Pages |
[327] |
οὕτως
οἴου
καὶ
νῦν,
ὅστις
|
σοι |
ἀδικώτατος
φαίνεται
ἄνθρωπος
τῶν
ἐν |
[348] |
Πρωταγόρα,
μὴ
οἴου
διαλέγεσθαί
μέ
|
σοι |
ἄλλο
τι
βουλόμενον
ἢ
ἃ |
[351] |
κακῶς;
Ἔφη.
Ἆρ´
οὖν
δοκεῖ
|
σοι |
ἄνθρωπος
ἂν
εὖ
ζῆν,
εἰ |
[334] |
ἐμοὶ
δοκεῖ
δεῖν
ἀποκρίνεσθαι,
τοσαῦτά
|
σοι |
ἀποκρίνωμαι,
ἢ
ὅσα
σοί;
Ἀκήκοα |
[335] |
ὡς
ἐγὼ
δύναμαι
ἕπεσθαι,
τότε
|
σοι |
διαλέξομαι.
σὺ
μὲν
γάρ,
ὡς |
[339] |
ἐπίστασαι
τὸ
ᾆσμα,
ἢ
πᾶν
|
σοι |
διεξέλθω;
Καὶ
ἐγὼ
εἶπον
ὅτι |
[333] |
τὰ
λοιπὰ
διασκεψώμεθα.
ἆρά
τίς
|
σοι |
δοκεῖ
ἀδικῶν
(ἄνθρωπος
σωφρονεῖν,
ὅτι |
[340] |
προαπόφηναι
τὴν
σὴν
γνώμην·
ταὐτόν
|
σοι
|
δοκεῖ
εἶναι
τὸ
γενέσθαι
καὶ |
[331] |
εἰ
βούλει"
τοῦτο
καὶ
εἴ
|
σοι |
δοκεῖ"
ἐλέγχεσθαι,
ἀλλ´
ἐμέ
τε |
[353] |
πῶς
ποτ´
ἔχει.
εἰ
οὖν
|
σοι |
δοκεῖ
ἐμμένειν
οἷς
ἄρτι
ἔδοξεν |
[349] |
δύναμιν
ἔχοντα.
ταῦτα
εἰ
μέν
|
σοι |
δοκεῖ
ἔτι
ὥσπερ
τότε,
φάθι· |
[362] |
ἐγώ,
οὕτω
χρὴ
ποιεῖν,
εἴ
|
σοι |
δοκεῖ.
καὶ
γὰρ
ἐμοὶ
οἷπερ |
[351] |
βίον
τελευτήσειεν;
οὐκ
εὖ
ἄν
|
σοι |
δοκεῖ
οὕτως
βεβιωκέναι;
Ἔμοιγ´,
ἔφη. |
[339] |
ἔφη,
λέγεις.
πότερον
οὖν
καλῶς
|
σοι |
δοκεῖ
πεποιῆσθαι
καὶ
ὀρθῶς,
ἢ |
[309] |
δήπου
τῶν
γε
νῦν,
εἴ
|
σοι |
δοκεῖ
σοφώτατος
εἶναι
Πρωταγόρας.
(ΕΤ. |
[352] |
πρὸς
ἐπιστήμην;
πότερον
καὶ
τοῦτό
|
σοι |
δοκεῖ
ὥσπερ
τοῖς
πολλοῖς
ἀνθρώποις, |
[332] |
τε
καὶ
ὠφελίμως,
τότε
σωφρονεῖν
|
σοι |
δοκοῦσιν
οὕτω
πράττοντες,
ἢ
{εἰ} |
[318] |
εἶπεν·
Ὦ
νεανίσκε,
ἔσται
τοίνυν
|
σοι, |
ἐὰν
ἐμοὶ
συνῇς,
ᾗ
ἂν |
[350] |
ἃ
ἔλεγόν
τε
καὶ
ἀπεκρινόμην
|
σοι. |
ἔγωγε
ἐρωτηθεὶς
ὑπὸ
σοῦ
εἰ |
[309] |
ἐκείνου
ἔρχομαι.
ἄτοπον
μέντοι
τί
|
σοι |
ἐθέλω
εἰπεῖν·
παρόντος
γὰρ
ἐκείνου, |
[335] |
φιλῶ,
ὥστε
βουλοίμην
ἂν
χαρίζεσθαί
|
σοι, |
εἴ
μου
δυνατὰ
δέοιο·
νῦν |
[309] |
καλός
τις
ὁ
ξένος
ἔδοξέν
|
σοι |
εἶναι,
ὥστε
τοῦ
Κλεινίου
ὑέος |
[341] |
ἐν
τούτῳ
τῷ
ᾄσματι,
ἐθέλω
|
σοι |
εἰπεῖν,
~(εἰ
βούλει
λαβεῖν
μου |
[334] |
καὶ
βραχυτέρας
ποίει,
εἰ
μέλλω
|
σοι |
ἕπεσθαι.
Πῶς
οὖν
κελεύεις
με |
[324] |
πέρι,
ὦ
Σώκρατες,
οὐκέτι
μῦθόν
|
σοι |
ἐρῶ
ἀλλὰ
λόγον.
ὧδε
γὰρ |
[334] |
με
βραχέα
ἀποκρίνεσθαι;
ἢ
βραχύτερά
|
σοι, |
ἔφη,
ἀποκρίνωμαι
ἢ
δεῖ;
Μηδαμῶς, |
[348] |
Καλλίαν
βλέψας,
Ὦ
Καλλία,
δοκεῖ
|
σοι, |
ἔφη,
καὶ
νῦν
καλῶς
Πρωταγόρας |
[349] |
(μου
ταῦτα
ἔλεγες.
