Pages
[312]	τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, εἴπερ	γε	ἃ διανοοῦμαι χρὴ λέγειν. Ἀλλ´
[333]	πῶς γὰρ ἂν συνᾴδοιεν, εἴπερ	γε	ἀνάγκη ἑνὶ (μὲν ἓν μόνον
[324]	αὐτό σε διδάξει ὅτι οἵ	γε	ἄνθρωποι ἡγοῦνται παρασκευαστὸν εἶναι ἀρετήν.
[333]	μοι διαφέρει, ἐὰν μόνον σύ	γε	ἀποκρίνῃ, εἴτ´ οὖν δοκεῖ σοι
[353]	ταῦτα τὰ βέλτιστα, ἐπεὶ γιγνώσκειν	γε	αὐτά. ἴσως γὰρ ἂν λεγόντων
[341]	λέγειν; Καὶ ὁ Πρωταγόρας, Πολλοῦ	γε	δεῖ, ἔφη, οὕτως ἔχειν, ὦ
[336]	πολλοὶ τῶν ἀκουόντων· ἐπεὶ Σωκράτη	γε	ἐγὼ ἐγγυῶμαι μὴ ἐπιλήσεσθαι, οὐχ
[315]	Καὶ μὲν δὴ καὶ Τάνταλόν	γε	εἰσεῖδον— ἐπεδήμει (γὰρ ἄρα καὶ
[310]	Πάνυ μὲν οὖν· καὶ χάριν	γε	εἴσομαι, ἐὰν ἀκούητε. (ΕΤ. Καὶ
[331]	ἐγὼ μὲν γὰρ αὐτὸς ὑπέρ	γε	ἐμαυτοῦ φαίην ἂν καὶ τὴν
[330]	οὕτως ἔχει, εἴπερ τῷ παραδείγματί	γε	ἔοικε; Ἀλλ´ οὕτως, ἔφη, ἔχει,
[359]	δειλοὶ καὶ ἀνδρεῖοι, καὶ ταύτῃ	γε	ἐπὶ τὰ αὐτὰ (ἔρχονται οἱ
[312]	ἀληθῆ λέγοιμεν, οὐ μέντοι ἱκανῶς	γε·	ἐρωτήσεως γὰρ ἔτι ἡ ἀπόκρισις
[309]	τῇ πόλει. (ΣΩ. Καὶ πολύ	γε.	(ΕΤ. Τί φῄς; ἀστῷ ἢ
[317]	ὁμολογεῖν σοφιστὴς εἶναι. καίτοι πολλά	γε	ἔτη ἤδη εἰμὶ ἐν τῇ
[310]	δ´ ὅς, εἰ μὴ ἀγαθά	γε.	Εὖ ἂν λέγοις, ἦν δ´
[349]	ἢ ἄλλο τι; Καὶ ἴτας	γε,	ἔφη, ἐφ´ ἃ οἱ πολλοὶ
[359]	ἀεὶ ἔμοιγε δοκεῖ οὕτως. Ὀρθῶς	γε,	ἔφην ἐγώ. ~(ἀλλὰ ποτέρους φῂς
[352]	εἶναι τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων. Καλῶς	γε,	ἔφην ἐγώ, σὺ λέγων καὶ
[330]	ὅσιον εἴη, εἰ μὴ αὐτή	(γε	ἡ ὁσιότης ὅσιον ἔσται. τί
[330]	μάλιστα δήπου, ἔφη· καὶ μέγιστόν	γε	ἡ σοφία τῶν μορίων. Ἕκαστον
[309]	λέγεις; Πρωταγόρας ἐπιδεδήμηκεν; (ΣΩ. Τρίτην	γε	ἤδη ἡμέραν. (ΕΤ. Καὶ ἄρτι
[318]	ἄν φησι πυθέσθαι. τοσοῦτος ὅ	γε	ἡμέτερος λόγος. Ὑπολαβὼν οὖν ὁ
[351]	θαρραλέους εἶναι, μὴ μέντοι τούς	γε	θαρραλέους ἀνδρείους πάντας· θάρσος μὲν
[350]	ἦ δ´ ὅς, καὶ λίαν	γε	θαρροῦντας. Οὐκοῦν οἱ θαρραλέοι οὗτοι
[359]	Ὡμολόγει. Ἀλλὰ μὴν ἐπὶ ἅ	γε	θαρροῦσι πάντες αὖ ἔρχονται, καὶ
[322]	ὥσπερ ἄλλων τεχνῶν· καὶ νόμον	γε	θὲς παρ´ ἐμοῦ τὸν μὴ
[310]	Νὴ τοὺς θεούς, ἔφη, ἑσπέρας	γε.	(Καὶ ἅμα ἐπιψηλαφήσας τοῦ σκίμποδος
[351]	γίγνεται ἀνθρώποις καὶ (ἀπὸ θυμοῦ	γε	καὶ ἀπὸ μανίας, ὥσπερ ἡ
[351]	τὴν δύναμιν, καὶ ἀπὸ μανίας	γε	καὶ θυμοῦ, ἰσχὺν δὲ ἀπὸ
[311]	αὐτῷ (ἀποκριναίμεθα; τί ὄνομα ἄλλο	γε	λεγόμενον περὶ Πρωταγόρου ἀκούομεν; ὥσπερ
[341]	ἔχοι γέρας, οὐ δήπου τοῦτό	γε	λέγων, κακὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι, εἶτα
[350]	εἴη ἡ ἀνδρεία· ἐπεὶ οὗτοί	γε	μαινόμενοί εἰσιν. Πῶς οὖν, ἔφην
[323]	ἀνέχονται, ὡς παντὶ προσῆκον ταύτης	γε	μετέχειν τῆς ἀρετῆς ἢ μὴ
[313]	ἦν δ´ ἐγώ. καὶ ὅπως	γε	μή, ὦ ἑταῖρε, ὁ σοφιστὴς
[310]	θεούς, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ὅτι	γε	μόνος ἐστὶ σοφός, ἐμὲ δὲ
[347]	ἔφη, ὦ Ἱππία, εἰς αὖθίς	γε·	νῦν δὲ δίκαιόν ἐστιν ἃ
[309]	Σοφωτάτῳ μὲν οὖν δήπου τῶν	γε	νῦν, εἴ σοι δοκεῖ σοφώτατος
[361]	τηλικούτων καὶ πάνυ· καὶ λέγω	γε	ὅτι οὐκ ἂν θαυμάζοιμι εἰ
[348]	γὰρ ἄλλον ἢ σέ; ὅς	γε	οὐ μόνον αὐτὸς οἴει καλὸς
[332]	ὑπὸ ἀφροσύνης; Ναί. Ἐναντίως; Πάνυ	γε.	Οὐκοῦν ὑπὸ ἐναντίων ὄντων; Ναί.
