Pages |
[345] |
πράξαντες
οὔτε
ἰατροὶ
οὔτε
τέκτονες
|
οὔτε
|
(ἄλλο
οὐδὲν
τῶν
τοιούτων·
ὅστις |
[347] |
ἀλλοτρίας
φωνῆς
οὐδὲ
ποιητῶν,
οὓς
|
οὔτε
|
ἀνερέσθαι
οἷόν
τ´
ἐστὶν
περὶ |
[329] |
τι,
ὥσπερ
βιβλία
οὐδὲν
ἔχουσιν
|
οὔτε |
ἀποκρίνασθαι
οὔτε
αὐτοὶ
ἐρέσθαι,
ἀλλ´ |
[360] |
οὔτε
σὺ
φῂς
ἃ
ἐρωτῶ
|
οὔτε
|
ἀπόφῃς;
Αὐτός,
ἔφη,
πέρανον.
Ἕν |
[330] |
τὸ
ἕτερον
οἷον
τὸ
(ἕτερον,
|
οὔτε |
αὐτὸ
οὔτε
ἡ
δύναμις
αὐτοῦ; |
[329] |
βιβλία
οὐδὲν
ἔχουσιν
οὔτε
ἀποκρίνασθαι
|
οὔτε
|
αὐτοὶ
ἐρέσθαι,
ἀλλ´
ἐάν
τις |
[313] |
οὗτοί
που
ὧν
ἄγουσιν
ἀγωγίμων
|
οὔτε |
αὐτοὶ
ἴσασιν
ὅτι
χρηστὸν
ἢ |
[357] |
ἄλλο
τι
ἢ
ἀμαθίαν
εἶναι
|
οὔτε |
αὐτοὶ
οὔτε
τοὺς
ὑμετέρους
παῖδας |
[320] |
~(ἃ
δὲ
αὐτὸς
σοφός
ἐστιν
|
οὔτε |
αὐτὸς
παιδεύει
οὔτε
τῳ
ἄλλῳ
|
[313] |
ὅτι
πάντως
συνεστέον
Πρωταγόρᾳ,
ὃν
|
οὔτε |
γιγνώσκεις,
ὡς
φῄς,
οὔτε
(διείλεξαι |
[313] |
ὃν
οὔτε
γιγνώσκεις,
ὡς
φῄς,
|
οὔτε
|
(διείλεξαι
οὐδεπώποτε,
σοφιστὴν
δ´
ὀνομάζεις, |
[358] |
τὸ
ἡδὺ
ἀγαθόν
ἐστιν,
οὐδεὶς
|
οὔτε |
εἰδὼς
οὔτε
οἰόμενος
ἄλλα
βελτίω |
[330] |
οἷον
τὸ
(ἕτερον,
οὔτε
αὐτὸ
|
οὔτε |
ἡ
δύναμις
αὐτοῦ;
ἢ
δῆλα |
[313] |
πατρὶ
οὔτε
τῷ
ἀδελφῷ
(ἐπεκοινώσω
|
οὔτε |
ἡμῶν
τῶν
ἑταίρων
οὐδενί,
εἴτ´ |
[345] |
ἄν
ποτε
γενοίμεθα
κακῶς
πράξαντες
|
οὔτε |
ἰατροὶ
οὔτε
τέκτονες
οὔτε
(ἄλλο |
[358] |
ἃ
δὲ
ἡγεῖται
κακά,
οὐδένα
|
οὔτε |
ἰέναι
ἐπὶ
ταῦτα
οὔτε
λαμβάνειν |
[351] |
ἔστι,
καὶ
τρίτον
ἃ
οὐδέτερα,
|
οὔτε |
κακὰ
οὔτ´
ἀγαθά.
Ἡδέα
δὲ |
[330] |
ἕτερον
οὔτε
κατὰ
τὴν
δύναμιν
|
οὔτε |
κατὰ
τὰ
ἄλλα·
ἆρ´
οὖν
|
[330] |
οὐδέν
ἐστιν
οἷον
τὸ
ἕτερον
|
οὔτε |
κατὰ
τὴν
δύναμιν
οὔτε
κατὰ |
[358] |
οὐδένα
οὔτε
ἰέναι
ἐπὶ
ταῦτα
|
οὔτε |
λαμβάνειν
ἑκόντα.
