρωποι· ἐπεὶ  δὲ   δὴ ἡδονῆς τε καὶ λύπης
[328]   ἐροῦντά τι, ἐπιθυμῶν ἀκούειν· ἐπεὶ  δὲ   δὴ ᾐσθόμην ὅτι τῷ ὄντι
[358]   πολλοῖς ἀποκεκριμένοι ἂν ἦμεν· ὑμᾶς  δὲ   δὴ μετὰ Πρωταγόρου ἐρωτῶ,
[311]   Εἶεν, ἦν δ´ ἐγώ· (παρὰ  δὲ   δὴ Πρωταγόραν νῦν ἀφικόμενοι ἐγώ
[312]   γάρ; Ναί. Εἶεν·  δὲ   δὴ σοφιστὴς περὶ τίνος δεινὸν
[358]   συνωμολόγησε, καὶ οἱ ἄλλοι. Τί  δὲ   δή, ἄνδρες, ἔφην ἐγώ,
[312]   τοῦτό τίς σε προσέροιτο· ~(Αὐτὸς  δὲ   δὴ ὡς τίς γενησόμενος ἔρχῃ
[322]   ἀνθρώπῳ τοῦ (βίου γίγνεται, Προμηθέα  δὲ   δι´ Ἐπιμηθέα ὕστερον, ᾗπερ λέγεται,
[357]   καὶ Πρόδικος καὶ Ἱππίας· ὑμεῖς  δὲ   διὰ τὸ οἴεσθαι ἄλλο τι
[314]   εὐνοῦχός τις, κατήκουεν ἡμῶν, κινδυνεύει  δὲ   (διὰ τὸ πλῆθος τῶν σοφιστῶν
[336]   μακρολογίας καὶ παραχωρεῖ Πρωταγόρᾳ, τοῦ  δὲ   διαλέγεσθαι (οἷός τ´ εἶναι καὶ
[344]   ἐπί γε χρόνον τινά· γενόμενον  δὲ   διαμένειν (ἐν ταύτῃ τῇ ἕξει
[349]   καὶ ἀκολαστοτάτους καὶ ἀμαθεστάτους, ἀνδρειοτάτους  δὲ   διαφερόντως. (Ἔχε δή, ἔφην ἐγώ·
[325]   γραμμάτων τε καὶ κιθαρίσεως· οἱ  δὲ   διδάσκαλοι τούτων τε ἐπιμελοῦνται, καὶ
[326]   πολλαὶ μὲν νουθετήσεις ἔνεισιν πολλαὶ  δὲ   διέξοδοι καὶ ἔπαινοι καὶ ἐγκώμια
[347]   Ἱππία, εἰς αὖθίς γε· νῦν  δὲ   δίκαιόν ἐστιν ὡμολογησάτην πρὸς
[323]   προσιόντες νουθετοῦσιν ὡς μαινόμενον· ἐν  δὲ   δικαιοσύνῃ καὶ ἐν τῇ ἄλλῃ
[326]   οἱ μάλιστα δυνάμενοι μάλιστα μάλιστα  δὲ   δύνανται οἱ πλουσιώτατοι— καὶ οἱ
[336]   οὐ δύναμαι ταχὺ θεῖν, οὗτος  δὲ   δύναται βραδέως. εἰ οὖν ἐπιθυμεῖς
[338]   χρῆναι τὸν ἀποκρινόμενον ἀποκρίνεσθαι· ἐπειδὰν  δὲ   ἐγὼ ἀποκρίνωμαι ὁπός´ ἂν οὗτος
[361]   οὐκ ἂν ἦν διδακτόν· νῦν  δὲ   εἰ φανήσεται ἐπιστήμη ὅλον, ὡς
[361]   ἐπὶ σοφίᾳ. καὶ περὶ τούτων  δὲ   εἰς αὖθις, ὅταν βούλῃ, διέξιμεν·
[323]   εἰκότως, ὡς ἐγώ φημι— ~ὅταν  δὲ   εἰς συμβουλὴν πολιτικῆς (ἀρετῆς ἴωσιν,
[314]   ἅνθρωπος ἀνέῳξεν τὴν θύραν. Ἐπειδὴ  δὲ   εἰσήλθομεν, κατελάβομεν Πρωταγόραν ἐν τῷ
[326]   ἀρξάμενοι φοιτᾶν, ὀψιαίτατα ἀπαλλάττονται. ἐπειδὰν  δὲ   ἐκ διδασκάλων ἀπαλλαγῶσιν, πόλις
[333]   ἕτερον εἶναι σωφροσύνης σοφία, μόριον  δὲ   ἑκάτερον ἀρετῆς, καὶ πρὸς τῷ
[356]   μεγέθη ἐγγύθεν μὲν μείζω, πόρρωθεν  δὲ   ἐλάττω· οὔ; Φήσουσιν. Καὶ
[355]   (σμικρότερα ᾖ; πλείω, τὰ  δὲ   ἐλάττω ᾖ; οὐχ ἕξομεν εἰπεῖν
[321]   τἆλλα οὕτως ἐπανισῶν ἔνεμεν. ταῦτα  δὲ   ἐμηχανᾶτο εὐλάβειαν ἔχων μή τι
