Pages |
[319] |
καὶ
διδακτὰ
εἶναι·
ἐὰν
δέ
|
τις |
ἄλλος
ἐπιχειρῇ
αὐτοῖς
συμβουλεύειν
ὃν |
[342] |
τε
λακωνιζόντων
τούτων
καὶ
ἐάν
|
τις
|
ἄλλος
ξένος
ὢν
ἐπιδημήσῃ,
συγγίγνονται |
[344] |
ὥσπερ
οὖν
οὐ
τὸν
κείμενόν
|
τις |
ἂν
καταβάλοι,
ἀλλὰ
τὸν
μὲν |
[352] |
ἂν
ἡμῖν
γένοιτο;
ὥσπερ
εἴ
|
τις |
ἄνθρωπον
σκοπῶν
ἐκ
τοῦ
εἴδους |
[358] |
ἀληθῆ
τὰ
ἔμπροσθέν
ἐστιν,
ἆρά
|
τις |
ἀνθρώπων
ἐθελήσει
ἐπὶ
ταῦτα
ἰέναι |
[335] |
ἐπειδὴ
οὐκ
ἐθέλεις
καὶ
ἐμοί
|
τις |
ἀσχολία
ἐστὶν
καὶ
οὐκ
ἂν |
[340] |
θεοὺς
ἱδρῶτα
θεῖναι—
ὅταν
δέ
|
τις |
αὐτῆς
εἰς
ἄκρον
ἵκηται,
ῥηϊδίην |
[343] |
Λακεδαιμονίων
παιδείας,
καὶ
καταμάθοι
ἄν
|
τις |
αὐτῶν
τὴν
σοφίαν
τοιαύτην
οὖσαν, |
[340] |
ἔοικεν,
ὦ
(Πρωταγόρα,
καὶ
εἰμί
|
τις |
γελοῖος
ἰατρός·
ἰώμενος
μεῖζον
τὸ
|
[327] |
μὴ
πάντες
αὐληταὶ
ἦμεν
ὁποῖός
|
τις |
ἐδύνατο
ἕκαστος,
καὶ
τοῦτο
καὶ |
[341] |
(Πρωταγόρα,
ἡ
Προδίκου
σοφία
θεία
|
τις |
εἶναι
πάλαι,
ἤτοι
ἀπὸ
Σιμωνίδου |
[312] |
καὶ
τἆλλα
οὕτως.
εἰ
δέ
|
τις |
ἐκεῖνο
ἔροιτο,
Ὁ
δὲ
σοφιστὴς |
[322] |
οἴονται
μετεῖναι
συμβουλῆς,
καὶ
ἐάν
|
(τις |
ἐκτὸς
ὢν
τῶν
ὀλίγων
συμβουλεύῃ, |
[316] |
τὴν
βαρύτητα
τῆς
φωνῆς
βόμβος
|
τις |
ἐν
τῷ
οἰκήματι
γιγνόμενος
ἀσαφῆ |
[329] |
δὲ
ἄλλο,
ἢ
ἀνάγκη,
ἐάνπερ
|
τις |
ἓν
λάβῃ,
ἅπαντα
ἔχειν;
Οὐδαμῶς, |
[357] |
καὶ
ἆρ´
ἂν
οὐ
μετρητική
|
τις, |
ἐπειδήπερ
ὑπερβολῆς
τε
καὶ
ἐνδείας |
[330] |
Κἀμοί,
ἔφη.
Τί
οὖν;
εἴ
|
τις |
ἔροιτο
ἐμέ
τε
καὶ
σέ· |
[312] |
τῶν
σοφῶν
ἐπιστήμονες·
ἀλλ´
(εἴ
|
τις |
ἔροιτο
ἡμᾶς,
Τῶν
τί
σοφῶν |
[310] |
ἔκρουε,
καὶ
ἐπειδὴ
αὐτῷ
ἀνέῳξέ
|
τις, |
εὐθὺς
εἴσω
ᾔει
ἐπειγόμενος,
καὶ |
[357] |
τε
καὶ
ἀρτίου,
ἆρα
ἄλλη
|
τις |
ἢ
ἀριθμητική;
Ὁμολογοῖεν
ἂν
ἡμῖν |
[313] |
ὁ
σοφιστὴς
τυγχάνει
ὢν
ἔμπορός
|
τις |
ἢ
κάπηλος
τῶν
ἀγωγίμων,
ἀφ´ |
[355] |
ὅμως
αὐτὰ
ποιεῖ.
ἐὰν
οὖν
|
τις |
ἡμᾶς
ἔρηται,
Διὰ
τί;
Ἡττώμενος, |
[311] |
τῶν
φίλων
προσαναλίσκοντες.
