HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Λέγε 1
λέγει 17
Λέγει 1
λέγειν 33
Λέγεις 2
λέγεις 25
Λέγεται 1

Fréquences [« »]
33 ἄν
32 διὰ
32 ὃ
33 λέγειν
33 ὥστε
34 αὐτῷ
36 Πρωταγόρα

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Protagoras

λέγειν

Pages

[312]   εἴπερ γε ἃ διανοοῦμαι χρὴ λέγειν. Ἀλλ´ ἄρα, ὦ Ἱππόκρατες, μὴ

[310]   ἐπαινοῦσιν καί φασιν σοφώτατον εἶναι λέγειν· ἀλλὰ τί οὐ βαδίζομεν παρ´

[319]   ἂν εἴη καὶ πράττειν καὶ λέγειν. Ἆρα, ἔφην ἐγώ, ἕπομαί σου

[340]   ἐμοί. οὐ γὰρ φαίνεται ἐναντία λέγειν αὐτὸς αὑτῷ Σιμωνίδης. σὺ γάρ,

[312]   σοφιστὴς περὶ τίνος δεινὸν ποιεῖ λέγειν; Δῆλον ὅτι περὶ οὗπερ καὶ

[347]   τῶν μεγίστων ψευδόμενος δοκεῖς ἀληθῆ λέγειν, διὰ ταῦτά σε ἐγὼ ψέγω.

[320]   κάμπτομαι καὶ οἶμαί τί σε λέγειν διὰ τὸ ἡγεῖσθαί σε πολλῶν

[334]   περὶ τῶν αὐτῶν καὶ μακρὰ λέγειν, ἐὰν βούλῃ, οὕτως ὥστε τὸν

[354]   ἢ ἔχετέ τι ἄλλο τέλος (λέγειν, εἰς ὃ ἀποβλέψαντες αὐτὰ ἀγαθὰ

[323]   ἐκεῖ σωφροσύνην ἡγοῦντο εἶναι, τἀληθῆ λέγειν, ἐνταῦθα μανίαν, καί φασιν πάντας

[358]   λόγος) πότερον δοκῶ ὑμῖν ἀληθῆ λέγειν ἢ ψεύδεσθαι. Ὑπερφυῶς ἐδόκει ἅπασιν

[320]   ἔφη, χαριέστερον εἶναι μῦθον ὑμῖν λέγειν. Ἦν γάρ ποτε χρόνος ὅτε

[312]   ἢ ἐπιστάτην τοῦ ποιῆσαι δεινὸν λέγειν; Ἴσως ἄν, ἦν δ´ ἐγώ,

[312]   Δί´, ἔφη, οὐκέτι ἔχω σοι λέγειν. ~(Καὶ ἐγὼ εἶπον μετὰ τοῦτο·

[341]   τοῦδε. (ἔχεις τι πρὸς ταῦτα λέγειν; Καὶ ὁ Πρωταγόρας, Πολλοῦ γε

[312]   δ´ ἐγώ, τοῦτο μὲν ἔξεστι λέγειν καὶ περὶ ζωγράφων καὶ περὶ

[319]   ἢ αὐτὸς ἀποστῇ ὁ ἐπιχειρῶν λέγειν καταθορυβηθείς, ἢ οἱ τοξόται αὐτὸν

[320]   καὶ ἄλλους σοι παμπόλλους ἔχω λέγειν, οἳ αὐτοὶ ἀγαθοὶ ὄντες οὐδένα

[343]   μανικὸν ἂν φανείη, εἰ βουλόμενος λέγειν ὅτι ἄνδρα ἀγαθὸν γενέσθαι χαλεπόν,

