Alphabétiquement     [«   »]
τ´ 18
Τὰ 1
τά 2
τὰ 127
τἀγαθὰ 4
τάδε 1
ταῖς 24
Fréquences     [«    »]
123 εἰ
119 ἔφη
121 τὴν
127 τὰ
131
142 οὖν
149 γὰρ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Protagoras

τὰ


Pages
[360]   θάρρη θαρροῦσιν; Ὡμολόγει. Θαρροῦσιν δὲ  τὰ   αἰσχρὰ καὶ κακὰ δι´ ἄλλο
[345]   εὖ ἴσασιν ὅτι πάντες οἱ  τὰ   αἰσχρὰ καὶ τὰ κακὰ ποιοῦντες
[330]   κατὰ τὴν δύναμιν οὔτε κατὰ  τὰ   ἄλλα· ἆρ´ οὖν οὕτω καὶ
[350]   οἱ μή; Οἱ πελταστικοί. καὶ  τὰ   ἄλλα γε πάντα, εἰ τοῦτο
[321]   αὑτὸν (καταναλώσας τὰς δυνάμεις εἰς  τὰ   ἄλογα· λοιπὸν δὴ ἀκόσμητον ἔτι
[355]   τὰ κακά, νῦν δὲ λέγωμεν  τὰ   ἀνιαρά, γιγνώσκων ὅτι ἀνιαρά ἐστιν,
[351]   τε ἀγαθά ἐστιν ἅπαντα καὶ  τὰ   ἀνιαρὰ κακά· ἀλλά μοι δοκεῖ
[356]   ἡδέα πρὸς λυπηρά, ἐὰν μὲν  τὰ   ἀνιαρὰ ὑπερβάλληται ὑπὸ τῶν ἡδέων,
[351]   ἀποβήσεται ἄλλο; καὶ αὖθις αὖ  τὰ   ἀνιαρὰ ὡσαύτως οὕτως οὐ καθ´
[331]   ἔχοντα ὅμοια δίκαιον καλεῖν, οὐδὲ  τὰ   ἀνόμοιόν τι ἔχοντα ἀνόμοια, κἂν
[339]   καὶ οὔ φησιν ἀποδέχεσθαι αὐτοῦ  τὰ   αὐτὰ ἑαυτῷ λέγοντος; καίτοι ὁπότε
[359]   ἀνδρεῖοι, καὶ ταύτῃ γε ἐπὶ  τὰ   αὐτὰ (ἔρχονται οἱ δειλοί τε
[356]   φήσω. φαίνεται ὑμῖν τῇ ὄψει  τὰ   αὐτὰ μεγέθη ἐγγύθεν μὲν μείζω,
[321]   εἰς εὐνὰς ἰοῦσιν ὅπως ὑπάρχοι  τὰ   αὐτὰ ταῦτα στρωμνὴ οἰκεία τε
[317]   τῷ Ἱππίᾳ— ἐκεῖ γὰρ προϋπῆρχε  τὰ   βάθρα— ἐν δὲ τούτῳ Καλλίας
[353]   καὶ οὐ πράττειν διὰ ταῦτα  τὰ   βέλτιστα, ἐπεὶ γιγνώσκειν γε αὐτά.
