Alphabétiquement     [«   »]
ἐθέλουσιν 3
ἐθέλω 3
ἐθέλων 2
εἰ 123
Εἰ 13
εἴ 31
εἶ 8
Fréquences     [«    »]
119 ἔφη
121 τὴν
115
123 εἰ
127 τὰ
131
142 οὖν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Protagoras

εἰ


Pages
[312]   παραδίδως τὴν ψυχὴν οἶσθα, οὔτ´  εἰ   ἀγαθῷ οὔτ´ εἰ κακῷ πράγματι.
[358]   ἐγώ, Πρόδικε, διαφέρει· ἀλλὰ τόδε.  εἰ   ἀληθῆ τὰ ἔμπροσθέν ἐστιν, ἆρά
[351]   σοι ἄνθρωπος ἂν εὖ ζῆν,  εἰ   ἀνιώμενός τε καὶ ὀδυνώμενος ζῴη;
[343]   Ἐπισκεψώμεθα δὴ αὐτὸ κοινῇ ἅπαντες,  εἰ   ἄρα ἐγὼ ἀληθῆ λέγω. εὐθὺς
[318]   μὴ οὕτως, ἀλλ´ ὥσπερ ἂν  εἰ   αὐτίκα μάλα μεταβαλὼν τὴν ἐπιθυμίαν
[318]   αὐτῷ βελτίων ἔσται καὶ ἐπιδώσει,  εἰ   αὐτὸν ἐπανέροιτο· Τί δὴ φῂς
[342]   τῷ ᾄσματι, ἐθέλω σοι εἰπεῖν,  ~(εἰ   βούλει λαβεῖν μου πεῖραν ὅπως
[331]   ἐγώ· οὐδὲν γὰρ δέομαι τὸ  εἰ   βούλει" τοῦτο καὶ εἴ σοι
[331]   τῷ τρόπῳ (κἂν ταῦτα ἐλέγχοις,  εἰ   βούλοιο, ὡς ἅπαντά ἐστιν ὅμοια
[343]   τοῦ ᾄσματος μανικὸν ἂν φανείη,  εἰ   βουλόμενος λέγειν ὅτι ἄνδρα ἀγαθὸν
[331]   ἀλλὰ τί τοῦτο διαφέρει; ἔφη·  εἰ   γὰρ βούλει, ἔστω ἡμῖν καὶ
[327]   πόλις εἶναι, οὐδένα δεῖ ἰδιωτεύειν.  εἰ   γὰρ δὴ λέγω οὕτως
[342]   καὶ λόγους ἄριστα πεπαίδευνται, ὧδε·  εἰ   γὰρ ἐθέλει τις Λακεδαιμονίων τῷ
[324]   ἐπιμελείας καὶ μαθήσεως κτητῆς οὔσης.  εἰ   γὰρ ἐθέλεις ἐννοῆσαι τὸ κολάζειν,
[350]   οἱ θαρραλέοι ἀνδρεῖοι, οὐκ ἠρωτήθην—  εἰ   γάρ με τότε ἤρου, εἶπον
[356]   ἐλάττω καὶ μᾶλλον καὶ ἧττον.  εἰ   γάρ τις λέγοι ὅτι Ἀλλὰ
[342]   μάχεσθαι καὶ ἀνδρείᾳ περιεῖναι, ἡγούμενοι,  εἰ   γνωσθεῖεν περίεισιν, πάντας τοῦτο
[334]   ταῖς μὲν ῥίζαις ἀγαθὸν παραβαλλομένη,  εἰ   δ´ ἐθέλοις ἐπὶ τοὺς πτόρθους
[338]   Πρωταγόρου τοῦδε σοφώτερόν τινα ἑλέσθαι·  εἰ   δὲ αἱρήσεσθε μὲν μηδὲν βελτίω,
[349]   δοκεῖ ἔτι ὥσπερ τότε, φάθι·  εἰ   δὲ ἄλλως πως, τοῦτο διόρισαι,
[336]   εἶναι Σωκράτους διαλεχθῆναι, ἐξαρκεῖ Σωκράτει·  εἰ   δὲ ἀντιποιεῖται, διαλεγέσθω ἐρωτῶν τε