[312]   ὁ κιθαριστὴς (δεινὸν δήπου ποιεῖ λέγειν περὶ οὗπερ καὶ ἐπιστήμονα, περὶ

[336]   ἔφη, ὦ Σώκρατες, δίκαια δοκεῖ λέγειν Πρωταγόρας ἀξιῶν αὑτῷ τε ἐξεῖναι

[361]   ἡ ἀρετή, ὥσπερ Πρωταγόρας ἐπεχείρει λέγειν, σαφῶς οὐκ ἂν ἦν διδακτόν·

[341]   οἶμαι, ἔφην, ὦ Πρωταγόρα, τοῦτο λέγειν Σιμωνίδην, καὶ Πρόδικόν γε τόνδε

[356]   ὅτι οὐκ ἂν ἔχοιεν ἄλλως λέγειν. Συνεδόκει καὶ ἐκείνῳ. Ὅτε δὴ

[326]   γιγνόμενοι χρήσιμοι ὦσιν εἰς τὸ λέγειν τε καὶ πράττειν· πᾶς γὰρ

[319]   τῷ λόγῳ; δοκεῖς γάρ μοι λέγειν τὴν πολιτικὴν τέχνην καὶ ὑπισχνεῖσθαι

[348]   ταῦτα διασκέψασθαι. ἡγοῦμαι γὰρ πάνυ λέγειν τι τὸν Ὅμηρον τὸ— (σύν

[343]   τοῦ Πιττακοῦ ῥῆμα ὥσπερ ἐρίζοντα λέγειν τὸν Σιμωνίδην· λέγοντος τοῦ Πιττακοῦ

[336]   μὲν οὖν δοκεῖ ἐπιεικέστερα Σωκράτης λέγειν· χρὴ γὰρ ἕκαστον τὴν ἑαυτοῦ

[337]   Πρόδικος, Καλῶς μοι, ἔφη, δοκεῖς λέγειν, ὦ Κριτία· χρὴ γὰρ τοὺς

[341]   ἔμμεναι. Ἀλλὰ τί οἴει, ἔφη, λέγειν, ὦ Σώκρατες, Σιμωνίδην ἄλλο ἢ

[350]   χρωμένῳ τοῖς αὐτοῖς τεκμηρίοις τούτοις, λέγειν ὡς κατὰ τὴν ἐμὴν ὁμολογίαν