[352]   πείθονται, ἀλλὰ πολλούς φασι γιγνώσκοντας  τὰ   βέλτιστα οὐκ ἐθέλειν πράττειν, ἐξὸν
[358]   δυνατά, ἔπειτα ποιεῖ ταῦτα, ἐξὸν  τὰ   βελτίω· οὐδὲ τὸ ἥττω εἶναι
[325]   γράμματα μάθωσιν καὶ μέλλωσιν συνήσειν  τὰ   γεγραμμένα ὥσπερ τότε τὴν φωνήν,
[334]   μυρία, τὰ δέ γε ὠφέλιμα·  τὰ   δὲ ἀνθρώποις μὲν οὐδέτερα, ἵπποις
[320]   ἔμπειρον γεγονέναι, πολλὰ δὲ μεμαθηκέναι,  τὰ   δὲ αὐτὸν ἐξηυρηκέναι. εἰ οὖν
[334]   ἀνθρώποις μὲν οὐδέτερα, ἵπποις δέ·  τὰ   δὲ βουσὶν μόνον, τὰ δὲ
[334]   βουσὶν μόνον, τὰ δὲ κυσίν·  τὰ   δέ γε τούτων μὲν οὐδενί,
[334]   καὶ φάρμακα καὶ ἄλλα μυρία,  τὰ   δέ γε ὠφέλιμα· τὰ δὲ
[355]   δὲ (σμικρότερα ᾖ; πλείω,  τὰ   δὲ ἐλάττω ᾖ; οὐχ ἕξομεν
[321]   καὶ (ὑποδῶν τὰ μὲν ὁπλαῖς,  τὰ   δὲ {θριξὶν καὶ} δέρμασιν στερεοῖς
[334]   δέ· τὰ δὲ βουσὶν μόνον,  τὰ   δὲ κυσίν· τὰ δέ γε
[325]   ἀνόσιον, καὶ τὰ μὲν ποίει,  τὰ   δὲ μὴ ποίει. καὶ ἐὰν
[356]   μήκη καὶ πράττειν καὶ λαμβάνειν,  τὰ   δὲ σμικρὰ καὶ φεύγειν καὶ
[355]   ὅταν τὰ μὲν μείζω,  τὰ   δὲ (σμικρότερα ᾖ; πλείω,
[349]   τὰ μὲν ἀναμνησθῆναι παρὰ σοῦ,  τὰ   δὲ συνδιασκέψασθαι. ἦν δέ, (ὡς
[332]   μὲν ἀφρόνως πραττόμενα ἀφροσύνῃ πράττεται,  τὰ   δὲ σωφρόνως σωφροσύνῃ; Ὡμολόγει. Οὐκοῦν
[334]   τούτων μὲν οὐδενί, δένδροις δέ·  τὰ   δὲ τοῦ δένδρου ταῖς μὲν
[359]   εἶναι τοὺς ἀνδρείους; ἆρ´ ἐπὶ  τὰ   δεινά, ἡγουμένους δεινὰ εἶναι,
[359]   ἔρχονται, οἱ δὲ ἀνδρεῖοι ἐπὶ  τὰ   δεινά; Λέγεται δή, Σώκρατες,
[327]   προθύμως λέγει καὶ διδάσκει καὶ  τὰ   δίκαια καὶ τὰ νόμιμα— εἰ
[356]   ὑπερβάλληται ὑπὸ τῶν ἡδέων, ἐάντε  τὰ   ἐγγὺς ὑπὸ τῶν πόρρω ἐάντε
[358]   Ὑπερφυῶς ἐδόκει ἅπασιν ἀληθῆ εἶναι  τὰ   εἰρημένα. Ὁμολογεῖτε ἄρα, ἦν δ´
[356]   ἐὰν δὲ λυπηρὰ πρὸς λυπηρά,  τὰ   ἐλάττω καὶ σμικρότερα· ἐὰν δὲ
[358]   διαφέρει· ἀλλὰ τόδε. εἰ ἀληθῆ  τὰ   ἔμπροσθέν ἐστιν, ἆρά τις ἀνθρώπων
[339]   οὗτος καὶ τάδε λέγει κἀκεῖνα  τὰ   ἔμπροσθεν; Οἶδα, ἦν δ´ ἐγώ.
[345]   πρὸς τὸν Πιττακὸν εἴρηται, καὶ  τὰ   ἐπιόντα γε τοῦ ᾄσματος ἔτι
[344]   ὀρθῶς ἐπ´ ἐσχάτῳ κείμενον· καὶ  τὰ   ἐπιόντα πάντα τούτῳ μαρτυρεῖ, ὅτι
[315]   ἑκάστοις αὐτῶν διέκρινεν καὶ διεξῄει  τὰ   ἐρωτώμενα. Καὶ μὲν δὴ καὶ
[336]   διὰ βραχέων τε καὶ αὐτὰ  τὰ   ἐρωτώμενα, οὕτω καὶ νῦν ἀποκρίνεσθαι·
[329]   τοῦ χρυσοῦ μόρια οὐδὲν διαφέρει  τὰ   ἕτερα τῶν ἑτέρων, ἀλλήλων καὶ