[355]   καταβιῶναι τὸν βίον ἄνευ λυπῶν;  εἰ   δὲ ἀρκεῖ καὶ μὴ ἔχετε
[320]   που αὐτόματοι περιτύχωσιν τῇ ἀρετῇ.  εἰ   δὲ βούλει, Κλεινίαν, τὸν Ἀλκιβιάδου
[347]   ἔγωγε Πρωταγόρᾳ ὁπότερον αὐτῷ ἥδιον·  εἰ   δὲ βούλεται, περὶ μὲν ᾀσμάτων
[347]   ἔτι βούλεται ἐρωτᾶν, ἀποκρίνεσθαι Σωκράτη,  εἰ   δὲ δὴ βούλεται Σωκράτει ἀποκρίνεσθαι,
[329]   ἄλλου τινὸς τῶν ἱκανῶν εἰπεῖν·  εἰ   δὲ ἐπανέροιτό τινά τι, ὥσπερ
[350]   οἱ ἀνδρεῖοι θαρραλέοι εἰσίν, ὡμολόγησα·  εἰ   δὲ καὶ οἱ θαρραλέοι ἀνδρεῖοι,
[353]   ἔγωγε κάλλιστα φανερὸν γενέσθαι, ἕπου·  εἰ   δὲ μὴ βούλει, εἴ σοι
[311]   χρήματα καὶ τούτοις πείθωμεν αὐτόν,  εἰ   δὲ μή, καὶ τὰ τῶν
[314]   Πρωταγόρου καὶ παρ´ ἄλλου ὁτουοῦν·  ~εἰ   δὲ μή, ὅρα, μακάριε,
[336]   ἐρωτώμενα, οὕτω καὶ νῦν ἀποκρίνεσθαι·  (εἰ   δὲ μή, τίς τρόπος
[340]   τὸ εἶναι καὶ τὸ γενέσθαι.  εἰ   δὲ μὴ τὸ αὐτό ἐστιν
[351]   ἡδύ τε καὶ ἀγαθόν, συγχωρησόμεθα·  εἰ   δὲ μή, τότε ἤδη ἀμφισβητήσομεν.
[325]   καὶ ἐὰν μὲν ἑκὼν πείθηται·  εἰ   δὲ μή, ὥσπερ ξύλον διαστρεφόμενον
[312]   τῶν εἰκόνων, καὶ τἆλλα οὕτως.  εἰ   δέ τις ἐκεῖνο ἔροιτο,
[327]   καὶ δημιουργὸν τούτου τοῦ πράγματος,  εἰ   δέοι αὐτὸν κρίνεσθαι (πρὸς ἀνθρώπους
[335]   νῦν δ´ ἐστὶν ὥσπερ ἂν  εἰ   δέοιό μου Κρίσωνι τῷ Ἱμεραίῳ
[331]   ὁσιότης οἷον δικαιοσύνη. ἀλλ´ ὅρα  εἰ   διακωλύεις ἀποκρίνεσθαι, καὶ σοὶ
[326]   θαυμάζεις, Σώκρατες, καὶ ἀπορεῖς  εἰ   διδακτόν ἐστιν ἀρετή; ἀλλ´ οὐ
[346]   (οὐ τοῦτο λέγει, ὥσπερ ἂν  εἰ   ἔλεγε πάντα τοι λευκά, οἷς
[351]   ἁπλῶς οὕτως, ὡς σὺ ἐρωτᾷς,  (εἰ   ἐμοὶ ἀποκριτέον ἐστὶν ὡς τὰ
[356]   Τὴν μετρητικήν, ὡμολόγει. Τί δ´  εἰ   ἐν τῇ τοῦ περιττοῦ καὶ
[339]   Δοκεῖ δέ σοι καλῶς πεποιῆσθαι,  εἰ   ἐναντία λέγει αὐτὸς αὑτῷ
[327]   τῷ χορῷ μισάνθρωποι, ἀγαπήσαις ἂν  εἰ   ἐντύχοις Εὐρυβάτῳ καὶ Φρυνώνδᾳ, καὶ
[311]   καὶ τίς γενησόμενος; ὥσπερ ἂν  εἰ   ἐπενόεις παρὰ τὸν σαυτοῦ ὁμώνυμον
[354]   πάλιν ἂν αὐτοὺς τὸ ἐναντίον  εἰ   ἐροίμεθα· ἄνθρωποι οἱ λέγοντες
