Alphabétiquement     [«   »]
γυμνόν 1
γυναῖκα 1
γυναῖκες 1
δ´ 106
δὲ 290
δέ 37
δεδειπνηκότες 1
Fréquences     [«    »]
97 οἱ
99 οὐ
104 τὸν
106 δ´
107 τοῦ
108 ὡς
112 ἐν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Protagoras

δ´


Pages
[351]   ἀνιαρῶν οὐκ ἔστι κακά, ἔστι  δ´   ἔστι, καὶ τρίτον
[346]   πρὸς ταῖς ἀναγκαίαις προστίθεσθαι· τοὺς  δ´   ἀγαθοὺς ἐπικρύπτεσθαί τε καὶ ἐπαινεῖν
[320]   πυρὶ καὶ γῇ κεράννυται. ἐπειδὴ  δ´   ἄγειν αὐτὰ πρὸς φῶς ἔμελλον,
[351]   ἄρα (ἡδέως ζῆν ἀγαθόν, τὸ  δ´   ἀηδῶς κακόν. Εἴπερ τοῖς καλοῖς
[313]   μὲν πάντα πωλοῦσιν, τάχα  δ´   ἄν τινες, ἄριστε, καὶ
[326]   καὶ ἄρχειν καὶ ἄρχεσθαι, ὃς  δ´   ἂν ἐκτὸς βαίνῃ τούτων, κολάζει·
[353]   χαίρειν δὲ μόνον ποιεῖ, ὅμως  δ´   ἂν κακὰ ἦν, ὅτι μαθόντα
[325]   ἂν κολαζόμενος βελτίων γένηται, ὃς  δ´   ἂν μὴ ὑπακούῃ κολαζόμενος καὶ
[342]   φρονοῦντες, ἀλλὰ καὶ γυναῖκες. γνοῖτε  δ´   ἂν ὅτι ἐγὼ ταῦτα ἀληθῆ
[327]   αὐλητοῦ φαῦλος ἂν ἀπέβη, πολλάκις  δ´   ἂν φαύλου ἀγαθός· ἀλλ´ οὖν
[321]   τοῖς μὲν ὀλιγογονίαν προσῆψε, τοῖς  δ´   ἀναλισκομένοις ὑπὸ τούτων πολυγονίαν, σωτηρίαν
[320]   ἐκόσμει· τοὺς δὲ ὥπλιζε, τοῖς  δ´   ἄοπλον διδοὺς φύσιν ἄλλην τιν´
[325]   συλλήβδην τῶν οἴκων ἀνατροπαί, ταῦτα  δ´   ἄρα οὐ διδάσκονται οὐδ´ ἐπιμελοῦνται
[335]   τῆς χειρὸς τῇ δεξιᾷ, (τῇ  δ´   ἀριστερᾷ ἀντελάβετο τοῦ τρίβωνος τουτουΐ,
[320]   ἰσχὺν ἄνευ τάχους προσῆπτεν, (τοὺς  δ´   ἀσθενεστέρους τάχει ἐκόσμει· τοὺς δὲ
[361]   ἔσται μὴ διδακτὸν ὄν. Πρωταγόρας  δ´   αὖ διδακτὸν τότε ὑποθέμενος, νῦν
[351]   ἡδέων οὐκ ἔστιν ἀγαθά, ἔστι  δ´   αὖ καὶ τῶν ἀνιαρῶν
[325]   εἰ οὕτω μὲν ἔχει, οὕτω  δ´   αὐτοῦ πεφυκότος οἱ ἀγαθοὶ ἄνδρες
[314]   ἐν τῷ προστῴῳ περιπατοῦντα, ἑξῆς  δ´   αὐτῷ συμπεριεπάτουν ἐκ μὲν τοῦ
[313]   πονηρὸν (πρὸς τὴν ψυχήν· ὡς  δ´   αὕτως καὶ οἱ ὠνούμενοι παρ´
[348]   τοιαύτας συνουσίας (ἐῶσιν χαίρειν, αὐτοὶ  δ´   ἑαυτοῖς σύνεισιν δι´ ἑαυτῶν, ἐν
[342]   οἱ ἄλλοι. Ἐγὼ τοίνυν, ἦν  δ´   ἐγώ, γέ μοι δοκεῖ
[312]   δεινὸν λέγειν; Ἴσως ἄν, ἦν  δ´   ἐγώ, ἀληθῆ λέγοιμεν, οὐ μέντοι
[334]   ἀποκρίνωμαι δεῖ; Μηδαμῶς, ἦν  δ´   ἐγώ. Ἀλλ´ ὅσα δεῖ; ἔφη.
