Pages |
[340] |
γενέσθαι
καὶ
τὸ
εἶναι,
ἢ
|
ἄλλο; |
Ἄλλο
νὴ
Δί´,
ἔφη
ὁ |
[325] |
πάντ´
ἄνδρα,
ἐάν
τι
καὶ
|
ἄλλο |
βούληται
μανθάνειν
ἢ
πράττειν,
οὕτω
|
[355] |
μὲν
ἡδονῆς
οὐκέτι
ἔξεστιν
εἰπεῖν—
|
ἄλλο |
γὰρ
ὄνομα
μετείληφεν
ἀντὶ
τῆς |
[311] |
ἂν
αὐτῷ
(ἀποκριναίμεθα;
τί
ὄνομα
|
ἄλλο |
γε
λεγόμενον
περὶ
Πρωταγόρου
ἀκούομεν; |
[329] |
οἱ
μὲν
ἄλλο,
οἱ
δὲ
|
ἄλλο, |
ἢ
ἀνάγκη,
ἐάνπερ
τις
ἓν |
[355] |
ἐλάττω
ᾖ;
οὐχ
ἕξομεν
εἰπεῖν
|
ἄλλο |
ἢ
τοῦτο.
Δῆλον
ἄρα,
φήσει, |
[341] |
ἔφη,
λέγειν,
ὦ
Σώκρατες,
Σιμωνίδην
|
ἄλλο
|
ἢ
τοῦτο,
καὶ
ὀνειδίζειν
τῷ |
[337] |
ἥδεσθαι
δὲ
ἐσθίοντά
τι
ἢ
|
ἄλλο |
ἡδὺ
πάσχοντα
αὐτῷ
τῷ
σώματι. |
[351] |
εἴ
τι
ἀπ´
αὐτῶν
ἀποβήσεται
|
ἄλλο; |
καὶ
αὖθις
αὖ
τὰ
ἀνιαρὰ |
[330] |
δ´
ἐγώ,
ἄλλο,
τὸ
δὲ
|
ἄλλο; |
Ναί.
Ἦ
καὶ
δύναμιν
αὐτῶν |
[329] |
τῆς
ἀρετῆς
μορίων
οἱ
μὲν
|
ἄλλο, |
οἱ
δὲ
ἄλλο,
ἢ
ἀνάγκη, |
[330] |
ἐστὶν
τῶν
τῆς
ἀρετῆς
μορίων
|
ἄλλο |
οἷον
ἐπιστήμη,
οὐδ´
οἷον
δικαιοσύνη, |
[330] |
ὦ
ἄνθρωπε·
σχολῇ
μεντἄν
τι
|
ἄλλο |
ὅσιον
εἴη,
εἰ
μὴ
αὐτή
|
[340] |
Πρωταγόρας,
ταὐτὸν
ἑαυτῷ
λέγοντα,
ἀλλ´
|
ἄλλο. |
οὐ
γὰρ
τοῦτο
ὁ
Πιττακὸς |
[345] |
οὔτε
ἰατροὶ
οὔτε
τέκτονες
οὔτε
|
(ἄλλο |
οὐδὲν
τῶν
τοιούτων·
ὅστις
δὲ |
[332] |
Τούτῳ
μὴ
ἔστιν
τι
ἐναντίον
|
ἄλλο |
πλὴν
τὸ
βαρύ;
Οὐκ
ἔφη. |
[319] |
εἴπερ
κέκτησαι·
οὐ
γάρ
τι
|
ἄλλο |
πρός
γε
σὲ
εἰρήσεται
ἢ |
[353] |
τε
καὶ
Πρωταγόρας,
δι´
οὐδὲν
|
ἄλλο
|
ταῦτα
κακὰ
ὄντα
ἢ
διότι |
[354] |
καὶ
ἀποτροπάς;
ἢ
ἔχετέ
τι
|
ἄλλο |
τέλος
(λέγειν,
εἰς
ὃ
ἀποβλέψαντες |
[353] |
οἰόμεθ´
ἂν
αὐτούς,
ὦ
Πρωταγόρα,
|
ἄλλο |
τι
ἀποκρίνασθαι
ἢ
ὅτι
οὐ |
[354] |
(αὐτῷ
ἡδονῶν·
ἐπεὶ
εἰ
κατ´
|
ἄλλο |
τι
αὐτὸ
τὸ
χαίρειν
κακὸν
|
[348] |
μὴ
οἴου
διαλέγεσθαί
μέ
σοι
|
ἄλλο |
τι
βουλόμενον
ἢ
ἃ
αὐτὸς |
[353] |
ἐγώ
τε
καὶ
Πρωταγόρας
φράσαι.
