Pages |
[341] |
ὁ
Πρόδικος
καὶ
οὐδαμῶς
Κεῖον.
|
ἀλλ´ |
ἅ
μοι
δοκεῖ
διανοεῖσθαι
Σιμωνίδης |
[359] |
δύναμιν·
ἀλλ´
οὐ
ταῦτα
λέγω,
|
ἀλλ´ |
ἃ
τὸ
ὕστερον
εἶπεν.
τὸ |
[331] |
δ´
ὁσιότης
οἷον
μὴ
δίκαιον,
|
ἀλλ´ |
ἄδικον
(ἄρα,
τὸ
δὲ
ἀνόσιον; |
[344] |
δὲ
κακῷ
οὐκ
ἐγχωρεῖ
γενέσθαι,
|
ἀλλ´ |
ἀεὶ
εἶναι
ἀνάγκη.
ὥστε
τὸν |
[340] |
οἴεται
Πρωταγόρας,
ταὐτὸν
ἑαυτῷ
λέγοντα,
|
ἀλλ´ |
ἄλλο.
οὐ
γὰρ
τοῦτο
ὁ |
[352] |
οὐ
τὴν
ἐπιστήμην
αὐτοῦ
ἄρχειν
|
ἀλλ´ |
ἄλλο
τι,
τοτὲ
μὲν
θυμόν, |
[346] |
ἐπαινέσαι
καὶ
ἐγκωμιάσαι
οὐχ
ἑκών,
|
ἀλλ´
|
ἀναγκαζόμενος.
ταῦτα
δὴ
καὶ
τῷ |
[314] |
ἔστιν
ἐν
ἄλλῳ
ἀγγείῳ
ἀπενεγκεῖν,
|
ἀλλ´ |
ἀνάγκη
καταθέντα
τὴν
τιμὴν
τὸ |
[336] |
καὶ
οὐκ
ἐθέλων
(διδόναι
λόγον,
|
ἀλλ´ |
ἀπομηκύνων
ἕως
ἂν
ἐπιλάθωνται
περὶ
|
[326] |
αὐτοὶ
ἐφ´
αὑτῶν
εἰκῇ
πράττωσιν,
|
ἀλλ´ |
ἀτεχνῶς
ὥσπερ
οἱ
γραμματισταὶ
τοῖς |
[317] |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
οὐδὲν
αἰσθάνονται,
|
ἀλλ´ |
ἅττ´
ἂν
οὗτοι
διαγγέλλωσι,
ταῦτα |
[310] |
ἐπιλίποιμι
οὐδὲν
οὔτε
τῶν
φίλων·
|
ἀλλ´ |
αὐτὰ
ταῦτα
καὶ
νῦν
ἥκω |
[320] |
παιδεύει
οὔτε
τῳ
ἄλλῳ
παραδίδωσιν,
|
ἀλλ´ |
αὐτοὶ
περιιόντες
νέμονται
ὥσπερ
ἄφετοι, |
[329] |
οὔτε
ἀποκρίνασθαι
οὔτε
αὐτοὶ
ἐρέσθαι,
|
ἀλλ´ |
ἐάν
τις
καὶ
σμικρὸν
ἐπερωτήσῃ |
[341] |
ἔφη,
οὕτως
ἔχειν,
ὦ
Πρόδικε·
|
ἀλλ´ |
ἐγὼ
εὖ
οἶδ´
ὅτι
καὶ |
[334] |
σὺ
ἀγαθὰ
καλεῖς;
Οὐδαμῶς,
ἔφη·
|
ἀλλ´ |
ἔγωγε
πολλὰ
οἶδ´
ἃ
ἀνθρώποις |
[345] |
γένοιτο
κακός—
ἔστιν
γὰρ
ἀεί—
|
ἀλλ´ |
εἰ
μέλλει
κακὸς
γενέσθαι,
δεῖ |
[336] |
ἀκολουθεῖν,
ἀλλ´
οὐ
γὰρ
δύναμαι,
|
ἀλλ´ |
εἴ
τι
δέῃ
θεάσασθαι
ἐν |
[312] |
εἰσιν
οἱ
τῶν
σοφῶν
ἐπιστήμονες·
|
ἀλλ´
|
(εἴ
τις
ἔροιτο
ἡμᾶς,
Τῶν |
[327] |
διὰ
παντὸς
ἀναγκάζουσα
ἀρετῆς
ἐπιμελεῖσθαι,
|
ἀλλ´ |
εἶεν
