Pages |
[323] |
νουθετήσεις.
ὧν
ἐστιν
ἓν
καὶ
|
ἡ |
ἀδικία
καὶ
ἡ
ἀσέβεια
καὶ
|
[327] |
τεχνημάτων—
λυσιτελεῖ
γὰρ
οἶμαι
ἡμῖν
|
ἡ |
ἀλλήλων
δικαιοσύνη
καὶ
ἀρετή·
διὰ |
[350] |
εἰσιν;
Αἰσχρὸν
μεντἄν,
ἔφη,
εἴη
|
ἡ |
ἀνδρεία·
ἐπεὶ
οὗτοί
γε
μαινόμενοί |
[359] |
ᾧ
γνώσῃ
ὅτι
πολὺ
διαφέρει
|
ἡ |
ἀνδρεία
τῶν
ἄλλων
μορίων
τῆς
|
[361] |
ἡ
δικαιοσύνη
καὶ
σωφροσύνη
καὶ
|
ἡ |
ἀνδρεία,
ᾧ
τρόπῳ
μάλιστ´
ἂν |
[312] |
ἱκανῶς
γε·
ἐρωτήσεως
γὰρ
ἔτι
|
ἡ |
ἀπόκρισις
ἡμῖν
δεῖται,
περὶ
ὅτου |
[324] |
ἐν
τούτῳ
γὰρ
αὕτη
λύεται
|
ἡ |
ἀπορία
ἣν
σὺ
ἀπορεῖς
ἢ |
[361] |
τρόπῳ
μάλιστ´
ἂν
διδακτὸν
φανείη
|
ἡ |
ἀρετή.
εἰ
μὲν
γὰρ
ἄλλο |
[320] |
ἡμῖν
ἐπιδεῖξαι
ὡς
(διδακτόν
ἐστιν
|
ἡ |
ἀρετή,
μὴ
φθονήσῃς
ἀλλ´
ἐπίδειξον. |
[329] |
πότερον
ἓν
μέν
τί
ἐστιν
|
ἡ |
ἀρετή,
μόρια
δὲ
αὐτῆς
ἐστιν |
[360] |
καὶ
τί
ποτ´
ἐστὶν
αὐτό,
|
ἡ |
ἀρετή.
~οἶδα
γὰρ
ὅτι
τούτου |
[361] |
ἄλλο
τι
ἦν
ἢ
ἐπιστήμη
|
ἡ |
ἀρετή,
ὥσπερ
Πρωταγόρας
ἐπεχείρει
λέγειν, |
[361] |
διδακτόν.
καί
μοι
δοκεῖ
ἡμῶν
|
ἡ |
ἄρτι
ἔξοδος
τῶν
λόγων
ὥσπερ |
[323] |
ἓν
καὶ
ἡ
ἀδικία
καὶ
|
ἡ |
ἀσέβεια
καὶ
~(συλλήβδην
πᾶν
τὸ |
[330] |
ὦτα,
οὐδ´
ἡ
δύναμις
αὐτοῦ
|
ἡ |
αὐτή·
οὐδὲ
τῶν
ἄλλων
οὐδέν |
[331] |
ὅσιον
ἀλλ´
οἷον
μὴ
ὅσιον·
|
ἡ |
δ´
ὁσιότης
οἷον
μὴ
δίκαιον, |
[349] |
αὐτῶν
ἐπιεικῶς
παραπλήσια
ἀλλήλοις
ἐστίν,
|
ἡ |
δὲ
ἀνδρεία
πάνυ
πολὺ
διαφέρον |
[357] |
πρόσθεν
ἔτι
ὡμολογήκατε
ὅτι
μετρητικῆς·
|
ἡ |
δὲ
ἐξαμαρτανομένη
πρᾶξις
(ἄνευ
ἐπιστήμης |
[356] |
τῶν
μεγάλων
τε
καὶ
σμικρῶν,
|
ἡ |
δὲ
μετρητικὴ
ἄκυρον
μὲν
ἂν |
[322] |
πανταχῇ
αὐτῶν
ἀσθενέστεροι
εἶναι,
καὶ
|
ἡ |
δημιουργικὴ
τέχνη
αὐτοῖς
πρὸς
μὲν |
[330] |
τὸ
πρᾶγμα
ὃ
ὠνομάσατε
ἄρτι,
|
ἡ |
δικαιοσύνη,
αὐτὸ
τοῦτο
δίκαιόν
ἐστιν |
[333] |
δὲ
πρότερον
αὖ
ἐφάνη
ἡμῖν
|
ἡ |
δικαιοσύνη
καὶ
ἡ
ὁσιότης
σχεδόν |
[361] |
πάντα
χρήματά
ἐστιν
ἐπιστήμη,
καὶ
|
ἡ |
δικαιοσύνη
καὶ
σωφροσύνη
καὶ
ἡ |
[329] |
ἀρετή,
μόρια
δὲ
αὐτῆς
ἐστιν
|
ἡ |
δικαιοσύνη
καὶ
σωφροσύνη
καὶ
ὁσιότης, |
[329] |
τοῖς
λόγοις
ἐλέγετο
ὑπὸ
σοῦ
|
ἡ |
δικαιοσύνη
καὶ
σωφροσύνη
καὶ
ὁσιότης |
[330] |
αὐτήν,
ἔφη.
