Alphabétiquement     [«   »]
ζῶσι 1
ζῴων 3
1
ἢ 170
4
15
9
Fréquences     [«    »]
162 εἶναι
149 ὅτι
167 τε
170 ἢ
174 ἂν
184 μὲν
200 τῶν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Protagoras


Pages
[348]   μέ σοι ἄλλο τι βουλόμενον     αὐτὸς ἀπορῶ ἑκάστοτε, ταῦτα
[334]   μηδενὶ ἀνθρώπων ὠφέλιμά ἐστιν,     μηδὲ τὸ παράπαν ὠφέλιμα;
[358]   οὔτε οἰόμενος ἄλλα βελτίω εἶναι     (ἃ ποιεῖ, καὶ δυνατά, ἔπειτα
[330]   δικαιοσύνη, αὐτὸ τοῦτο δίκαιόν ἐστιν     ἄδικον; ἐγὼ μὲν ἂν αὐτῷ
[358]   δέδοικεν, ἐξὸν ἐπὶ μή;     ἀδύνατον ἐκ τῶν ὡμολογημένων;
[359]   ἔφην ἐγώ, καλὸν ὂν ἰέναι     αἰσχρόν; Καλόν, ἔφη. Οὐκοῦν εἴπερ
[323]   τις φῇ ἀγαθὸς αὐλητὴς εἶναι,     ἄλλην ἡντινοῦν τέχνην ἣν μή
[330]   ψῆφον θεῖο; τὴν αὐτὴν ἐμοὶ     ἄλλην; Τὴν αὐτήν, ἔφη. Ἔστιν
[356]   τὴν μετρητικὴν σῴζειν ἂν τέχνην     ἄλλην; Τὴν μετρητικήν, ὡμολόγει. Τί
[322]   περὶ ἀρετῆς τεκτονικῆς λόγος     ἄλλης τινὸς δημιουργικῆς, ὀλίγοις οἴονται
[340]   τὸ γενέσθαι καὶ τὸ εἶναι,     ἄλλο; Ἄλλο νὴ Δί´, ἔφη
[337]   διανοίᾳ, ἥδεσθαι δὲ ἐσθίοντά τι     ἄλλο ἡδὺ πάσχοντα αὐτῷ τῷ
[349]   πότερον τοὺς ἀνδρείους θαρραλέους λέγεις     ἄλλο τι; Καὶ ἴτας γε,
[341]   Σιμωνίδης κακὸν ὑπολαμβάνουσι     ἄλλο τι σὺ οὐ
[346]   πατέρα ἀλλόκοτον πατρίδα     ἄλλο τι τῶν τοιούτων. τοὺς
[324]   ἀπορία ἣν σὺ ἀπορεῖς     ἄλλοθι οὐδαμοῦ. εἰ μὲν γὰρ
[341]   ὅταν ἐπαινῶν ἐγὼ σὲ     ἄλλον τινὰ λέγω ὅτι Πρωταγόρας
[346]   ἡγήσατο καὶ αὐτὸς τύραννον     ἄλλον τινὰ τῶν τοιούτων ἐπαινέσαι
[348]   Σωκράτης δὲ ἄλλῳ τῳ διαλέγηται     ἄλλος ὅστις ἂν βούληται ἄλλῳ.