[312]   ὅτου ὁ σοφιστὴς δεινὸν ποιεῖ λέγειν· ὥσπερ ὁ κιθαριστὴς (δεινὸν δήπου

Pages
[312]	εἴπερ γε ἃ διανοοῦμαι χρὴ	λέγειν.	Ἀλλ´ ἄρα, ὦ Ἱππόκρατες, μὴ
[310]	ἐπαινοῦσιν καί φασιν σοφώτατον εἶναι	λέγειν·	ἀλλὰ τί οὐ βαδίζομεν παρ´
[319]	ἂν εἴη καὶ πράττειν καὶ	λέγειν.	Ἆρα, ἔφην ἐγώ, ἕπομαί σου
[340]	ἐμοί. οὐ γὰρ φαίνεται ἐναντία	λέγειν	αὐτὸς αὑτῷ Σιμωνίδης. σὺ γάρ,
[312]	σοφιστὴς περὶ τίνος δεινὸν ποιεῖ	λέγειν;	Δῆλον ὅτι περὶ οὗπερ καὶ
[347]	τῶν μεγίστων ψευδόμενος δοκεῖς ἀληθῆ	λέγειν,	διὰ ταῦτά σε ἐγὼ ψέγω.
[320]	κάμπτομαι καὶ οἶμαί τί σε	λέγειν	διὰ τὸ ἡγεῖσθαί σε πολλῶν
[334]	περὶ τῶν αὐτῶν καὶ μακρὰ	λέγειν,	ἐὰν βούλῃ, οὕτως ὥστε τὸν
[354]	ἢ ἔχετέ τι ἄλλο τέλος	(λέγειν,	εἰς ὃ ἀποβλέψαντες αὐτὰ ἀγαθὰ
[323]	ἐκεῖ σωφροσύνην ἡγοῦντο εἶναι, τἀληθῆ	λέγειν,	ἐνταῦθα μανίαν, καί φασιν πάντας
[358]	λόγος) πότερον δοκῶ ὑμῖν ἀληθῆ	λέγειν	ἢ ψεύδεσθαι. Ὑπερφυῶς ἐδόκει ἅπασιν
[320]	ἔφη, χαριέστερον εἶναι μῦθον ὑμῖν	λέγειν.	Ἦν γάρ ποτε χρόνος ὅτε
[312]	ἢ ἐπιστάτην τοῦ ποιῆσαι δεινὸν	λέγειν;	Ἴσως ἄν, ἦν δ´ ἐγώ,
[312]	Δί´, ἔφη, οὐκέτι ἔχω σοι	λέγειν.	~(Καὶ ἐγὼ εἶπον μετὰ τοῦτο·
[341]	τοῦδε. (ἔχεις τι πρὸς ταῦτα	λέγειν;	Καὶ ὁ Πρωταγόρας, Πολλοῦ γε
[312]	δ´ ἐγώ, τοῦτο μὲν ἔξεστι	λέγειν	καὶ περὶ ζωγράφων καὶ περὶ
[319]	ἢ αὐτὸς ἀποστῇ ὁ ἐπιχειρῶν	λέγειν	καταθορυβηθείς, ἢ οἱ τοξόται αὐτὸν
[320]	καὶ ἄλλους σοι παμπόλλους ἔχω	λέγειν,	οἳ αὐτοὶ ἀγαθοὶ ὄντες οὐδένα
[343]	μανικὸν ἂν φανείη, εἰ βουλόμενος	λέγειν	ὅτι ἄνδρα ἀγαθὸν γενέσθαι χαλεπόν,
[312]	ὁ κιθαριστὴς (δεινὸν δήπου ποιεῖ	λέγειν	περὶ οὗπερ καὶ ἐπιστήμονα, περὶ
[336]	ἔφη, ὦ Σώκρατες, δίκαια δοκεῖ	λέγειν	Πρωταγόρας ἀξιῶν αὑτῷ τε ἐξεῖναι
[361]	ἡ ἀρετή, ὥσπερ Πρωταγόρας ἐπεχείρει	λέγειν,	σαφῶς οὐκ ἂν ἦν διδακτόν·
[341]	οἶμαι, ἔφην, ὦ Πρωταγόρα, τοῦτο	λέγειν	Σιμωνίδην, καὶ Πρόδικόν γε τόνδε
[356]	ὅτι οὐκ ἂν ἔχοιεν ἄλλως	λέγειν.	Συνεδόκει καὶ ἐκείνῳ. Ὅτε δὴ
[326]	γιγνόμενοι χρήσιμοι ὦσιν εἰς τὸ	λέγειν	τε καὶ πράττειν· πᾶς γὰρ
[319]	τῷ λόγῳ; δοκεῖς γάρ μοι	λέγειν	τὴν πολιτικὴν τέχνην καὶ ὑπισχνεῖσθαι
[348]	ταῦτα διασκέψασθαι. ἡγοῦμαι γὰρ πάνυ	λέγειν	τι τὸν Ὅμηρον τὸ— (σύν
[343]	τοῦ Πιττακοῦ ῥῆμα ὥσπερ ἐρίζοντα	λέγειν	τὸν Σιμωνίδην· λέγοντος τοῦ Πιττακοῦ
[336]	μὲν οὖν δοκεῖ ἐπιεικέστερα Σωκράτης	λέγειν·	χρὴ γὰρ ἕκαστον τὴν ἑαυτοῦ
[337]	Πρόδικος, Καλῶς μοι, ἔφη, δοκεῖς	λέγειν,	ὦ Κριτία· χρὴ γὰρ τοὺς
[341]	ἔμμεναι. Ἀλλὰ τί οἴει, ἔφη,	λέγειν,	ὦ Σώκρατες, Σιμωνίδην ἄλλο ἢ
[350]	χρωμένῳ τοῖς αὐτοῖς τεκμηρίοις τούτοις,	λέγειν	ὡς κατὰ τὴν ἐμὴν ὁμολογίαν
[312]	ὅτου ὁ σοφιστὴς δεινὸν ποιεῖ	λέγειν·	ὥσπερ ὁ κιθαριστὴς (δεινὸν δήπου

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/05/2006