Ἔστιν
ἄρα
τοιοῦτον
|
ἡ |
δικαιοσύνη
οἷον
δίκαιον
εἶναι,
φαίην |
[330] |
ἕκαστον.
πρῶτον
μὲν
τὸ
τοιόνδε·
|
(ἡ |
δικαιοσύνη
πρᾶγμά
τί
ἐστιν
ἢ |
[351] |
γε
καὶ
ἀπὸ
μανίας,
ὥσπερ
|
ἡ |
δύναμις,
ἀνδρεία
δὲ
ἀπὸ
φύσεως |
[330] |
τὸ
(ἕτερον,
οὔτε
αὐτὸ
οὔτε
|
ἡ |
δύναμις
αὐτοῦ;
ἢ
δῆλα
δὴ |
[330] |
ὀφθαλμὸς
οἷον
τὰ
ὦτα,
οὐδ´
|
ἡ
|
δύναμις
αὐτοῦ
ἡ
αὐτή·
οὐδὲ |
[321] |
καὶ
ἄοπλον·
ἤδη
δὲ
καὶ
|
ἡ |
εἱμαρμένη
ἡμέρα
παρῆν,
ἐν
ᾗ |
[352] |
δοκεῖ,
ἢ
καλόν
τε
εἶναι
|
ἡ |
ἐπιστήμη
καὶ
οἷον
ἄρχειν
τοῦ |
[325] |
ἐφ´
οἷς
οὐκ
ἔστι
θάνατος
|
ἡ |
ζημία
ἐὰν
μὴ
ἐπίστωνται,
ἐφ´ |
[334] |
δὲ
βλάσταις
πονηρά,
οἷον
καὶ
|
ἡ |
κόπρος
πάντων
(τῶν
φυτῶν
ταῖς |
[357] |
τὸ
ἡδονῆς
ἥττω
εἶναι,
ἀμαθία
|
ἡ |
μεγίστη,
ἧς
Πρωταγόρας
ὅδε
φησὶν |
[356] |
σωτηρία
ἐφάνη
τοῦ
βίου;
ἆρα
|
ἡ |
μετρητικὴ
τέχνη
ἢ
ἡ
τοῦ |
[331] |
τε
δικαιοσύνη
οἷον
ὁσιότης
καὶ
|
ἡ |
ὁσιότης
οἷον
δικαιοσύνη.
ἀλλ´
ὅρα |
[330] |
εἴη,
εἰ
μὴ
αὐτή
(γε
|
ἡ |
ὁσιότης
ὅσιον
ἔσται.
τί
δὲ |
[333] |
ἐφάνη
ἡμῖν
ἡ
δικαιοσύνη
καὶ
|
ἡ |
ὁσιότης
σχεδόν
τι
ταὐτὸν
ὄν. |
[312] |
δοκεῖ,
ἔφη,
τοιαύτη
μᾶλλον
εἶναι
|
ἡ |
παρὰ
Πρωταγόρου
μάθησις.
