Pages |
[331] |
τὸ
δίκαιον
καὶ
τὸ
ὅσιον
|
πρὸς |
ἄλληλα
ἔχει,
ὥστε
ὅμοιόν
τι |
[330] |
ἀρετῆς
μόρια
εἶναι
οὕτως
ἔχοντα
|
πρὸς
|
ἄλληλα,
ὡς
οὐκ
εἶναι
τὸ |
[357] |
καὶ
ἐνδείας
οὖσα
καὶ
ἰσότητος
|
πρὸς |
ἀλλήλας
σκέψις;
Ἀλλ´
ἀνάγκη.
Ἐπεὶ |
[348] |
ποιητὰς
αὐτοὺς
δι´
ἡμῶν
αὐτῶν
|
πρὸς |
ἀλλήλους
τοὺς
λόγους
ποιεῖσθαι,
τῆς |
[347] |
δὲ
δίκαιόν
ἐστιν
ἃ
ὡμολογησάτην
|
πρὸς |
ἀλλήλω
Πρωταγόρας
καὶ
Σωκράτης,
Πρωταγόρας |
[354] |
τῶν
λυπῶν
παρασκευάζῃ;
ἐπεὶ
εἰ
|
πρὸς |
ἄλλο
τι
τέλος
ἀποβλέπετε,
ὅταν |
[352] |
εἴδους
ἢ
πρὸς
ὑγίειαν
ἢ
|
πρὸς |
ἄλλο
τι
τῶν
τοῦ
σώματος |
[327] |
πράγματος,
εἰ
δέοι
αὐτὸν
κρίνεσθαι
|
(πρὸς |
ἀνθρώπους
οἷς
μήτε
παιδεία
ἐστὶν |
[348] |
πως
ἅπαντές
ἐσμεν
οἱ
ἄνθρωποι
|
πρὸς |
ἅπαν
ἔργον
καὶ
λόγον
καὶ |
[338] |
οὖν
μὴ
δοκῇ
πρόθυμος
εἶναι
|
πρὸς |
αὐτὸ
τὸ
ἐρωτώμενον
ἀποκρίνεσθαι,
καὶ |
[328] |
μὲν
πολὺν
χρόνον
κεκηλημένος
ἔτι
|
πρὸς |
αὐτὸν
ἔβλεπον
ὡς
ἐροῦντά
τι, |
[331] |
ὅμοιον.
Καὶ
ἐγὼ
θαυμάσας
εἶπον
|
πρὸς
|
αὐτόν·
Ἦ
γὰρ
οὕτω
σοι |
[353] |
ἡδονῶν
ἐλέγομεν;
εἴποιμ´
ἂν
ἔγωγε
|
πρὸς |
αὐτοὺς
ὡδί·
Ἀκούετε
δή·
πειρασόμεθα |
[318] |
ἂν
αὐτῷ
ὁ
Ζεύξιππος
ὅτι
|
πρὸς |
γραφικήν·
κἂν
εἰ
Ὀρθαγόρᾳ
τῷ |
[321] |
Διὸς
οἴκησιν
οὐκέτι
ἐνεχώρει
εἰσελθεῖν—
|
πρὸς |
δὲ
καὶ
αἱ
Διὸς
φυλακαὶ |
[322] |
μὲν
τροφὴν
ἱκανὴ
βοηθὸς
ἦν,
|
πρὸς |
δὲ
τὸν
τῶν
θηρίων
πόλεμον |
[326] |
ἂν
οἱ
νέοι
μηδὲν
κακουργῶσιν·
|
πρὸς |
δὲ
τούτοις,
ἐπειδὰν
κιθαρίζειν
μάθωσιν, |
[356] |
ὁπότε
τὸ
ἔλαττον,
ἢ
αὐτὸ
|
πρὸς |
ἑαυτὸ
ἢ
τὸ
ἕτερον
πρὸς |
[350] |
τούτων
ἀνεπιστήμονας
ὄντας,
θαρροῦντας
δὲ
|
πρὸς |
ἕκαστα
τούτων;
Ἔγωγε,
ἦ
δ´ |
[333] |
φασιν
τῶν
ἀνθρώπων.
Πότερον
οὖν
|
πρὸς |
ἐκείνους
τὸν
λόγον
ποιήσομαι,
ἔφην, |
[317] |
ὧν
ὀλίγον
πρότερον
μνείαν
ἐποιοῦ
|
πρὸς |
ἐμὲ
ὑπὲρ
τοῦ
νεανίσκου.