[329]   τοιούτους λόγους ἀκούσειεν Περικλέους     ἄλλου τινὸς τῶν ἱκανῶν εἰπεῖν·
[348]   τούτου σοὶ ἡδέως διαλέγομαι μᾶλλον     ἄλλῳ τινί, ἡγούμενός σε βέλτιστ´
[352]   δοκεῖ ὥσπερ τοῖς πολλοῖς ἀνθρώποις,     ἄλλως; δοκεῖ δὲ τοῖς πολλοῖς
[333]   γάρ, Πρωταγόρα, ἔφην ἐγώ,     ἄλλως πως; Ὡμολόγησεν καὶ μάλ´
[358]   αὑτοῦ ἄλλο τι τοῦτ´ ἐστὶν     ἀμαθία, οὐδὲ κρείττω ἑαυτοῦ ἄλλο
[357]   διὰ τὸ οἴεσθαι ἄλλο τι     ἀμαθίαν εἶναι οὔτε αὐτοὶ οὔτε
[352]   μηδενὸς ὥστε ἄλλ´ ἄττα πράττειν     ἃν ἐπιστήμη κελεύῃ, ἀλλ´ ἱκανὴν
[329]   μὲν ἄλλο, οἱ δὲ ἄλλο,     ἀνάγκη, ἐάνπερ τις ἓν λάβῃ,
[360]   δειλοί εἰσιν οἱ δειλοί, δειλίαν     ἀνδρείαν καλεῖς; Δειλίαν ἔγωγ´, ἔφη.
[355]   ὑμῖν τῶν ἀγαθῶν τὰ κακά,     ἀξίων; φήσομεν δῆλον ὅτι ἀποκρινόμενοι,
[319]   ἄλλο πρός γε σὲ εἰρήσεται     ἅπερ νοῶ. ἐγὼ γὰρ τοῦτο,
[325]   τοῦτον (ἐκβάλλειν ἐκ τῶν πόλεων     ἀποκτείνειν— εἰ οὕτω μὲν ἔχει,
[357]   καὶ ἀρτίου, ἆρα ἄλλη τις     ἀριθμητική; Ὁμολογοῖεν ἂν ἡμῖν οἱ
[355]   ἄλλο τι τὴν ἀνίαν·     ἀρκεῖ ὑμῖν τὸ ἡδέως καταβιῶναι
[323]   οἷον τοὺς αἰσχροὺς σμικροὺς     ἀσθενεῖς τίς οὕτως ἀνόητος ὥστε
[356]   τοῦ φαινομένου δύναμις;     αὕτη μὲν ἡμᾶς ἐπλάνα καὶ
[356]   ἑλέσθαι καὶ ὁπότε τὸ ἔλαττον,     αὐτὸ πρὸς ἑαυτὸ τὸ
[319]   καταγελῶσι καὶ θορυβοῦσιν, ἕως ἂν     αὐτὸς ἀποστῇ ἐπιχειρῶν λέγειν
[314]   ψυχῇ λαβόντα καὶ μαθόντα ἀπιέναι     βεβλαμμένον ὠφελημένον. ταῦτα οὖν
[334]   οὖν κελεύεις με βραχέα ἀποκρίνεσθαι;     βραχύτερά σοι, ἔφη, ἀποκρίνωμαι
[325]   ἐντέλλονται ἐπιμελεῖσθαι (εὐκοσμίας τῶν παίδων     γραμμάτων τε καὶ κιθαρίσεως· οἱ
[334]   βραχύτερά σοι, ἔφη, ἀποκρίνωμαι     δεῖ; Μηδαμῶς, ἦν δ´ ἐγώ.
[309]   ~(ΕΤ. Πόθεν, Σώκρατες, φαίνῃ;     δῆλα δὴ ὅτι ἀπὸ κυνηγεσίου
[330]   αὐτὸ οὔτε δύναμις αὐτοῦ;     δῆλα δὴ ὅτι οὕτως ἔχει,
[360]   καὶ κακὰ δι´ ἄλλο τι     δι´ ἄγνοιαν καὶ ἀμαθίαν; Οὕτως
[350]   οἱ κολυμβηταί. Πότερον διότι ἐπίστανται     δι´ ἄλλο τι; Ὅτι ἐπίστανται.