Οἶσθα
οὖν |
[312] |
Πρωταγόρου
μάθησιν
(ἔσεσθαι,
ἀλλ´
οἵαπερ
|
ἡ |
παρὰ
τοῦ
γραμματιστοῦ
ἐγένετο
καὶ |
[326] |
ἐπειδὰν
δὲ
ἐκ
διδασκάλων
ἀπαλλαγῶσιν,
|
ἡ |
πόλις
αὖ
τούς
τε
νόμους |
[326] |
τῶν
γραμμῶν,
ὣς
δὲ
καὶ
|
ἡ |
πόλις
νόμους
ὑπογράψασα,
ἀγαθῶν
καὶ |
[341] |
~κινδυνεύει
γάρ
τοι,
ὦ
(Πρωταγόρα,
|
ἡ |
Προδίκου
σοφία
θεία
τις
εἶναι |
[350] |
καὶ
κατὰ
τοῦτον
τὸν
λόγον
|
ἡ |
σοφία
ἂν
ἀνδρεία
εἴη;
Οὐ |
[332] |
πράγματι
οὐ
πᾶν
τοὐναντίον
ἐστὶν
|
ἡ |
σοφία;
Ἔμοιγε
δοκεῖ,
ἔφη.
Πότερον |
[350] |
ὡς
κατὰ
τὴν
ἐμὴν
ὁμολογίαν
|
ἡ
|
σοφία
ἐστὶν
ἰσχύς.
ἐγὼ
δὲ |
[333] |
ἂν
εἴη
ἡ
σωφροσύνη
καὶ
|
ἡ
|
σοφία;
τὸ
δὲ
πρότερον
αὖ |
[330] |
δήπου,
ἔφη·
καὶ
μέγιστόν
γε
|
ἡ |
σοφία
τῶν
μορίων.
Ἕκαστον
δὲ |
[337] |
καὶ
οὕτως
ἂν
καλλίστη
ἡμῖν
|
ἡ |
συνουσία
γίγνοιτο·
ὑμεῖς
τε
γὰρ |
[335] |
συγχωρεῖν
τὸν
ἀμφότερα
δυνάμενον,
ἵνα
|
ἡ |
συνουσία
ἐγίγνετο·
νῦν
δὲ
ἐπειδὴ |
[356] |
καὶ
ἀρτίου
αἱρέσει
ἡμῖν
ἦν
|
ἡ
|
σωτηρία
τοῦ
βίου,
ὁπότε
τὸ |
[357] |
ὀρθῇ
τῇ
αἱρέσει
ἐφάνη
ἡμῖν
|
ἡ |
σωτηρία
τοῦ
βίου
οὖσα,
τοῦ |
[333] |
ἀκόντως.
Οὐκοῦν
ἓν
ἂν
εἴη
|
ἡ |
σωφροσύνη
καὶ
ἡ
σοφία;
τὸ |
[357] |
ὑπερβολῆς
τε
καὶ
ἐνδείας
ἐστὶν
|
ἡ |
τέχνη;
ἐπειδὴ
δὲ
περιττοῦ
τε |
[356] |
ἆρα
ἡ
μετρητικὴ
τέχνη
ἢ
|
ἡ |
τοῦ
φαινομένου
δύναμις;
ἢ
αὕτη
|
[345] |
ποιεῖ
εἰς
γράμματα;
δῆλον
ὅτι
|
ἡ |
τούτων
μάθησις.
τίς
δὲ
εὐπραγία |
[360] |
ὁμολογεῖται
παρὰ
σοῦ;
Συνέφη.
Οὐκοῦν
|
ἡ |
τῶν
δεινῶν
καὶ
μὴ
δεινῶν |
[360] |
ἐναντίον
(ἀνδρεία
δειλίᾳ.
Ἔφη.
Οὐκοῦν
|
ἡ |
τῶν
δεινῶν
καὶ
μὴ
δεινῶν
|
[345] |
ἀγαθὸν
ἰατρὸν
ποιεῖ;
δῆλον
ὅτι
|
ἡ |
τῶν
καμνόντων
τῆς
θεραπείας
μάθησις. |
[310] |
λέγῃς.
(ΣΩ.
Διπλῆ
ἂν
εἴη
|
ἡ |
χάρις.
ἀλλ´
οὖν
ἀκούετε.
Τῆς |