[350]   πρὶν μαθεῖν, φαίην ἄν· ταῦτα  δὲ   ἐμοῦ ὁμολογήσαντος ἐξείη ἄν σοι,
[337]   τῶν ἀκουόντων ἄνευ ἀπάτης, ἐπαινεῖσθαι  δὲ   ἐν λόγῳ πολλάκις παρὰ δόξαν
[315]   καὶ Πρόδικος Κεῖος— ἦν  δὲ   ἐν οἰκήματί τινι, πρὸ
[342]   ἀπομανθάνωσιν αὐτοὶ διδάσκουσιν. εἰσὶν  δὲ   ἐν ταύταις ταῖς πόλεσιν οὐ
[314]   Δόξαν ἡμῖν ταῦτα ἐπορευόμεθα· ἐπειδὴ  δὲ   ἐν τῷ προθύρῳ ἐγενόμεθα, ἐπιστάντες
[359]   ἐπιεικῶς παραπλήσια ἀλλήλοις (εἶναι, τὸ  δὲ   ἓν πάνυ πολὺ διαφέρειν τῶν
[332]   ὑπὸ ἐναντίων πράττεσθαι; Ἔφη. Ὡμολογήκαμεν  δὲ   ἐναντίως πράττεσθαι ἂν ἀφρόνως
[332]   πλείω δὲ μή; Ὡμολογήκαμεν. Τὸ  δὲ   ἐναντίως πραττόμενον ὑπὸ ἐναντίων πράττεσθαι;
[333]   σοφίᾳ ἐναντίον εἶναι; Συνωμολόγει. ~Ἓν  δὲ   ἑνὶ μόνον ἐναντίον (εἶναι; Φημί.
[323]   καλὰ καὶ τἀναντία τούτοις· ὅσα  δὲ   ἐξ ἐπιμελείας καὶ ἀσκήσεως καὶ
[357]   ἔτι ὡμολογήκατε ὅτι μετρητικῆς·  δὲ   ἐξαμαρτανομένη πρᾶξις (ἄνευ ἐπιστήμης ἴστε
[346]   πρὸς Πιττακὸν λέγων τὸ πάντας  δὲ   ἐπαίνημι καὶ φιλέω ἑκών— ἐνταῦθα
[329]   τινὸς τῶν ἱκανῶν εἰπεῖν· εἰ  δὲ   ἐπανέροιτό τινά τι, ὥσπερ βιβλία
[335]   ἵνα συνουσία ἐγίγνετο· νῦν  δὲ   ἐπειδὴ οὐκ ἐθέλεις καὶ ἐμοί
[357]   αὕτη, εἰς αὖθις σκεψόμεθα· ὅτι  δὲ   ἐπιστήμη ἐστίν, τοσοῦτον ἐξαρκεῖ πρὸς
[352]   ἡδονήν, τοτὲ δὲ λύπην, ἐνίοτε  δὲ   ἔρωτα, πολλάκις δὲ φόβον, ἀτεχνῶς
[337]   μεταλαμβάνοντα αὐτῇ τῇ διανοίᾳ, ἥδεσθαι  δὲ   ἐσθίοντά τι ἄλλο ἡδὺ
[345]   ὅτι τούτων μάθησις. τίς  δὲ   εὐπραγία ἀγαθὸν ἰατρὸν ποιεῖ; δῆλον
[325]   ἐὰν μὴ ἐπίστωνται, ἐφ´  δὲ   τε ζημία θάνατος αὐτῶν
[358]   ὡμολόγηται ἡγεῖσθαι κακὰ εἶναι·  δὲ   ἡγεῖται κακά, οὐδένα οὔτε ἰέναι
[356]   τὰ ἐλάττω καὶ σμικρότερα· ἐὰν  δὲ   ἡδέα πρὸς λυπηρά, ἐὰν μὲν
[352]   τι, τοτὲ μὲν θυμόν, τοτὲ  δὲ   ἡδονήν, τοτὲ δὲ λύπην, ἐνίοτε
[310]   ὑπό τινος ἄλλου ἐπελαθόμην. ἐπειδὴ  δὲ   ἦλθον καὶ δεδειπνηκότες ἦμεν καὶ
[316]   ἡμεῖς μὲν ἄρτι εἰσεληλύθεμεν, κατόπιν  δὲ   ἡμῶν ἐπεισῆλθον Ἀλκιβιάδης τε
[338]   πάνυ μὲν οὐκ ἤθελεν, ὅμως  δὲ   ἠναγκάσθη ὁμολογῆσαι ἐρωτήσειν, καὶ ἐπειδὰν
[331]   γὰρ (ὅδε ταῦτα ἀπεκρίνατο, ἐγὼ  δὲ   ἠρώτων. εἰ οὖν εἴποι· Ἀληθῆ
[321]   κατάγειον οἴκησιν ἔνεμεν· ~ἃ  δὲ   ηὖξε μεγέθει, τῷδε (αὐτῷ αὐτὰ
[321]   (ὑποδῶν τὰ μὲν ὁπλαῖς, τὰ  δὲ   {θριξὶν καὶ} δέρμασιν στερεοῖς καὶ
[321]   οἴκησιν οὐκέτι ἐνεχώρει εἰσελθεῖν— πρὸς  δὲ   καὶ αἱ Διὸς φυλακαὶ φοβεραὶ
[347]   πάνυ (πολὺν οἶνον πίωσιν. οὕτω  δὲ   καὶ αἱ τοιαίδε συνουσίαι, ἐὰν