[330]   Ἕκαστον δὲ αὐτῶν ἐστιν, ἦν  δ´   ἐγώ, ἄλλο, τὸ δὲ ἄλλο;
[360]   μοι δοκεῖ εἶναι. Οὔτοι, ἦν  δ´   ἐγώ, ἄλλου ἕνεκα ἐρωτῶ πάντα
[332]   πολλά; Συνωμολόγει. (Ἴθι δή, ἦν  δ´   ἐγώ, ἀναλογισώμεθα τὰ ὡμολογημένα ἡμῖν.
[339]   κἀκεῖνα τὰ ἔμπροσθεν; Οἶδα, ἦν  δ´   ἐγώ. Δοκεῖ οὖν σοι, ἔφη,
[333]   ἀδικοῦσιν; Ἔστω, ἔφη. Πότερον, ἦν  δ´   ἐγώ, εἰ εὖ πράττουσιν ἀδικοῦντες
[353]   τύχωσι τοῦτο λέγουσιν; (Οἶμαι, ἦν  δ´   ἐγώ, εἶναί τι ἡμῖν τοῦτο
[360]   δ´ ὅς. Οὐκοῦν, ἦν  δ´   ἐγώ, εἴπερ καλὸν καὶ ἀγαθόν,
[360]   εἴη; Ἐπένευσε. Ἀλλὰ μήν, ἦν  δ´   ἐγώ, ἐναντίον (ἀνδρεία δειλίᾳ. Ἔφη.
[332]   βαρύ; Οὐκ ἔφη. Οὐκοῦν, ἦν  δ´   ἐγώ, ἑνὶ ἑκάστῳ τῶν ἐναντίων
[310]   γε. Εὖ ἂν λέγοις, ἦν  δ´   ἐγώ· ἔστι δὲ τί, καὶ
[332]   ἐναντίου; Συνέφη. Φέρε δή, ἦν  δ´   ἐγώ, ἔστιν τι καλόν; Συνεχώρει.
[329]   ὅλον πρόσωπον. Πότερον οὖν, ἦν  δ´   ἐγώ, καὶ μεταλαμβάνουσιν οἱ ἄνθρωποι
[313]   ψυχὴ τίνι; Μαθήμασιν δήπου, ἦν  δ´   ἐγώ. καὶ ὅπως γε μή,
[334]   εὐλαβούμενος ἠρέμα ἠρόμην. ~Πότερον, ἦν  δ´   ἐγώ, λέγεις, (Πρωταγόρα,
[340]   Τὸν δέ γε Πιττακόν, ἦν  δ´   ἐγώ, μέμφεται, οὐχ ὡς οἴεται
[350]   γ´, ἔφη. (Οὐκοῦν οὗτοι, ἦν  δ´   ἐγώ, οἱ οὕτω θαρραλέοι ὄντες
[339]   ποιητής; Οὐ καλῶς, ἦν  δ´   ἐγώ. Ὅρα δή, ἔφη, (βέλτιον.
[334]   ὅσα σοί; Ἀκήκοα γοῦν, ἦν  δ´   ἐγώ, ὅτι σὺ οἷός τ´
[351]   ἀγαθά. Ἡδέα δὲ καλεῖς, ἦν  δ´   ἐγώ, οὐ τὰ ἡδονῆς (μετέχοντα
[331]   ὁσιότης δίκαιον. Μή μοι, ἦν  δ´   ἐγώ· οὐδὲν γὰρ δέομαι τὸ
[316]   τῶν ἄλλων; Ἡμῖν μέν, ἦν  δ´   ἐγώ, οὐδὲν διαφέρει· ἀκούσας δὲ
[362]   ἄλλο τι τρέπεσθαι. ~(Ἀλλ´, ἦν  δ´   ἐγώ, οὕτω χρὴ ποιεῖν, εἴ
[311]   Δῆλον ὅτι ἀγαλματοποιός. Εἶεν, ἦν  δ´   ἐγώ· (παρὰ δὲ δὴ Πρωταγόραν
[340]   ἔχει, ἔφη. Πῶς δή; ἦν  δ´   ἐγώ. Πολλὴ ἄν, ἔφη, ἀμαθία
