Pages |
[325] |
βούληται
μανθάνειν
ἢ
πράττειν,
οὕτω
|
πράττειν, |
ἄνευ
δὲ
τούτου
μή,
ἢ |
[353] |
(τῶν
ἡδονῶν
ἡττᾶσθαι
καὶ
οὐ
|
πράττειν |
διὰ
ταῦτα
τὰ
βέλτιστα,
ἐπεὶ |
[356] |
τούτῳ
ἡμῖν
ἦν
τὸ
εὖ
|
πράττειν, |
ἐν
τῷ
τὰ
μὲν
μεγάλα |
[352] |
γιγνώσκοντας
τὰ
βέλτιστα
οὐκ
ἐθέλειν
|
πράττειν, |
ἐξὸν
αὐτοῖς,
ἀλλὰ
ἄλλα
πράττειν· |
[312] |
Οἶσθα
οὖν
ὃ
μέλλεις
νῦν
|
πράττειν, |
ἤ
σε
λανθάνει;
ἦν
δ´
|
[352] |
ὑπὸ
μηδενὸς
ὥστε
ἄλλ´
ἄττα
|
πράττειν |
ἢ
ἃν
ἐπιστήμη
κελεύῃ,
ἀλλ´ |
[355] |
κακά
ἐστιν,
οὐ
δέον
αὐτὸν
|
πράττειν, |
ἡττώμενος
ὑπὸ
τῶν
ἀγαθῶν.
ἆρα, |
[356] |
τὰ
μὲν
μεγάλα
μήκη
καὶ
|
πράττειν |
καὶ
λαμβάνειν,
τὰ
δὲ
σμικρὰ |
[319] |
πόλεως
δυνατώτατος
ἂν
εἴη
καὶ
|
πράττειν |
καὶ
λέγειν.
Ἆρα,
ἔφην
ἐγώ, |
[352] |
πράττειν,
ἐξὸν
αὐτοῖς,
ἀλλὰ
ἄλλα
|
πράττειν· |
καὶ
ὅσους
δὴ
ἐγὼ
ἠρόμην |
[355] |
ὅτι
γιγνώσκων
ὁ
ἄνθρωπος
τἀγαθὰ
|
πράττειν |
οὐκ
ἐθέλει
διὰ
τὰς
παραχρῆμα |
[325] |
καὶ
ἄλλο
βούληται
μανθάνειν
ἢ
|
πράττειν, |
οὕτω
πράττειν,
ἄνευ
δὲ
τούτου |
[326] |
εἰς
τὸ
λέγειν
τε
καὶ
|
πράττειν· |
πᾶς
γὰρ
ὁ
βίος
τοῦ |
[356] |
σμικρὰ
καὶ
φεύγειν
καὶ
μὴ
|
πράττειν, |
τίς
ἂν
ἡμῖν
σωτηρία
ἐφάνη |
[332] |
Τοὐναντίον
ἄρα
ἐστὶν
τὸ
ἀφρόνως
|
πράττειν |
τῷ
σωφρόνως;
Ἔφη.
Οὐκοῦν
τὰ |
[355] |
ὅμως
πράττει
αὐτά,
ἐξὸν
μὴ
|
πράττειν, |
ὑπὸ
τῶν
ἡδονῶν
(ἀγόμενος
καὶ |
[353] |
ὅτι
πονηρά
ἐστιν,
ὅμως
αὐτὰ
|
πράττειν; |
Φαῖεν
ἄν.
Οὐκοῦν
ἐροίμεθ´
ἂν |
[313] |
σὰ
ἢ
εὖ
ἢ
κακῶς
|
πράττειν, |
χρηστοῦ
ἢ
πονηροῦ
αὐτοῦ
γενομένου, |
[317] |
τοὺς
δυναμένους
ἐν
ταῖς
πόλεσι
|
πράττειν, |
ὧνπερ
ἕνεκα
ταῦτ´
ἐστὶν
τὰ |