[345]   τὸν αὐτὸν τοῦτον· ἐπὶ πλεῖστον  δὲ   καὶ ἄριστοί εἰσιν οὓς ἂν
[348]   δὲ οὐ δύνανται ποιεῖν· σὺ  δὲ   καὶ αὐτὸς ἀγαθὸς εἶ καὶ
[335]   ὡς λέγεται περὶ σοῦ, φῂς  δὲ   καὶ αὐτός, καὶ ἐν μακρολογίᾳ
[330]   μὲν ἄλλα ὀρθῶς ἤκουσας, ὅτι  δὲ   καὶ ἐμὲ οἴει εἰπεῖν τοῦτο,
[329]   εἰπεῖν, ὡς αὐτὰ δηλοῖ, ἱκανὸς  δὲ   καὶ ἐρωτηθεὶς ἀποκρίνασθαι κατὰ βραχὺ
[321]   καὶ ἄστρωτον καὶ ἄοπλον· ἤδη  δὲ   καὶ εἱμαρμένη ἡμέρα παρῆν,
[326]   τὴν ὑφήγησιν τῶν γραμμῶν, ὣς  δὲ   καὶ πόλις νόμους ὑπογράψασα,
[321]   ἱκανοῖς μὲν ἀμῦναι χειμῶνα, δυνατοῖς  δὲ   καὶ καύματα, καὶ εἰς εὐνὰς
[324]   καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ. τιμωροῦνται  δὲ   καὶ κολάζονται οἵ τε ἄλλοι
[350]   ἀνδρεῖοι θαρραλέοι εἰσίν, ὡμολόγησα· εἰ  δὲ   καὶ οἱ θαρραλέοι ἀνδρεῖοι, οὐκ
[313]   γυμναστικὸς ἰατρὸς ὤν. οὕτω  δὲ   καὶ οἱ τὰ μαθήματα περιάγοντες
[314]   καὶ Ἱππίας Ἠλεῖος— οἶμαι  δὲ   καὶ Πρόδικον τὸν Κεῖον— καὶ
[309]   Εὖ, ἔμοιγε ἔδοξεν, οὐχ ἥκιστα  δὲ   καὶ τῇ νῦν ἡμέρᾳ· καὶ
[320]   δὲ γένη (οὐκ ἦν. ἐπειδὴ  δὲ   καὶ τούτοις χρόνος ἦλθεν εἱμαρμένος
[351]   καὶ εὐτροφίας τῶν σωμάτων. οὕτω  δὲ   κἀκεῖ οὐ ταὐτὸν εἶναι θάρσος
[345]   κακὴ πρᾶξις, ἐπιστήμης στερηθῆναι—  δὲ   κακὸς ἀνὴρ οὐκ ἄν ποτε
[344]   κακός, ἄλλοτε δ´ ἐσθλός· (τῷ  δὲ   κακῷ οὐκ ἐγχωρεῖ γενέσθαι, ἀλλ´
[351]   τῶν ἀνθρώπων εὖ ζῆν, τοὺς  δὲ   κακῶς; Ἔφη. Ἆρ´ οὖν δοκεῖ
[345]   καμνόντων τῆς θεραπείας μάθησις. κακὸς  δὲ   κακῶς· τίς οὖν ἂν κακὸς
[360]   ἆρ´ οὐ καλά; Ὡμολόγει. Εἰ  δὲ   καλά, καὶ ἀγαθά; Ναί. Οὐκοῦν
[351]   οὔτε κακὰ οὔτ´ ἀγαθά. Ἡδέα  δὲ   καλεῖς, ἦν δ´ ἐγώ, οὐ
[347]   ἐκείνων φωνῆς ἀλλήλοις σύνεισιν· ὅπου  δὲ   καλοὶ κἀγαθοὶ συμπόται καὶ πεπαιδευμένοι
[315]   τῇ φωνῇ ὥσπερ (Ὀρφεύς, οἱ  δὲ   κατὰ τὴν φωνὴν ἕπονται κεκηλημένοι—
[344]   τις ὥστε κείμενον ποιῆσαι, τὸν  δὲ   κείμενον (οὔ, οὕτω καὶ τὸν
[334]   τὰ δὲ βουσὶν μόνον, τὰ  δὲ   κυσίν· τὰ δέ γε τούτων
[342]   τῶν Ἑλλήνων τοὺς Λακεδαιμονίους· οἱ  δὲ   Λακεδαιμόνιοι, ἐπειδὰν βούλωνται ἀνέδην τοῖς
[319]   οὐκ ᾤμην διδακτὸν (εἶναι, σοὶ  δὲ   λέγοντι οὐκ ἔχω ὅπως {ἂν}
[355]   μὲν ἐλέγομεν τὰ κακά, νῦν  δὲ   λέγωμεν τὰ ἀνιαρά, γιγνώσκων ὅτι
[352]   θυμόν, τοτὲ δὲ ἡδονήν, τοτὲ  δὲ   λύπην, ἐνίοτε δὲ ἔρωτα, πολλάκις
[354]   διώκετε ὡς ἀγαθὸν ὄν, τὴν  δὲ   λύπην φεύγετε ὡς κακόν; Συνεδόκει.
