Pages
[357]	ἐπιστήμης μηδὲν εἶναι κρεῖττον, ἀλλὰ	τοῦτο	ἀεὶ κρατεῖν, ὅπου ἂν ἐνῇ,
[355]	εἰς ταῦτα τελευτᾷ, τὸ μετὰ	τοῦτο	ἀκούετε. φημὶ γὰρ ὑμῖν τούτου
[341]	εἶτα τὸν θεόν φησιν μόνον	τοῦτο	ἂν ἔχειν καὶ τῷ θεῷ
[342]	εἰ γνωσθεῖεν ᾧ περίεισιν, πάντας	τοῦτο	ἀσκήσειν, τὴν σοφίαν. νῦν δὲ
[326]	πατέρων πολλοὶ ὑεῖς φαῦλοι γίγνονται;	τοῦτο	αὖ μάθε· οὐδὲν γὰρ θαυμαστόν,
[330]	Καὶ τοῦτο συνέφη. Πότερον δὲ	τοῦτο	αὐτὸ τὸ πρᾶγμά φατε τοιοῦτον
[343]	χαλεπόν, (ἔπειτα ἐνέβαλε τὸ μέν.	τοῦτο	γὰρ οὐδὲ πρὸς ἕνα λόγον
[341]	ἂν ἔχειν καὶ τῷ θεῷ	τοῦτο	γέρας ἀπένειμε μόνῳ· ἀκόλαστον γὰρ
[353]	γάρ, ὦ ἄνθρωποι, φατὲ ὑμῖν	τοῦτο	γίγνεσθαι ἐν τοῖσδε, οἷον πολλάκις
[325]	μὲν ἄλλα διδάσκονται τοὺς ὑεῖς,	τοῦτο	δὲ μή, σκέψαι ὡς θαυμασίως
[316]	ἐλλόγιμος γενέσθαι ἐν τῇ πόλει,	τοῦτο	δὲ οἴεταί οἱ μάλιστ´ ἂν
[355]	οὐχ ἕξομεν εἰπεῖν ἄλλο ἢ	τοῦτο.	Δῆλον ἄρα, φήσει, ὅτι τὸ
[360]	Οὕτως (ἔχει, ἔφη. Τί οὖν;	τοῦτο	δι´ ὃ δειλοί εἰσιν οἱ
[331]	αὐτῷ διάφορον εἶναι. ἀλλὰ τί	τοῦτο	διαφέρει; ἔφη· εἰ γὰρ βούλει,
[330]	ὠνομάσατε ἄρτι, ἡ δικαιοσύνη, αὐτὸ	τοῦτο	δίκαιόν ἐστιν ἢ ἄδικον; ἐγὼ
[349]	φάθι· εἰ δὲ ἄλλως πως,	τοῦτο	διόρισαι, ὡς ἔγωγε οὐδέν σοι
[360]	ἄμεινον καὶ ἥδιον; Ἀλλὰ καὶ	τοῦτο	ἐὰν ὁμολογῶμεν, ἔφη, διαφθεροῦμεν τὰς
[338]	καὶ μήτε σὲ τὸ ἀκριβὲς	τοῦτο	εἶδος τῶν διαλόγων ζητεῖν τὸ
[353]	ἔροιντο ἡμᾶς· Τί οὖν φατε	τοῦτο	εἶναι, ὃ ἡμεῖς ἥττω εἶναι
[317]	~ἐγὼ δὲ τούτοις (ἅπασιν κατὰ	τοῦτο	εἶναι οὐ συμφέρομαι· ἡγοῦμαι γὰρ
[330]	οὖν, ἔφη. Εἰ οὖν μετὰ	τοῦτο	εἴποι ἐρωτῶν ἡμᾶς· Πῶς οὖν
[345]	τοῦτ´ ἐστὶ πρὸς τὸ αὐτὸ	τοῦτο	εἰρημένον. οὐ γὰρ οὕτως ἀπαίδευτος
[358]	Πρόδικε) προσδοκίαν τινὰ λέγω κακοῦ	τοῦτο,	εἴτε φόβον εἴτε δέος καλεῖτε.