[356]   ὥσπερ (ἀγαθὸς ἱστάναι ἄνθρωπος, συνθεὶς  τὰ   ἡδέα καὶ συνθεὶς τὰ λυπηρά,
[351]   (εἰ ἐμοὶ ἀποκριτέον ἐστὶν ὡς  τὰ   ἡδέα τε ἀγαθά ἐστιν ἅπαντα
[356]   ἂν ταῦτ´ ἐνῇ· ἐὰν (δὲ  τὰ   ἡδέα ὑπὸ τῶν ἀνιαρῶν, οὐ
[351]   καλεῖς, ἦν δ´ ἐγώ, οὐ  τὰ   ἡδονῆς (μετέχοντα ποιοῦντα ἡδονήν;
[311]   ὑπὲρ σοῦ, ἂν μὲν ἐξικνῆται  τὰ   ἡμέτερα χρήματα καὶ τούτοις πείθωμεν
[359]   Πότερον οἱ μὲν δειλοὶ ἐπὶ  τὰ   θαρραλέα ἔρχονται, οἱ δὲ ἀνδρεῖοι
[355]   ὅταν λέγητε ὅτι πολλάκις γιγνώσκων  τὰ   κακὰ ἄνθρωπος ὅτι κακά ἐστιν,
[355]   νικᾶν ἐν ὑμῖν τῶν ἀγαθῶν  τὰ   κακά, ἀξίων; φήσομεν δῆλον
[352]   ἐάνπερ γιγνώσκῃ τις τἀγαθὰ καὶ  τὰ   κακά, μὴ ἂν κρατηθῆναι ὑπὸ
[355]   Ἄνθρωπος πράττει— τότε μὲν ἐλέγομεν  τὰ   κακά, νῦν δὲ λέγωμεν τὰ
[355]   λέγωμεν ὅτι Γιγνώσκων ἄνθρωπος  τὰ   κακὰ ὅτι κακά ἐστιν, ὅμως
[358]   οὖν, ἔφην ἐγώ, ἐπί γε  τὰ   κακὰ οὐδεὶς ἑκὼν ἔρχεται οὐδὲ
[345]   πάντες οἱ τὰ αἰσχρὰ καὶ  τὰ   κακὰ ποιοῦντες ἄκοντες ποιοῦσιν· καὶ
[355]   ἐστιν τἀγαθὰ τῶν κακῶν  τὰ   κακὰ τῶν ἀγαθῶν; κατ´
[323]   καὶ τύχῃ τοῖς ἀνθρώποις γίγνεται,  τὰ   καλὰ καὶ τἀναντία τούτοις· ὅσα
[326]   ἀγαθῶν ποιήματα διδάσκουσι μελοποιῶν, εἰς  τὰ   (κιθαρίσματα ἐντείνοντες, καὶ τοὺς ῥυθμούς
[316]   τῷ οἰκήματι γιγνόμενος ἀσαφῆ ἐποίει  τὰ   λεγόμενα. Καὶ ἡμεῖς μὲν ἄρτι
[325]   νουθετοῦσιν. ἐπειδὰν θᾶττον συνιῇ τις  τὰ   λεγόμενα, καὶ τροφὸς καὶ μήτηρ
[333]   Πρωταγόρα, μὴ ἀποκάμωμεν ἀλλὰ καὶ  τὰ   λοιπὰ διασκεψώμεθα. ἆρά τίς σοι
[356]   συνθεὶς τὰ ἡδέα καὶ συνθεὶς  τὰ   λυπηρά, καὶ τὸ ἐγγὺς καὶ
[313]   ὤν. οὕτω δὲ καὶ οἱ  τὰ   μαθήματα περιάγοντες κατὰ τὰς πόλεις
[328]   ὅσου ἂν φῇ ἄξια εἶναι  τὰ   μαθήματα, τοσοῦτον κατέθηκε. Τοιοῦτόν σοι,
[335]   (σοφὸς γὰρ εἶ— ἐγὼ δὲ  τὰ   μακρὰ ταῦτα ἀδύνατος, ἐπεὶ ἐβουλόμην
[356]   γὰρ ἡδέα πρὸς ἡδέα ἱστῇς,  τὰ   μείζω ἀεὶ καὶ πλείω ληπτέα·
[325]   διδακτοῦ δὲ ὄντος καὶ θεραπευτοῦ  τὰ   μὲν ἄλλα ἄρα τοὺς ὑεῖς
[325]   πεφυκότος οἱ ἀγαθοὶ ἄνδρες εἰ  τὰ   μὲν ἄλλα διδάσκονται τοὺς ὑεῖς,
[321]   ἐπισκεψόμενος τὴν νομήν, καὶ ὁρᾷ  τὰ   μὲν ἄλλα ζῷα ἐμμελῶς πάντων
[324]   δήποτε οἱ ἄνδρες οἱ ἀγαθοὶ  τὰ   μὲν ἄλλα τοὺς αὑτῶν ὑεῖς
[349]   τούτων, πάλιν ἐπιθυμῶ ἐξ ἀρχῆς  τὰ   μὲν ἀναμνησθῆναι παρὰ σοῦ, τὰ
[332]   πράττειν τῷ σωφρόνως; Ἔφη. Οὐκοῦν  τὰ   μὲν ἀφρόνως πραττόμενα ἀφροσύνῃ πράττεται,