[356]   ἀεὶ καὶ πλείω ληπτέα· ἐὰν  δὲ   λυπηρὰ πρὸς λυπηρά, τὰ ἐλάττω
[318]   περὶ οὗ ἥκει. τὸ  δὲ   μάθημά ἐστιν εὐβουλία περὶ τῶν
[327]   λέγω οὕτως ἔχει— ἔχει  δὲ   μάλιστα πάντων οὕτως— ἐνθυμήθητι ἄλλο
[320]   πολλῶν μὲν ἔμπειρον γεγονέναι, πολλὰ  δὲ   μεμαθηκέναι, τὰ δὲ αὐτὸν ἐξηυρηκέναι.
[315]   τὸ ὄπισθεν καθίσταντο κάλλιστα. Τὸν  δὲ   μετ´ εἰσενόησα, ἔφη Ὅμηρος, Ἱππίαν
[324]   ὥσπερ θηρίον ἀλογίστως τιμωρεῖται·  δὲ   μετὰ λόγου ἐπιχειρῶν κολάζειν οὐ
[316]   φημὶ μὲν εἶναι παλαιάν, τοὺς  δὲ   μεταχειριζομένους αὐτὴν τῶν παλαιῶν ἀνδρῶν,
[356]   μεγάλων τε καὶ σμικρῶν,  δὲ   μετρητικὴ ἄκυρον μὲν ἂν ἐποίησε
[357]   ἀλλήλας σκέψις; Ἀλλ´ ἀνάγκη. Ἐπεὶ  δὲ   μετρητική, ἀνάγκῃ δήπου τέχνη καὶ
[360]   θάρρη θαρροῦσιν; Ἀληθῆ, ἔφη. Εἰ  δὲ   μὴ αἰσχρά, ἆρ´ οὐ καλά;
[337]   τῶν λόγων ἀμφισβητεῖν μέν, (ἐρίζειν  δὲ   μή— ἀμφισβητοῦσι μὲν γὰρ καὶ
[353]   κάλλιστα φανερὸν γενέσθαι, ἕπου· εἰ  δὲ   μὴ βούλει, εἴ σοι φίλον,
[328]   ἐγὼ πράττομαι ἀργύριον· (ἐὰν  δὲ   μή, ἐλθὼν εἰς ἱερόν, ὀμόσας
[337]   ἀμφοῖν τοῖν διαλεγομένοιν ἀκροατάς, ἴσους  δὲ   μή— ἔστιν γὰρ οὐ ταὐτόν·
[345]   (ἄλλο οὐδὲν τῶν τοιούτων· ὅστις  δὲ   μὴ ἰατρὸς ἂν γένοιτο κακῶς
[311]   καὶ τούτοις πείθωμεν αὐτόν, εἰ  δὲ   μή, καὶ τὰ τῶν φίλων
[323]   Σώκρατες, τούτου αἰτία. Ἵνα  δὲ   μὴ οἴῃ ἀπατᾶσθαι ὡς τῷ
[314]   καὶ παρ´ ἄλλου ὁτουοῦν· ~εἰ  δὲ   μή, ὅρα, μακάριε, (μὴ
[325]   καὶ τὰ μὲν ποίει, τὰ  δὲ   μὴ ποίει. καὶ ἐὰν μὲν
[325]   ἄλλα διδάσκονται τοὺς ὑεῖς, τοῦτο  δὲ   μή, σκέψαι ὡς θαυμασίως γίγνονται
[333]   ἓν μόνον ἐναντίον εἶναι, πλείοσιν  δὲ   μή, τῇ δὲ ἀφροσύνῃ ἑνὶ
[336]   οὕτω καὶ νῦν ἀποκρίνεσθαι· (εἰ  δὲ   μή, τίς τρόπος ἔσται
[340]   εἶναι καὶ τὸ γενέσθαι. εἰ  δὲ   μὴ τὸ αὐτό ἐστιν τὸ
[351]   τε καὶ ἀγαθόν, συγχωρησόμεθα· εἰ  δὲ   μή, τότε ἤδη ἀμφισβητήσομεν. Πότερον
