Alphabétiquement     [«   »]
τηνικάδε 1
τῆς 52
Τῆς 1
τι 88
τί 49
τὶ 1
Τί 24
Fréquences     [«    »]
84 ἐγὼ
82 πρὸς
84 ταῦτα
88 τι
89 τοῦτο
90 ἐγώ
93 περὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Protagoras

τι


Pages
[332]   Οὐκ ἔστιν. Τί δέ; ἔστιν  τι   ἀγαθόν; Ἔστιν. Τούτῳ ἔστιν τι
[330]   Εὐφήμει, ἄνθρωπε· σχολῇ μεντἄν  τι   ἄλλο ὅσιον εἴη, εἰ μὴ
[319]   κέκτησαι, εἴπερ κέκτησαι· οὐ γάρ  τι   ἄλλο πρός γε σὲ εἰρήσεται
[354]   τε καὶ ἀποτροπάς; ἔχετέ  τι   ἄλλο τέλος (λέγειν, εἰς
[338]   λόγων ἀποκρύψαντα γῆν, ἀλλὰ μέσον  τι   ἀμφοτέρους τεμεῖν. ὣς οὖν ποιήσετε,
[351]   τοῦτο οὐκ ἀγαθά, μὴ εἴ  τι   ἀπ´ αὐτῶν ἀποβήσεται ἄλλο; καὶ
[353]   ἂν αὐτούς, Πρωταγόρα, ἄλλο  τι   ἀποκρίνασθαι ὅτι οὐ κατὰ
[332]   πράττεται, ἰσχυρῶς πράττεται, καὶ εἴ  τι   ἀσθενείᾳ, ἀσθενῶς; Ἐδόκει. Καὶ εἴ
[354]   ἡδονῶν· ἐπεὶ εἰ κατ´ ἄλλο  τι   αὐτὸ τὸ χαίρειν κακὸν καλεῖτε
[346]   μὲν οὖν πονηρούς, ὅταν τοιοῦτόν  τι   αὐτοῖς συμβῇ, ὥσπερ ἁσμένους ὁρᾶν
[349]   ἦν δ´ ἐγώ, τὸ μέν  τι   αὐτοῦ αἰσχρόν, τὸ δέ τι
[330]   ἔφην ἐγώ, κοινῇ σκεψώμεθα ποῖόν  τι   αὐτῶν ἐστιν ἕκαστον. πρῶτον μὲν
[317]   πολύ μοι ἥδιστόν ἐστιν, εἴ  τι   βούλεσθε, περὶ τούτων ἁπάντων ἐναντίον
[348]   οἴου διαλέγεσθαί μέ σοι ἄλλο  τι   βουλόμενον αὐτὸς ἀπορῶ
[353]   τε καὶ Πρωταγόρας φράσαι. ἄλλο  τι   γάρ, ἄνθρωποι, φατὲ ὑμῖν
[321]   δὲ ἐμηχανᾶτο εὐλάβειαν ἔχων μή  τι   γένος ἀϊστωθείη· ἐπειδὴ δὲ αὐτοῖς
[336]   οὐ γὰρ δύναμαι, ἀλλ´ εἴ  τι   δέῃ θεάσασθαι ἐν τῷ αὐτῷ
[319]   ἐκκλησίαν, ἐπειδὰν μὲν περὶ οἰκοδομίας  τι   δέῃ πρᾶξαι τὴν πόλιν, τοὺς
[358]   Τί οὖν; ἔφην ἐγώ, καλεῖτέ  τι   δέος καὶ φόβον; καὶ ἆρα
[332]   βραδυτῆτος, (βραδέως; Ἔφη. Καὶ εἴ  τι   δὴ ὡσαύτως πράττεται, ὑπὸ τοῦ
[317]   συμφέρομαι· ἡγοῦμαι γὰρ αὐτοὺς οὔ  τι   διαπράξασθαι ἐβουλήθησαν— οὐ γὰρ
[331]   μέντοι, δ´ ὅς, προσέοικέν  τι   δικαιοσύνη ὁσιότητι· καὶ γὰρ ὁτιοῦν
[329]   καὶ πάντα ταῦτα ὡς ἕν  τι   εἴη συλλήβδην, ἀρετή· ταῦτ´ οὖν
[330]   Οὐκοῦν φατε καὶ τοῦτο πρᾶγμά  τι   εἶναι; φαῖμεν ἄν· οὔ;
[352]   ἡδὺ ὡς φῄς, δέομαι τοιοῦτόν  τι   εἰπεῖν· Ἴθι δή μοι,
[324]   ὧδε γὰρ ἐννόησον· πότερον ἔστιν  τι   ἓν οὐκ ἔστιν οὗ
[332]   φωνῇ; Ἔφη. Τούτῳ μὴ ἔστιν  τι   ἐναντίον ἄλλο πλὴν τὸ βαρύ;
[332]   τι καλόν; Συνεχώρει. Τούτῳ ἔστιν  τι   ἐναντίον πλὴν τὸ αἰσχρόν; Οὐκ
[332]   τι ἀγαθόν; Ἔστιν. Τούτῳ ἔστιν  τι   ἐναντίον πλὴν τὸ κακόν; Οὐκ
[332]   τοῦ αὐτοῦ πράττεται, καὶ εἴ  τι   ἐναντίως, ὑπὸ τοῦ ἐναντίου; Συνέφη.
