Pages
[327]	ἦ σφόδρα ἐν τοῖς τοιούτοις	ἀνθρώποις	γενόμενος, ὥσπερ οἱ ἐν ἐκείνῳ
[323]	φύσει τε καὶ τύχῃ τοῖς	ἀνθρώποις	γίγνεται, τὰ καλὰ καὶ τἀναντία
[319]	εἶναι μηδ´ ὑπ´ ἀνθρώπων παρασκευαστὸν	ἀνθρώποις,	δίκαιός εἰμι εἰπεῖν. ἐγὼ γὰρ
[323]	καὶ διδαχῆς οἴονται γίγνεσθαι ἀγαθὰ	ἀνθρώποις,	(ἐάν τις ταῦτα μὴ ἔχῃ,
[343]	αὐτὸς εὐδοκιμήσει ἐν τοῖς τότε	ἀνθρώποις.	εἰς τοῦτο οὖν τὸ ῥῆμα
[352]	σοι δοκεῖ ὥσπερ τοῖς πολλοῖς	ἀνθρώποις,	ἢ ἄλλως; δοκεῖ δὲ τοῖς
[322]	αἰδῶ (οὕτω θῶ ἐν τοῖς	ἀνθρώποις,	ἢ ἐπὶ πάντας νείμω; Ἐπὶ
[351]	γὰρ καὶ ἀπὸ τέχνης γίγνεται	ἀνθρώποις	καὶ (ἀπὸ θυμοῦ γε καὶ
[329]	καὶ τὴν αἰδῶ πέμψειε τοῖς	ἀνθρώποις,	καὶ αὖ πολλαχοῦ ἐν τοῖς
[340]	πάντων χαλεπώτατον, ὡς ἅπασιν δοκεῖ	ἀνθρώποις.	Καὶ ἐγὼ εἶπον· Νὴ τὸν
[335]	ἤδη εἰς ἀγῶνα λόγων ἀφικόμην	ἀνθρώποις,	καὶ εἰ τοῦτο ἐποίουν ὃ
[333]	ἀγαθὰ ἅ ἐστιν ὠφέλιμα τοῖς	ἀνθρώποις;	(Καὶ ναὶ μὰ Δί´, ἔφη,
[334]	ἀλλ´ ἔγωγε πολλὰ οἶδ´ ἃ	ἀνθρώποις	μὲν ἀνωφελῆ ἐστι, καὶ σιτία
[334]	δέ γε ὠφέλιμα· τὰ δὲ	ἀνθρώποις	μὲν οὐδέτερα, ἵπποις δέ· τὰ
[323]	αὐτῆς, ἢ μὴ εἶναι ἐν	ἀνθρώποις.	Ὅτι μὲν οὖν πάντ´ ἄνδρα
[322]	τρόπον δοίη δίκην καὶ αἰδῶ	ἀνθρώποις·	Πότερον ὡς αἱ τέχναι νενέμηνται,
[327]	ἄνθρωπος τῶν ἐν νόμοις καὶ	ἀνθρώποις	τεθραμμένων, δίκαιον αὐτὸν εἶναι καὶ
[333]	Δί´, ἔφη, κἂν μὴ τοῖς	ἀνθρώποις	ὠφέλιμα ᾖ, ἔγωγε καλῶ ἀγαθά.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/05/2006