[353]   ἤρξω. (Πάλιν τοίνυν, ἔφην ἐγώ,  εἰ   ἔροιντο ἡμᾶς· Τί οὖν φατε
[347]   Πρωταγόρας καὶ Σωκράτης, Πρωταγόρας μὲν  εἰ   ἔτι βούλεται ἐρωτᾶν, ἀποκρίνεσθαι Σωκράτη,
[334]   λόγος. ὥσπερ οὖν  εἰ   ἐτύγχανον ὑπόκωφος ὤν, ᾤου ἂν
[333]   ἔφη. Πότερον, ἦν δ´ ἐγώ,  εἰ   εὖ πράττουσιν ἀδικοῦντες εἰ
[328]   φανείη, οὐδέ γ´ ἂν οἶμαι  εἰ   ζητοῖς τίς ἂν ἡμῖν διδάξειεν
[328]   σοι φαίνεται· ~εἶθ´, ὥσπερ ἂν  εἰ   ζητοῖς τίς διδάσκαλος (τοῦ ἑλληνίζειν,
[351]   ζῴη; Οὐκ ἔφη. Τί δ´  εἰ   ἡδέως βιοὺς τὸν βίον τελευτήσειεν;
[341]   χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι, ὥσπερ ἂν  εἰ   ἤκουεν αὐτοῦ λέγοντος ὅτι ἐστὶν
[343]   τὸ τοῦ Πιττακοῦ, ὥσπερ ἂν  εἰ   θεῖμεν αὐτὸν λέγοντα τὸν Πιττακὸν
[343]   ὢν ἐπὶ σοφίᾳ, ἔγνω ὅτι  εἰ   καθέλοι τοῦτο τὸ ῥῆμα ὥσπερ
[312]   οἶσθα, οὔτ´ εἰ ἀγαθῷ οὔτ´  εἰ   κακῷ πράγματι. Οἶμαί γ´, ἔφη,
[333]   εἰ εὖ πράττουσιν ἀδικοῦντες  εἰ   κακῶς; Εἰ εὖ. Λέγεις οὖν
[344]   πᾶς ἀνὴρ ἀγαθός, κακὸς δ´  εἰ   κακῶς. ~(τίς οὖν εἰς γράμματα
[354]   τῶν ἐν (αὐτῷ ἡδονῶν· ἐπεὶ  εἰ   κατ´ ἄλλο τι αὐτὸ τὸ
[344]   τοῦτο ὀλίγα διελθών, ὡς ἂν  εἰ   λέγοι λόγον, ὅτι γενέσθαι μὲν
[345]   κακός— ἔστιν γὰρ ἀεί— ἀλλ´  εἰ   μέλλει κακὸς γενέσθαι, δεῖ αὐτὸν
[327]   τούτου τοῦ πράγματος, ~(τῆς ἀρετῆς,  εἰ   μέλλει πόλις εἶναι, οὐδένα δεῖ
[334]   τὰς ἀποκρίσεις καὶ βραχυτέρας ποίει,  εἰ   μέλλω σοι ἕπεσθαι. Πῶς οὖν
[357]   ὧν ἤρεσθ´ ἡμᾶς. ἤρεσθε δέ,  εἰ   μέμνησθε, ἡνίκα ἡμεῖς ἀλλήλοις ὡμολογοῦμεν
[361]   ἂν διδακτὸν φανείη ἀρετή.  εἰ   μὲν γὰρ ἄλλο τι ἦν
[324]   σὺ ἀπορεῖς ἄλλοθι οὐδαμοῦ.  εἰ   μὲν γὰρ ἔστιν, καὶ τοῦτό
[336]   ἂν εἴ τῳ ἀνθρώπων παραχωρεῖ.  εἰ   μὲν οὖν καὶ Πρωταγόρας ὁμολογεῖ
[313]   τὴν ψυχὴν αὖ ἰατρικὸς ὤν.  εἰ   μὲν οὖν σὺ τυγχάνεις ἐπιστήμων
[357]   αὐτό φατε εἶναι; εἴπατε (ἡμῖν.  εἰ   μὲν οὖν τότε εὐθὺς ὑμῖν
[349]   ἰδίαν ἕκαστα δύναμιν ἔχοντα. ταῦτα  εἰ   μέν σοι δοκεῖ ἔτι ὥσπερ