[353]   οὐδὲν ἄλλο ταῦτα κακὰ ὄντα     διότι εἰς ἀνίας τε ἀποτελευτᾷ
[351]   σὺ βούλει ἡγεμονεύειν τῆς σκέψεως,     ἐγὼ ἡγῶμαι; Δίκαιος, ἔφη, σὺ
[333]   ἐγώ, εἰ εὖ πράττουσιν ἀδικοῦντες     εἰ κακῶς; Εἰ εὖ. Λέγεις
[313]   κίνδυνον ἔρχῃ ὑποθήσων τὴν ψυχήν;     εἰ μὲν τὸ σῶμα ἐπιτρέπειν
[332]   σωφρονεῖν σοι δοκοῦσιν οὕτω πράττοντες,     {εἰ} τοὐναντίον {ἔπραττον} Σωφρονεῖν, ἔφη.
[348]   οὐ δοκεῖ· ἀλλ´ ἤτοι διαλεγέσθω     εἰπέτω ὅτι οὐκ ἐθέλει διαλέγεσθαι,
[349]   ὀνόματα, ἐπὶ ἑνὶ πράγματί ἐστιν,     ἑκάστῳ τῶν ὀνομάτων τούτων ὑπόκειταί
[333]   ἓν ἑνὶ μόνον ἐναντίον εἶναι,     ἐκεῖνον ἐν ἐλέγετο ἕτερον
[314]   ἐν τῇ τῶν μαθημάτων ὠνῇ     ἐν τῇ τῶν σιτίων. σιτία
[317]   ἐκείνης εἶναι, τὸ ὁμολογεῖν μᾶλλον     ἔξαρνον εἶναι· καὶ ἄλλας πρὸς
[319]   οἱ τοξόται αὐτὸν ἀφελκύσωσιν     ἐξάρωνται κελευόντων τῶν πρυτάνεων. περὶ
[322]   (οὕτω θῶ ἐν τοῖς ἀνθρώποις,     ἐπὶ πάντας νείμω; Ἐπὶ πάντας,
[359]   τὰ δεινά, ἡγουμένους δεινὰ εἶναι,     ἐπὶ τὰ μή; Ἀλλὰ τοῦτό
[312]   εἴποιμεν αὐτὸν εἶναι, Σώκρατες,     ἐπιστάτην τοῦ ποιῆσαι δεινὸν λέγειν;
[361]   μὲν γὰρ ἄλλο τι ἦν     ἐπιστήμη ἀρετή, ὥσπερ Πρωταγόρας
[361]   ὀλίγου πάντα (μᾶλλον φανῆναι αὐτὸ     ἐπιστήμην· καὶ οὕτως ἂν ἥκιστα
[313]   πάντ´ ἐστὶν τὰ σὰ     εὖ κακῶς πράττειν, χρηστοῦ
[354]   λυπῶν ἀπαλλαγάς τε καὶ ἀποτροπάς;     ἔχετέ τι ἄλλο τέλος (λέγειν,
[356]   βίου; ἆρα μετρητικὴ τέχνη     τοῦ φαινομένου δύναμις;
[354]   ἀποβλέψαντες αὐτὰ ἀγαθὰ καλεῖτε, ἀλλ´     ἡδονάς τε καὶ λύπας; Οὐκ
[356]   ἄλλῳ τῳ, φαίην ἂν ἔγωγε,     ἡδονῇ καὶ λύπῃ; οὐ γὰρ
[313]   ἐὰν μή τις τύχῃ γυμναστικὸς     ἰατρὸς ὤν. οὕτω δὲ καὶ
[310]   λέγων, Σώκρατες, ἔφη, ἐγρήγορας     καθεύδεις; Καὶ ἐγὼ τὴν φωνὴν
[341]   πάλαι, ἤτοι ἀπὸ Σιμωνίδου ἀρξαμένη,     καὶ ἔτι παλαιοτέρα. σὺ δὲ
[316]   Πότερον, ἔφη, μόνῳ βουλόμενοι διαλεχθῆναι     καὶ μετὰ τῶν ἄλλων; Ἡμῖν
