Pages |
[323] |
εἶναι
πόλεις.
αὕτη,
ὦ
Σώκρατες,
|
τούτου |
αἰτία.
Ἵνα
δὲ
μὴ
οἴῃ |
[346] |
θ´
ὑμῖν
εὑρὼν
ἀπαγγελέω·
ὥστε
|
τούτου |
γ´
ἕνεκα
οὐδένα
ἐπαινέσομαι,
ἀλλά
|
[336] |
ἐμέ
τε
καὶ
Κρίσωνα
θέοντας,
|
τούτου |
δέου
συγκαθεῖναι·
ἐγὼ
μὲν
γὰρ |
[336] |
ἐπιθυμεῖς
ἐμοῦ
καὶ
Πρωταγόρου
ἀκούειν,
|
τούτου |
δέου,
ὥσπερ
τὸ
πρῶτόν
μοι |
[324] |
ἀρετὴν
ἀγαθοὶ
οὐδενὸς
βελτίους
ποιοῦσιν.
|
τούτου |
δὴ
πέρι,
ὦ
Σώκρατες,
οὐκέτι |
[325] |
καὶ
αὐτὸς
(ὁ
πατὴρ
περὶ
|
τούτου |
διαμάχονται,
ὅπως
ὡς
βέλτιστος
ἔσται
|
[338] |
τὴν
συνουσίαν·
(καὶ
οὐδὲν
δεῖ
|
τούτου |
ἕνεκα
ἕνα
ἐπιστάτην
γενέσθαι,
ἀλλὰ |
[324] |
τούτῳ
τὸν
νοῦν
ἔχων
καὶ
|
τούτου |
ἕνεκα,
ὅτι
ἠδίκησεν,
ὅστις
(μὴ |
[343] |
τοῦτο
οὖν
τὸ
ῥῆμα
καὶ
|
τούτου |
ἕνεκα
τούτῳ
ἐπιβουλεύων
κολοῦσαι
αὐτὸ
|
[318] |
τῷ
νεανίσκῳ
καὶ
ἐμοὶ
ὑπὲρ
|
(τούτου |
ἐρωτῶντι,
Ἱπποκράτης
ὅδε
Πρωταγόρᾳ
συγγενόμενος, |
[322] |
Ἀθηνᾶς
δίδωσιν
ἀνθρώπῳ,
~καὶ
ἐκ
|
τούτου |
εὐπορία
μὲν
ἀνθρώπῳ
τοῦ
(βίου |
[320] |
δὴ
ὑπὸ
Ἀλκιβιάδου,
ἀποσπάσας
ἀπὸ
|
τούτου, |
καταθέμενος
ἐν
Ἀρίφρονος
ἐπαίδευε·
καὶ |
[354] |
οὖν
δήποτε
ἕνεκα
πολλὰ
περὶ
|
τούτου |
λέγεις
καὶ
πολλαχῇ;
Συγγιγνώσκετέ
μοι, |
[325] |
πράττειν,
οὕτω
πράττειν,
ἄνευ
δὲ
|
τούτου |
μή,
ἢ
τὸν
μὴ
μετέχοντα |
[349] |
παιδεύσεως
καὶ
ἀρετῆς
διδάσκαλον,
πρῶτος
|
τούτου |
μισθὸν
ἀξιώσας
ἄρνυσθαι.
πῶς
οὖν |
[313] |
φῄς,
ὄρθριος
ἥκων
περὶ
μὲν
|
τούτου
|
οὐδένα
λόγον
οὐδὲ
συμβουλὴν
ποιῇ, |
[313] |
πονηροῦ
αὐτοῦ
γενομένου,
περὶ
δὲ
|
τούτου |
οὔτε
τῷ
πατρὶ
οὔτε
τῷ |
[355] |
τοῦτο
ἀκούετε.
φημὶ
γὰρ
ὑμῖν
|
τούτου
|
οὕτως
ἔχοντος
γελοῖον
τὸν
λόγον |
[325] |
δεῖ
πάντας
μετέχειν
καὶ
μετὰ
|
τούτου |
πάντ´
ἄνδρα,
ἐάν
τι
καὶ |
[342] |
μοι
δοκεῖ
περὶ
τοῦ
ᾄσματος
|
τούτου, |
πειράσομαι
ὑμῖν
διεξελθεῖν.
φιλοσοφία
γάρ |
[358] |
ἐγώ,
τὸ
τοιόνδε;
αἱ
ἐπὶ
|
τούτου |
πράξεις
ἅπασαι,
ἐπὶ
τοῦ
ἀλύπως |
[348] |
ἐντύχῃ.
ὥσπερ
καὶ
ἐγὼ
ἕνεκα
|
τούτου |
σοὶ
ἡδέως
διαλέγομαι
μᾶλλον
ἢ |
[337] |
καὶ
ὀλβιώτατον
οἶκον
τόνδε,
μηδὲν
|
τούτου |
τοῦ
(ἀξιώματος
ἄξιον
ἀποφήνασθαι,
ἀλλ´ |
[318] |
Ἱπποκράτης
ὅδε
ἐπιθυμήσειεν
τῆς
συνουσίας
|
τούτου |
τοῦ
νεανίσκου
τοῦ
νῦν
νεωστὶ |
[327] |
δίκαιον
αὐτὸν
εἶναι
καὶ
δημιουργὸν
|
τούτου |
τοῦ
πράγματος,
εἰ
δέοι
αὐτὸν |
[326] |
ἐν
τοῖς
ἔμπροσθεν
ἔλεγον,
ὅτι
|
τούτου |
τοῦ
πράγματος,
~(τῆς
ἀρετῆς,
εἰ |
[352] |
ἠρόμην
ὅτι
ποτε
αἴτιόν
ἐστι
|
τούτου, |
ὑπὸ
ἡδονῆς
φασιν
(ἡττωμένους
ἢ |
[361] |
ἡ
ἀρετή.
~οἶδα
γὰρ
ὅτι
|
τούτου |
φανεροῦ
(γενομένου
μάλιστ´
ἂν
κατάδηλον |
[327] |
καλῶς
αὐλοῦντα,
καὶ
μὴ
ἐφθόνει
|
τούτου, |
ὥσπερ
νῦν
τῶν
δικαίων
καὶ |