Pages |
[358] |
ὑμῖν
ὁ
λόγος)
πότερον
δοκῶ
|
ὑμῖν |
ἀληθῆ
λέγειν
ἢ
ψεύδεσθαι.
Ὑπερφυῶς |
[342] |
περὶ
τοῦ
ᾄσματος
τούτου,
πειράσομαι
|
ὑμῖν |
διεξελθεῖν.
φιλοσοφία
γάρ
ἐστιν
παλαιοτάτη |
[353] |
ὡδί·
Ἀκούετε
δή·
πειρασόμεθα
γὰρ
|
ὑμῖν |
ἐγώ
τε
καὶ
Πρωταγόρας
φράσαι. |
[357] |
εἰ
μὲν
οὖν
τότε
εὐθὺς
|
ὑμῖν |
εἴπομεν
ὅτι
Ἀμαθία,
κατεγελᾶτε
ἂν |
[347] |
περὶ
αὐτοῦ
εὖ
ἔχων,
ὃν
|
ὑμῖν |
ἐπιδείξω,
ἂν
βούλησθε.
Καὶ
ὁ |
[345] |
καρπὸν
αἰνύμεθα
χθονός·
ἐπί
θ´
|
ὑμῖν |
εὑρὼν
ἀπαγγελέω,
(φησίν—
οὕτω
σφόδρα |
[346] |
καρπὸν
αἰνύμεθα
χθονός,
ἐπί
θ´
|
ὑμῖν |
εὑρὼν
ἀπαγγελέω·
ὥστε
τούτου
γ´ |
[326] |
τῇ
κολάσει
ταύτῃ
καὶ
παρ´
|
ὑμῖν
|
(καὶ
ἄλλοθι
πολλαχοῦ,
ὡς
εὐθυνούσης |
[320] |
μοι,
ἔφη,
χαριέστερον
εἶναι
μῦθον
|
ὑμῖν |
λέγειν.
Ἦν
γάρ
ποτε
χρόνος |
[358] |
Πρόδικε
(κοινὸς
γὰρ
δὴ
ἔστω
|
ὑμῖν |
ὁ
λόγος)
πότερον
δοκῶ
ὑμῖν |
[357] |
τοῦ
εἰδότος
ἀνθρώπου,
ἐπειδὴ
δὲ
|
ὑμῖν
|
οὐχ
ὡμολογοῦμεν,
μετὰ
τοῦτο
ἤρεσθε |
[356] |
τόδε
μοι
ἀποκρίνασθε,
φήσω.
φαίνεται
|
ὑμῖν |
τῇ
ὄψει
τὰ
αὐτὰ
μεγέθη |
[355] |
ἢ
τὴν
ἀνίαν·
ἢ
ἀρκεῖ
|
ὑμῖν |
τὸ
ἡδέως
καταβιῶναι
τὸν
βίον |
[353] |
τι
γάρ,
ὦ
ἄνθρωποι,
φατὲ
|
ὑμῖν |
τοῦτο
γίγνεσθαι
ἐν
τοῖσδε,
οἷον |
[355] |
μετὰ
τοῦτο
ἀκούετε.
φημὶ
γὰρ
|
ὑμῖν |
τούτου
οὕτως
ἔχοντος
γελοῖον
τὸν |
[355] |
οὐκ
ἀξίων
ὄντων
νικᾶν
ἐν
|
ὑμῖν |
τῶν
ἀγαθῶν
τὰ
κακά,
ἢ |
[338] |
ἐπιστάτην
καὶ
πρύτανιν
ἑλέσθαι
ὃς
|
ὑμῖν
|
(φυλάξει
τὸ
μέτριον
μῆκος
τῶν |
[320] |
ἔφη,
οὐ
φθονήσω·
ἀλλὰ
πότερον
|
ὑμῖν, |
ὡς
πρεσβύτερος
νεωτέροις,
μῦθον
λέγων |
[353] |
Πρωταγόρας.
Οὐκοῦν
φαίνεται,
ὦ
ἄνθρωποι,
|
ὑμῖν, |
ὥς
φαμεν
ἐγώ
τε
καὶ |
[338] |
μὲν
ἀληθείᾳ,
ὡς
ἐγᾦμαι,
ἀδύνατον
|
ὑμῖν |
ὥστε
Πρωταγόρου
τοῦδε
σοφώτερόν
τινα |