[332]   ἑνὶ μόνον ἐναντίον εἶναι, πλείω  δὲ   μή; Ὡμολογήκαμεν. Τὸ δὲ ἐναντίως
[325]   ἐὰν μὲν ἑκὼν πείθηται· εἰ  δὲ   μή, ὥσπερ ξύλον διαστρεφόμενον καὶ
[353]   τὸ ὕστερον μηδὲν παρασκευάζει, χαίρειν  δὲ   μόνον ποιεῖ, ὅμως δ´ ἂν
[337]   ἀκοῦσαι δεῖ ἀμφοτέρων, μὴ ἴσον  δὲ   νεῖμαι ἑκατέρῳ, ἀλλὰ τῷ μὲν
[337]   ὁμοίῳ φύσει συγγενές ἐστιν,  δὲ   νόμος, τύραννος ὢν τῶν ἀνθρώπων,
[322]   λέγεται, κλοπῆς δίκη μετῆλθεν. Ἐπειδὴ  δὲ   ἄνθρωπος θείας μετέσχε μοίρας,
[329]   δόλιχον κατατείνουσι τοῦ λόγου. Πρωταγόρας  δὲ   ὅδε ἱκανὸς μὲν μακροὺς λόγους
[337]   οἱ φίλοι τοῖς φίλοις, ἐρίζουσιν  δὲ   οἱ διάφοροί τε καὶ ἐχθροὶ
[345]   ἂν καὶ κακὸς γένοιτο— ἡμεῖς  δὲ   οἱ ἰατρικῆς ἰδιῶται οὐκ ἄν
[315]   μανθάνει, ὡς σοφιστὴς ἐσόμενος. τούτων  δὲ   οἳ ὄπισθεν ἠκολούθουν ἐπακούοντες τῶν
[316]   γενέσθαι ἐν τῇ πόλει, τοῦτο  δὲ   οἴεταί οἱ μάλιστ´ ἂν γενέσθαι,
[346]   τοὺς ἑαυτῶν καὶ ἐπαινεῖν. πολλάκις  δὲ   οἶμαι καὶ Σιμωνίδης ἡγήσατο καὶ
[337]   φύσιν τῶν πραγμάτων εἰδέναι, σοφωτάτους  δὲ   ὄντας τῶν Ἑλλήνων, καὶ κατ´
[350]   οὗτοι καὶ θαρραλεώτατοί εἰσιν, θαρραλεώτατοι  δὲ   ὄντες ἀνδρειότατοι; καὶ κατὰ τοῦτον
[325]   ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ, ἀπεδείξαμεν· διδακτοῦ  δὲ   ὄντος καὶ θεραπευτοῦ τὰ μὲν
[332]   σοφία; Ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη. Πότερον  δὲ   ὅταν πράττωσιν ἅνθρωποι ὀρθῶς τε
[360]   καλεῖς; Δειλίαν ἔγωγ´, ἔφη. Δειλοὶ  δὲ   οὐ διὰ τὴν τῶν δεινῶν
[348]   αὐτοὶ μὲν ἐπιεικεῖς εἰσιν, ἄλλους  δὲ   οὐ δύνανται ποιεῖν· σὺ δὲ
[310]   γε μόνος ἐστὶ σοφός, ἐμὲ  δὲ   οὐ ποιεῖ. Ἀλλὰ ναὶ μὰ
[340]   Σιμωνίδης, ἀλλὰ τὸ ἔμμεναι· ἔστιν  δὲ   οὐ ταὐτόν, Πρωταγόρα, ὥς
[329]   δέ, καὶ δίκαιοι αὖ, σοφοὶ  δὲ   οὔ. ~Ἔστιν γὰρ οὖν καὶ
[316]   δ´ ἐγώ, οὐδὲν διαφέρει· ἀκούσας  δὲ   οὗ ἕνεκα ἤλθομεν, αὐτὸς σκέψαι.