~(Καὶ |
[343] |
τὸ
μέν.
τοῦτο
γὰρ
οὐδὲ
|
πρὸς |
ἕνα
λόγον
φαίνεται
ἐμβεβλῆσθαι,
ἐὰν |
[352] |
τῆς
διανοίας
ἀποκάλυψον·
πῶς
ἔχεις
|
πρὸς |
ἐπιστήμην;
πότερον
καὶ
τοῦτό
σοι |
[356] |
ἐστίν.
ἐὰν
μὲν
γὰρ
ἡδέα
|
πρὸς |
ἡδέα
ἱστῇς,
τὰ
μείζω
ἀεὶ |
[312] |
Σὺ
δέ,
ἦν
δ´
ἐγώ,
|
πρὸς |
θεῶν,
οὐκ
ἂν
αἰσχύνοιο
εἰς |
[351] |
σκοπώμεθα
αὐτό,
καὶ
ἐὰν
μὲν
|
πρὸς
|
λόγον
δοκῇ
εἶναι
τὸ
σκέμμα |
[344] |
χαλεπὸν
ἀλαθέως.
οὕτω
φαίνεται
{τὸ}
|
πρὸς
|
λόγον
τὸ
μέν
ἐμβεβλημένον
καὶ |
[356] |
καὶ
τίς
ἄλλη
ἀναξία
ἡδονῇ
|
πρὸς |
λύπην
ἐστίν,
ἀλλ´
ἢ
ὑπερβολὴ
|
[356] |
καὶ
σμικρότερα·
ἐὰν
δὲ
ἡδέα
|
πρὸς
|
λυπηρά,
ἐὰν
μὲν
τὰ
ἀνιαρὰ |
[356] |
πλείω
ληπτέα·
ἐὰν
δὲ
λυπηρὰ
|
πρὸς
|
λυπηρά,
τὰ
ἐλάττω
καὶ
σμικρότερα· |
[322] |
καὶ
ἡ
δημιουργικὴ
τέχνη
αὐτοῖς
|
πρὸς |
μὲν
τροφὴν
ἱκανὴ
βοηθὸς
ἦν, |
[316] |
αὐτῶν
μόνος
οἴει
δεῖν
διαλέγεσθαι
|
πρὸς
|
μόνους,
ἢ
μετ´
ἄλλων.
Ὀρθῶς, |
[336] |
Ἀλκιβιάδης
δὲ
ἀεὶ
φιλόνικός
ἐστι
|
πρὸς |
ὃ
ἂν
ὁρμήσῃ·
ἡμᾶς
δὲ |
[358] |
ὦ
βέλτιστε
Πρόδικε,
τοῦτό
μοι
|
πρὸς |
ὃ
βούλομαι
ἀπόκριναι.
Γελάσας
οὖν |
[354] |
αὐτὸ
τὸ
λυπεῖσθαι
(ἀγαθόν,
ἢ
|
πρὸς |
ὃ
ἐγὼ
λέγω,
ἔχετε
ἡμῖν |
[351] |
ἀσφαλέστερον
εἶναι
ἀποκρίνασθαι,
ἀλλὰ
καὶ
|
πρὸς |
πάντα
τὸν
ἄλλον
βίον
τὸν |
[346] |
κέχρηται
τῇ
(τῶν
Μυτιληναίων,
ὡς
|
πρὸς |
Πιττακὸν
λέγων
τὸ
πάντας
δὲ
|
[361] |
ἀνθρώπων,
ἐπεὶ
καὶ
περὶ
σοῦ
|
πρὸς |
πολλοὺς
δὴ
εἴρηκα
ὅτι
ὧν |
[336] |
Καλλίας
μὲν
δοκεῖ
μοι
μάλα
|
πρὸς
|
(Πρωταγόρου
εἶναι,
Ἀλκιβιάδης
δὲ
ἀεὶ |
[333] |
τὸν
λόγον
ποιήσομαι,
ἔφην,
ἢ
|
πρὸς |
σέ;
Εἰ
βούλει,
ἔφη,
πρὸς |
[339] |
ἄλλων
ἐπιθορυβησάντων·
ἔπειτα—
ὥς
γε
|
πρὸς |
σὲ
εἰρῆσθαι
τἀληθῆ,
ἵνα
μοι |
[358] |
φόβον;
καὶ
ἆρα
ὅπερ
ἐγώ;
|
(πρὸς |
σὲ
λέγω,
ὦ
Πρόδικε)
προσδοκίαν |
[316] |
(καὶ
ἐγὼ
εἶπον·
Ὦ
Πρωταγόρα,
|
πρὸς |
σέ
τοι
ἤλθομεν
ἐγώ
τε
|
[339] |
διοίσει.