~Ἐδόκει
(καὶ
ταῦτα |
[313] |
σῶμα,
ἐπαινοῦσιν
δὲ
πάντα
πωλοῦντες,
|
οὔτε |
οἱ
ὠνούμενοι
παρ´
αὐτῶν,
ἐὰν |
[358] |
ἀγαθόν
ἐστιν,
οὐδεὶς
οὔτε
εἰδὼς
|
οὔτε |
οἰόμενος
ἄλλα
βελτίω
εἶναι
ἢ
|
[347] |
οὐκ
ἂν
ἴδοις
οὔτ´
αὐλητρίδας
|
οὔτε |
ὀρχηστρίδας
οὔτε
ψαλτρίας,
ἀλλὰ
αὐτοὺς |
[314] |
αὐτῷ;
Ἀλλ´
ὠγαθέ,
ἔφην
ἐγώ,
|
οὔτε
|
παρὰ
Καλλίαν
ἥκομεν
οὔτε
σοφισταί |
[309] |
ἐθέλω
εἰπεῖν·
παρόντος
γὰρ
ἐκείνου,
|
οὔτε |
προσεῖχον
τὸν
νοῦν,
ἐπελανθανόμην
τε |
[336] |
οὐδὲν
δεῖ
συμφιλονικεῖν
οὔτε
Σωκράτει
|
οὔτε |
Πρωταγόρᾳ,
ἀλλὰ
κοινῇ
ἀμφοτέρων
δεῖσθαι |
[314] |
ἐγώ,
οὔτε
παρὰ
Καλλίαν
ἥκομεν
|
οὔτε |
σοφισταί
ἐσμεν.
ἀλλὰ
θάρρει·
(Πρωταγόραν |
[360] |
εἶπον·
Τί
δή,
ὦ
Πρωταγόρα,
|
οὔτε |
σὺ
φῂς
ἃ
ἐρωτῶ
οὔτε
|
[336] |
ἡμᾶς
δὲ
οὐδὲν
δεῖ
συμφιλονικεῖν
|
οὔτε |
Σωκράτει
οὔτε
Πρωταγόρᾳ,
ἀλλὰ
κοινῇ |
[361] |
διέξοδον
τῶν
λόγων.
καὶ
γὰρ
|
οὔτε
|
(τἆλλα
οἶμαι
κακὸς
εἶναι
ἄνθρωπος, |
[345] |
γενοίμεθα
κακῶς
πράξαντες
οὔτε
ἰατροὶ
|
οὔτε |
τέκτονες
οὔτε
(ἄλλο
οὐδὲν
τῶν |
[357] |
ἢ
ἀμαθίαν
εἶναι
οὔτε
αὐτοὶ
|
οὔτε |
τοὺς
ὑμετέρους
παῖδας
παρὰ
τοὺς |
[313] |
δὲ
τούτου
οὔτε
τῷ
πατρὶ
|
οὔτε |
τῷ
ἀδελφῷ
(ἐπεκοινώσω
οὔτε
ἡμῶν |
[320] |
σοφός
ἐστιν
οὔτε
αὐτὸς
παιδεύει
|
οὔτε |
τῳ
ἄλλῳ
παραδίδωσιν,
ἀλλ´
αὐτοὶ |
[313] |
αὐτοῦ
γενομένου,
περὶ
δὲ
τούτου
|
οὔτε |
τῷ
πατρὶ
οὔτε
τῷ
ἀδελφῷ
|
[320] |
βελτίω
ἐποίησαν
οὔτε
τῶν
οἰκείων
|
οὔτε |
τῶν
ἀλλοτρίων.
ἐγὼ
οὖν,
ὦ |
[320] |
ὄντες
οὐδένα
πώποτε
βελτίω
ἐποίησαν
|
οὔτε |
τῶν
οἰκείων
οὔτε
τῶν
ἀλλοτρίων. |
[310] |
ἂν
τῶν
ἐμῶν
ἐπιλίποιμι
οὐδὲν
|
οὔτε |
τῶν
φίλων·
ἀλλ´
αὐτὰ
ταῦτα |
[347] |
ἴδοις
οὔτ´
αὐλητρίδας
οὔτε
ὀρχηστρίδας
|
οὔτε |
ψαλτρίας,
ἀλλὰ
αὐτοὺς
αὑτοῖς
ἱκανοὺς |