Alphabétiquement     [«   »]
ταῦτ´ 9
Ταῦτά 1
Ταῦτα 5
ταῦτα 84
ταῦτά 4
ταὐτὰ 8
ταύταις 3
Fréquences     [«    »]
84 ἐγὼ
82 πρὸς
79 τῷ
84 ταῦτα
88 τι
89 τοῦτο
90 ἐγώ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Protagoras

ταῦτα


Pages
[343]   νεὼν τὸν ἐν Δελφοῖς, γράψαντες  ταῦτα   δὴ πάντες ὑμνοῦσιν, Γνῶθι
[354]   φαρμακειῶν καὶ λιμοκτονιῶν γιγνομένας, ὅτι  ταῦτα   ἀγαθὰ μέν ἐστιν, ἀνιαρὰ δέ;
[335]   εἶ— ἐγὼ δὲ τὰ μακρὰ  ταῦτα   ἀδύνατος, ἐπεὶ ἐβουλόμην ἂν οἷός
[318]   τοῦ; Καὶ Πρωταγόρας ἐμοῦ  ταῦτα   ἀκούσας, Σύ τε καλῶς ἐρωτᾷς,
[342]   γνοῖτε δ´ ἂν ὅτι ἐγὼ  ταῦτα   ἀληθῆ λέγω καὶ Λακεδαιμόνιοι πρὸς
[339]   (φαίνοιτο ὁμολογεῖν αὐτὸς ἑαυτῷ  ταῦτα   ἀμφότερα λέγων, ὅς γε τὸ
[311]   ὡς τὸ εἰκός, ἔνδον. Μετὰ  ταῦτα   ἀναστάντες εἰς τὴν αὐλὴν περιῇμεν·
[331]   τοῦτο, παρήκουσας· ~Πρωταγόρας γὰρ (ὅδε  ταῦτα   ἀπεκρίνατο, ἐγὼ δὲ ἠρώτων. εἰ
[318]   Θηβαίῳ συγγενόμενος, ἀκούσας ἐκείνου ταὐτὰ  ταῦτα   ἅπερ σοῦ, ἐπανέροιτο αὐτὸν εἰς
[318]   σὲ (νῦν, ἀκούσειεν αὐτοῦ ταὐτὰ  ταῦτα   ἅπερ σοῦ, ὅτι ἑκάστης ἡμέρας
[320]   ἐγὼ οὖν, Πρωταγόρα, εἰς  ταῦτα   ἀποβλέπων οὐχ ἡγοῦμαι διδακτὸν εἶναι
[353]   Πρωταγόρας, τοὺς πολλοὺς ἂν  ταῦτα   ἀποκρίνασθαι. Οὐκοῦν νόσους ποιοῦντα ἀνίας
[331]   εἴ με ἐῴης, ταὐτὰ ἂν  ταῦτα   ἀποκρινοίμην, ὅτι ἤτοι ταὐτόν γ´
[359]   ἦν δ´ ἐγώ, Πρωταγόρα,  ταῦτα   ἀποκρινόμενος; Ὡμολόγει. Ἴθι δή, ἔφην
[334]   τε καὶ ὄψοις. Εἰπόντος οὖν  ταῦτα   αὐτοῦ οἱ παρόντες ἀνεθορύβησαν ὡς
[355]   ὑπὸ τούτων ἡττώμενος. ὡς δὲ  ταῦτα   γελοῖά ἐστιν, κατάδηλον ἔσται, ἐὰν
[325]   εἰπεῖν συλλήβδην τῶν οἴκων ἀνατροπαί,  ταῦτα   δ´ ἄρα οὐ διδάσκονται οὐδ´
[356]   ὑπερβολὴ ἀλλήλων καὶ ἔλλειψις;  ταῦτα   δ´ ἐστὶ μείζω τε καὶ
[321]   καὶ τἆλλα οὕτως ἐπανισῶν ἔνεμεν.  ταῦτα   δὲ ἐμηχανᾶτο εὐλάβειαν ἔχων μή