[334]   ὅσα δεῖ; ἔφη. (Ναί, ἦν  δ´   ἐγώ. Πότερα οὖν ὅσα ἐμοὶ
[359]   Οὕτω δὴ τούτων ὑποκειμένων, ἦν  δ´   ἐγώ, Πρόδικέ τε καὶ Ἱππία,
[312]   σοφιστὴς γενησόμενος. Σὺ δέ, ἦν  δ´   ἐγώ, πρὸς θεῶν, οὐκ ἂν
[347]   Πρόδικε καὶ Πρωταγόρα, ἦν  δ´   ἐγώ, Σιμωνίδης διανοούμενος πεποιηκέναι τοῦτο
[351]   ἤδη ἀμφισβητήσομεν. Πότερον οὖν, ἦν  δ´   ἐγώ, σὺ βούλει ἡγεμονεύειν τῆς
[333]   εἶναι; Λέγω. Ἆρ´ οὖν, ἦν  δ´   ἐγώ, ταῦτ´ ἐστὶν ἀγαθὰ
[319]   ἐπαγγέλλομαι. καλόν, ἦν  δ´   ἐγώ, τέχνημα ἄρα κέκτησαι, εἴπερ
[352]   τοῦ λόγου. ~(Ἆρ´ οὖν, ἦν  δ´   ἐγώ, τῇδέ πῃ καταφανὲς ἂν
[358]   τὰ εἰρημένα. Ὁμολογεῖτε ἄρα, ἦν  δ´   ἐγώ, τὸ μὲν ἡδὺ ἀγαθὸν
[349]   μαίνομαί γε. Πότερον οὖν, ἦν  δ´   ἐγώ, τὸ μέν τι αὐτοῦ
[312]   πράττειν, σε λανθάνει; ἦν  δ´   ἐγώ. Τοῦ πέρι; Ὅτι μέλλεις
[312]   τῶν σοφῶν ἐπιστήμονα. Οὐκοῦν, ἦν  δ´   ἐγώ, τοῦτο μὲν ἔξεστι λέγειν
[310]   πτοίησιν, Τί οὖν σοι, ἦν  δ´   ἐγώ, τοῦτο; μῶν τί σε
[341]   ταῦτ´ ἄρα καὶ μέμφεται, ἦν  δ´   ἐγώ, Πρόδικε, τὸν Πιττακὸν
[333]   ταὐτὸν ὄν. Ἴθι δή, ἦν  δ´   ἐγώ, Πρωταγόρα, μὴ ἀποκάμωμεν
[359]   (ἴτας γ´, ἔφη. μέμνησαι, ἦν  δ´   ἐγώ, Πρωταγόρα, ταῦτα ἀποκρινόμενος;
[329]   ἄν, καὶ σοὶ πείθομαι· (ὃ  δ´   ἐθαύμασά σου λέγοντος, τοῦτό μοι
[334]   μὲν ῥίζαις ἀγαθὸν παραβαλλομένη, εἰ  δ´   ἐθέλοις ἐπὶ τοὺς πτόρθους καὶ
[356]   ἄλλην; Τὴν μετρητικήν, ὡμολόγει. Τί  δ´   εἰ ἐν τῇ τοῦ περιττοῦ
[351]   ὀδυνώμενος ζῴη; Οὐκ ἔφη. Τί  δ´   εἰ ἡδέως βιοὺς τὸν βίον
[344]   εὖ πᾶς ἀνὴρ ἀγαθός, κακὸς  δ´   εἰ κακῶς. ~(τίς οὖν εἰς
[313]   σαυτὸν αὐτῷ εἴτε μή, ἕτοιμος  δ´   εἶ ἀναλίσκειν τά τε σαυτοῦ
[348]   καὶ λόγον καὶ διανόημα· μοῦνος  δ´   εἴπερ τε νοήσῃ, αὐτίκα περιιὼν
[339]   νῦν διαλεγόμεθα, περὶ ἀρετῆς, μετενηνεγμένον  δ´   εἰς ποίησιν· τοσοῦτον μόνον διοίσει.