[315]	τῶν καταλυόντων ὁ Καλλίας καὶ	τοῦτο	ἐκκενώσας ξένοις κατάλυσιν πεποίηκεν. ὁ
[319]	γενναῖος ἀγεννής, καὶ τούτοις οὐδεὶς	τοῦτο	ἐπιπλήττει ὥσπερ τοῖς πρότερον, ὅτι
[339]	νόῳ τετράγωνον, ἄνευ ψόγου τετυγμένον.	τοῦτο	ἐπίστασαι τὸ ᾆσμα, ἢ πᾶν
[335]	λόγων ἀφικόμην ἀνθρώποις, καὶ εἰ	τοῦτο	ἐποίουν ὃ σὺ κελεύεις, ὡς
[359]	ἔφην ἐγώ, λέγεις· ἀλλ´ οὐ	τοῦτο	(ἐρωτῶ, ἀλλὰ σὺ ἐπὶ τί
[359]	ἀπεδείχθη ἄρτι ὅτι ἀδύνατον. Καὶ	τοῦτο,	ἔφην ἐγώ, ἀληθὲς λέγεις· ὥστ´
[344]	ἀνθρώπειον, ἀλλὰ θεὸς ἂν μόνος	τοῦτο	ἔχοι τὸ γέρας, ἄνδρα δ´
[350]	τὰ ἄλλα γε πάντα, εἰ	τοῦτο	ζητεῖς, ἔφη, οἱ ἐπιστήμονες τῶν
[330]	Ναί, ἔφη. Εἰ οὖν μετὰ	τοῦτο	ἡμᾶς ἔροιτο· Οὐκοῦν καὶ ὁσιότητά
[357]	δὲ ὑμῖν οὐχ ὡμολογοῦμεν, μετὰ	τοῦτο	ἤρεσθε ἡμᾶς· Ὦ Πρωταγόρα τε
[341]	μανθάνειν ὅτι καὶ τὸ χαλεπὸν"	τοῦτο	ἴσως οὐχ οὕτως Σιμωνίδης ὑπελάμβανεν
[331]	γὰρ δέομαι τὸ εἰ βούλει"	τοῦτο	καὶ εἴ σοι δοκεῖ" ἐλέγχεσθαι,
[327]	ὁποῖός τις ἐδύνατο ἕκαστος, καὶ	τοῦτο	καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ πᾶς
[341]	ὦ Σώκρατες, Σιμωνίδην ἄλλο ἢ	τοῦτο,	καὶ ὀνειδίζειν τῷ Πιττακῷ ὅτι
[334]	ἀνθρώπῳ, τοῖς δ´ ἐντὸς ταὐτὸν	τοῦτο	κάκιστον· καὶ διὰ τοῦτο οἱ
[328]	δημιουργῶν. τῶνδε δὲ (οὔπω ἄξιον	τοῦτο	κατηγορεῖν· ἔτι γὰρ ἐν αὐτοῖς
[346]	τ´ αἰσχρὰ μὴ μέμεικται. (οὐ	τοῦτο	λέγει, ὥσπερ ἂν εἰ ἔλεγε
[341]	ἐγὼ οἶμαι, ἔφην, ὦ Πρωταγόρα,	τοῦτο	λέγειν Σιμωνίδην, καὶ Πρόδικόν γε
[355]	ἄρα, φήσει, ὅτι τὸ ἡττᾶσθαι	τοῦτο	λέγετε, ἀντὶ ἐλαττόνων ἀγαθῶν μείζω
[353]	ἀνθρώπων, οἳ ὅτι ἂν τύχωσι	τοῦτο	λέγουσιν; (Οἶμαι, ἦν δ´ ἐγώ,
[331]	δ´ ἐμέ τε καὶ σέ"	τοῦτο	λέγω, οἰόμενος οὕτω τὸν λόγον
[332]	δοκεῖς μοι ἔχειν πρὸς τοῦτο,	τοῦτο	μὲν ἐάσωμεν, τόδε δὲ ἄλλο