ἄγριοί
τινες
οἷοίπερ
οὓς |
[323] |
ἔχοντας,
ἵνα
μὴ
τοιοῦτοι
ὦσιν,
|
ἀλλ´
|
ἐλεοῦσιν·
οἷον
τοὺς
αἰσχροὺς
ἢ |
[331] |
καὶ
εἴ
σοι
δοκεῖ"
ἐλέγχεσθαι,
|
ἀλλ´ |
ἐμέ
τε
καὶ
σέ·
τὸ |
[352] |
περὶ
τοιούτου
αὐτοῦ
ὄντος
διανοοῦνται,
|
ἀλλ´ |
ἐνούσης
πολλάκις
ἀνθρώπῳ
ἐπιστήμης
οὐ |
[342] |
σοφισταὶ
πλεῖστοι
γῆς
ἐκεῖ
εἰσιν·
|
ἀλλ´
|
ἐξαρνοῦνται
καὶ
σχηματίζονται
ἀμαθεῖς
εἶναι, |
[335] |
δοκοῦντα
τὴν
συνουσίαν
ἡμῖν
γίγνεσθαι,
|
ἀλλ´ |
ἐπειδὰν
σὺ
βούλῃ
διαλέγεσθαι
ὡς |
[315] |
ἐν
τῷ
πρόσθεν
εἶναι
Πρωταγόρου,
|
ἀλλ´
|
ἐπειδὴ
αὐτὸς
ἀναστρέφοι
καὶ
οἱ |
[355] |
ἀνιαρῷ
καὶ
ἀγαθῷ
καὶ
κακῷ,
|
ἀλλ´
|
ἐπειδὴ
δύο
ἐφάνη
ταῦτα,
δυοῖν |
[312] |
τέχνῃ
ἔμαθες,
ὡς
δημιουργὸς
ἐσόμενος,
|
ἀλλ´ |
ἐπὶ
παιδείᾳ,
ὡς
τὸν
ἰδιώτην |
[320] |
ἐστιν
ἡ
ἀρετή,
μὴ
φθονήσῃς
|
ἀλλ´ |
ἐπίδειξον.
Ἀλλ´,
ὦ
Σώκρατες,
ἔφη, |
[313] |
τούτῳ
ξένῳ
τὴν
σὴν
ψυχήν,
|
ἀλλ´
|
ἑσπέρας
ἀκούσας,
ὡς
φῄς,
ὄρθριος |
[354] |
τούτῳ
εἰσὶν
πᾶσαι
αἱ
ἀποδείξεις.
|
ἀλλ´ |
ἔτι
καὶ
νῦν
ἀναθέσθαι
ἔξεστιν, |
[345] |
τε
καὶ
κακὰ
ἑκόντα
ἐργάζεσθαι,
|
ἀλλ´ |
εὖ
ἴσασιν
ὅτι
πάντες
οἱ |
[338] |
λίαν,
εἰ
μὴ
ἡδὺ
Πρωταγόρᾳ,
|
ἀλλ´ |
ἐφεῖναι
καὶ
χαλάσαι
τὰς
ἡνίας |
[354] |
ὃ
ἀποβλέψαντες
αὐτὰ
ἀγαθὰ
καλεῖτε,
|
ἀλλ´ |
ἢ
ἡδονάς
τε
καὶ
λύπας; |
[329] |
ἑτέρων,
ἀλλήλων
καὶ
τοῦ
ὅλου,
|
ἀλλ´ |
ἢ
μεγέθει
καὶ
σμικρότητι;
Ἐκείνως |
[334] |
τοῖς
ἀσθενοῦσιν
μὴ
χρῆσθαι
ἐλαίῳ
|
ἀλλ´ |
ἢ
ὅτι
σμικροτάτῳ
ἐν
τούτοις |
[356] |
ἀναξία
ἡδονῇ
πρὸς
λύπην
ἐστίν,
|
ἀλλ´ |
ἢ
ὑπερβολὴ
ἀλλήλων
καὶ
ἔλλειψις; |
[348] |
διασαφεῖν;
ἐμοὶ
γὰρ
οὐ
δοκεῖ·
|
ἀλλ´
|
ἤτοι
διαλεγέσθω
ἢ
εἰπέτω
ὅτι |
[352] |
πράττειν
ἢ
ἃν
ἐπιστήμη
κελεύῃ,
|
ἀλλ´ |
ἱκανὴν
εἶναι
τὴν
φρόνησιν
βοηθεῖν |
[311] |
ἤκουσα,
παρὰ
Καλλίᾳ
τῷ
Ἱππονίκου·
|
ἀλλ´ |
ἴωμεν.