[315]   προστῴῳ ἐν θρόνῳ· περὶ αὐτὸν  δ´   ἐκάθηντο ἐπὶ βάθρων Ἐρυξίμαχός τε
[318]   εἰς τὸν Ἱππίαν ἀπέβλεψεν— παρὰ  δ´   ἐμὲ ἀφικόμενος μαθήσεται οὐ περὶ
[331]   ἐμέ τε καὶ σέ· τὸ  δ´   ἐμέ τε καὶ σέ" τοῦτο
[315]   ἄττα διερωτᾶν τὸν Ἱππίαν,  δ´   ἐν θρόνῳ καθήμενος ἑκάστοις αὐτῶν
[334]   ἀγαθόν ἐστιν τῷ ἀνθρώπῳ, τοῖς  δ´   ἐντὸς ταὐτὸν τοῦτο κάκιστον· καὶ
[345]   τῷ τοῦ Πιττακοῦ ῥήματι— πάντας  δ´   ἐπαίνημι καὶ φιλέω ἑκὼν ὅστις
[344]   ἀγαθὸς τοτὲ μὲν κακός, ἄλλοτε  δ´   ἐσθλός· (τῷ δὲ κακῷ οὐκ
[344]   Πιττακέ, χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι· τὸ  δ´   ἐστὶ γενέσθαι μὲν χαλεπόν, δυνατὸν
[356]   ὑπερβολὴ ἀλλήλων καὶ ἔλλειψις; ταῦτα  δ´   ἐστὶ μείζω τε καὶ σμικρότερα
[335]   εἴ μου δυνατὰ δέοιο· νῦν  δ´   ἐστὶν ὥσπερ ἂν εἰ δέοιό
[346]   ὅστις ἕρδῃ μηδὲν αἰσχρόν, ἄκων  δ´   ἔστιν οὓς ἐγὼ ἐπαινῶ καὶ
[347]   φασιν τὸν ποιητὴν νοεῖν, οἱ  δ´   ἕτερα, περὶ πράγματος διαλεγόμενοι
[333]   λέγεις εὖ φρονεῖν; Ἔφη. Τὸ  δ´   εὖ φρονεῖν εὖ βουλεύεσθαι, ὅτι
[360]   διαφθεροῦμεν τὰς ἔμπροσθεν ὁμολογίας. Τί  δ´   ἀνδρεῖος; οὐκ ἐπὶ τὸ
[321]   καρπούς, τοῖς δὲ ῥίζας· ἔστι  δ´   οἷς ἔδωκεν εἶναι τροφὴν ζῴων
[313]   φῄς, οὔτε (διείλεξαι οὐδεπώποτε, σοφιστὴν  δ´   ὀνομάζεις, τὸν δὲ σοφιστὴν ὅτι
[310]   νεώτερον ἀγγέλλεις; Οὐδέν γ´,  δ´   ὅς, εἰ μὴ ἀγαθά γε.
[350]   πρὸς ἕκαστα τούτων; Ἔγωγε,  δ´   ὅς, καὶ λίαν γε θαρροῦντας.
[360]   καὶ ἀγαθόν; Τοὺς δειλούς,  δ´   ὅς. Οὐκοῦν, ἦν δ´ ἐγώ,
[330]   ἄν, ὡς ἐγᾦμαι. Ναί,  δ´   ὅς. Οὐκοῦν φατε καὶ τοῦτο
[359]   Οὐκοῦν ἐφ´ ἕτερα. Ναί,  δ´   ὅς. Πότερον οἱ μὲν δειλοὶ
[331]   ἀφέλοι αὐτοῦ. Ἀλλὰ μέντοι,  δ´   ὅς, προσέοικέν τι δικαιοσύνη ὁσιότητι·
[310]   σὲ σοφόν. Εἰ γάρ,  δ´   ὅς, Ζεῦ καὶ θεοί,
[312]   τὸν σοφιστήν; Ἐγὼ μέν,  δ´   ὅς, ὥσπερ τοὔνομα λέγει, τοῦτον
[331]   ἀλλ´ οἷον μὴ ὅσιον·  δ´   ὁσιότης οἷον μὴ δίκαιον, ἀλλ´
[309]   καλλίων σοι φανῆναι; (ΣΩ. Πῶς  δ´   οὐ μέλλει, μακάριε, τὸ
[358]   τοῦτο, (Προδίκῳ δὲ δέος, φόβος  δ´   οὔ. Ἀλλ´ οὐδέν, ἔφην ἐγώ,
[345]   ὅστις ἕρδῃ μηδὲν αἰσχρόν· ἀνάγκῃ  δ´   οὐδὲ θεοὶ μάχονται· καὶ τοῦτ´
[344]   τοῦτο ἔχοι τὸ γέρας, ἄνδρα  δ´   οὐκ ἔστι μὴ οὐ κακὸν
[315]   τε (κἀγαθὸν τὴν φύσιν, τὴν  δ´   οὖν ἰδέαν πάνυ καλός. ἔδοξα
[359]   ταῦτα μεθ´ ὑμῶν διεξῆλθον. ἠρόμην  δ´   οὖν τοῦτον εἰ τοὺς ἀνδρείους
[361]   αὖθις, ὅταν βούλῃ, διέξιμεν· νῦν  δ´   ὥρα ἤδη καὶ ἐπ´ ἄλλο
[361]   ὡς οὐ διδακτὸν ἀρετή, σὺ  δ´   ὡς διδακτόν. καί μοι δοκεῖ
[311]   αὐτόν, ~(ἵνα ἔνδον καταλάβωμεν; καταλύει  δ´,   ὡς ἐγὼ ἤκουσα, παρὰ Καλλίᾳ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Ugo BRATELLI (NIMISPAUCI)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/05/2006