[350]   πρὶν μαθεῖν, φαίην ἄν·  ταῦτα   δὲ ἐμοῦ ὁμολογήσαντος ἐξείη ἄν
[357]   αἵρεσιν καὶ λυπῶν τοὺς ἐξαμαρτάνοντας—  ταῦτα   δέ ἐστιν ἀγαθά τε καὶ
[346]   ἐγκωμιάσαι οὐχ ἑκών, ἀλλ´ ἀναγκαζόμενος.  ταῦτα   δὴ καὶ τῷ Πιττακῷ λέγει
[316]   ἔτι σμίκρ´ ἄττα διατρίψαντες καὶ  ταῦτα   διαθεασάμενοι προσῇμεν πρὸς τὸν Πρωταγόραν,
[348]   αὐτὸς ἀπορῶ ἑκάστοτε,  ταῦτα   διασκέψασθαι. ἡγοῦμαι γὰρ πάνυ λέγειν
[361]   αὐτὰ γενέσθαι, καὶ βουλοίμην ἂν  ταῦτα   διεξελθόντας ἡμᾶς ἐξελθεῖν καὶ ἐπὶ
[355]   κακῷ, ἀλλ´ ἐπειδὴ δύο ἐφάνη  ταῦτα,   δυοῖν καὶ ὀνόμασιν προσαγορεύωμεν αὐτά,
[349]   ἀνόμοια, ἰδίαν ἕκαστα δύναμιν ἔχοντα.  ταῦτα   εἰ μέν σοι δοκεῖ ἔτι
[325]   ἀπειλαῖς καὶ πληγαῖς. μετὰ δὲ  ταῦτα   εἰς διδασκάλων πέμποντες πολὺ μᾶλλον
[333]   ἀποκρίνῃ, εἴτ´ οὖν δοκεῖ σοι  ταῦτα   εἴτε μή· τὸν γὰρ λόγον
[339]   ἐγώ. Δοκεῖ οὖν σοι, ἔφη,  ταῦτα   ἐκείνοις ὁμολογεῖσθαι; Φαίνεται ἔμοιγε (καὶ
[349]   θαυμάζοιμι εἰ τότε ἀποπειρώμενός (μου  ταῦτα   ἔλεγες. Ἀλλ´ ἐγώ σοι, ἔφη,
[331]   τούτῳ γε τῷ τρόπῳ (κἂν  ταῦτα   ἐλέγχοις, εἰ βούλοιο, ὡς ἅπαντά
[328]   ἐπεκδιδάξει, ἐπειδὴ καὶ τὰ πολλὰ  ταῦτα   ἐξεδίδαξεν. καὶ γὰρ εἰ μέν
[358]   ποιεῖ, καὶ δυνατά, ἔπειτα ποιεῖ  ταῦτα,   ἐξὸν τὰ βελτίω· οὐδὲ τὸ
[340]   μὲν οὖν Πρόδικος ἀκούσας  ταῦτα   ἐπῄνεσέν με· δὲ Πρωταγόρας,
[314]   πολλοὶ καὶ σοφοί. Δόξαν ἡμῖν  ταῦτα   ἐπορευόμεθα· ἐπειδὴ δὲ ἐν τῷ
[323]   οὐδὲ διδάσκει οὐδὲ κολάζει τοὺς  ταῦτα   ἔχοντας, ἵνα μὴ τοιοῦτοι ὦσιν,
[360]   ἐγώ, ἄλλου ἕνεκα ἐρωτῶ πάντα  ταῦτα   σκέψασθαι βουλόμενος πῶς ποτ´
[356]   ἂν ὁμολογοῖεν οἱ ἄνθρωποι πρὸς  ταῦτα   ἡμᾶς τὴν μετρητικὴν σῴζειν ἂν
[358]   ἆρά τις ἀνθρώπων ἐθελήσει ἐπὶ  ταῦτα   ἰέναι δέδοικεν, ἐξὸν ἐπὶ
[361]   ἐγὼ οὖν, Πρωταγόρα, πάντα  ταῦτα   καθορῶν ἄνω κάτω ταραττόμενα δεινῶς,
