Pages |
[352] |
μὴ
ἂν
κρατηθῆναι
ὑπὸ
μηδενὸς
|
ὥστε
|
ἄλλ´
ἄττα
πράττειν
ἢ
ἃν |
[335] |
(καὶ
νῦν
ἐπαινῶ
καὶ
φιλῶ,
|
ὥστε |
βουλοίμην
ἂν
χαρίζεσθαί
σοι,
εἴ |
[338] |
ὅμοιος
ἡμῖν
ὅμοια
καὶ
ποιήσει,
|
ὥστε |
ἐκ
(περιττοῦ
ᾑρήσεται.
ἀλλὰ
δὴ |
[314] |
μή,
καὶ
ὁπόσον
καὶ
ὁπότε·
|
ὥστε |
ἐν
τῇ
ὠνῇ
οὐ
μέγας |
[346] |
ἄνθρωποι
μηδ´
ὀνειδίζωσιν
ὅτι
ἀμελοῦσιν,
|
ὥστε |
ἔτι
μᾶλλον
ψέγειν
τε
αὐτοὺς |
[339] |
δῆλον
ὅτι
καὶ
ἑαυτὸν
μέμφεται,
|
ὥστε |
ἤτοι
τὸ
πρότερον
ἢ
ὕστερον |
[311] |
τὰ
πολλὰ
Πρωταγόρας
ἔνδον
διατρίβει,
|
ὥστε, |
θάρρει,
καταληψόμεθα
αὐτόν,
ὡς
τὸ |
[348] |
ἀγαθούς,
καὶ
οὕτω
πεπίστευκας
σαυτῷ,
|
ὥστε |
καὶ
ἄλλων
ταύτην
τὴν
τέχνην |
[328] |
ὃν
πράττομαι
καὶ
ἔτι
πλείονος,
|
ὥστε |
καὶ
αὐτῷ
δοκεῖν
τῷ
μαθόντι. |
[334] |
ἐστιν
τὸ
ἀγαθὸν
καὶ
παντοδαπόν,
|
ὥστε |
καὶ
ἐνταῦθα
τοῖς
μὲν
ἔξωθεν |
[345] |
δεῖ
αὐτὸν
πρότερον
ἀγαθὸν
γενέσθαι.
|
ὥστε |
καὶ
τοῦτο
τοῦ
ᾄσματος
πρὸς |
[324] |
ἥκιστα
Ἀθηναῖοι
οἱ
σοὶ
πολῖται·
|
ὥστε |
κατὰ
τοῦτον
τὸν
λόγον
καὶ |
[312] |
ἤδη
γὰρ
ὑπέφαινέν
τι
ἡμέρας,
|
ὥστε |
καταφανῆ
αὐτὸν
γενέσθαι—
Εἰ
μέν |
[344] |
ἑστῶτά
ποτε
καταβάλοι
ἄν
τις
|
ὥστε |
κείμενον
ποιῆσαι,
τὸν
δὲ
κείμενον
|
[346] |
αὐτὸς
καὶ
τὰ
μέσα
ἀποδέχεται
|
ὥστε |
μὴ
ψέγειν.
καὶ
οὐ
ζητῶ, |
[335] |
ἐπιλιπεῖν,
~καὶ
αὖ
βραχέα
(οὕτως
|
ὥστε |
μηδένα
σοῦ
ἐν
βραχυτέροις
εἰπεῖν· |
[331] |
τὸ
ὅσιον
πρὸς
ἄλληλα
ἔχει,
|
ὥστε |
ὅμοιόν
τι
σμικρὸν
ἔχειν
ἀλλήλοις; |
[322] |
οὐκ
ἔχοντες
τὴν
πολιτικὴν
τέχνην,
|
ὥστε |
πάλιν
σκεδαννύμενοι
διεφθείροντο.
(Ζεὺς
οὖν |
[317] |
ὑμῶν
καθ´
ἡλικίαν
πατὴρ
εἴην
|
ὥστε |
πολύ
μοι
ἥδιστόν
ἐστιν,
εἴ |
[338] |
ἀληθείᾳ,
ὡς
ἐγᾦμαι,
ἀδύνατον
ὑμῖν
|
ὥστε |
Πρωταγόρου
τοῦδε
σοφώτερόν
τινα
ἑλέσθαι· |
[331] |
ὦ
Σώκρατες,
οὕτως
ἁπλοῦν
(εἶναι,
|
ὥστε |
συγχωρῆσαι
τήν
τε
δικαιοσύνην
ὅσιον |
[351] |
εἶναι
θάρσος
τε
καὶ
ἀνδρείαν·
|
ὥστε |
συμβαίνει
τοὺς
μὲν
ἀνδρείους
θαρραλέους
|
[317] |
καὶ
ἄλλας
πρὸς
ταύτῃ
ἔσκεμμαι,
|
ὥστε, |
σὺν
θεῷ
εἰπεῖν,
μηδὲν
δεινὸν |
[323] |
ἢ
ἀσθενεῖς
τίς
οὕτως
ἀνόητος
|
ὥστε |
τι
τούτων
ἐπιχειρεῖν
ποιεῖν;
ταῦτα |
[334] |
μακρὰ
λέγειν,
ἐὰν
βούλῃ,
οὕτως
|
ὥστε |
τὸν
λόγον
μηδέποτε
ἐπιλιπεῖν,
~καὶ |
[344] |
γενέσθαι,
ἀλλ´
ἀεὶ
εἶναι
ἀνάγκη.
|
ὥστε |
τὸν
μὲν
εὐμήχανον
καὶ
σοφὸν |
[314] |
ἡμῶν·
ἡμεῖς
γὰρ
ἔτι
νέοι
|
ὥστε |
τοσοῦτον
πρᾶγμα
διελέσθαι.
νῦν
μέντοι, |
[309] |
ὁ
ξένος
ἔδοξέν
σοι
εἶναι,
|
ὥστε
|
τοῦ
Κλεινίου
ὑέος
καλλίων
σοι |
[357] |
καὶ
αὐτοὶ
ὅτι
ἀμαθίᾳ
πράττεται.
|
ὥστε |
τοῦτ´
ἐστὶν
τὸ
ἡδονῆς
ἥττω |
[346] |
ἐπί
θ´
ὑμῖν
εὑρὼν
ἀπαγγελέω·
|
ὥστε |
τούτου
γ´
ἕνεκα
οὐδένα
ἐπαινέσομαι, |
[345] |
γὰρ
οὕτως
ἀπαίδευτος
ἦν
Σιμωνίδης,
|
ὥστε |
τούτους
φάναι
ἐπαινεῖν,
ὃς
ἂν |
[331] |
τὸ
ἕτερον
οἷον
τὸ
ἕτερον.
|
ὥστε |
τούτῳ
γε
τῷ
τρόπῳ
(κἂν |
[342] |
καὶ
συνεστραμμένον
ὥσπερ
δεινὸς
ἀκοντιστής,
|
ὥστε |
φαίνεσθαι
τὸν
προσδιαλεγόμενον
παιδὸς
μηδὲν |