[312]	ἐπιστήμονα. Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ,	τοῦτο	μὲν ἔξεστι λέγειν καὶ περὶ
[318]	ἐγὼ ἀκούσας εἶπον· Ὦ Πρωταγόρα,	τοῦτο	μὲν οὐδὲν θαυμαστὸν λέγεις, ἀλλὰ
[310]	οὖν σοι, ἦν δ´ ἐγώ,	τοῦτο;	μῶν τί σε ἀδικεῖ Πρωταγόρας;
[337]	τῶν Ἑλλήνων, καὶ κατ´ αὐτὸ	τοῦτο	νῦν συνεληλυθότας τῆς τε Ἑλλάδος
[340]	λέγοντα, ἀλλ´ ἄλλο. οὐ γὰρ	τοῦτο	ὁ Πιττακὸς ἔλεγεν τὸ χαλεπόν,
[354]	ῥᾴδιον ἀποδεῖξαι τί ἐστίν ποτε	τοῦτο	ὃ ὑμεῖς καλεῖτε τῶν ἡδονῶν
[334]	ταὐτὸν τοῦτο κάκιστον· καὶ διὰ	τοῦτο	οἱ ἰατροὶ πάντες ἀπαγορεύουσιν τοῖς
[344]	τοῦ ᾄσματος. Λέγει γὰρ μετὰ	τοῦτο	ὀλίγα διελθών, ὡς ἂν εἰ
[333]	ἂν ἔγωγ´, ἔφη, ὦ Σώκρατες,	τοῦτο	ὁμολογεῖν, ἐπεὶ πολλοί γέ φασιν
[359]	ἐγώ, ἀληθὲς λέγεις· ὥστ´ εἰ	τοῦτο	ὀρθῶς ἀπεδείχθη, ἐπὶ μὲν ἃ
[345]	ἐγὼ γὰρ σχεδόν τι οἶμαι	τοῦτο,	ὅτι οὐδεὶς τῶν (σοφῶν ἀνδρῶν
[309]	ἤδη ὑποπιμπλάμενος. (ΣΩ. Εἶτα τί	τοῦτο;	οὐ σὺ μέντοι Ὁμήρου ἐπαινέτης
[351]	ὃ ἡδέα ἐστίν, ἆρα κατὰ	τοῦτο	οὐκ ἀγαθά, μὴ εἴ τι
[342]	τὸν προσδιαλεγόμενον παιδὸς μηδὲν βελτίω.	τοῦτο	οὖν αὐτὸ καὶ τῶν νῦν
[343]	ἐν τοῖς τότε ἀνθρώποις. εἰς	τοῦτο	οὖν τὸ ῥῆμα καὶ τούτου
[356]	Συνεδόκει καὶ ἐκείνῳ. Ὅτε δὴ	τοῦτο	οὕτως ἔχει, τόδε μοι ἀποκρίνασθε,
[330]	δὲ καὶ ἐμὲ οἴει εἰπεῖν	τοῦτο,	παρήκουσας· ~Πρωταγόρας γὰρ (ὅδε ταῦτα
[358]	πραγμάτων τῶν πολλοῦ ἀξίων; Καὶ	τοῦτο	πᾶσι συνεδόκει. Ἄλλο τι οὖν,
[323]	ἂν παραγίγνηται, τοῦτό σοι μετὰ	τοῦτο	πειράσομαι ἀποδεῖξαι. ὅσα γὰρ ἡγοῦνται
[342]	ὅπως ἔχω, ὃ σὺ λέγεις	τοῦτο,	περὶ ἐπῶν· ἐὰν δὲ βούλῃ,
[312]	Εἰκός γε. τί δή ἐστιν	τοῦτο	περὶ οὗ αὐτός τε ἐπιστήμων
[330]	δ´ ὅς. Οὐκοῦν φατε καὶ	τοῦτο	πρᾶγμά τι εἶναι; φαῖμεν ἄν·