[318]   καὶ ἐν τῇ ὑστεραίᾳ ταὐτὰ  ταῦτα·   καὶ ἑκάστης ἡμέρας ἀεὶ ἐπὶ
[310]   οὔτε τῶν φίλων· ἀλλ´ αὐτὰ  ταῦτα   καὶ νῦν ἥκω παρὰ σέ,
[348]   τέλος ἐπιθεῖναι. (Λέγοντος οὖν ἐμοῦ  ταῦτα   καὶ τοιαῦτα ἄλλα οὐδὲν ἀπεσάφει
[328]   αὐτῷ δοκεῖν τῷ μαθόντι. διὰ  ταῦτα   καὶ τὸν τρόπον τῆς πράξεως
[339]   τε καὶ ἰλιγγίασα εἰπόντος αὐτοῦ  ταῦτα   καὶ τῶν ἄλλων ἐπιθορυβησάντων· ἔπειτα—
[353]   καὶ Πρωταγόρας, δι´ οὐδὲν ἄλλο  ταῦτα   κακὰ ὄντα διότι εἰς
[341]   Προδίκου τοῦδε. (ἔχεις τι πρὸς  ταῦτα   λέγειν; Καὶ Πρωταγόρας, Πολλοῦ
[342]   μὲν οὖν Πρωταγόρας ἀκούσας μου  ταῦτα   λέγοντος, Εἰ σὺ βούλει, ἔφη,
[348]   μοι ἔδοξεν, τοῦ τε Ἀλκιβιάδου  ταῦτα   λέγοντος καὶ τοῦ Καλλίου δεομένου
[320]   ἀρετήν· ἐπειδὴ δέ σου ἀκούω  ταῦτα   λέγοντος, κάμπτομαι καὶ οἶμαί τί
[359]   ἕκαστον ἔχειν δύναμιν· ἀλλ´ οὐ  ταῦτα   λέγω, ἀλλ´ τὸ ὕστερον
[323]   τὸ ἡγεῖσθαι παντὶ μετεῖναι αὐτῆς,  ταῦτα   λέγω· ὅτι δὲ αὐτὴν οὐ
[343]   Μηδὲν ἄγαν. τοῦ δὴ ἕνεκα  ταῦτα   λέγω; ὅτι οὗτος τρόπος
[359]   ἀπόκρισιν, καὶ ἔτι μᾶλλον ἐπειδὴ  ταῦτα   μεθ´ ὑμῶν διεξῆλθον. ἠρόμην δ´
[323]   ὥστε τι τούτων ἐπιχειρεῖν ποιεῖν;  ταῦτα   μὲν γὰρ οἶμαι ἴσασιν ὅτι
[323]   γίγνεσθαι ἀγαθὰ ἀνθρώποις, (ἐάν τις  ταῦτα   μὴ ἔχῃ, ἀλλὰ τἀναντία τούτων
[349]   ὀνομάτων τούτων ἐπικεῖσθαι, πάντα δὲ  ταῦτα   μόρια εἶναι ἀρετῆς, οὐχ ὡς
[330]   οὔ. ~Ἔστιν γὰρ οὖν καὶ  ταῦτα   μόρια (τῆς ἀρετῆς, ἔφην ἐγώ,
[337]   τὴν συνουσίαν. ~(Εἰπόντος δὲ αὐτοῦ  ταῦτα,   Πρόδικος, Καλῶς μοι, ἔφη,
[322]   δή, Σώκρατες, καὶ διὰ  ταῦτα   οἵ τε ἄλλοι καὶ Ἀθηναῖοι,
[331]   οὖν, Πρωταγόρα, ἀποκρινούμεθα αὐτῷ,  ταῦτα   ὁμολογήσαντες, ἐὰν ἡμᾶς ἐπανέρηται· Οὐκ
[314]   ἀπιέναι βεβλαμμένον ὠφελημένον.  ταῦτα   οὖν σκοπώμεθα καὶ μετὰ τῶν
[358]   κακά, οὐδένα οὔτε ἰέναι ἐπὶ  ταῦτα   οὔτε λαμβάνειν ἑκόντα. ~Ἐδόκει (καὶ