[328]   πρὸς αὐτὸν ἔβλεπον ὡς ἐροῦντά  τι,   ἐπιθυμῶν ἀκούειν· ἐπεὶ δὲ δὴ
[315]   Κεραμέων καὶ μετὰ Παυσανίου νέον  τι   ἔτι μειράκιον, ὡς μὲν ἐγᾦμαι
[327]   εἴχομεν ἀλλήλους διδάσκειν, οἴει ἄν  τι,   ἔφη, μᾶλλον, Σώκρατες, τῶν
[331]   δίκαιον καλεῖν, οὐδὲ τὰ ἀνόμοιόν  τι   ἔχοντα ἀνόμοια, κἂν πάνυ σμικρὸν
[331]   ἀλλήλοις. ἀλλ´ οὐχὶ τὰ ὅμοιόν  τι   ἔχοντα ὅμοια δίκαιον καλεῖν, οὐδὲ
[337]   τῇ διανοίᾳ, ἥδεσθαι δὲ ἐσθίοντά  τι   ἄλλο ἡδὺ πάσχοντα αὐτῷ
[357]   δὲ διὰ τὸ οἴεσθαι ἄλλο  τι   ἀμαθίαν εἶναι οὔτε αὐτοὶ
[360]   αἰσχρὰ καὶ κακὰ δι´ ἄλλο  τι   δι´ ἄγνοιαν καὶ ἀμαθίαν;
[355]   τῶν ἀγαθῶν; κατ´ ἄλλο  τι   ὅταν τὰ μὲν μείζω,
[354]   δὲ ἀγαθά ἐστι δι´ ἄλλο  τι   ὅτι εἰς ἡδονὰς ἀποτελευτᾷ
[358]   ἀμαθία, οὐδὲ κρείττω ἑαυτοῦ ἄλλο  τι   σοφία. Συνεδόκει πᾶσιν. Τί
[355]   ἡδονήν, τὸ κακὸν ἄλλο  τι   τὴν ἀνίαν· ἀρκεῖ
[312]   εἶπεν ἐρυθριάσας— ἤδη γὰρ ὑπέφαινέν  τι   ἡμέρας, ὥστε καταφανῆ αὐτὸν γενέσθαι—
[353]   (Οἶμαι, ἦν δ´ ἐγώ, εἶναί  τι   ἡμῖν τοῦτο πρὸς τὸ ἐξευρεῖν
[361]   ἀρετή. εἰ μὲν γὰρ ἄλλο  τι   ἦν ἐπιστήμη ἀρετή,
[332]   σωφρόνως σωφροσύνῃ; Ὡμολόγει. Οὐκοῦν εἴ  τι   ἰσχύϊ πράττεται, ἰσχυρῶς πράττεται, καὶ
[325]   μετὰ τούτου πάντ´ ἄνδρα, ἐάν  τι   καὶ ἄλλο βούληται μανθάνειν
[349]   ἀνδρείους θαρραλέους λέγεις ἄλλο  τι;   Καὶ ἴτας γε, ἔφη, ἐφ´
[337]   εὐφραίνεσθαι μὲν γὰρ ἔστιν μανθάνοντά  τι   καὶ φρονήσεως μεταλαμβάνοντα αὐτῇ τῇ
[332]   ἄλλο ὧν ἔλεγες ἐπισκεψώμεθα. ἀφροσύνην  τι   καλεῖς; Ἔφη. Τούτῳ τῷ πράγματι
[349]   τι αὐτοῦ αἰσχρόν, τὸ δέ  τι   καλόν, ὅλον καλόν; Ὅλον
[332]   δή, ἦν δ´ ἐγώ, ἔστιν  τι   καλόν; Συνεχώρει. Τούτῳ ἔστιν τι
[310]   τὴν συνουσίαν, εἰ μή σέ  τι   κωλύει, καθεζόμενος ἐνταυθί, ἐξαναστήσας τὸν
[319]   πλούσιος καὶ τῶν γενναίων, οὐδέν  τι   μᾶλλον ἀποδέχονται, ἀλλὰ καταγελῶσι καὶ
[332]   μετὰ τάχους, ταχέως, καὶ εἴ  τι   μετὰ βραδυτῆτος, (βραδέως; Ἔφη. Καὶ
[332]   ἀσθενείᾳ, ἀσθενῶς; Ἐδόκει. Καὶ εἴ  τι   μετὰ τάχους, ταχέως, καὶ εἴ
[310]   αὐτοῦ, Ἱπποκράτης, ἔφην, οὗτος· μή  τι   νεώτερον ἀγγέλλεις; Οὐδέν γ´,
[341]   κακὸν ὑπολαμβάνουσι ἄλλο  τι   σὺ οὐ μανθάνεις· ἐρώμεθα
[345]   κακὰ ποιοῦσιν. ἐγὼ γὰρ σχεδόν  τι   οἶμαι τοῦτο, ὅτι οὐδεὶς τῶν
[332]   Οὐκ ἔστιν. Τί δέ; ἔστιν  τι   ὀξὺ ἐν φωνῇ; Ἔφη. Τούτῳ