[310]	καὶ εἶπεν· Ἑσπέρας δῆτα, μάλα	γε	ὀψὲ ἀφικόμενος ἐξ Οἰνόης. ὁ
[350]	Οἱ πελταστικοί. καὶ τὰ ἄλλα	γε	πάντα, εἰ τοῦτο ζητεῖς, ἔφη,
[340]	Νὴ τὸν Δία, εἰς καιρόν	γε	παρατετύχηκεν ἡμῖν ἐν τοῖς λόγοις
[340]	ἔφη ὁ Πρόδικος. Τὸν δέ	γε	Πιττακόν, ἦν δ´ ἐγώ, μέμφεται,
[310]	ἐκείνῳ συγγεγονὼς ἥκεις; ~(ΣΩ. Πάνυ	γε,	πολλὰ καὶ εἰπὼν καὶ ἀκούσας.
[317]	ἐστὶν τὰ προσχήματα· ἐπεὶ οἵ	γε	πολλοὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν οὐδὲν
[349]	οὖν, ἔφη, εἰ μὴ μαίνομαί	γε.	Πότερον οὖν, ἦν δ´ ἐγώ,
[324]	τιμωρεῖται— οὐ γὰρ ἂν τό	γε	πραχθὲν ἀγένητον θείη— ἀλλὰ τοῦ
[339]	τῶν ἄλλων ἐπιθορυβησάντων· ἔπειτα— ὥς	γε	πρὸς σὲ εἰρῆσθαι τἀληθῆ, ἵνα
[319]	οὐ γάρ τι ἄλλο πρός	γε	σὲ εἰρήσεται ἢ ἅπερ νοῶ.
[341]	σαυτοῦ λόγῳ βοηθεῖν. ἐπεὶ ὅτι	γε	Σιμωνίδης οὐ λέγει τὸ χαλεπὸν
[358]	τι οὖν, ἔφην ἐγώ, ἐπί	γε	τὰ κακὰ οὐδεὶς ἑκὼν ἔρχεται
[309]	τινὶ καλλίονι ἐνέτυχες ἄλλῳ ἔν	γε	τῇδε τῇ πόλει. (ΣΩ. Καὶ
[312]	περὶ οὗπερ καὶ ἐπίστασθαι; Εἰκός	γε.	τί δή ἐστιν τοῦτο περὶ
[339]	ὁ ταῦτα ἀμφότερα λέγων, ὅς	γε	τὸ μὲν πρῶτον αὐτὸς ὑπέθετο
[345]	ἀγαθὸν οἷόν τε, καὶ κακόν	γε	τὸν αὐτὸν τοῦτον· ἐπὶ πλεῖστον
[341]	τοῦτο λέγειν Σιμωνίδην, καὶ Πρόδικόν	γε	τόνδε εἰδέναι, ἀλλὰ παίζειν καὶ
[345]	Πιττακὸν εἴρηται, καὶ τὰ ἐπιόντα	γε	τοῦ ᾄσματος ἔτι μᾶλλον δηλοῖ.
[359]	μέντοι, ἔφη, ὦ Σώκρατες, πᾶν	γε	τοὐναντίον ἐστὶν ἐπὶ ἃ οἵ
[334]	τὰ δὲ κυσίν· τὰ δέ	γε	τούτων μὲν οὐδενί, δένδροις δέ·
[331]	οἷον τὸ ἕτερον. ὥστε τούτῳ	γε	τῷ τρόπῳ (κἂν ταῦτα ἐλέγχοις,
[343]	μέντοι ἀληθῶς— εὔηθες γὰρ τοῦτό	γε	φανείη ἂν καὶ οὐ Σιμωνίδου
[325]	οὐδ´ ἐπιμελοῦνται πᾶσαν ἐπιμέλειαν; οἴεσθαί	γε	χρή, ὦ Σώκρατες. ἐκ παίδων
[344]	ἀλαθέως, οἷόν τε μέντοι ἐπί	γε	χρόνον τινά· γενόμενον δὲ διαμένειν
[311]	ἀκούομεν; Σοφιστὴν δή τοι ὀνομάζουσί	γε,	ὦ Σώκρατες, τὸν ἄνδρα εἶναι,
[334]	καὶ ἄλλα μυρία, τὰ δέ	γε	ὠφέλιμα· τὰ δὲ ἀνθρώποις μὲν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/05/2006