Pages
[313]	τούτου οὔτε τῷ πατρὶ οὔτε	τῷ	ἀδελφῷ (ἐπεκοινώσω οὔτε ἡμῶν τῶν
[313]	πόλεις καὶ πωλοῦντες καὶ καπηλεύοντες	τῷ	ἀεὶ ἐπιθυμοῦντι ἐπαινοῦσιν μὲν πάντα
[356]	ἔχειν τὴν ψυχὴν μένουσαν ἐπὶ	τῷ	ἀληθεῖ καὶ ἔσωσεν ἂν τὸν
[334]	δὲ τοῦ ἀνθρώπου ἀρωγὸν καὶ	τῷ	ἄλλῳ σώματι. οὕτω δὲ ποικίλον
[340]	Σιμωνίδης πολίτης· ~(δίκαιος εἶ βοηθεῖν	τῷ	ἀνδρί. δοκῶ οὖν μοι ἐγὼ
[321]	σχόμενος ὁ Προμηθεὺς ἥντινα σωτηρίαν	τῷ	ἀνθρώπῳ εὕροι, (κλέπτει Ἡφαίστου καὶ
[352]	ἱκανὴν εἶναι τὴν φρόνησιν βοηθεῖν	τῷ	ἀνθρώπῳ; Καὶ δοκεῖ, ἔφη, ὥσπερ
[334]	ἔξωθεν τοῦ (σώματος ἀγαθόν ἐστιν	τῷ	ἀνθρώπῳ, τοῖς δ´ ἐντὸς ταὐτὸν
[343]	συνελθόντες (ἀπαρχὴν τῆς σοφίας ἀνέθεσαν	τῷ	Ἀπόλλωνι εἰς τὸν νεὼν τὸν
[341]	δοκεῖ διανοεῖσθαι Σιμωνίδης ἐν τούτῳ	τῷ	ᾄσματι, ἐθέλω σοι εἰπεῖν, ~(εἰ
[344]	καὶ περὶ ἑκάστου τῶν (ἐν	τῷ	ᾄσματι εἰρημένων ἀποδεῖξαι ὡς εὖ
[343]	ἀλλ´ ὑπερβατὸν δεῖ θεῖναι ἐν	τῷ	ᾄσματι τὸ ἀλαθέως, οὑτωσί πως
[336]	εἴ τι δέῃ θεάσασθαι ἐν	τῷ	αὐτῷ ἐμέ τε καὶ Κρίσωνα
[313]	εἴτ´ ἐπιτρεπτέον εἴτε καὶ οὐ	τῷ	ἀφικομένῳ τούτῳ ξένῳ τὴν σὴν
[322]	διεφθείροντο. (Ζεὺς οὖν δείσας περὶ	τῷ	γένει ἡμῶν μὴ ἀπόλοιτο πᾶν,
[321]	ἀναλισκομένοις ὑπὸ τούτων πολυγονίαν, σωτηρίαν	τῷ	γένει πορίζων. ἅτε δὴ οὖν
[340]	τὸ αὐτό ἐστιν τὸ εἶναι	τῷ	γενέσθαι, οὐκ ἐναντία λέγει ὁ
[337]	ἀλλὰ τῷ μὲν σοφωτέρῳ πλέον,	τῷ	δὲ ἀμαθεστέρῳ ἔλαττον. ἐγὼ μὲν
[344]	μὲν κακός, ἄλλοτε δ´ ἐσθλός·	(τῷ	δὲ κακῷ οὐκ ἐγχωρεῖ γενέσθαι,
[321]	ἦν γὰρ παρὰ τῷ Διί.	τῷ	δὲ Προμηθεῖ εἰς μὲν τὴν
[321]	οὐκ εἶχεν· ἦν γὰρ παρὰ	τῷ	Διί. τῷ δὲ Προμηθεῖ εἰς
[346]	φιλέω ἑκών— ἐνταῦθα δεῖ ἐν	τῷ	ἑκών διαλαβεῖν λέγοντα— ὅστις ἕρδῃ
[328]	Πρωταγόρου. ἐγὼ γὰρ ἐν μὲν	τῷ	ἔμπροσθεν χρόνῳ ἡγούμην οὐκ εἶναι
[330]	ὅσιον; ἀγανακτήσαιμ´ ἂν ἔγωγ´, ἔφην,	τῷ	ἐρωτήματι, καὶ εἴποιμ´ ἄν· Εὐφήμει,
[330]	εἶναι, φαίην ἂν ἔγωγε ἀποκρινόμενος	τῷ	(ἐρωτῶντι· οὐκοῦν καὶ σύ; Ναί,
[333]	δὲ ἑκάτερον ἀρετῆς, καὶ πρὸς	τῷ	ἕτερον εἶναι καὶ ἀνόμοια καὶ
[335]	εἰ οὖν μέλλεις ἐμοὶ διαλέξεσθαι,	τῷ	ἑτέρῳ χρῶ τρόπῳ πρός με,
[356]	καὶ τὸ πόρρω στήσας ἐν	τῷ	ζυγῷ, εἰπὲ πότερα πλείω ἐστίν.