[358]	δέος τε καὶ φόβος εἶναι	τοῦτο,	(Προδίκῳ δὲ δέος, φόβος δ´
[353]	δ´ ἐγώ, εἶναί τι ἡμῖν	τοῦτο	πρὸς τὸ ἐξευρεῖν περὶ ἀνδρείας,
[341]	τεκμήριόν ἐστιν εὐθὺς τὸ μετὰ	τοῦτο	ῥῆμα· λέγει γὰρ ὅτι— θεὸς
[330]	φαῖμεν ἄν· ἢ οὔ; Καὶ	τοῦτο	συνέφη. Πότερον δὲ τοῦτο αὐτὸ
[339]	ἐπῶν (δεινὸν εἶναι· ἔστιν δὲ	τοῦτο	τὰ ὑπὸ τῶν ποιητῶν λεγόμενα
[345]	καὶ τοῦτο τοῦ ᾄσματος πρὸς	τοῦτο	τείνει, (ὅτι εἶναι μὲν ἄνδρα
[313]	λέγειν. ~(Καὶ ἐγὼ εἶπον μετὰ	τοῦτο·	Τί οὖν; οἶσθα εἰς οἷόν
[311]	εἴ τίς σε ἤρετο· Τελεῖν	τοῦτο	τὸ ἀργύριον ὡς τίνι ὄντι
[347]	δ´ ἐγώ, Σιμωνίδης διανοούμενος πεποιηκέναι	τοῦτο	τὸ ᾆσμα. Καὶ ὁ Ἱππίας,
[345]	εἶναι, ἀλλὰ περὶ ἑαυτοῦ λέγει	τοῦτο	τὸ ἑκών. ἡγεῖτο γὰρ ἄνδρα
[357]	καὶ Σώκρατες, εἰ μὴ ἔστι	τοῦτο	τὸ πάθημα ἡδονῆς ἡττᾶσθαι, ἀλλὰ
[353]	καὶ Σώκρατες, εἰ μὴ ἔστιν	τοῦτο	τὸ πάθημα ἡδονῆς ἡττᾶσθαι, ἀλλὰ
[352]	καὶ διδάσκειν ὅ ἐστιν αὐτοῖς	τοῦτο	τὸ πάθος, ~ὅ φασιν ὑπὸ
[330]	καὶ Σώκρατες, εἴπετον δή μοι,	τοῦτο	τὸ πρᾶγμα ὃ ὠνομάσατε ἄρτι,
[343]	καὶ τοῦ Πιττακοῦ ἰδίᾳ περιεφέρετο	τοῦτο	τὸ ῥῆμα ἐγκωμιαζόμενον ὑπὸ τῶν
[343]	σοφίᾳ, ἔγνω ὅτι εἰ καθέλοι	τοῦτο	τὸ ῥῆμα ὥσπερ εὐδοκιμοῦντα ἀθλητὴν
[356]	μετρητικὴ ἄκυρον μὲν ἂν ἐποίησε	τοῦτο	τὸ φάντασμα, δηλώσασα (δὲ τὸ
[345]	πρότερον ἀγαθὸν γενέσθαι. ὥστε καὶ	τοῦτο	τοῦ ᾄσματος πρὸς τοῦτο τείνει,
[332]	δυσχερῶς δοκεῖς μοι ἔχειν πρὸς	τοῦτο,	τοῦτο μὲν ἐάσωμεν, τόδε δὲ
[338]	βελτίω, φήσετε δέ, αἰσχρὸν καὶ	τοῦτο	τῷδε γίγνεται, ὥσπερ φαύλῳ ἀνθρώπῳ
[319]	ἢ ἅπερ νοῶ. ἐγὼ γὰρ	τοῦτο,	ὦ Πρωταγόρα, οὐκ ᾤμην διδακτὸν
[358]	οἴεται κακὰ εἶναι, οὐδ´ (ἔστι	τοῦτο,	ὡς ἔοικεν, ἐν ἀνθρώπου φύσει,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/05/2006