[350]   σοφία ἐστὶν ἰσχύς. ἐγὼ  δὲ   οὐδαμοῦ οὐδ´ ἐνταῦθα ὁμολογῶ τοὺς
[310]   μὲν καὶ νεώτερός εἰμι, ἅμα  δὲ   οὐδὲ ἑώρακα Πρωταγόραν πώποτε οὐδ´
[336]   πρὸς ἂν ὁρμήσῃ· ἡμᾶς  δὲ   οὐδὲν δεῖ συμφιλονικεῖν οὔτε Σωκράτει
[359]   οἱ μὲν ἐθέλουσιν ἰέναι, οἱ  δὲ   οὐκ ἐθέλουσιν. Πότερον, ἔφην ἐγώ,
[314]   οὐ μέγας (κίνδυνος. μαθήματα  δὲ   οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ ἀγγείῳ
[322]   ἀρχὰς (ἄνθρωποι ᾤκουν σποράδην, πόλεις  δὲ   οὐκ ἦσαν· ἀπώλλυντο οὖν ὑπὸ
[328]   καὶ ἄλλοι ἄλλων δημιουργῶν. τῶνδε  δὲ   (οὔπω ἄξιον τοῦτο κατηγορεῖν· ἔτι
[313]   πονηρὸν περὶ τὸ σῶμα, ἐπαινοῦσιν  δὲ   πάντα πωλοῦντες, οὔτε οἱ ὠνούμενοι
[317]   καθεζόμενοι διαλέγησθε; Ἐδόκει χρῆναι· ἅσμενοι  δὲ   πάντες ἡμεῖς, ὡς ἀκουσόμενοι ἀνδρῶν
[317]   τοὺς μετὰ τοῦ Προδίκου. Ἐπεὶ  δὲ   πάντες συνεκαθεζόμεθα, Πρωταγόρας, Νῦν
[311]   γενησόμενος; Ὡς ἰατρός, ἔφη. Εἰ  δὲ   παρὰ Πολύκλειτον τὸν Ἀργεῖον
[320]   δυνάμεις ἑκάστοις ὡς πρέπει. Προμηθέα  δὲ   παραιτεῖται Ἐπιμηθεὺς αὐτὸς νεῖμαι, Νείμαντος
[350]   οἱ ἄφιπποι; Οἱ ἱππικοί. Τίνες  δὲ   πέλτας ἔχοντες; οἱ πελταστικοὶ
[328]   ἀγαθοὶ οἱ ἀγαθοὶ γίγνονται· νῦν  δὲ   πέπεισμαι. πλὴν σμικρόν τί μοι
[319]   συμβούλους περὶ τῶν οἰκοδομημάτων, ὅταν  δὲ   περὶ ναυπηγίας, τοὺς ναυπηγούς, καὶ
[313]   οἰκείους σκοπούμενος ἡμέρας συχνάς·  δὲ   περὶ πλείονος τοῦ σώματος ἡγῇ,
[315]   αὐτοῦ καὶ ἄλλοι τινές. ἐφαίνοντο  δὲ   περὶ φύσεώς τε καὶ τῶν
[357]   ἐνδείας ἐστὶν τέχνη; ἐπειδὴ  δὲ   περιττοῦ τε καὶ ἀρτίου, ἆρα
[334]   καὶ τῷ ἄλλῳ σώματι. οὕτω  δὲ   ποικίλον τί ἐστιν τὸ ἀγαθὸν
[321]   σοφίαν ἄνθρωπος ταύτῃ ἔσχεν, τὴν  δὲ   πολιτικὴν οὐκ εἶχεν· ἦν γὰρ
[342]   βούλει, ἔφη, Σώκρατες·  δὲ   Πρόδικός τε καὶ Ἱππίας
[358]   τὸ δὲ ἀνιαρὸν κακόν. τὴν  δὲ   Προδίκου τοῦδε διαίρεσιν τῶν ὀνομάτων
[321]   γὰρ παρὰ τῷ Διί. τῷ  δὲ   Προμηθεῖ εἰς μὲν τὴν ἀκρόπολιν
[350]   πάντων τούτων ἀνεπιστήμονας ὄντας, θαρροῦντας  δὲ   πρὸς ἕκαστα τούτων; Ἔγωγε,
[333]   σωφροσύνη καὶ σοφία; τὸ  δὲ   πρότερον αὖ ἐφάνη ἡμῖν
[340]   ἀκούσας ταῦτα ἐπῄνεσέν με·  δὲ   Πρωταγόρας, Τὸ ἐπανόρθωμά σοι, ἔφη,
[321]   ἄλλοις δὲ δένδρων καρπούς, τοῖς  δὲ   ῥίζας· ἔστι δ´ οἷς ἔδωκεν
[356]   καὶ πράττειν καὶ λαμβάνειν, τὰ  δὲ   σμικρὰ καὶ φεύγειν καὶ μὴ
[355]   ὅταν τὰ μὲν μείζω, τὰ  δὲ   (σμικρότερα ᾖ; πλείω, τὰ
[356]   ἴσαι ἐγγύθεν μὲν μείζους, πόρρωθεν  δὲ   σμικρότεραι; Φαῖεν ἄν. Εἰ οὖν
[330]   ἐμοὶ μὲν γὰρ δοκεῖ· τί  δὲ   σοί; Κἀμοί, ἔφη. Τί οὖν;
[313]   οὐδεπώποτε, σοφιστὴν δ´ ὀνομάζεις, τὸν  δὲ   σοφιστὴν ὅτι ποτ´ ἔστιν φαίνῃ
[312]   δέ τις ἐκεῖνο ἔροιτο,  δὲ   σοφιστὴς τῶν τί σοφῶν ἐστιν;
[330]   ὁσιότης ὅσιον ἔσται. τί  δὲ   σύ; οὐχ οὕτως ἂν ἀποκρίναιο;
[349]   μὲν ἀναμνησθῆναι παρὰ σοῦ, τὰ  δὲ   συνδιασκέψασθαι. ἦν δέ, (ὡς ἐγᾦμαι,
[347]   οὐκ ἄν ποτε ἔψεγον· νῦν  δὲ   σφόδρα γὰρ καὶ περὶ τῶν
[333]   σωφρονεῖν ἀδικοῦντες; Ἔστω, ἔφη. Τὸ  δὲ   σωφρονεῖν λέγεις εὖ φρονεῖν; Ἔφη.