|
ἄλλο |
τι
γάρ,
ὦ
ἄνθρωποι,
φατὲ |
[357] |
ὑμεῖς
δὲ
διὰ
τὸ
οἴεσθαι
|
ἄλλο |
τι
ἢ
ἀμαθίαν
εἶναι
οὔτε |
[360] |
τὰ
αἰσχρὰ
καὶ
κακὰ
δι´
|
ἄλλο |
τι
ἢ
δι´
ἄγνοιαν
καὶ |
[355] |
κακὰ
τῶν
ἀγαθῶν;
ἢ
κατ´
|
ἄλλο |
τι
ἢ
ὅταν
τὰ
μὲν |
[354] |
Ταῦτα
δὲ
ἀγαθά
ἐστι
δι´
|
ἄλλο |
τι
ἢ
ὅτι
εἰς
ἡδονὰς |
[358] |
ἢ
ἀμαθία,
οὐδὲ
κρείττω
ἑαυτοῦ
|
ἄλλο |
τι
ἢ
σοφία.
Συνεδόκει
πᾶσιν. |
[355] |
τὴν
ἡδονήν,
ἢ
τὸ
κακὸν
|
ἄλλο |
τι
ἢ
τὴν
ἀνίαν·
ἢ |
[361] |
ἡ
ἀρετή.
εἰ
μὲν
γὰρ
|
ἄλλο |
τι
ἦν
ἢ
ἐπιστήμη
ἡ |
[349] |
τοὺς
ἀνδρείους
θαρραλέους
λέγεις
ἢ
|
ἄλλο |
τι;
Καὶ
ἴτας
γε,
ἔφη, |
[341] |
Σιμωνίδης
ἢ
κακὸν
ὑπολαμβάνουσι
ἢ
|
ἄλλο |
τι
ὃ
σὺ
οὐ
μανθάνεις· |
[350] |
Πότερον
διότι
ἐπίστανται
ἢ
δι´
|
ἄλλο |
τι;
Ὅτι
ἐπίστανται.
Τίνες
δὲ |
[354] |
λυπῶν
παρασκευάζῃ;
ἐπεὶ
εἰ
πρὸς
|
ἄλλο |
τι
τέλος
ἀποβλέπετε,
ὅταν
καλῆτε |
[354] |
χαίρειν
κακὸν
καλεῖτε
καὶ
εἰς
|
ἄλλο |
τι
τέλος
ἀποβλέψαντες,
ἔχοιτε
ἂν |
[352] |
τὴν
ἐπιστήμην
αὐτοῦ
ἄρχειν
ἀλλ´
|
ἄλλο |
τι,
τοτὲ
μὲν
θυμόν,
τοτὲ |
[358] |
οὐδὲ
τὸ
ἥττω
εἶναι
αὑτοῦ
|
ἄλλο |
τι
τοῦτ´
ἐστὶν
ἢ
ἀμαθία, |
[361] |
δ´
ὥρα
ἤδη
καὶ
ἐπ´
|
ἄλλο |
τι
τρέπεσθαι.
~(Ἀλλ´,
ἦν
δ´ |
[346] |
πατέρα
ἀλλόκοτον
ἢ
πατρίδα
ἢ
|
ἄλλο |
τι
τῶν
τοιούτων.
τοὺς
μὲν |
[352] |
ἢ
πρὸς
ὑγίειαν
ἢ
πρὸς
|
ἄλλο |
τι
τῶν
τοῦ
σώματος
ἔργων, |
[355] |
ἀναθέσθαι
ἔξεστιν,
~(εἴ
πῃ
ἔχετε
|
ἄλλο |
τι
φάναι
εἶναι
τὸ
ἀγαθὸν |
[330] |
αὐτῶν
ἐστιν,
ἦν
δ´
ἐγώ,
|
ἄλλο, |
τὸ
δὲ
ἄλλο;
Ναί.
Ἦ |
[327] |
δὲ
μάλιστα
πάντων
οὕτως—
ἐνθυμήθητι
|
ἄλλο |
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
ὁτιοῦν
καὶ
μαθημάτων |
[355] |
ἀρκεῖ
καὶ
μὴ
ἔχετε
μηδὲν
|
ἄλλο |
φάναι
εἶναι
ἀγαθὸν
ἢ
κακὸν |
[332] |
τοῦτο
μὲν
ἐάσωμεν,
τόδε
δὲ
|
ἄλλο |
ὧν
ἔλεγες
ἐπισκεψώμεθα.
ἀφροσύνην
τι |