[325]	θεραπευθεῖσιν εἰς ἀρετήν, καὶ πρὸς	τῷ	θανάτῳ χρημάτων τε δημεύσεις καὶ
[341]	μόνον τοῦτο ἂν ἔχειν καὶ	τῷ	θεῷ τοῦτο γέρας ἀπένειμε μόνῳ·
[318]	πρὸς γραφικήν· κἂν εἰ Ὀρθαγόρᾳ	τῷ	Θηβαίῳ συγγενόμενος, ἀκούσας ἐκείνου ταὐτὰ
[335]	ἂν εἰ δέοιό μου Κρίσωνι	τῷ	Ἱμεραίῳ δρομεῖ ἀκμάζοντι ἕπεσθαι, ἢ
[317]	καὶ τῶν κλινῶν κατεσκευάζομεν παρὰ	τῷ	Ἱππίᾳ— ἐκεῖ γὰρ προϋπῆρχε τὰ
[317]	αὐτὸν τῷ τε Προδίκῳ καὶ	τῷ	Ἱππίᾳ ἐνδείξασθαι καὶ καλλωπίσασθαι ὅτι
[311]	ὡς ἐγὼ ἤκουσα, παρὰ Καλλίᾳ	τῷ	Ἱππονίκου· ἀλλ´ ἴωμεν. Καὶ ἐγὼ
[362]	ἰέναι πάλαι ὥρα, ἀλλὰ Καλλίᾳ	τῷ	καλῷ χαριζόμενος παρέμεινα. Ταῦτ´ εἰπόντες
[315]	Ἱππίαν τὸν (Ἠλεῖον, καθήμενον ἐν	τῷ	κατ´ ἀντικρὺ προστῴῳ ἐν θρόνῳ·
[319]	Ἆρα, ἔφην ἐγώ, ἕπομαί σου	τῷ	λόγῳ; δοκεῖς γάρ μοι λέγειν
[329]	οὖν αὐτὰ δίελθέ μοι ἀκριβῶς	τῷ	λόγῳ, πότερον ἓν μέν τί
[328]	πλείονος, ὥστε καὶ αὐτῷ δοκεῖν	τῷ	μαθόντι. διὰ ταῦτα καὶ τὸν
[331]	ὅπῃ προσέοικεν, καὶ τὸ σκληρὸν	τῷ	μαλακῷ, καὶ τἆλλα ἃ δοκεῖ
[342]	ἔλεγε τοὺς σοφιστάς, ἀλλὰ δοκῶσιν	τῷ	μάχεσθαι καὶ ἀνδρείᾳ περιεῖναι, ἡγούμενοι,
[331]	πῃ προσέοικεν. τὸ γὰρ λευκὸν	τῷ	μέλανι ἔστιν ὅπῃ προσέοικεν, καὶ
[344]	θείη, καὶ ἰατρὸν ταὐτὰ ταῦτα.	τῷ	μὲν γὰρ ἐσθλῷ ἐγχωρεῖ κακῷ
[337]	ἴσον δὲ νεῖμαι ἑκατέρῳ, ἀλλὰ	τῷ	μὲν σοφωτέρῳ πλέον, τῷ δὲ
[361]	ἤρεσεν οὖν μοι καὶ ἐν	τῷ	μύθῳ ὁ Προμηθεὺς μᾶλλον τοῦ
[318]	οὕτω δὴ καὶ σὺ εἰπὲ	τῷ	νεανίσκῳ καὶ ἐμοὶ ὑπὲρ (τούτου
[316]	τῆς φωνῆς βόμβος τις ἐν	τῷ	οἰκήματι γιγνόμενος ἀσαφῆ ἐποίει τὰ
[349]	μόρια ὅμοιά ἐστιν ἀλλήλοις καὶ	τῷ	ὅλῳ οὗ μόριά ἐστιν, ἀλλ´
[349]	τὰ τοῦ προσώπου μόρια καὶ	τῷ	ὅλῳ οὗ μόριά ἐστιν καὶ
[337]	οὐ νόμῳ· τὸ γὰρ ὅμοιον	τῷ	ὁμοίῳ φύσει συγγενές ἐστιν, ὁ
[323]	δὲ μὴ οἴῃ ἀπατᾶσθαι ὡς	τῷ	ὄντι ἡγοῦνται πάντες ἄνθρωποι πάντα
[328]	ἐπεὶ δὲ δὴ ᾐσθόμην ὅτι	τῷ	ὄντι πεπαυμένος εἴη, μόγις πως
[330]	δὴ ὅτι οὕτως ἔχει, εἴπερ	τῷ	παραδείγματί γε ἔοικε; Ἀλλ´ οὕτως,