λέγει
γάρ
που
Σιμωνίδης
|
πρὸς |
Σκόπαν
τὸν
Κρέοντος
ὑὸν
τοῦ |
[346] |
τε
αὐτοὺς
καὶ
ἔχθρας
(ἑκουσίους
|
πρὸς |
ταῖς
ἀναγκαίαις
προστίθεσθαι·
τοὺς
δ´ |
[353] |
πρὸς
τὸ
ἐξευρεῖν
περὶ
ἀνδρείας,
|
πρὸς |
τἆλλα
μόρια
τὰ
τῆς
ἀρετῆς |
[321] |
δὲ
αὐτοῖς
ἀλληλοφθοριῶν
διαφυγὰς
ἐπήρκεσε,
|
πρὸς |
τὰς
ἐκ
Διὸς
ὥρας
εὐμάρειαν |
[356] |
ἆρ´
ἂν
ὁμολογοῖεν
οἱ
ἄνθρωποι
|
πρὸς |
ταῦτα
ἡμᾶς
τὴν
μετρητικὴν
σῴζειν |
[341] |
Πρωταγόρα,
Προδίκου
τοῦδε.
(ἔχεις
τι
|
πρὸς |
ταῦτα
λέγειν;
Καὶ
ὁ
Πρωταγόρας, |
[317] |
ἢ
ἔξαρνον
εἶναι·
καὶ
ἄλλας
|
πρὸς |
ταύτῃ
ἔσκεμμαι,
ὥστε,
σὺν
θεῷ |
[312] |
ἄν
που
αὐτῷ
ὅτι
τῶν
|
πρὸς |
τὴν
ἀπεργασίαν
τὴν
τῶν
εἰκόνων, |
[357] |
δὲ
ἐπιστήμη
ἐστίν,
τοσοῦτον
ἐξαρκεῖ
|
πρὸς |
τὴν
ἀπόδειξιν
ἣν
ἐμὲ
δεῖ |
[351] |
ἀλλά
μοι
δοκεῖ
οὐ
μόνον
|
πρὸς |
τὴν
νῦν
ἀπόκρισιν
ἐμοὶ
ἀσφαλέστερον |
[352] |
καὶ
ἐγὼ
τοιοῦτόν
τι
ποθῶ
|
πρὸς |
τὴν
σκέψιν·
θεασάμενος
ὅτι
οὕτως |
[313] |
πωλοῦσιν
ὅτι
χρηστὸν
ἢ
πονηρὸν
|
(πρὸς |
τὴν
ψυχήν·
ὡς
δ´
αὕτως |
[352] |
σκέψιν·
θεασάμενος
ὅτι
οὕτως
ἔχεις
|
πρὸς |
τὸ
ἀγαθὸν
καὶ
τὸ
ἡδὺ |
[333] |
τε
καὶ
ἀγωνιᾶν
καὶ
παρατετάχθαι
|
πρὸς |
τὸ
ἀποκρίνεσθαι·
ἐπειδὴ
οὖν
ἑώρων |
[345] |
θεοὶ
μάχονται·
καὶ
τοῦτ´
ἐστὶ
|
πρὸς |
τὸ
αὐτὸ
τοῦτο
εἰρημένον.
οὐ |
[353] |
ἐγώ,
εἶναί
τι
ἡμῖν
τοῦτο
|
πρὸς |
τὸ
ἐξευρεῖν
περὶ
ἀνδρείας,
πρὸς |
[356] |
πρὸς
ἑαυτὸ
ἢ
τὸ
ἕτερον
|
πρὸς |
τὸ
ἕτερον,
εἴτ´
ἐγγὺς
εἴτε |
[328] |
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων
ὀνῆσαί
τινα
|
πρὸς |
τὸ
καλὸν
καὶ
ἀγαθὸν
γενέσθαι, |
[329] |
τὰ
τοῦ
προσώπου
μόρια
ἔχει
|
πρὸς |
τὸ
ὅλον
πρόσωπον.