[332]   τῷ σωφρόνως πραττομένῳ; Ἔφη. Τὸ  δὲ   σωφρόνως πραττόμενον ὑπὸ σωφροσύνης πράττεσθαι,
[332]   ἀφρόνως πραττόμενα ἀφροσύνῃ πράττεται, τὰ  δὲ   σωφρόνως σωφροσύνῃ; Ὡμολόγει. Οὐκοῦν εἴ
[360]   αἰσχρὰ θάρρη θαρροῦσιν; Ὡμολόγει. Θαρροῦσιν  δὲ   τὰ αἰσχρὰ καὶ κακὰ δι´
[356]   ἂν ταῦτ´ ἐνῇ· ἐὰν  (δὲ   τὰ ἡδέα ὑπὸ τῶν ἀνιαρῶν,
[335]   ποιεῖσθαι (σοφὸς γὰρ εἶ— ἐγὼ  δὲ   τὰ μακρὰ ταῦτα ἀδύνατος, ἐπεὶ
[355]   ἡδονάς, ὑπὸ τούτων ἡττώμενος. ὡς  δὲ   ταῦτα γελοῖά ἐστιν, κατάδηλον ἔσται,
[325]   εὐθύνουσιν ἀπειλαῖς καὶ πληγαῖς. μετὰ  δὲ   ταῦτα εἰς διδασκάλων πέμποντες πολὺ
[349]   τῶν ὀνομάτων τούτων ἐπικεῖσθαι, πάντα  δὲ   ταῦτα μόρια εἶναι ἀρετῆς, οὐχ
[310]   ἔδοξε τῶν νυκτῶν εἶναι· ἐπειδὴ  (δὲ   τάχιστά με ἐκ τοῦ κόπου
[316]   δυσμένειαί τε καὶ ἐπιβουλαί. ἐγὼ  δὲ   τὴν σοφιστικὴν τέχνην φημὶ μὲν
[316]   μεγάλης τε καὶ εὐδαίμονος, αὐτὸς  δὲ   τὴν φύσιν δοκεῖ ἐνάμιλλος εἶναι
[310]   λέγοις, ἦν δ´ ἐγώ· ἔστι  δὲ   τί, καὶ τοῦ ἕνεκα τηνικάδε
[330]   αὐτῷ ἀποκριναίμην ὅτι δίκαιον· σὺ  δὲ   τίν´ ἂν ψῆφον θεῖο; τὴν
[356]   ἐποίησε τοῦτο τὸ φάντασμα, δηλώσασα  (δὲ   τὸ ἀληθὲς ἡσυχίαν ἂν ἐποίησεν
[332]   ἐναντίου πράττοιτ´ ἄν; Ναί. Πράττεται  δὲ   τὸ μὲν ὑπὸ σωφροσύνης, τὸ
[321]   Διὸς φυλακαὶ φοβεραὶ ἦσαν— εἰς  δὲ   τὸ τῆς Ἀθηνᾶς καὶ Ἡφαίστου
[320]   καὶ οὕτω πείσας νέμει. νέμων  δὲ   τοῖς μὲν ἰσχὺν ἄνευ τάχους
[352]   πολλοῖς ἀνθρώποις, ἄλλως; δοκεῖ  δὲ   τοῖς πολλοῖς περὶ ἐπιστήμης τοιοῦτόν
[336]   τὴν ἑαυτοῦ γνώμην ἀποφαίνεσθαι. Μετὰ  δὲ   τὸν Ἀλκιβιάδην, ὡς ἐγᾦμαι, Κριτίας
[337]   πάνυ τῶν παρόντων ἀπεδέξαντο· μετὰ  δὲ   τὸν Πρόδικον Ἱππίας σοφὸς
[322]   τροφὴν ἱκανὴ βοηθὸς ἦν, πρὸς  δὲ   τὸν τῶν θηρίων πόλεμον ἐνδεής
[334]   πλὴν ταῖς τοῦ ἀνθρώπου, ταῖς  δὲ   τοῦ ἀνθρώπου ἀρωγὸν καὶ τῷ
[334]   μὲν οὐδενί, δένδροις δέ· τὰ  δὲ   τοῦ δένδρου ταῖς μὲν ῥίζαις
[315]   καὶ Χαρμίδης Γλαύκωνος, ἐκ  δὲ   τοῦ ἐπὶ θάτερα ἕτερος
