Pages |
[357] |
τε
καὶ
λύπης
ἐν
ὀρθῇ
|
τῇ |
αἱρέσει
ἐφάνη
ἡμῖν
ἡ
σωτηρία |
[323] |
ἐν
δὲ
δικαιοσύνῃ
καὶ
ἐν
|
τῇ |
ἄλλῃ
πολιτικῇ
ἀρετῇ,
ἐάν
τινα |
[320] |
ἄφετοι,
ἐάν
που
αὐτόματοι
περιτύχωσιν
|
τῇ |
ἀρετῇ.
εἰ
δὲ
βούλει,
Κλεινίαν, |
[310] |
Φάσωνος
δὲ
ἀδελφός,
τὴν
(θύραν
|
τῇ |
βακτηρίᾳ
πάνυ
σφόδρα
ἔκρουε,
καὶ |
[335] |
ἑτέρῳ
χρῶ
τρόπῳ
πρός
με,
|
τῇ |
βραχυλογίᾳ.
Ὦ
Σώκρατες,
ἔφη,
ἐγὼ |
[326] |
γράφειν
τῶν
παίδων
ὑπογράψαντες
γραμμὰς
|
τῇ |
γραφίδι
οὕτω
τὸ
γραμματεῖον
διδόασιν |
[335] |
Καλλίας
τῆς
χειρὸς
τῇ
δεξιᾷ,
|
(τῇ |
δ´
ἀριστερᾷ
ἀντελάβετο
τοῦ
τρίβωνος |
[333] |
ἐναντίον
εἶναι,
πλείοσιν
δὲ
μή,
|
τῇ |
δὲ
ἀφροσύνῃ
ἑνὶ
ὄντι
σοφία |
[335] |
ἐπιλαμβάνεται
ὁ
Καλλίας
τῆς
χειρὸς
|
τῇ |
δεξιᾷ,
(τῇ
δ´
ἀριστερᾷ
ἀντελάβετο |
[337] |
τι
καὶ
φρονήσεως
μεταλαμβάνοντα
αὐτῇ
|
τῇ |
διανοίᾳ,
ἥδεσθαι
δὲ
ἐσθίοντά
τι |
[326] |
τὰ
σώματα
βελτίω
ἔχοντες
ὑπηρετῶσι
|
τῇ |
διανοίᾳ
χρηστῇ
(οὔσῃ,
καὶ
μὴ |
[361] |
(σφήλῃ
ἐξαπατήσας,
ὥσπερ
καὶ
ἐν
|
τῇ |
διανομῇ
ἠμέλησεν
ἡμῶν,
ὡς
φῂς |
[344] |
γενόμενον
δὲ
διαμένειν
(ἐν
ταύτῃ
|
τῇ |
ἕξει
καὶ
εἶναι
ἄνδρα
ἀγαθόν, |
[326] |
βαίνῃ
τούτων,
κολάζει·
καὶ
ὄνομα
|
τῇ |
κολάσει
ταύτῃ
καὶ
παρ´
ὑμῖν
|
[338] |
ἀλλὰ
δὴ
βελτίονα
ἡμῶν
αἱρήσεσθε.
|
τῇ
|
μὲν
ἀληθείᾳ,
ὡς
ἐγᾦμαι,
ἀδύνατον |
[309] |
ἔδοξεν,
οὐχ
ἥκιστα
δὲ
καὶ
|
τῇ |
νῦν
ἡμέρᾳ·
καὶ
γὰρ
πολλὰ |
[356] |
μοι
ἀποκρίνασθε,
φήσω.
φαίνεται
ὑμῖν
|
τῇ |
ὄψει
τὰ
αὐτὰ
μεγέθη
ἐγγύθεν |
[309] |
ἐνέτυχες
ἄλλῳ
ἔν
γε
τῇδε
|
τῇ |
πόλει.
(ΣΩ.
Καὶ
πολύ
γε. |
[316] |
μοι
(δοκεῖ
ἐλλόγιμος
γενέσθαι
ἐν
|
τῇ |
πόλει,
τοῦτο
δὲ
οἴεταί
οἱ
|
[361] |
ὁ
Ἐπιμηθεὺς
ἐκεῖνος
καὶ
ἐν
|
τῇ |
σκέψει
(σφήλῃ
ἐξαπατήσας,
ὥσπερ
καὶ |
[339] |
τἀληθῆ,
ἵνα
μοι
χρόνος
ἐγγένηται
|
τῇ |
σκέψει
τί
λέγοι
ὁ
ποιητής— |
[317] |
γε
ἔτη
ἤδη
εἰμὶ
ἐν
|
τῇ |
τέχνῃ·
καὶ
γὰρ
καὶ
τὰ |
[322] |
φωνὴν
καὶ
ὀνόματα
ταχὺ
διηρθρώσατο
|
τῇ |
τέχνῃ,
καὶ
οἰκήσεις
καὶ
ἐσθῆτας |
[356] |
ὡμολόγει.
Τί
δ´
εἰ
ἐν
|
τῇ |
τοῦ
περιττοῦ
καὶ
ἀρτίου
αἱρέσει |
[360] |
καὶ
μὴ
δεινῶν
σοφία
ἐναντία
|
τῇ |
τούτων
ἀμαθίᾳ
ἐστίν;
Καὶ
ἐνταῦθα |
[360] |
δεινῶν
ἀνδρεία
ἐστίν,
ἐναντία
οὖσα
|
τῇ |
τούτων
ἀμαθίᾳ;
Οὐκέτι
ἐνταῦθα
οὔτ´ |
[314] |
καὶ
πολὺ
μείζων
κίνδυνος
ἐν
|
τῇ |
τῶν
μαθημάτων
ὠνῇ
ἢ
ἐν |
[346] |
καὶ
τῇ
φωνῇ
ἐνταῦθα
κέχρηται
|
τῇ
|
(τῶν
Μυτιληναίων,
ὡς
πρὸς
Πιττακὸν |
[314] |
τῶν
μαθημάτων
ὠνῇ
ἢ
ἐν
|
τῇ |
τῶν
σιτίων.
σιτία
μὲν
γὰρ |
[318] |
οἴκαδε
βελτίονι
γεγονότι,
καὶ
ἐν
|
τῇ |
ὑστεραίᾳ
ταὐτὰ
ταῦτα·
καὶ
ἑκάστης |
[346] |
πάντας
φιλέω
καὶ
ἐπαίνημι—
καὶ
|
τῇ |
φωνῇ
ἐνταῦθα
κέχρηται
τῇ
(τῶν |
[310] |
εὐθὺς
εἴσω
ᾔει
ἐπειγόμενος,
καὶ
|
τῇ |
φωνῇ
μέγα
λέγων,
Ὦ
Σώκρατες, |
[315] |
Πρωταγόρας,
δι´
ὧν
διεξέρχεται,
κηλῶν
|
τῇ |
φωνῇ
ὥσπερ
(Ὀρφεύς,
οἱ
δὲ |
[329] |
σου
λέγοντος,
τοῦτό
μοι
ἐν
|
τῇ |
ψυχῇ
ἀποπλήρωσον.
ἔλεγες
γὰρ
ὅτι |
[314] |
τιμὴν
τὸ
μάθημα
ἐν
αὐτῇ
|
τῇ |
ψυχῇ
λαβόντα
καὶ
μαθόντα
ἀπιέναι |
[314] |
ὁπόσον
καὶ
ὁπότε·
ὥστε
ἐν
|
τῇ |
ὠνῇ
οὐ
μέγας
ὁ
(κίνδυνος. |