[331]   ἀλλ´ ὅρα εἰ διακωλύεις ἀποκρίνεσθαι,     καὶ σοὶ συνδοκεῖ οὕτως. Οὐ
[355]   μηδὲν ἄλλο φάναι εἶναι ἀγαθὸν     κακὸν μὴ εἰς ταῦτα
[341]   οἱ Κεῖοι καὶ Σιμωνίδης     κακὸν ὑπολαμβάνουσι ἄλλο τι
[313]   ἐστὶν τὰ σὰ εὖ     κακῶς πράττειν, χρηστοῦ πονηροῦ
[352]   τοιοῦτόν τι περὶ αὐτῆς δοκεῖ,     καλόν τε εἶναι ἐπιστήμη
[353]   καὶ ἄλλα τοιαῦτα πολλὰ παρασκευάζει;     κἂν εἴ τι τούτων εἰς
[313]   σοφιστὴς τυγχάνει ὢν ἔμπορός τις     κάπηλος τῶν ἀγωγίμων, ἀφ´ ὧν
[355]   τὰ κακὰ τῶν ἀγαθῶν;     κατ´ ἄλλο τι ὅταν
[320]   αὐτῶν σμικρότητι ἤμπισχεν, πτηνὸν φυγὴν     κατάγειον οἴκησιν ἔνεμεν· ~ἃ δὲ
[323]   ἡντινοῦν τέχνην ἣν μή ἐστιν,     καταγελῶσιν (ἢ χαλεπαίνουσιν, καὶ οἱ
[320]   πρεσβύτερος νεωτέροις, μῦθον λέγων ἐπιδείξω     λόγῳ διεξελθών; Πολλοὶ οὖν αὐτῷ
[354]   ἀποστερῇ ὅσας αὐτὸ ἔχει,     λύπας μείζους παρασκευάζῃ τῶν ἐν
[352]   τούτου, ὑπὸ ἡδονῆς φασιν (ἡττωμένους     λύπης ὧν νυνδὴ ἐγὼ
[323]   δικαίους, ἐάντε ὦσιν ἐάντε μή,     μαίνεσθαι τὸν μὴ προσποιούμενον {δικαιοσύνην}
[329]   ἀλλήλων καὶ τοῦ ὅλου, ἀλλ´     μεγέθει καὶ σμικρότητι; Ἐκείνως μοι
[354]   τῶν ἐν αὐτῷ οὐσῶν ἀπαλλάττῃ     μείζους ἡδονὰς τῶν λυπῶν παρασκευάζῃ;
[354]   αὐτὸ τὸ λυπεῖσθαι ἀγαθόν, ὅταν     μείζους λύπας τῶν ἐν αὐτῷ
[316]   οἴει δεῖν διαλέγεσθαι πρὸς μόνους,     μετ´ ἄλλων. Ὀρθῶς, ἔφη, προμηθῇ,
[323]   ἁμῶς γέ πως μετέχειν αὐτῆς,     μὴ εἶναι ἐν ἀνθρώποις. Ὅτι
[323]   ταύτης γε μετέχειν τῆς ἀρετῆς     μὴ εἶναι πόλεις. αὕτη,
[309]   γε. (ΕΤ. Τί φῄς; ἀστῷ     ξένῳ; (ΣΩ. Ξένῳ. (ΕΤ. Ποδαπῷ;
[340]   Σώκρατες, μεῖζον ἁμάρτημα ἔχει     ἐπανορθοῖς. Καὶ ἐγὼ εἶπον·
[350]   θαρραλέοι εἰσίν; πότερον οἱ ἱππικοὶ     οἱ ἄφιπποι; Οἱ ἱππικοί. Τίνες
[350]   δὲ πέλτας ἔχοντες; οἱ πελταστικοὶ     οἱ μή; Οἱ πελταστικοί. καὶ
[319]   ἀποστῇ ἐπιχειρῶν λέγειν καταθορυβηθείς,     οἱ τοξόται αὐτὸν ἀφελκύσωσιν