[328]   πολλὰ ταῦτα ἐξεδίδαξεν. καὶ γὰρ  εἰ   μέν τις περὶ αὐτῶν τούτων
[313]   ἔρχῃ ὑποθήσων τὴν ψυχήν;  εἰ   μὲν τὸ σῶμα ἐπιτρέπειν σε
[346]   καὶ φιλῶ. σὲ οὖν, καὶ  εἰ   μέσως ~(ἔλεγες ἐπιεικῆ καὶ ἀληθῆ,
[310]   Οὐδέν γ´, δ´ ὅς,  εἰ   μὴ ἀγαθά γε. Εὖ ἂν
[330]   μεντἄν τι ἄλλο ὅσιον εἴη,  εἰ   μὴ αὐτή (γε ὁσιότης
[338]   τε καὶ διάλογοι ἡμῖν γίγνωνται·  εἰ   μὴ βούλεται (Πρωταγόρας ἀποκρίνεσθαι, οὗτος
[326]   χρὴ θαυμάζειν, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον  εἰ   μὴ διδακτόν. Διὰ τί οὖν
[357]   Πρωταγόρα τε καὶ Σώκρατες,  εἰ   μὴ ἔστι τοῦτο τὸ πάθημα
[353]   Πρωταγόρα τε καὶ Σώκρατες,  εἰ   μὴ ἔστιν τοῦτο τὸ πάθημα
[338]   ζητεῖν τὸ κατὰ βραχὺ λίαν,  εἰ   μὴ ἡδὺ Πρωταγόρᾳ, ἀλλ´ ἐφεῖναι
[349]   παρέχεις; Κάλλιστον μὲν οὖν, ἔφη,  εἰ   μὴ μαίνομαί γε. Πότερον οὖν,
[327]   ἐπιτηδευμάτων ὁτιοῦν καὶ μαθημάτων προελόμενος.  εἰ   μὴ οἷόν τ´ ἦν πόλιν
[327]   οἷόν τ´ ἦν πόλιν εἶναι  εἰ   μὴ πάντες αὐληταὶ ἦμεν ὁποῖός
[310]   οὐ διηγήσω ἡμῖν τὴν συνουσίαν,  εἰ   μή σέ τι κωλύει, καθεζόμενος
[350]   σοι. ἔγωγε ἐρωτηθεὶς ὑπὸ σοῦ  εἰ   οἱ ἀνδρεῖοι θαρραλέοι εἰσίν, ὡμολόγησα·
[350]   (δυνατοί εἰσιν, φαίην ἄν· ἔπειτα,  εἰ   οἱ ἐπιστάμενοι παλαίειν δυνατώτεροί εἰσιν
[350]   εἰ οὕτω μετιὼν ἔροιό με  εἰ   οἱ ἰσχυροὶ (δυνατοί εἰσιν, φαίην
[341]   παίζειν καὶ σοῦ δοκεῖν ἀποπειρᾶσθαι  εἰ   οἷός τ´ ἔσῃ τῷ σαυτοῦ
[312]   σοφιστής ἐστιν, θαυμάζοιμ´ ἂν  εἰ   οἶσθα. καίτοι εἰ τοῦτ´ ἀγνοεῖς,
[322]   οὐ γὰρ ἂν γένοιντο πόλεις,  εἰ   ὀλίγοι αὐτῶν μετέχοιεν ὥσπερ ἄλλων
[328]   τῶν ἄλλων πάντων· ἀλλὰ κἂν  εἰ   ὀλίγον ἔστιν τις ὅστις διαφέρει
[318]   Ζεύξιππος ὅτι πρὸς γραφικήν· κἂν  εἰ   Ὀρθαγόρᾳ τῷ Θηβαίῳ συγγενόμενος, ἀκούσας
[351]   λέγω, καθ´ ὅσον ἡδέα ἐστίν,  εἰ   οὐκ ἀγαθά, τὴν ἡδονὴν αὐτὴν
[351]   ἀγαθά, τὴν ἡδονὴν αὐτὴν ἐρωτῶν  εἰ   οὐκ ἀγαθόν ἐστιν. Ὥσπερ σὺ
[341]   καὶ δεινός ἐστιν ἀνήρ, ἐρωτᾷ  (εἰ   οὐκ αἰσχύνομαι τἀγαθὰ δεινὰ καλῶν.