[346]   καὶ ἐπαινεῖν ἀναγκάζεσθαι, καὶ ἄν  τι   ὀργισθῶσιν τοῖς γονεῦσιν πατρίδι
[350]   διότι ἐπίστανται δι´ ἄλλο  τι;   Ὅτι ἐπίστανται. Τίνες δὲ ἀπὸ
[352]   τοῖς πολλοῖς περὶ ἐπιστήμης τοιοῦτόν  τι,   οὐκ ἰσχυρὸν οὐδ´ ἡγεμονικὸν οὐδ´
[358]   Καὶ τοῦτο πᾶσι συνεδόκει. Ἄλλο  τι   οὖν, ἔφην ἐγώ, ἐπί γε
[354]   δοκοῦσιν, ἔφη Πρωταγόρας. Ἄλλο  τι   οὖν πάλιν καὶ περὶ αὐτοῦ
[352]   ἆρ´ οὖν καὶ σοὶ τοιοῦτόν  τι   περὶ αὐτῆς δοκεῖ, καλόν
[319]   εἶναι, οὕτω διαπράττονται· ἐπειδὰν δέ  τι   περὶ τῶν τῆς (πόλεως διοικήσεως
[352]   ἐπισκέψωμαι σαφέστερον, καὶ ἐγὼ τοιοῦτόν  τι   ποθῶ πρὸς τὴν σκέψιν· θεασάμενος
[341]   Πρωταγόρα, Προδίκου τοῦδε. (ἔχεις  τι   πρὸς ταῦτα λέγειν; Καὶ
[331]   πρὸς ἄλληλα ἔχει, ὥστε ὅμοιόν  τι   σμικρὸν ἔχειν ἀλλήλοις; ~Οὐ πάνυ,
[321]   ἅτε δὴ οὖν οὐ πάνυ  τι   σοφὸς ὢν Ἐπιμηθεὺς ἔλαθεν
[333]   δικαιοσύνη καὶ ὁσιότης σχεδόν  τι   ταὐτὸν ὄν. Ἴθι δή, ἦν
[354]   παρασκευάζῃ; ἐπεὶ εἰ πρὸς ἄλλο  τι   τέλος ἀποβλέπετε, ὅταν καλῆτε αὐτὸ
[354]   κακὸν καλεῖτε καὶ εἰς ἄλλο  τι   τέλος ἀποβλέψαντες, ἔχοιτε ἂν καὶ
[312]   καταφανῆ αὐτὸν γενέσθαι— Εἰ μέν  τι   τοῖς ἔμπροσθεν ἔοικεν, δῆλον ὅτι
[348]   διασκέψασθαι. ἡγοῦμαι γὰρ πάνυ λέγειν  τι   τὸν Ὅμηρον τὸ— (σύν τε
[352]   ἐπιστήμην αὐτοῦ ἄρχειν ἀλλ´ ἄλλο  τι,   τοτὲ μὲν θυμόν, τοτὲ δὲ
[358]   τὸ ἥττω εἶναι αὑτοῦ ἄλλο  τι   τοῦτ´ ἐστὶν ἀμαθία, οὐδὲ
[353]   πολλὰ παρασκευάζει; κἂν εἴ  τι   τούτων εἰς τὸ ὕστερον μηδὲν
[323]   ἀσθενεῖς τίς οὕτως ἀνόητος ὥστε  τι   τούτων ἐπιχειρεῖν ποιεῖν; ταῦτα μὲν
[361]   ὥρα ἤδη καὶ ἐπ´ ἄλλο  τι   τρέπεσθαι. ~(Ἀλλ´, ἦν δ´ ἐγώ,
[348]   δεομένου καὶ τῶν ἄλλων σχεδόν  τι   τῶν παρόντων, μόγις προυτράπετο εἰς
[329]   ἐάν τις καὶ σμικρὸν ἐπερωτήσῃ  τι   τῶν ῥηθέντων, ὥσπερ τὰ χαλκία
[346]   ἀλλόκοτον πατρίδα ἄλλο  τι   τῶν τοιούτων. τοὺς μὲν οὖν
[352]   πρὸς ὑγίειαν πρὸς ἄλλο  τι   τῶν τοῦ σώματος ἔργων, ἰδὼν
[355]   ἔξεστιν, ~(εἴ πῃ ἔχετε ἄλλο  τι   φάναι εἶναι τὸ ἀγαθὸν
[349]   Φέρε δή, τὴν ἀρετὴν καλόν  τι   φῂς εἶναι, καὶ ὡς καλοῦ
[329]   εἰπεῖν· εἰ δὲ ἐπανέροιτό τινά  τι,   ὥσπερ βιβλία οὐδὲν ἔχουσιν οὔτε




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Ugo BRATELLI (NIMISPAUCI)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/05/2006