[330]   τοιοῦτον πεφυκέναι οἷον ἀνόσιον εἶναι     οἷον ὅσιον; ἀγανακτήσαιμ´ ἂν ἔγωγ´,
[349]   αἰσχρόν, τὸ δέ τι καλόν,     ὅλον καλόν; Ὅλον που καλὸν
[334]   δεῖν ἀποκρίνεσθαι, τοσαῦτά σοι ἀποκρίνωμαι,     ὅσα σοί; Ἀκήκοα γοῦν, ἦν
[354]   εἶναι, ὅταν μειζόνων ἡδονῶν ἀποστερῇ     ὅσας αὐτὸ ἔχει, λύπας
[355]   ἀγαθῶν; κατ´ ἄλλο τι     ὅταν τὰ μὲν μείζω, τὰ
[354]   ἀγαθά ἐστι δι´ ἄλλο τι     ὅτι εἰς ἡδονὰς ἀποτελευτᾷ καὶ
[354]   τὰς ἐσχάτας παρέχει καὶ ἀλγηδόνας,     ὅτι εἰς τὸν ὕστερον χρόνον
[353]   καὶ ἡδύ ἐστιν ἕκαστον αὐτῶν,     ὅτι εἰς τὸν ὕστερον χρόνον
[331]   ταὐτόν γ´ ἐστιν δικαιότης ὁσιότητι     ὅτι ὁμοιότατον, καὶ μάλιστα πάντων
[353]   Πρωταγόρα, ἄλλο τι ἀποκρίνασθαι     ὅτι οὐ κατὰ τὴν αὐτῆς
[334]   ἀσθενοῦσιν μὴ χρῆσθαι ἐλαίῳ ἀλλ´     ὅτι σμικροτάτῳ ἐν τούτοις οἷς
[357]   Ὁμολογοῖεν ἂν ἡμῖν οἱ ἄνθρωποι     οὔ; Ἐδόκουν ἂν καὶ τῷ
[330]   πρᾶγμά τι εἶναι; φαῖμεν ἄν·     οὔ; Καὶ τοῦτο συνέφη. Πότερον
[339]   σοι δοκεῖ πεποιῆσθαι καὶ ὀρθῶς,     οὔ; Πάνυ, ἔφην ἐγώ, καλῶς
[356]   μὲν μείζω, πόρρωθεν δὲ ἐλάττω·     οὔ; Φήσουσιν. Καὶ τὰ παχέα
[330]   (ἡ δικαιοσύνη πρᾶγμά τί ἐστιν     οὐδὲν πρᾶγμα; ἐμοὶ μὲν γὰρ
[324]   ἐννόησον· πότερον ἔστιν τι ἓν     οὐκ ἔστιν οὗ ἀναγκαῖον πάντας
[339]   τετυγμένον. τοῦτο ἐπίστασαι τὸ ᾆσμα,     πᾶν σοι διεξέλθω; Καὶ ἐγὼ
[346]   οἷον ἀνδρὶ πολλάκις συμβῆναι μητέρα     πατέρα ἀλλόκοτον πατρίδα
[346]   συμβῆναι μητέρα πατέρα ἀλλόκοτον     πατρίδα ἄλλο τι τῶν
[346]   ἄν τι ὀργισθῶσιν τοῖς γονεῦσιν     πατρίδι ἀδικηθέντες, αὐτοὺς ἑαυτοὺς παραμυθεῖσθαι
[346]   κατηγορεῖν τὴν πονηρίαν τῶν γονέων     πατρίδος, ἵνα αὐτοῖς ἀμελοῦσιν αὐτῶν
[318]   μαθήσεται οὐ περὶ ἄλλου του     περὶ οὗ ἥκει. τὸ δὲ
[329]   ἂν καὶ τοιούτους λόγους ἀκούσειεν     Περικλέους ἄλλου τινὸς τῶν
[355]   μείζω, τὰ δὲ (σμικρότερα ᾖ;     πλείω, τὰ δὲ ἐλάττω ᾖ;
[351]   ἐγώ, οὐ τὰ ἡδονῆς (μετέχοντα     ποιοῦντα ἡδονήν; Πάνυ γ´, ἔφη.
