Pages |
[336] |
ὥσπερ
τὸ
πρῶτόν
μοι
ἀπεκρίνατο
|
διὰ |
βραχέων
τε
καὶ
αὐτὰ
τὰ |
[323] |
πολιτικῆς
(ἀρετῆς
ἴωσιν,
ἣν
δεῖ
|
διὰ |
δικαιοσύνης
πᾶσαν
ἰέναι
καὶ
σωφροσύνης, |
[354] |
ὑπὸ
τῶν
ἰατρῶν
θεραπείας
τὰς
|
διὰ |
καύσεών
τε
καὶ
τομῶν
καὶ |
[327] |
μήτε
νόμοι
μηδὲ
ἀνάγκη
μηδεμία
|
διὰ |
παντὸς
ἀναγκάζουσα
ἀρετῆς
ἐπιμελεῖσθαι,
ἀλλ´ |
[344] |
ἔλεγχός
ἐστιν
τοῦ
Πιττακείου
ῥήματος
|
διὰ |
παντὸς
τοῦ
ᾄσματος.
Λέγει
γὰρ |
[341] |
ἂν
μὴ
ῥᾴδιον
ᾖ
ἀλλὰ
|
διὰ |
πολλῶν
πραγμάτων
γίγνηται.
Ἀλλὰ
καὶ |
[353] |
παραχρῆμα
ἐργασίαν
κακά
ἐστιν,
(ἀλλὰ
|
διὰ |
τὰ
ὕστερον
γιγνόμενα,
νόσους
τε |
[355] |
ἄνθρωπος
τἀγαθὰ
πράττειν
οὐκ
ἐθέλει
|
διὰ |
τὰς
παραχρῆμα
ἡδονάς,
ὑπὸ
τούτων |
[328] |
καὶ
αὐτῷ
δοκεῖν
τῷ
μαθόντι.
|
διὰ |
ταῦτα
καὶ
τὸν
τρόπον
τῆς |
[322] |
οὕτω
δή,
ὦ
Σώκρατες,
καὶ
|
διὰ |
ταῦτα
οἵ
τε
ἄλλοι
καὶ |
[327] |
ἡ
ἀλλήλων
δικαιοσύνη
καὶ
ἀρετή·
|
διὰ |
ταῦτα
πᾶς
παντὶ
προθύμως
λέγει |
[347] |
μεγίστων
ψευδόμενος
δοκεῖς
ἀληθῆ
λέγειν,
|
διὰ |
ταῦτά
σε
ἐγὼ
ψέγω.
ταῦτά |
[346] |
ὅτι
Ἐγώ,
(ὦ
Πιττακέ,
οὐ
|
διὰ |
ταῦτά
σε
ψέγω,
ὅτι
εἰμὶ |
[353] |
ἡδονῶν
ἡττᾶσθαι
καὶ
οὐ
πράττειν
|
διὰ |
ταῦτα
τὰ
βέλτιστα,
ἐπεὶ
γιγνώσκειν |
[316] |
ἁνὴρ
~(εἶναι
καὶ
θεῖος—
ἀλλὰ
|
διὰ |
τὴν
βαρύτητα
τῆς
φωνῆς
βόμβος
|
[316] |
ἑαυτῷ
συνεῖναι
ὡς
βελτίους
ἐσομένους
|
διὰ
|
(τὴν
ἑαυτοῦ
συνουσίαν,
χρὴ
εὐλαβεῖσθαι |
[326] |
(οὔσῃ,
καὶ
μὴ
ἀναγκάζωνται
ἀποδειλιᾶν
|
διὰ |
τὴν
πονηρίαν
τῶν
σωμάτων
καὶ |
[322] |
θείας
μετέσχε
μοίρας,
πρῶτον
μὲν
|
διὰ |
τὴν
τοῦ
θεοῦ
συγγένειαν
ζῴων |
[360] |
ἔγωγ´,
ἔφη.
Δειλοὶ
δὲ
οὐ
|
διὰ |
τὴν
τῶν
δεινῶν
ἀμαθίαν
ἐφάνησαν |
[347] |
λήρων
τε
καὶ
παιδιῶν
τούτων
|
διὰ |
τῆς
αὑτῶν
φωνῆς,
λέγοντάς
τε |
[347] |
συνεῖναι
ἐν
τῷ
πότῳ
μηδὲ
|
διὰ |
τῆς
ἑαυτῶν
φωνῆς
καὶ
τῶν |
[347] |
φωνὴν
τὴν
τῶν
αὐλῶν,
καὶ
|
διὰ |
τῆς
ἐκείνων
φωνῆς
ἀλλήλοις
σύνεισιν· |
[323] |
περὶ
ταύτης
τῆς
ἀρετῆς
σύμβουλον
|
διὰ |
τὸ
ἡγεῖσθαι
παντὶ
μετεῖναι
αὐτῆς, |
[320] |
καὶ
οἶμαί
τί
σε
λέγειν
|
διὰ |
τὸ
ἡγεῖσθαί
σε
πολλῶν
μὲν |
[341] |
φαίνῃ,
οὐχ
ὥσπερ
ἐγὼ
ἔμπειρος
|
διὰ |
τὸ
μαθητὴς
εἶναι
Προδίκου
τουτουΐ· |
[347] |
ἀγοραίων
ἀνθρώπων.
καὶ
γὰρ
οὗτοι,
|
διὰ |
τὸ
μὴ
δύνασθαι
ἀλλήλοις
δι´
|
[357] |
Πρόδικος
καὶ
Ἱππίας·
ὑμεῖς
δὲ
|
διὰ |
τὸ
οἴεσθαι
ἄλλο
τι
ἢ |
[317] |
θεῷ
εἰπεῖν,
μηδὲν
δεινὸν
πάσχειν
|
διὰ
|
(τὸ
ὁμολογεῖν
σοφιστὴς
εἶναι.
καίτοι |
[322] |
ἀπώλλυντο
οὖν
ὑπὸ
τῶν
θηρίων
|
διὰ |
τὸ
πανταχῇ
αὐτῶν
ἀσθενέστεροι
εἶναι, |
[314] |
τις,
κατήκουεν
ἡμῶν,
κινδυνεύει
δὲ
|
(διὰ |
τὸ
πλῆθος
τῶν
σοφιστῶν
ἄχθεσθαι |
[334] |
ἐντὸς
ταὐτὸν
τοῦτο
κάκιστον·
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
οἱ
ἰατροὶ
πάντες
ἀπαγορεύουσιν
|
[334] |
τὴν
ἐπὶ
ταῖς
αἰσθήσεσι
ταῖς
|
διὰ |
τῶν
ῥινῶν
γιγνομένην
ἐν
τοῖς |