[311]   εἰ οὖν τις ἡμᾶς περὶ  ταῦτα   οὕτω σφόδρα σπουδάζοντας ἔροιτο· Εἰπέ
[349]   ἔφη, λέγω, Σώκρατες, ὅτι  ταῦτα   πάντα μόρια μέν ἐστιν ἀρετῆς,
[327]   ἀλλήλων δικαιοσύνη καὶ ἀρετή· διὰ  ταῦτα   πᾶς παντὶ προθύμως λέγει καὶ
[359]   οὔτε λαμβάνειν ἑκόντα. ~Ἐδόκει (καὶ  ταῦτα   πᾶσιν. Οὕτω δὴ τούτων ὑποκειμένων,
[349]   καὶ δικαιοσύνη καὶ ὁσιότης, πότερον  ταῦτα,   πέντε ὄντα ὀνόματα, ἐπὶ ἑνὶ
[352]   ἔλεγον ὑπό τινος τούτων κρατουμένους  ταῦτα   ποιεῖν τοὺς ποιοῦντας. Πολλὰ γὰρ
[326]   ἐν ταῖς ἄλλαις πράξεσιν. καὶ  ταῦτα   ποιοῦσιν οἱ μάλιστα δυνάμενοι μάλιστα
[339]   οὐκ ὀρθῶς λέγει. Εἰπὼν οὖν  ταῦτα   πολλοῖς θόρυβον παρέσχεν καὶ ἔπαινον
[361]   βίου τοῦ ἐμαυτοῦ παντὸς πάντα  ταῦτα   πραγματεύομαι, καὶ εἰ σὺ ἐθέλοις,
[316]   ἑαυτοῦ συνουσίαν, χρὴ εὐλαβεῖσθαι τὸν  ταῦτα   πράττοντα· οὐ γὰρ σμικροὶ περὶ
[321]   ἰοῦσιν ὅπως ὑπάρχοι τὰ αὐτὰ  ταῦτα   στρωμνὴ οἰκεία τε καὶ αὐτοφυὴς
[361]   ἔλεγον, μετὰ σοῦ ἂν ἥδιστα  ταῦτα   συνδιασκοποίην. Καὶ Πρωταγόρας, Ἐγὼ
[358]   αἱρήσεται ἐξὸν τὸ ἔλαττον; Ἅπαντα  ταῦτα   συνεδόκει ἅπασιν ἡμῖν. Τί οὖν;
[348]   ἐθέλει διαλέγεσθαι, ἵνα τούτῳ μὲν  ταῦτα   συνειδῶμεν, Σωκράτης δὲ ἄλλῳ τῳ
[353]   ἡττᾶσθαι καὶ οὐ πράττειν διὰ  ταῦτα   τὰ βέλτιστα, ἐπεὶ γιγνώσκειν γε
[355]   κακὸν μὴ εἰς  ταῦτα   τελευτᾷ, τὸ μετὰ τοῦτο ἀκούετε.
[344]   ἂν θείη, καὶ ἰατρὸν ταὐτὰ  ταῦτα.   τῷ μὲν γὰρ ἐσθλῷ ἐγχωρεῖ
[317]   ἀλλ´ ἅττ´ ἂν οὗτοι διαγγέλλωσι,  ταῦτα   ὑμνοῦσιν— τὸ οὖν ἀποδιδράσκοντα μὴ
[356]   πῃ ἄλλῃ ἔχει, φαίην ἄν,  ταῦτα,   ἄνθρωποι; οἶδ´ ὅτι οὐκ
[329]   σωφροσύνη καὶ ὁσιότης καὶ πάντα  ταῦτα   ὡς ἕν τι εἴη συλλήβδην,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Ugo BRATELLI (NIMISPAUCI)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/05/2006