Pages
[310]	τοὺς θεούς, ἔφη, ἑσπέρας γε.	(Καὶ	ἅμα ἐπιψηλαφήσας τοῦ σκίμποδος ἐκαθέζετο
[335]	ἴσως οὐκ ἀηδῶς σου ἤκουον.	Καὶ	ἅμα ταῦτ´ εἰπὼν ἀνιστάμην ὡς
[309]	Τρίτην γε ἤδη ἡμέραν. (ΕΤ.	Καὶ	ἄρτι ἄρα ἐκείνῳ συγγεγονὼς ἥκεις;
[352]	τὴν φρόνησιν βοηθεῖν τῷ ἀνθρώπῳ;	Καὶ	δοκεῖ, ἔφη, ὥσπερ σὺ λέγεις,
[318]	ἀεὶ ἐπὶ τὸ βέλτιον ἐπιδιδόναι.	(Καὶ	ἐγὼ ἀκούσας εἶπον· Ὦ Πρωταγόρα,
[310]	εὐθὺς ἀναστὰς οὕτω δεῦρο ἐπορευόμην.	Καὶ	ἐγὼ γιγνώσκων αὐτοῦ τὴν ἀνδρείαν
[335]	Πρωταγόρου ὄνομα ἐν τοῖς Ἕλλησιν.	Καὶ	ἐγώ— ἔγνων γὰρ ὅτι οὐκ
[347]	Σωκράτει ἀποκρίνεσθαι, ἐρωτᾶν τὸν ἕτερον.	Καὶ	ἐγὼ εἶπον· Ἐπιτρέπω μὲν ἔγωγε
[335]	διαλεγομένων. ἀλλὰ χάρισαι ἡμῖν πᾶσιν.	Καὶ	ἐγὼ εἶπον— ἤδη δὲ ἀνειστήκη
[340]	ἁμάρτημα ἔχει ἢ ὃ ἐπανορθοῖς.	Καὶ	ἐγὼ εἶπον· Κακὸν ἄρα μοι
[313]	ἔφη, οὐκέτι ἔχω σοι λέγειν.	~(Καὶ	ἐγὼ εἶπον μετὰ τοῦτο· Τί
[311]	Καλλίᾳ τῷ Ἱππονίκου· ἀλλ´ ἴωμεν.	Καὶ	ἐγὼ εἶπον· Μήπω, ἀγαθέ, ἐκεῖσε
[340]	χαλεπώτατον, ὡς ἅπασιν δοκεῖ ἀνθρώποις.	Καὶ	ἐγὼ εἶπον· Νὴ τὸν Δία,
[318]	πρὸς ἐμὲ ὑπὲρ τοῦ νεανίσκου.	~(Καὶ	ἐγὼ εἶπον ὅτι Ἡ αὐτή
[339]	ᾆσμα, ἢ πᾶν σοι διεξέλθω;	Καὶ	ἐγὼ εἶπον ὅτι Οὐδὲν δεῖ·
[330]	οὕτως, ἔφη, ἔχει, ὦ Σώκρατες.	Καὶ	ἐγὼ εἶπον· Οὐδὲν ἄρα ἐστὶν
[360]	οὔτ´ ἐπινεῦσαι ἠθέλησεν ἐσίγα τε.	Καὶ	ἐγὼ εἶπον· Τί δή, ὦ
[331]	πάνυ σμικρὸν ἔχῃ τὸ ὅμοιον.	Καὶ	ἐγὼ θαυμάσας εἶπον πρὸς αὐτόν·
[310]	Σώκρατες, ἔφη, ἐγρήγορας ἢ καθεύδεις;	Καὶ	ἐγὼ τὴν φωνὴν γνοὺς αὐτοῦ,
[317]	ἔνδον ὄντων τὸν λόγον ποιεῖσθαι.	Καὶ	ἐγώ— ὑπώπτευσα γὰρ βούλεσθαι αὐτὸν
[332]	τι μετὰ βραδυτῆτος, (βραδέως; Ἔφη.	Καὶ	εἴ τι δὴ ὡσαύτως πράττεται,
[332]	εἴ τι ἀσθενείᾳ, ἀσθενῶς; Ἐδόκει.	Καὶ	εἴ τι μετὰ τάχους, ταχέως,
[360]	ἐναντία τῇ τούτων ἀμαθίᾳ ἐστίν;	Καὶ	ἐνταῦθα ἔτι ἐπένευσεν. Ἡ δὲ