Ἀλλ´
ἐγώ
|
σοι, |
ἔφη,
λέγω,
ὦ
Σώκρατες,
ὅτι |
[339] |
ἦν
δ´
ἐγώ.
Δοκεῖ
οὖν
|
σοι, |
ἔφη,
ταῦτα
ἐκείνοις
ὁμολογεῖσθαι;
Φαίνεται |
[328] |
τὰ
μαθήματα,
τοσοῦτον
κατέθηκε.
Τοιοῦτόν
|
σοι, |
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες,
ἐγὼ
καὶ |
[340] |
ὁ
δὲ
Πρωταγόρας,
Τὸ
ἐπανόρθωμά
|
σοι, |
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες,
μεῖζον
ἁμάρτημα |
[328] |
Ὦ
παῖ
Ἀπολλοδώρου,
ὡς
χάριν
|
σοι |
ἔχω
ὅτι
προύτρεψάς
με
ὧδε |
[310] |
καὶ
τὴν
πτοίησιν,
Τί
οὖν
|
σοι, |
ἦν
δ´
ἐγώ,
τοῦτο;
μῶν |
[360] |
εἶναι
τὸν
ἀποκρινόμενον·
χαριοῦμαι
οὖν
|
σοι, |
καὶ
λέγω
ὅτι
ἐκ
τῶν
|
[339] |
τε
καὶ
ὀρθῶς.
Δοκεῖ
δέ
|
σοι |
καλῶς
πεποιῆσθαι,
εἰ
ἐναντία
λέγει |
[312] |
Μὰ
Δί´,
ἔφη,
οὐκέτι
ἔχω
|
σοι |
λέγειν.
~(Καὶ
ἐγὼ
εἶπον
μετὰ |
[323] |
παραγίγνεσθαι
ᾧ
ἂν
παραγίγνηται,
τοῦτό
|
σοι |
μετὰ
τοῦτο
πειράσομαι
ἀποδεῖξαι.
ὅσα |
[336] |
τε
καὶ
ἕπεσθαι,
~(εἴποιμι
ἄν
|
σοι |
ὅτι
πολὺ
σοῦ
μᾶλλον
ἐγὼ |
[320] |
ὅτι
χρήσαιτο
αὐτῷ.
καὶ
ἄλλους
|
σοι
|
παμπόλλους
ἔχω
λέγειν,
οἳ
αὐτοὶ |
[335] |
οὐκ
ἂν
οἷός
τ´
εἴην
|
σοι |
παραμεῖναι
ἀποτείνοντι
μακροὺς
λόγους—
ἐλθεῖν
|
[348] |
βούλῃ
ἔτι
ἐρωτᾶν,
ἕτοιμός
εἰμί
|
σοι |
παρέχειν
ἀποκρινόμενος·
ἐὰν
δὲ
βούλῃ, |
[340] |
καλά.
καὶ
νῦν
σκόπει
εἴ
|
σοι |
συνδοκεῖ
ὅπερ
ἐμοί.
οὐ
γὰρ |
[318] |
ὅτι
οὖν
αὐτῷ
ἀποβήσεται,
ἐάν
|
σοι |
συνῇ,
ἡδέως
ἄν
φησι
πυθέσθαι. |
[333] |
ἀρχῆς
μοι
ἀπόκριναι.
δοκοῦσί
τινές
|
σοι |
σωφρονεῖν
ἀδικοῦντες;
Ἔστω,
ἔφη.
Τὸ |
[333] |
γε
ἀποκρίνῃ,
εἴτ´
οὖν
δοκεῖ
|
σοι |
ταῦτα
εἴτε
μή·
τὸν
γὰρ |
[331] |
πρὸς
αὐτόν·
Ἦ
γὰρ
οὕτω
|
σοι |
τὸ
δίκαιον
καὶ
τὸ
ὅσιον |
[349] |
τοῦτο
διόρισαι,
ὡς
ἔγωγε
οὐδέν
|
σοι |
ὑπόλογον
τίθεμαι,
ἐάν
πῃ
ἄλλῃ |
[327] |
ὅσον
δύνανται
ἕκαστος,
καὶ
οὐδείς
|
σοι |
φαίνεται·
~εἶθ´,
ὥσπερ
ἂν
εἰ |
[309] |
ὥστε
τοῦ
Κλεινίου
ὑέος
καλλίων
|
σοι |
φανῆναι;
(ΣΩ.
Πῶς
δ´
οὐ |
[353] |
εἰ
δὲ
μὴ
βούλει,
εἴ
|
σοι |
φίλον,
ἐῶ
χαίρειν.
Ἀλλ´,
ἔφη, |
[310] |
Σάτυρος
ἀπέδρα·
καὶ
δῆτα
μέλλων
|
σοι |
φράζειν
ὅτι
διωξοίμην
αὐτόν,
ὑπό |
[350] |
δὲ
ἐμοῦ
ὁμολογήσαντος
ἐξείη
ἄν
|
σοι, |
χρωμένῳ
τοῖς
αὐτοῖς
τεκμηρίοις
τούτοις, |
[324] |
καὶ
παρασκευαστὸν
ἡγοῦνται
ἀρετήν,
ἀποδέδεικταί
|
σοι, |
ὦ
Σώκρατες,
ἱκανῶς,
ὥς
γέ |
[313] |
τί
χρηστὸν
καὶ
πονηρόν,
ἀσφαλές
|
σοι |
ὠνεῖσθαι
μαθήματα
καὶ
παρὰ
Πρωταγόρου |
[360] |
μόνον
(ἐρόμενος
ἔτι
σέ,
εἴ
|
σοι |
ὥσπερ
τὸ
πρῶτον
ἔτι
δοκοῦσιν
|