[354]	ἀγαθὰ αὐτὰ καλεῖτε, ὅτι ἐν	τῷ	παραχρῆμα ὀδύνας τὰς ἐσχάτας παρέχει
[353]	ὅτι τὴν ἡδονὴν ταύτην ἐν	τῷ	παραχρῆμα παρέχει καὶ ἡδύ ἐστιν
[313]	γενομένου, περὶ δὲ τούτου οὔτε	τῷ	πατρὶ οὔτε τῷ ἀδελφῷ (ἐπεκοινώσω
[346]	ἀλλ´ ἀναγκαζόμενος. ταῦτα δὴ καὶ	τῷ	Πιττακῷ λέγει ὅτι Ἐγώ, (ὦ
[341]	ἄλλο ἢ τοῦτο, καὶ ὀνειδίζειν	τῷ	Πιττακῷ ὅτι τὰ ὀνόματα οὐκ
[347]	ἀλλήλοις δι´ ἑαυτῶν συνεῖναι ἐν	τῷ	πότῳ μηδὲ διὰ τῆς ἑαυτῶν
[332]	ἀφροσύνην τι καλεῖς; Ἔφη. Τούτῳ	τῷ	πράγματι οὐ πᾶν τοὐναντίον ἐστὶν
[314]	διαπερανάμενοι οὕτως ἐσίοιμεν, στάντες ἐν	τῷ	προθύρῳ διελεγόμεθα ἕως συνωμολογήσαμεν ἀλλήλοις.
[314]	ταῦτα ἐπορευόμεθα· ἐπειδὴ δὲ ἐν	τῷ	προθύρῳ ἐγενόμεθα, ἐπιστάντες περί τινος
[315]	καλῶς ηὐλαβοῦντο μηδέποτε ἐμποδὼν ἐν	τῷ	πρόσθεν εἶναι Πρωταγόρου, ἀλλ´ ἐπειδὴ
[314]	δὲ εἰσήλθομεν, κατελάβομεν Πρωταγόραν ἐν	τῷ	προστῴῳ περιπατοῦντα, ἑξῆς δ´ αὐτῷ
[311]	καὶ Ἱππόκρατες, ὡς τίνι ὄντι	τῷ	Πρωταγόρᾳ ἐν νῷ ἔχετε χρήματα
[357]	ἢ οὔ; Ἐδόκουν ἂν καὶ	τῷ	Πρωταγόρᾳ ὁμολογεῖν. Εἶεν, ὦ ἄνθρωποι·
[341]	ἀποπειρᾶσθαι εἰ οἷός τ´ ἔσῃ	τῷ	σαυτοῦ λόγῳ βοηθεῖν. ἐπεὶ ὅτι
[337]	ἢ ἄλλο ἡδὺ πάσχοντα αὐτῷ	τῷ	σώματι. Ταῦτα οὖν εἰπόντος τοῦ
[332]	ἄρα ἐστὶν τὸ ἀφρόνως πράττειν	τῷ	σωφρόνως; Ἔφη. Οὐκοῦν τὰ μὲν
[332]	πράττεσθαι ὃ ἂν ἀφρόνως πράττηται	τῷ	σωφρόνως πραττομένῳ; Ἔφη. Τὸ δὲ
[356]	ἦν τὸ εὖ πράττειν, ἐν	τῷ	τὰ μὲν μεγάλα μήκη καὶ
[317]	ἐγώ— ὑπώπτευσα γὰρ βούλεσθαι αὐτὸν	τῷ	τε Προδίκῳ καὶ τῷ Ἱππίᾳ
[345]	δι´ ὅλου τοῦ ᾄσματος ἐπεξέρχεται	τῷ	τοῦ Πιττακοῦ ῥήματι— πάντας δ´
[331]	τὸ ἕτερον. ὥστε τούτῳ γε	τῷ	τρόπῳ (κἂν ταῦτα ἐλέγχοις, εἰ
[350]	σοφίαν ταὐτὸν εἶναι· τούτῳ δὲ	τῷ	τρόπῳ μετιὼν καὶ τὴν ἰσχὺν
[342]	εἰ γὰρ ἐθέλει τις Λακεδαιμονίων	τῷ	φαυλοτάτῳ συγγενέσθαι, τὰ μὲν πολλὰ
[327]	γενόμενος, ὥσπερ οἱ ἐν ἐκείνῳ	τῷ	χορῷ μισάνθρωποι, ἀγαπήσαις ἂν εἰ
[315]	τινες καὶ τῶν ἐπιχωρίων ἐν	τῷ	χορῷ. τοῦτον τὸν χορὸν μάλιστα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/05/2006