[356]   τὸ εὖ πράττειν, ἐν τῷ  τὰ   μὲν μεγάλα μήκη καὶ πράττειν
[355]   κατ´ ἄλλο τι ὅταν  τὰ   μὲν μείζω, τὰ δὲ (σμικρότερα
[321]   καὶ αὐτοφυὴς ἑκάστῳ· καὶ (ὑποδῶν  τὰ   μὲν ὁπλαῖς, τὰ δὲ {θριξὶν
[325]   ὅσιον, τόδε δὲ ἀνόσιον, καὶ  τὰ   μὲν ποίει, τὰ δὲ μὴ
[342]   τις Λακεδαιμονίων τῷ φαυλοτάτῳ συγγενέσθαι,  τὰ   μὲν πολλὰ ἐν τοῖς λόγοις
[349]   μόρια μέν ἐστιν ἀρετῆς, καὶ  τὰ   μὲν τέτταρα αὐτῶν ἐπιεικῶς παραπλήσια
[359]   εἶπεν. τὸ γὰρ ὕστερον ἔφη  τὰ   μὲν τέτταρα ἐπιεικῶς παραπλήσια ἀλλήλοις
[346]   πολλαχῇ— ἀλλ´ ὅτι αὐτὸς καὶ  τὰ   μέσα ἀποδέχεται ὥστε μὴ ψέγειν.
[359]   ἡγουμένους δεινὰ εἶναι, ἐπὶ  τὰ   μή; Ἀλλὰ τοῦτό γ´, ἔφη,
[329]   ἐρωτᾷς. Πότερον, ἔφην, ὥσπερ προσώπου  τὰ   μόοια μόριά ἐστιν, στόμα τε
[327]   διδάσκει καὶ τὰ δίκαια καὶ  τὰ   νόμιμα— εἰ οὖν οὕτω καὶ
[309]   Ἀλκιβιάδης ἔχει; (ΕΤ. Τί οὖν  τὰ   νῦν; παρ´ ἐκείνου φαίνῃ;
[331]   ἐστιν ὅμοια ἀλλήλοις. ἀλλ´ οὐχὶ  τὰ   ὅμοιόν τι ἔχοντα ὅμοια δίκαιον
[341]   καὶ ὀνειδίζειν τῷ Πιττακῷ ὅτι  τὰ   ὀνόματα οὐκ ἠπίστατο ὀρθῶς διαιρεῖν
[355]   μὲν οὖν οὕτω. μεταλάβωμεν δὴ  τὰ   ὀνόματα πάλιν τὸ ἡδύ τε
[356]   ἐλάττω· οὔ; Φήσουσιν. Καὶ  τὰ   παχέα καὶ τὰ πολλὰ ὡσαύτως;
[360]   σκέψασθαι βουλόμενος πῶς ποτ´ ἔχει  τὰ   περὶ τῆς ἀρετῆς καὶ τί
[324]   καὶ χαλκέως καὶ σκυτοτόμου συμβουλεύοντος  τὰ   πολιτικά, καὶ ὅτι διδακτὸν καὶ
[311]   γένηται· εἶτα ἴωμεν. καὶ γὰρ  τὰ   πολλὰ Πρωταγόρας ἔνδον διατρίβει, ὥστε,
[328]   Πρωταγόρας ῥᾳδίως ἐπεκδιδάξει, ἐπειδὴ καὶ  τὰ   πολλὰ ταῦτα ἐξεδίδαξεν. καὶ γὰρ
[356]   Φήσουσιν. Καὶ τὰ παχέα καὶ  τὰ   πολλὰ ὡσαύτως; καὶ αἱ φωναὶ
[356]   ἐγγὺς ὑπὸ τῶν πόρρω ἐάντε  τὰ   πόρρω ὑπὸ τῶν ἐγγύς, ταύτην
[317]   πράττειν, ὧνπερ ἕνεκα ταῦτ´ ἐστὶν  τὰ   προσχήματα· ἐπεὶ οἵ γε πολλοὶ
[313]   καὶ ἐν πάντ´ ἐστὶν  τὰ   σὰ εὖ κακῶς
[335]   οὐδ´ ἐγὼ λιπαρῶς ἔχω παρὰ  τὰ   σοὶ δοκοῦντα τὴν συνουσίαν ἡμῖν
[352]   Ἴθι δή μοι ἀποκαλύψας καὶ  τὰ   στήθη καὶ τὸ μετάφρενον ἐπίδειξον,
[317]   τῇ τέχνῃ· καὶ γὰρ καὶ  τὰ   σύμπαντα πολλά μοί ἐστιν— οὐδενὸς
[326]   τούτοις εἰς παιδοτρίβου πέμπουσιν, ἵνα  τὰ   σώματα βελτίω ἔχοντες ὑπηρετῶσι τῇ
[330]   ὑμῶν κατήκουσα; ἐδόξατέ μοι φάναι  τὰ   τῆς ἀρετῆς μόρια εἶναι οὕτως
[330]   ἄλλα· ἆρ´ οὖν οὕτω καὶ  τὰ   τῆς ἀρετῆς μόρια οὐκ ἔστιν
[353]   περὶ ἀνδρείας, πρὸς τἆλλα μόρια  τὰ   τῆς ἀρετῆς πῶς ποτ´ ἔχει.