[313]   οὔτε αὐτοὶ ἴσασιν ὅτι χρηστὸν     πονηρὸν περὶ τὸ σῶμα, ἐπαινοῦσιν
[313]   διακινδυνεύοντα χρηστὸν αὐτὸ γενέσθαι     πονηρόν, πολλὰ ἂν περιεσκέψω εἴτ´
[313]   ἀγνοοῖεν ὧν πωλοῦσιν ὅτι χρηστὸν     πονηρὸν (πρὸς τὴν ψυχήν· ὡς
[313]   εὖ κακῶς πράττειν, χρηστοῦ     πονηροῦ αὐτοῦ γενομένου, περὶ δὲ
[314]   τὸν ἐπαΐοντα, ὅτι τε ἐδεστέον     ποτέον καὶ ὅτι μή, καὶ
[325]   τι καὶ ἄλλο βούληται μανθάνειν     πράττειν, οὕτω πράττειν, ἄνευ δὲ
[350]   καὶ αὐτοὶ ἑαυτῶν (ἐπειδὰν μάθωσιν     πρὶν μαθεῖν. Ἤδη δέ τινας
[350]   καὶ αὐτοὶ αὑτῶν ἐπειδὰν μάθωσιν     πρὶν μαθεῖν, φαίην ἄν· ταῦτα
[352]   τοῦ εἴδους πρὸς ὑγίειαν     πρὸς ἄλλο τι τῶν τοῦ
[354]   καλῆτε αὐτὸ τὸ λυπεῖσθαι (ἀγαθόν,     πρὸς ἐγὼ λέγω, ἔχετε
[333]   ἐκείνους τὸν λόγον ποιήσομαι, ἔφην,     πρὸς σέ; Εἰ βούλει, ἔφη,
[334]   ἔμελλές μοι διαλέξεσθαι, μεῖζον φθέγγεσθαι     πρὸς τοὺς ἄλλους, οὕτω καὶ
[352]   ἄνθρωπον σκοπῶν ἐκ τοῦ εἴδους     πρὸς ὑγίειαν πρὸς ἄλλο
[341]   νουθετεῖ ἑκάστοτε, ὅταν ἐπαινῶν ἐγὼ     σὲ ἄλλον τινὰ λέγω
[348]   περὶ ἀρετῆς. τίνα γὰρ ἄλλον     σέ; ὅς γε οὐ μόνον
[360]   ἄλλου ἕνεκα ἐρωτῶ πάντα ταῦτα     σκέψασθαι βουλόμενος πῶς ποτ´ ἔχει
[323]   ἀλλ´ ἐλεοῦσιν· οἷον τοὺς αἰσχροὺς     σμικροὺς ἀσθενεῖς τίς οὕτως
[335]   οὐδ´ ἂν ἑνὸς ἥδιον ἀκούσαιμι     σοῦ τε καὶ Πρωταγόρου διαλεγομένων.