Πότερον
οὖν, |
[343] |
ἐμβεβλῆσθαι,
ἐὰν
μή
τις
ὑπολάβῃ
|
πρὸς |
τὸ
τοῦ
Πιττακοῦ
ῥῆμα
ὥσπερ |
[317] |
ἀνθρώπους·
ἡγοῦνται
γὰρ
τὸν
τοιοῦτον
|
πρὸς |
τοῖς
ἄλλοις
καὶ
πανοῦργον
εἶναι. |
[328] |
ἐμαυτὸν
ὡσπερεὶ
συναγείρας
εἶπον,
βλέψας
|
πρὸς
|
τὸν
Ἱπποκράτη·
Ὦ
παῖ
Ἀπολλοδώρου, |
[348] |
ποιήσοι.
εἶπεν
οὖν
ὁ
Ἀλκιβιάδης
|
πρὸς |
τὸν
Καλλίαν
βλέψας,
Ὦ
Καλλία, |
[328] |
καὶ
Ξανθίππου
τοῦδε
ἡλικιῶται,
οὐδὲν
|
πρὸς
|
τὸν
πατέρα
εἰσίν,
καὶ
ἄλλοι |
[345] |
φιλῶσιν.
Ταῦτά
τε
οὖν
πάντα
|
πρὸς |
τὸν
Πιττακὸν
εἴρηται,
καὶ
τὰ
|
[339] |
τί
λέγοι
ὁ
ποιητής—
τρέπομαι
|
πρὸς |
τὸν
Πρόδικον,
καὶ
καλέσας
αὐτόν, |
[316] |
διατρίψαντες
καὶ
ταῦτα
διαθεασάμενοι
προσῇμεν
|
πρὸς |
τὸν
Πρωταγόραν,
(καὶ
ἐγὼ
εἶπον· |
[334] |
μοι
διαλέξεσθαι,
μεῖζον
φθέγγεσθαι
ἢ
|
πρὸς |
τοὺς
ἄλλους,
οὕτω
καὶ
νῦν, |
[327] |
ἂν
πάντες
ἦσαν
ἱκανοὶ
ὡς
|
πρὸς |
τοὺς
ἰδιώτας
καὶ
μηδὲν
αὐλήσεως |
[345] |
ὥστε
καὶ
τοῦτο
τοῦ
ᾄσματος
|
πρὸς |
τοῦτο
τείνει,
(ὅτι
εἶναι
μὲν |
[332] |
ἐπειδὴ
δυσχερῶς
δοκεῖς
μοι
ἔχειν
|
πρὸς |
τοῦτο,
τοῦτο
μὲν
ἐάσωμεν,
τόδε |
[326] |
καὶ
εὐαρμοστίας
δεῖται.
ἔτι
τοίνυν
|
πρὸς |
τούτοις
εἰς
παιδοτρίβου
πέμπουσιν,
ἵνα |
[333] |
πρὸς
σέ;
Εἰ
βούλει,
ἔφη,
|
πρὸς |
τοῦτον
πρῶτον
τὸν
λόγον
διαλέχθητι |
[324] |
οὐδεὶς
γὰρ
κολάζει
τοὺς
ἀδικοῦντας
|
πρὸς
|
τούτῳ
τὸν
νοῦν
ἔχων
καὶ |
[333] |
μόριον
δὲ
ἑκάτερον
ἀρετῆς,
καὶ
|
πρὸς |
τῷ
ἕτερον
εἶναι
καὶ
ἀνόμοια |
[325] |
(μηδὲ
θεραπευθεῖσιν
εἰς
ἀρετήν,
καὶ
|
πρὸς |
τῷ
θανάτῳ
χρημάτων
τε
δημεύσεις |
[352] |
σκοπῶν
ἐκ
τοῦ
εἴδους
ἢ
|
πρὸς |
ὑγίειαν
ἢ
πρὸς
ἄλλο
τι |
[342] |
ταῦτα
ἀληθῆ
λέγω
καὶ
Λακεδαιμόνιοι
|
πρὸς |
φιλοσοφίαν
καὶ
λόγους
ἄριστα
πεπαίδευνται, |
[320] |
κεράννυται.
ἐπειδὴ
δ´
ἄγειν
αὐτὰ
|
πρὸς |
φῶς
ἔμελλον,
προσέταξαν
Προμηθεῖ
καὶ
|