[331]   ταῦτα ἀπεκρίνατο, ἐγὼ δὲ ἠρώτων.  εἰ   οὖν εἴποι· Ἀληθῆ ὅδε λέγει,
[336]   θεῖν, οὗτος δὲ δύναται βραδέως.  εἰ   οὖν ἐπιθυμεῖς ἐμοῦ καὶ Πρωταγόρου
[320]   μεμαθηκέναι, τὰ δὲ αὐτὸν ἐξηυρηκέναι.  εἰ   οὖν ἔχεις ἐναργέστερον ἡμῖν ἐπιδεῖξαι
[335]   μηδένα σοῦ ἐν βραχυτέροις εἰπεῖν·  εἰ   οὖν μέλλεις ἐμοὶ διαλέξεσθαι, τῷ
[327]   τὰ δίκαια καὶ τὰ νόμιμα—  εἰ   οὖν οὕτω καὶ ἐν αὐλήσει
[353]   τῆς ἀρετῆς πῶς ποτ´ ἔχει.  εἰ   οὖν σοι δοκεῖ ἐμμένειν οἷς
[311]   καὶ τὰ τῶν φίλων προσαναλίσκοντες.  εἰ   οὖν τις ἡμᾶς περὶ ταῦτα
[325]   ἐκ τῶν πόλεων ἀποκτείνειν—  εἰ   οὕτω μὲν ἔχει, οὕτω δ´
[350]   εἶναι σοφίαν. πρῶτον μὲν γὰρ  εἰ   οὕτω μετιὼν ἔροιό με εἰ
[340]   ἔφη, ἀμαθία εἴη τοῦ ποιητοῦ,  εἰ   οὕτω φαῦλόν τί φησιν εἶναι
[315]   Ἀγάθωνα, καὶ οὐκ ἂν θαυμάζοιμι  εἰ   παιδικὰ Παυσανίου τυγχάνει ὤν. τοῦτό
[355]   ἐρεῖ· γελοῖον λέγετε πρᾶγμα,  εἰ   πράττει τις κακά, γιγνώσκων ὅτι
[354]   ἡδονὰς τῶν λυπῶν παρασκευάζῃ; ἐπεὶ  εἰ   πρὸς ἄλλο τι τέλος ἀποβλέπετε,
[316]   οἴεταί οἱ μάλιστ´ ἂν γενέσθαι,  εἰ   σοὶ συγγένοιτο· ταῦτ´ οὖν ἤδη
[361]   παντὸς πάντα ταῦτα πραγματεύομαι, καὶ  εἰ   σὺ ἐθέλοις, ὅπερ καὶ κατ´
[325]   αὐτοῦ πεφυκότος οἱ ἀγαθοὶ ἄνδρες  εἰ   τὰ μὲν ἄλλα διδάσκονται τοὺς
[349]   φήσῃς· οὐ γὰρ ἂν θαυμάζοιμι  εἰ   τότε ἀποπειρώμενός (μου ταῦτα ἔλεγες.
[332]   σοι δοκοῦσιν οὕτω πράττοντες,  {εἰ}   τοὐναντίον {ἔπραττον} Σωφρονεῖν, ἔφη. Οὐκοῦν
[359]   διεξῆλθον. ἠρόμην δ´ οὖν τοῦτον  εἰ   τοὺς ἀνδρείους λέγοι θαρραλέους·
[312]   θαυμάζοιμ´ ἂν εἰ οἶσθα. καίτοι  εἰ   τοῦτ´ ἀγνοεῖς, οὐδὲ ὅτῳ παραδίδως
[325]   αὐτὸ προσαγορεύω εἶναι ἀνδρὸς ἀρετήν—  εἰ   τοῦτ´ ἐστὶν οὗ δεῖ πάντας
[335]   ἀγῶνα λόγων ἀφικόμην ἀνθρώποις, καὶ  εἰ   τοῦτο ἐποίουν σὺ κελεύεις,
[350]   καὶ τὰ ἄλλα γε πάντα,  εἰ   τοῦτο ζητεῖς, ἔφη, οἱ ἐπιστήμονες
[359]   ἔφην ἐγώ, ἀληθὲς λέγεις· ὥστ´  εἰ   τοῦτο ὀρθῶς ἀπεδείχθη, ἐπὶ μὲν
[361]   γε ὅτι οὐκ ἂν θαυμάζοιμι  εἰ   τῶν ἐλλογίμων γένοιο ἀνδρῶν ἐπὶ
[361]   ἂν ἦν διδακτόν· νῦν δὲ  εἰ   φανήσεται ἐπιστήμη ὅλον, ὡς σὺ
[361]   κατηγορεῖν τε καὶ καταγελᾶν, καὶ  εἰ   φωνὴν λάβοι, εἰπεῖν ἂν ὅτι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Ugo BRATELLI (NIMISPAUCI)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/05/2006