[319]   περὶ τῶν τῆς πόλεως, ὅπως  τὰ   τῆς πόλεως δυνατώτατος ἂν εἴη
[354]   ἀγαθὰ ἀνιαρὰ εἶναι, ἆρα οὐ  τὰ   τοιάδε λέγετε, οἷον τά τε
[358]   εἴτε ὁπόθεν καὶ ὅπως χαίρεις  τὰ   τοιαῦτα (ὀνομάζων, βέλτιστε Πρόδικε,
[334]   μηδὲ τὸ παράπαν ὠφέλιμα; καὶ  τὰ   τοιαῦτα σὺ ἀγαθὰ καλεῖς; Οὐδαμῶς,
[331]   τὸ ἕτερον οἷον τὸ ἕτερον,  τὰ   τοῦ προσώπου μόρια, ἁμῇ γέ
[329]   μοι φαίνεται, (Σώκρατες, ὥσπερ  τὰ   τοῦ προσώπου μόρια ἔχει πρὸς
[349]   οὗ μόριά ἐστιν, ἀλλ´ ὡς  τὰ   τοῦ προσώπου μόρια καὶ τῷ
[333]   καὶ αἱ δυνάμεις αὐτῶν, ὥσπερ  τὰ   τοῦ προσώπου μόρια; πότερον οὖν
[330]   αὐτῶν ἕκαστον ἰδίαν ἔχει; ὥσπερ  τὰ   τοῦ προσώπου, οὐκ ἔστιν ὀφθαλμὸς
[349]   μόρια εἶναι ἀρετῆς, οὐχ ὡς  τὰ   τοῦ χρυσοῦ μόρια ὅμοιά ἐστιν
[329]   ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα, ὥσπερ  τὰ   τοῦ χρυσοῦ μόρια οὐδὲν διαφέρει
[311]   αὐτόν, εἰ δὲ μή, καὶ  τὰ   τῶν φίλων προσαναλίσκοντες. εἰ οὖν
[313]   ἀναλίσκειν τά τε σαυτοῦ καὶ  τὰ   τῶν φίλων χρήματα, ὡς ἤδη
[339]   (δεινὸν εἶναι· ἔστιν δὲ τοῦτο  τὰ   ὑπὸ τῶν ποιητῶν λεγόμενα οἷόν
[353]   ἐργασίαν κακά ἐστιν, (ἀλλὰ διὰ  τὰ   ὕστερον γιγνόμενα, νόσους τε καὶ
[350]   μάλιστα. ~Οἶσθα οὖν τίνες εἰς  τὰ   (φρέατα κολυμβῶσιν θαρραλέως; Ἔγωγε, ὅτι
[329]   ἐπερωτήσῃ τι τῶν ῥηθέντων, ὥσπερ  τὰ   χαλκία πληγέντα μακρὸν ἠχεῖ καὶ
[311]   Ὡς σοφιστῇ ἄρα ἐρχόμεθα τελοῦντες  τὰ   χρήματα; Μάλιστα. Εἰ οὖν καὶ
[332]   δή, ἦν δ´ ἐγώ, ἀναλογισώμεθα  τὰ   ὡμολογημένα ἡμῖν. ὡμολογήκαμεν ἓν ἑνὶ
[330]   προσώπου, οὐκ ἔστιν ὀφθαλμὸς οἷον  τὰ   ὦτα, οὐδ´ δύναμις αὐτοῦ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Ugo BRATELLI (NIMISPAUCI)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/05/2006