| Pages |
|---|
| [334] |
παράπαν
ὠφέλιμα;
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
|
σὺ |
ἀγαθὰ
καλεῖς;
Οὐδαμῶς,
ἔφη·
ἀλλ´ |
| [324] |
αὕτη
λύεται
ἡ
ἀπορία
ἣν
|
σὺ |
ἀπορεῖς
ἢ
ἄλλοθι
οὐδαμοῦ.
εἰ |
| [311] |
νῦν
ἀφικόμενοι
ἐγώ
τε
καὶ
|
σὺ
|
ἀργύριον
ἐκείνῳ
μισθὸν
ἕτοιμοι
ἐσόμεθα |
| [342] |
ἀκούσας
μου
ταῦτα
λέγοντος,
Εἰ
|
σὺ |
βούλει,
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες·
ὁ |
| [351] |
Πότερον
οὖν,
ἦν
δ´
ἐγώ,
|
σὺ |
βούλει
ἡγεμονεύειν
τῆς
σκέψεως,
ἢ |
| [335] |
συνουσίαν
ἡμῖν
γίγνεσθαι,
ἀλλ´
ἐπειδὰν
|
σὺ |
βούλῃ
διαλέγεσθαι
ὡς
ἐγὼ
δύναμαι |
| [336] |
καὶ
σὺ
ὅπως
ἂν
αὖ
|
σὺ |
βούλῃ.
Ὑπολαβὼν
οὖν
ὁ
Ἀλκιβιάδης, |
| [351] |
ἡγῶμαι;
Δίκαιος,
ἔφη,
σὺ
ἡγεῖσθαι·
|
σὺ |
γὰρ
καὶ
κατάρχεις
τοῦ
λόγου. |
| [340] |
ἐναντία
λέγειν
αὐτὸς
αὑτῷ
Σιμωνίδης.
|
σὺ
|
γάρ,
ὦ
Πρόδικε,
προαπόφηναι
τὴν |
| [361] |
λέγων
ὡς
οὐ
διδακτὸν
ἀρετή,
|
σὺ |
δ´
ὡς
διδακτόν.
καί
μοι |
| [341] |
ἀρξαμένη,
ἢ
καὶ
ἔτι
παλαιοτέρα.
|
σὺ |
δὲ
ἄλλων
πολλῶν
ἔμπειρος
ὢν |
| [310] |
παρ´
ἐμοί.
Πρῴην,
ἔφην
ἐγώ·
|
σὺ |
δὲ
ἄρτι
πέπυσαι;
Νὴ
τοὺς |
| [348] |
ἄλλους
δὲ
οὐ
δύνανται
ποιεῖν·
|
σὺ |
δὲ
καὶ
αὐτὸς
ἀγαθὸς
εἶ
|
| [330] |
ἂν
αὐτῷ
ἀποκριναίμην
ὅτι
δίκαιον·
|
σὺ |
δὲ
τίν´
ἂν
ψῆφον
θεῖο; |
| [344] |
ἔστι
μὴ
οὐ
κακὸν
ἔμμεναι·
|
σὺ |
δὲ
φῄς,
ὦ
Πιττακέ,
χαλεπὸν |
| [349] |
καὶ
ὡς
καλοῦ
ὄντος
αὐτοῦ
|
σὺ |
διδάσκαλον
σαυτὸν
παρέχεις;
Κάλλιστον
μὲν
|
| [361] |
πάντα
ταῦτα
πραγματεύομαι,
καὶ
εἰ
|
σὺ |
ἐθέλοις,
ὅπερ
καὶ
κατ´
ἀρχὰς
|
| [318] |
εἰς
αὔλησιν·
οὕτω
δὴ
καὶ
|
σὺ |
εἰπὲ
τῷ
νεανίσκῳ
καὶ
ἐμοὶ |
| [312] |
κιθαριστοῦ
καὶ
παιδοτρίβου;
τούτων
γὰρ
|
σὺ |
ἑκάστην
οὐκ
ἐπὶ
τέχνῃ
ἔμαθες, |
| [359] |
τοῦτό
γ´,
ἔφη,
ἐν
οἷς
|
σὺ |
ἔλεγες
τοῖς
λόγοις
ἀπεδείχθη
ἄρτι
|
| [348] |
παρέχειν
ἀποκρινόμενος·
ἐὰν
δὲ
βούλῃ,
|
σὺ
|
ἐμοὶ
παράσχες,
περὶ
ὧν
μεταξὺ |
| [335] |
σε,
ὦ
Σώκρατες·
ἐὰν
γὰρ
|
σὺ |
ἐξέλθῃς,
οὐχ
ὁμοίως
ἡμῖν
ἔσονται |
| [359] |
ἀλλ´
οὐ
τοῦτο
(ἐρωτῶ,
ἀλλὰ
|
σὺ |
ἐπὶ
τί
φῂς
ἴτας
εἶναι |
| [351] |
Σώκρατες,
ἔφη,
ἁπλῶς
οὕτως,
ὡς
|
σὺ |
ἐρωτᾷς,
(εἰ
ἐμοὶ
ἀποκριτέον
ἐστὶν |
| [351] |
ἢ
ἐγὼ
ἡγῶμαι;
Δίκαιος,
ἔφη,
|
σὺ |
ἡγεῖσθαι·
σὺ
γὰρ
καὶ
κατάρχεις |
| [316] |
τε
ὁ
καλός,
ὡς
φῂς
|
σὺ |
καὶ
ἐγὼ
πείθομαι,
καὶ
Κριτίας |
| [335] |
καὶ
εἰ
τοῦτο
ἐποίουν
ὃ
|
σὺ |
κελεύεις,
ὡς
ὁ
ἀντιλέγων
ἐκέλευέν |
| [313] |
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες,
ἐξ
ὧν
|
σὺ |
λέγεις.