Καὶ
ἐγὼ
εἶπον·
Μήπω, |
[341] |
οἱ
ἄλλοι,
οὐ
τὸ
κακόν,
|
ἀλλ´ |
ὃ
ἂν
μὴ
ῥᾴδιον
ᾖ |
[312] |
τὴν
παρὰ
Πρωταγόρου
μάθησιν
(ἔσεσθαι,
|
ἀλλ´ |
οἵαπερ
ἡ
παρὰ
τοῦ
γραμματιστοῦ |
[331] |
πρᾶγμα,
οὐδὲ
δικαιοσύνη
οἷον
ὅσιον
|
ἀλλ´
|
οἷον
μὴ
ὅσιον·
ἡ
δ´ |
[331] |
καὶ
ἡ
ὁσιότης
οἷον
δικαιοσύνη.
|
ἀλλ´ |
ὅρα
εἰ
διακωλύεις
ἀποκρίνεσθαι,
ἢ |
[346] |
γελοῖον
γὰρ
ἂν
εἴη
πολλαχῇ—
|
ἀλλ´
|
ὅτι
αὐτὸς
καὶ
τὰ
μέσα |
[336] |
ἐμαυτοῦ
δέομαι
θέουσιν
τούτοις
ἀκολουθεῖν,
|
ἀλλ´ |
οὐ
γὰρ
δύναμαι,
ἀλλ´
εἴ |
[359] |
δὲ
αὑτοῦ
ἕκαστον
ἔχειν
δύναμιν·
|
ἀλλ´ |
οὐ
ταῦτα
λέγω,
ἀλλ´
ἃ |
[359] |
ἀνθρώπων.
Ἀληθῆ,
ἔφην
ἐγώ,
λέγεις·
|
ἀλλ´ |
οὐ
τοῦτο
(ἐρωτῶ,
ἀλλὰ
σὺ |
[326] |
ἀπορεῖς
εἰ
διδακτόν
ἐστιν
ἀρετή;
|
ἀλλ´ |
οὐ
χρὴ
θαυμάζειν,
ἀλλὰ
πολὺ |
[310] |
Διπλῆ
ἂν
εἴη
ἡ
χάρις.
|
ἀλλ´ |
οὖν
ἀκούετε.
Τῆς
γὰρ
παρελθούσης |
[327] |
πολλάκις
δ´
ἂν
φαύλου
ἀγαθός·
|
ἀλλ´ |
οὖν
αὐληταί
γ´
ἂν
πάντες |
[338] |
γ´
ἐμὸν
οὐδέν
μοι
διαφέρει.
|
ἀλλ´ |
οὑτωσὶ
ἐθέλω
ποιῆσαι,
ἵν´
ὃ |
[354] |
ἐγὼ
λέγω,
ἔχετε
ἡμῖν
εἰπεῖν·
|
ἀλλ´ |
οὐχ
ἕξετε.
Ἀληθῆ,
ἔφη,
λέγεις, |
[354] |
ἔχοιτε
ἂν
καὶ
ἡμῖν
εἰπεῖν·
|
ἀλλ´ |
οὐχ
ἕξετε.
Οὐδ´
ἐμοὶ
δοκοῦσιν, |
[331] |
ὡς
ἅπαντά
ἐστιν
ὅμοια
ἀλλήλοις.
|
ἀλλ´ |
οὐχὶ
τὰ
ὅμοιόν
τι
ἔχοντα |
[343] |
φανείη
ἂν
καὶ
οὐ
Σιμωνίδου
|
ἀλλ´ |
ὑπερβατὸν
δεῖ
θεῖναι
ἐν
τῷ |
[349] |
τῷ
ὅλῳ
οὗ
μόριά
ἐστιν,
|
ἀλλ´ |
ὡς
τὰ
τοῦ
προσώπου
μόρια |
[356] |
οὐ
γὰρ
ἔσθ´
ὅτῳ
ἄλλῳ.
|
ἀλλ´ |
ὥσπερ
(ἀγαθὸς
ἱστάναι
ἄνθρωπος,
συνθεὶς |
[318] |
ἂν
γένοιο.
ἀλλὰ
μὴ
οὕτως,
|
ἀλλ´ |
ὥσπερ
ἂν
εἰ
αὐτίκα
μάλα |
[341] |
Σιμωνίδης
ὑπελάμβανεν
ὥσπερ
σὺ
ὑπολαμβάνεις,
|
ἀλλ´ |
ὥσπερ
περὶ
τοῦ
δεινοῦ"
Πρόδικός |
[337] |
τούτου
τοῦ
(ἀξιώματος
ἄξιον
ἀποφήνασθαι,
|
ἀλλ´ |
ὥσπερ
τοὺς
φαυλοτάτους
τῶν
ἀνθρώπων |