[339]   ἄνδρα ἀγαθὸν γενέσθαι ἀλαθείᾳ, ὀλίγον  δὲ   τοῦ ποιήματος εἰς τὸ πρόσθεν
[330]   οὔ; Καὶ τοῦτο συνέφη. Πότερον  δὲ   τοῦτο αὐτὸ τὸ πρᾶγμά φατε
[339]   περὶ ἐπῶν (δεινὸν εἶναι· ἔστιν  δὲ   τοῦτο τὰ ὑπὸ τῶν ποιητῶν
[317]   τέχναις ταύταις παραπετάσμασιν ἐχρήσαντο. ~ἐγὼ  δὲ   τούτοις (ἅπασιν κατὰ τοῦτο εἶναι
[326]   οἱ νέοι μηδὲν κακουργῶσιν· πρὸς  δὲ   τούτοις, ἐπειδὰν κιθαρίζειν μάθωσιν, ἄλλων
[325]   πράττειν, οὕτω πράττειν, ἄνευ  δὲ   τούτου μή, τὸν μὴ
[313]   πονηροῦ αὐτοῦ γενομένου, περὶ  δὲ   τούτου οὔτε τῷ πατρὶ οὔτε
[317]   γὰρ προϋπῆρχε τὰ βάθρα— ἐν  δὲ   τούτῳ Καλλίας τε καὶ Ἀλκιβιάδης
[360]   Καὶ ἐνταῦθα ἔτι ἐπένευσεν.  δὲ   τούτων ἀμαθία δειλία; Πάνυ μόγις
[327]   τῶν ἐνθάδε ἀνθρώπων (πονηρίαν. νῦν  δὲ   τρυφᾷς, Σώκρατες, διότι πάντες
[350]   τὴν σοφίαν ταὐτὸν εἶναι· τούτῳ  δὲ   τῷ τρόπῳ μετιὼν καὶ τὴν
[357]   καὶ τοῦ εἰδότος ἀνθρώπου, ἐπειδὴ  δὲ   ὑμῖν οὐχ ὡμολογοῦμεν, μετὰ τοῦτο
[332]   τὸ μὲν ὑπὸ σωφροσύνης, τὸ  δὲ   ὑπὸ ἀφροσύνης; Ναί. Ἐναντίως; Πάνυ
[355]   τοῦ; ἐκεῖνος ἐρήσεται ἡμᾶς· ἡμῖν  δὲ   ὑπὸ μὲν ἡδονῆς οὐκέτι ἔξεστιν
[315]   ὡς ταμιείῳ ἐχρῆτο Ἱππόνικος, νῦν  δὲ   ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν καταλυόντων
[344]   μὴ οὐ κακὸν ἔμμεναι· σὺ  δὲ   φῄς, Πιττακέ, χαλεπὸν ἐσθλὸν
[352]   λύπην, ἐνίοτε δὲ ἔρωτα, πολλάκις  δὲ   φόβον, ἀτεχνῶς (διανοούμενοι περὶ τῆς
[319]   τούτων ὁμοίως μὲν τέκτων, ὁμοίως  δὲ   χαλκεὺς σκυτοτόμος, ἔμπορος ναύκληρος, πλούσιος
[322]   οὕτω καὶ ταύτας νείμω; νενέμηνται  δὲ   ὧδε· εἷς ἔχων ἰατρικὴν πολλοῖς
[315]   καὶ ἄλλοι τινὲς ἐφαίνοντο· περὶ  δὲ   ὧν διελέγοντο οὐκ ἐδυνάμην ἔγωγε
[347]   τε καὶ ἐπῶν (ἐάσωμεν, περὶ  δὲ   ὧν τὸ πρῶτον ἐγώ σε
[320]   δ´ ἀσθενεστέρους τάχει ἐκόσμει· τοὺς  δὲ   ὥπλιζε, τοῖς δ´ ἄοπλον διδοὺς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Ugo BRATELLI (NIMISPAUCI)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/05/2006