[358]   οὐδὲ κρείττω ἑαυτοῦ ἄλλο τι     σοφία. Συνεδόκει πᾶσιν. Τί δὲ
[355]   ἀνάξιά ἐστιν τἀγαθὰ τῶν κακῶν     τὰ κακὰ τῶν ἀγαθῶν;
[329]   δικαιοσύνη καὶ σωφροσύνη καὶ ὁσιότης,     ταῦτ´ ἐστὶν νυνδὴ ἐγὼ
[355]   τὸ κακὸν ἄλλο τι     τὴν ἀνίαν· ἀρκεῖ ὑμῖν
[355]   τι φάναι εἶναι τὸ ἀγαθὸν     τὴν ἡδονήν, τὸ κακὸν
[356]   ἔλαττον, αὐτὸ πρὸς ἑαυτὸ     τὸ ἕτερον πρὸς τὸ ἕτερον,
[355]   τὸ ἀγαθὸν τὴν ἡδονήν,     τὸ κακὸν ἄλλο τι
[325]   πράττειν, ἄνευ δὲ τούτου μή,     τὸν μὴ μετέχοντα καὶ διδάσκειν
[355]   ᾖ; οὐχ ἕξομεν εἰπεῖν ἄλλο     τοῦτο. Δῆλον ἄρα, φήσει, ὅτι
[341]   λέγειν, Σώκρατες, Σιμωνίδην ἄλλο     τοῦτο, καὶ ὀνειδίζειν τῷ Πιττακῷ
[346]   καὶ Σιμωνίδης ἡγήσατο καὶ αὐτὸς     τύραννον ἄλλον τινὰ τῶν
[323]   ἀλλήλους κακὰ ἔχειν ἄνθρωποι (φύσει     τύχῃ, οὐδεὶς θυμοῦται οὐδὲ νουθετεῖ
[335]   τῷ Ἱμεραίῳ δρομεῖ ἀκμάζοντι ἕπεσθαι,     τῶν δολιχοδρόμων τῳ τῶν
[335]   ἕπεσθαι, τῶν δολιχοδρόμων τῳ     τῶν ἡμεροδρόμων διαθεῖν τε καὶ
[327]   ἀγαθοὺς αὐλητὰς τοὺς ὑεῖς γίγνεσθαι     τῶν φαύλων; οἶμαι μὲν οὔ,
[356]   ἡδονῇ πρὸς λύπην ἐστίν, ἀλλ´     ὑπερβολὴ ἀλλήλων καὶ ἔλλειψις; ταῦτα
[345]   ὑπὸ πόνου ὑπὸ νόσου     ὑπὸ ἄλλου τινὸς περιπτώματος— αὕτη
[345]   ὑπὸ χρόνου ὑπὸ πόνου     ὑπὸ νόσου ὑπὸ ἄλλου
[345]   καὶ κακὸς ὑπὸ χρόνου     ὑπὸ πόνου ὑπὸ νόσου
[345]   γένοιτ´ ἄν ποτε καὶ κακὸς     ὑπὸ χρόνου ὑπὸ πόνου
[339]   μέμφεται, ὥστε ἤτοι τὸ πρότερον     ὕστερον οὐκ ὀρθῶς λέγει. Εἰπὼν
[314]   αὐτὰ εἰς τὸ σῶμα πιόντα     φαγόντα, καταθέμενον οἴκαδε ἔξεστιν συμβουλεύσασθαι,
[311]   δὲ παρὰ Πολύκλειτον τὸν Ἀργεῖον     Φειδίαν τὸν Ἀθηναῖον ἐπενόεις ἀφικόμενος
[342]   λακωνίζειν πολὺ μᾶλλόν ἐστιν φιλοσοφεῖν     φιλογυμναστεῖν, εἰδότες ὅτι τοιαῦτα οἷόν
[323]   ἣν μή ἐστιν, καταγελῶσιν  (ἢ   χαλεπαίνουσιν, καὶ οἱ οἰκεῖοι προσιόντες
[321]   ἄνευ πυρὸς αὐτὴν κτητήν τῳ     χρησίμην γενέσθαι— καὶ οὕτω δὴ
[313]   ἐπιτρέπειν σε ἔδει τῳ διακινδυνεύοντα     χρηστὸν αὐτὸ γενέσθαι πονηρόν,
[358]   πότερον δοκῶ ὑμῖν ἀληθῆ λέγειν     ψεύδεσθαι. Ὑπερφυῶς ἐδόκει ἅπασιν ἀληθῆ
[352]   ἡδονῆς φασιν (ἡττωμένους λύπης     ὧν νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον ὑπό
[329]   ῥὶς καὶ ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα,     ὥσπερ τὰ τοῦ χρυσοῦ μόρια
[314]   καὶ μαθόντα ἀπιέναι βεβλαμμένον     ὠφελημένον. ταῦτα οὖν σκοπώμεθα καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Ugo BRATELLI (NIMISPAUCI)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/05/2006