Ἆρ´
οὖν,
ὦ
Ἱππόκρατες, |
| [323] |
γὰρ
ταῖς
ἄλλαις
ἀρεταῖς,
ὥσπερ
|
σὺ |
λέγεις,
ἐάν
τις
φῇ
ἀγαθὸς |
| [351] |
εἰ
οὐκ
ἀγαθόν
ἐστιν.
Ὥσπερ
|
σὺ |
λέγεις,
ἔφη,
ἑκάστοτε,
ὦ
Σώκρατες, |
| [342] |
μου
πεῖραν
ὅπως
ἔχω,
ὃ
|
σὺ |
λέγεις
τοῦτο,
περὶ
ἐπῶν·
ἐὰν |
| [344] |
καὶ
εἶναι
ἄνδρα
ἀγαθόν,
ὡς
|
σὺ |
λέγεις,
ὦ
Πιττακέ,
ἀδύνατον
καὶ |
| [352] |
ἀνθρώπῳ;
Καὶ
δοκεῖ,
ἔφη,
ὥσπερ
|
σὺ |
λέγεις,
ὦ
Σώκρατες,
καὶ
ἅμα, |
| [352] |
πραγμάτων.
Καλῶς
γε,
ἔφην
ἐγώ,
|
σὺ |
λέγων
καὶ
ἀληθῆ.
οἶσθα
οὖν
|
| [361] |
περὶ
οὗ
ἐγώ
τε
καὶ
|
σὺ |
μακρὸν
λόγον
ἑκάτερος
ἀπετείναμεν,
ἐγὼ |
| [335] |
δύναμαι
ἕπεσθαι,
τότε
σοι
διαλέξομαι.
|
σὺ |
μὲν
γάρ,
ὡς
λέγεται
περὶ |
| [361] |
ὦ
Σώκρατές
τε
καὶ
Πρωταγόρα·
|
σὺ |
μὲν
λέγων
ὅτι
οὐ
διδακτόν |
| [309] |
(ΣΩ.
Εἶτα
τί
τοῦτο;
οὐ
|
σὺ |
μέντοι
Ὁμήρου
ἐπαινέτης
εἶ,
(ὃς |
| [339] |
περὶ
οὗπερ
ἐγώ
τε
καὶ
|
σὺ |
νῦν
διαλεγόμεθα,
περὶ
ἀρετῆς,
μετενηνεγμένον
|
| [334] |
γοῦν,
ἦν
δ´
ἐγώ,
ὅτι
|
σὺ |
οἷός
τ´
εἶ
καὶ
αὐτὸς |
| [336] |
ἐξεῖναι
διαλέγεσθαι
ὅπως
βούλεται,
καὶ
|
σὺ |
ὅπως
ἂν
αὖ
σὺ
βούλῃ. |
| [341] |
ὑπολαμβάνουσι
ἢ
ἄλλο
τι
ὃ
|
σὺ |
οὐ
μανθάνεις·
ἐρώμεθα
οὖν
Πρόδικον— |
| [349] |
αὐτῶν
τὸ
ἕτερον;
ἔφησθα
οὖν
|
σὺ |
οὐκ
ὀνόματα
ἐπὶ
ἑνὶ
εἶναι, |
| [353] |
ἂν
αὐτοὺς
ἐγώ
τε
καὶ
|
σὺ |
πάλιν·
Πονηρὰ
δὲ
αὐτὰ
πῇ |
| [347] |
δοκεῖς,
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες,
καὶ
|
σὺ |
περὶ
τοῦ
ᾄσματος
διεληλυθέναι·
ἔστιν |
| [316] |
σοὶ
συγγένοιτο·
ταῦτ´
οὖν
ἤδη
|
σὺ
|
σκόπει,
πότερον
περὶ
αὐτῶν
μόνος |
| [361] |
εἰ
φανήσεται
ἐπιστήμη
ὅλον,
ὡς
|
σὺ |
σπεύδεις,
ὦ
Σώκρατες,
θαυμάσιον
ἔσται |
| [313] |
ἰατρικὸς
ὤν.
εἰ
μὲν
οὖν
|
σὺ |
τυγχάνεις
ἐπιστήμων
τούτων
τί
χρηστὸν |
| [341] |
οὐχ
οὕτως
Σιμωνίδης
ὑπελάμβανεν
ὥσπερ
|
σὺ |
ὑπολαμβάνεις,
ἀλλ´
ὥσπερ
περὶ
τοῦ |
| [360] |
Τί
δή,
ὦ
Πρωταγόρα,
οὔτε
|
σὺ |
φῂς
ἃ
ἐρωτῶ
οὔτε
ἀπόφῃς; |
| [322] |
ὀλίγων
συμβουλεύῃ,
οὐκ
ἀνέχονται,
ὡς
|
σὺ
|
φῄς—
εἰκότως,
ὡς
ἐγώ
φημι— |
| [331] |
Ἀληθῆ
ὅδε
λέγει,
ὦ
Πρωταγόρα;
|
σὺ |
φῂς
οὐκ
εἶναι
τὸ
ἕτερον |
