Pages |
[332] |
τάχους,
ταχέως,
καὶ
εἴ
τι
|
μετὰ |
βραδυτῆτος,
(βραδέως;
Ἔφη.
Καὶ
εἴ |
[325] |
καμπτόμενον
εὐθύνουσιν
ἀπειλαῖς
καὶ
πληγαῖς.
|
μετὰ |
δὲ
ταῦτα
εἰς
διδασκάλων
πέμποντες |
[337] |
πολλοὶ
πάνυ
τῶν
παρόντων
ἀπεδέξαντο·
|
μετὰ |
δὲ
τὸν
Πρόδικον
Ἱππίας
ὁ
|
[324] |
θηρίον
ἀλογίστως
τιμωρεῖται·
ὁ
δὲ
|
μετὰ |
λόγου
ἐπιχειρῶν
κολάζειν
οὐ
τοῦ |
[315] |
τε
ὁ
ἐκ
Κεραμέων
καὶ
|
μετὰ
|
Παυσανίου
νέον
τι
ἔτι
μειράκιον, |
[358] |
ἂν
ἦμεν·
ὑμᾶς
δὲ
δὴ
|
μετὰ |
Πρωταγόρου
ἐρωτῶ,
ὦ
Ἱππία
τε |
[361] |
ὅπερ
καὶ
κατ´
ἀρχὰς
ἔλεγον,
|
μετὰ |
σοῦ
ἂν
ἥδιστα
ταῦτα
συνδιασκοποίην. |
[347] |
ἡδέως
ἂν
ἐπὶ
τέλος
ἔλθοιμι
|
μετὰ |
σοῦ
σκοπούμενος.
καὶ
γὰρ
δοκεῖ |
[332] |
ἀσθενῶς;
Ἐδόκει.
Καὶ
εἴ
τι
|
μετὰ |
τάχους,
ταχέως,
καὶ
εἴ
τι |
[317] |
ἐκ
τῆς
κλίνης,
καὶ
τοὺς
|
μετὰ |
τοῦ
Προδίκου.
Ἐπεὶ
δὲ
πάντες |
[355] |
μὴ
εἰς
ταῦτα
τελευτᾷ,
τὸ
|
μετὰ |
τοῦτο
ἀκούετε.
φημὶ
γὰρ
ὑμῖν |
[330] |
μὲν
οὖν,
ἔφη.
Εἰ
οὖν
|
μετὰ |
τοῦτο
εἴποι
ἐρωτῶν
ἡμᾶς·
Πῶς |
[330] |
σύ;
Ναί,
ἔφη.
Εἰ
οὖν
|
μετὰ |
τοῦτο
ἡμᾶς
ἔροιτο·
Οὐκοῦν
καὶ |
[357] |
ἐπειδὴ
δὲ
ὑμῖν
οὐχ
ὡμολογοῦμεν,
|
μετὰ |
τοῦτο
ἤρεσθε
ἡμᾶς·
Ὦ
Πρωταγόρα
|
[344] |
παντὸς
τοῦ
ᾄσματος.
Λέγει
γὰρ
|
μετὰ |
τοῦτο
ὀλίγα
διελθών,
ὡς
ἂν |
[323] |
ᾧ
ἂν
παραγίγνηται,
τοῦτό
σοι
|
μετὰ |
τοῦτο
πειράσομαι
ἀποδεῖξαι.
ὅσα
γὰρ |
[341] |
μέγα
τεκμήριόν
ἐστιν
εὐθὺς
τὸ
|
μετὰ |
τοῦτο
ῥῆμα·
λέγει
γὰρ
ὅτι— |
[313] |
σοι
λέγειν.
~(Καὶ
ἐγὼ
εἶπον
|
μετὰ |
τοῦτο·
Τί
οὖν;
οἶσθα
εἰς |
[325] |
οὗ
δεῖ
πάντας
μετέχειν
καὶ
|
μετὰ |
τούτου
πάντ´
ἄνδρα,
ἐάν
τι |
[316] |
μόνῳ
βουλόμενοι
διαλεχθῆναι
ἢ
καὶ
|
μετὰ
|
τῶν
ἄλλων;
Ἡμῖν
μέν,
ἦν |
[314] |
ὠφελημένον.
ταῦτα
οὖν
σκοπώμεθα
καὶ
|
μετὰ |
τῶν
πρεσβυτέρων
ἡμῶν·
ἡμεῖς
γὰρ |