[316]	γιγνόμενος ἀσαφῆ ἐποίει τὰ λεγόμενα.	Καὶ	ἡμεῖς μὲν ἄρτι εἰσεληλύθεμεν, κατόπιν
[359]	ἀνδρείους λέγοι θαρραλέους· ὁ δέ,	Καὶ	(ἴτας γ´, ἔφη. μέμνησαι, ἦν
[349]	θαρραλέους λέγεις ἢ ἄλλο τι;	Καὶ	ἴτας γε, ἔφη, ἐφ´ ἃ
[315]	διέκρινεν καὶ διεξῄει τὰ ἐρωτώμενα.	Καὶ	μὲν δὴ καὶ Τάνταλόν γε
[310]	γε εἴσομαι, ἐὰν ἀκούητε. (ΕΤ.	Καὶ	μὴν καὶ ἡμεῖς σοί, ἐὰν
[333]	ἅ ἐστιν ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις;	(Καὶ	ναὶ μὰ Δί´, ἔφη, κἂν
[350]	ἀνδρείους; οὐχὶ τοὺς θαρραλέους εἶναι;	Καὶ	νῦν γ´, ἔφη. (Οὐκοῦν οὗτοι,
[347]	ὃν ὑμῖν ἐπιδείξω, ἂν βούλησθε.	Καὶ	ὁ Ἀλκιβιάδης, Ναί, ἔφη, ὦ
[347]	διανοούμενος πεποιηκέναι τοῦτο τὸ ᾆσμα.	Καὶ	ὁ Ἱππίας, Εὖ μέν μοι
[348]	ἄλλος ὅστις ἂν βούληται ἄλλῳ.	(Καὶ	ὁ Πρωταγόρας αἰσχυνθείς, ὥς γέ
[361]	σοῦ ἂν ἥδιστα ταῦτα συνδιασκοποίην.	Καὶ	ὁ Πρωταγόρας, Ἐγὼ μέν, ἔφη,
[318]	ὦ Πρωταγόρα, καὶ περὶ τοῦ;	Καὶ	ὁ Πρωταγόρας ἐμοῦ ταῦτα ἀκούσας,
[341]	(ἔχεις τι πρὸς ταῦτα λέγειν;	Καὶ	ὁ Πρωταγόρας, Πολλοῦ γε δεῖ,
[313]	ἀγνοῶν, ᾧ μέλλεις σαυτὸν ἐπιτρέπειν;	Καὶ	ὃς ἀκούσας, Ἔοικεν, ἔφη, ὦ
[310]	μῶν τί σε ἀδικεῖ Πρωταγόρας;	Καὶ	ὃς γελάσας, Νὴ τοὺς θεούς,
[312]	γενησόμενος ἔρχῃ παρὰ τὸν Πρωταγόραν;	Καὶ	ὃς εἶπεν ἐρυθριάσας— ἤδη γὰρ
[309]	(ΕΤ. Ποδαπῷ; (ΣΩ. Ἀβδηρίτῃ. (ΕΤ.	Καὶ	οὕτω καλός τις ὁ ξένος
[309]	γε τῇδε τῇ πόλει. (ΣΩ.	Καὶ	πολύ γε. (ΕΤ. Τί φῄς;
[356]	δὲ ἐλάττω· ἢ οὔ; Φήσουσιν.	Καὶ	τὰ παχέα καὶ τὰ πολλὰ
[309]	ἐπελανθανόμην τε αὐτοῦ θαμά. (ΕΤ.	Καὶ	τί ἂν γεγονὸς εἴη περὶ
[359]	λόγοις ἀπεδείχθη ἄρτι ὅτι ἀδύνατον.	Καὶ	τοῦτο, ἔφην ἐγώ, ἀληθὲς λέγεις·
[358]	τῶν πραγμάτων τῶν πολλοῦ ἀξίων;	Καὶ	τοῦτο πᾶσι συνεδόκει. Ἄλλο τι
[330]	εἶναι; φαῖμεν ἄν· ἢ οὔ;	Καὶ	τοῦτο συνέφη. Πότερον δὲ τοῦτο

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/05/2006