εἰ
οὖν
|
τις |
ἡμᾶς
περὶ
ταῦτα
οὕτω
σφόδρα |
[349] |
ἑκάστῳ
τῶν
ὀνομάτων
τούτων
ὑπόκειταί
|
τις |
ἴδιος
οὐσία
καὶ
πρᾶγμα
ἔχον
|
[329] |
καὶ
ἀποτείνει
ἐὰν
μὴ
ἐπιλάβηταί
|
τις, |
καὶ
οἱ
ῥήτορες
οὕτω,
σμικρὰ
|
[329] |
οὔτε
αὐτοὶ
ἐρέσθαι,
ἀλλ´
ἐάν
|
τις |
καὶ
σμικρὸν
ἐπερωτήσῃ
τι
τῶν
|
[355] |
γελοῖον
λέγετε
πρᾶγμα,
εἰ
πράττει
|
τις |
κακά,
γιγνώσκων
ὅτι
κακά
ἐστιν, |
[314] |
οὖν
μοι,
ὁ
θυρωρός,
εὐνοῦχός
|
τις, |
κατήκουεν
ἡμῶν,
κινδυνεύει
δὲ
(διὰ |
[342] |
πεπαίδευνται,
ὧδε·
εἰ
γὰρ
ἐθέλει
|
τις |
Λακεδαιμονίων
τῷ
φαυλοτάτῳ
συγγενέσθαι,
τὰ |
[343] |
τῶν
παλαιῶν
τῆς
φιλοσοφίας,
βραχυλογία
|
τις |
Λακωνική·
καὶ
δὴ
καὶ
τοῦ |
[356] |
μᾶλλον
καὶ
ἧττον.
εἰ
γάρ
|
τις |
λέγοι
ὅτι
Ἀλλὰ
πολὺ
διαφέρει, |
[309] |
Ἀβδηρίτῃ.
(ΕΤ.
Καὶ
οὕτω
καλός
|
τις |
ὁ
ξένος
ἔδοξέν
σοι
εἶναι, |
[328] |
ἀλλὰ
κἂν
εἰ
ὀλίγον
ἔστιν
|
τις |
ὅστις
διαφέρει
(ἡμῶν
προβιβάσαι
εἰς |
[328] |
μισθοῦ
τοιοῦτον
πεποίημαι·
ἐπειδὰν
γάρ
|
τις |
παρ´
ἐμοῦ
μάθῃ,
ἐὰν
μὲν |
[328] |
ἐξεδίδαξεν.
καὶ
γὰρ
εἰ
μέν
|
τις |
περὶ
αὐτῶν
τούτων
συγγένοιτο
ὁτῳοῦν |
[325] |
καὶ
νουθετοῦσιν.
ἐπειδὰν
θᾶττον
συνιῇ
|
τις |
τὰ
λεγόμενα,
καὶ
τροφὸς
καὶ |
[352] |
τοῦ
ἀνθρώπου,
καὶ
ἐάνπερ
γιγνώσκῃ
|
τις
|
τἀγαθὰ
καὶ
τὰ
κακά,
μὴ |
[323] |
οἴονται
γίγνεσθαι
ἀγαθὰ
ἀνθρώποις,
(ἐάν
|
τις |
ταῦτα
μὴ
ἔχῃ,
ἀλλὰ
τἀναντία |
[331] |
λόγον
βέλτιστ´
(ἂν
ἐλέγχεσθαι,
εἴ
|
τις |
τὸ
εἴ"
ἀφέλοι
αὐτοῦ.
Ἀλλὰ |
[313] |
τρέφεται;
φαίνεται
γὰρ
ἔμοιγε
τοιοῦτός
|
τις. |
Τρέφεται
δέ,
ὦ
Σώκρατες,
ψυχὴ |
[313] |
ὠνούμενοι
παρ´
αὐτῶν,
ἐὰν
μή
|
τις |
τύχῃ
γυμναστικὸς
ἢ
ἰατρὸς
ὤν. |
[313] |
ὠνούμενοι
παρ´
αὐτῶν,
ἐὰν
μή
|
τις |
τύχῃ
περὶ
τὴν
ψυχὴν
αὖ |
[343] |
λόγον
φαίνεται
ἐμβεβλῆσθαι,
ἐὰν
μή
|
τις |
ὑπολάβῃ
πρὸς
τὸ
τοῦ
Πιττακοῦ |
[323] |
ἀρεταῖς,
ὥσπερ
σὺ
λέγεις,
ἐάν
|
τις |
φῇ
ἀγαθὸς
αὐλητὴς
εἶναι,
ἢ |
[346] |
ἠλιθίων
ἀπείρων
γενέθλα,
ὥστ´
εἴ
|
τις |
χαίρει
ψέγων,
ἐμπλησθείη
ἂν
ἐκείνους |
[334] |
Ὦ
Πρωταγόρα,
ἐγὼ
τυγχάνω
ἐπιλήσμων
|
τις |
ὢν
ἄνθρωπος,
καὶ
ἐάν
τίς |
[344] |
μὲν
ἑστῶτά
ποτε
καταβάλοι
ἄν
|
τις |
ὥστε
κείμενον
ποιῆσαι,
τὸν
δὲ |