Pages |
[348] |
δύνανται
ποιεῖν·
σὺ
δὲ
καὶ
|
αὐτὸς |
ἀγαθὸς
εἶ
καὶ
ἄλλους
οἷός |
[315] |
πρόσθεν
εἶναι
Πρωταγόρου,
ἀλλ´
ἐπειδὴ
|
αὐτὸς |
ἀναστρέφοι
καὶ
οἱ
μετ´
ἐκείνου, |
[348] |
ἄλλο
τι
βουλόμενον
ἢ
ἃ
|
αὐτὸς |
ἀπορῶ
ἑκάστοτε,
ταῦτα
διασκέψασθαι.
ἡγοῦμαι |
[319] |
καὶ
θορυβοῦσιν,
ἕως
ἂν
ἢ
|
αὐτὸς |
ἀποστῇ
ὁ
ἐπιχειρῶν
λέγειν
καταθορυβηθείς, |
[340] |
οὐκ
ἐναντία
λέγει
ὁ
Σιμωνίδης
|
αὐτὸς |
αὑτῷ.
καὶ
ἴσως
ἂν
(φαίη |
[339] |
καλῶς
πεποιῆσθαι,
εἰ
ἐναντία
λέγει
|
αὐτὸς
|
αὑτῷ
ὁ
ποιητής;
Οὐ
καλῶς, |
[340] |
οὐ
γὰρ
φαίνεται
ἐναντία
λέγειν
|
αὐτὸς |
αὑτῷ
Σιμωνίδης.
σὺ
γάρ,
ὦ |
[335] |
ἔγνων
γὰρ
ὅτι
οὐκ
ἤρεσεν
|
αὐτὸς |
αὑτῷ
ταῖς
(ἀποκρίσεσιν
ταῖς
ἔμπροσθεν, |
[316] |
οἰκίας
μεγάλης
τε
καὶ
εὐδαίμονος,
|
αὐτὸς |
δὲ
τὴν
φύσιν
δοκεῖ
ἐνάμιλλος |
[339] |
Πῶς
γὰρ
ἂν
(φαίνοιτο
ὁμολογεῖν
|
αὐτὸς |
ἑαυτῷ
ὁ
ταῦτα
ἀμφότερα
λέγων, |
[343] |
εὐδοκιμοῦντα
ἀθλητὴν
καὶ
περιγένοιτο
αὐτοῦ,
|
αὐτὸς |
εὐδοκιμήσει
ἐν
τοῖς
τότε
ἀνθρώποις. |
[346] |
οἶμαι
καὶ
Σιμωνίδης
ἡγήσατο
καὶ
|
αὐτὸς |
ἢ
τύραννον
ἢ
ἄλλον
τινὰ |
[323] |
ὅτι
ἄδικός
ἐστιν,
ἐὰν
οὗτος
|
αὐτὸς |
καθ´
αὑτοῦ
τἀληθῆ
λέγῃ
ἐναντίον |
[334] |
σὺ
οἷός
τ´
εἶ
καὶ
|
αὐτὸς |
καὶ
ἄλλον
διδάξαι
περὶ
τῶν |
[346] |
ἂν
εἴη
πολλαχῇ—
ἀλλ´
ὅτι
|
αὐτὸς |
καὶ
τὰ
μέσα
ἀποδέχεται
ὥστε |
[320] |
πρέπει.
Προμηθέα
δὲ
παραιτεῖται
Ἐπιμηθεὺς
|
αὐτὸς |
νεῖμαι,
Νείμαντος
δέ
μου,
ἔφη, |
[325] |
καὶ
μήτηρ
καὶ
παιδαγωγὸς
καὶ
|
αὐτὸς
|
(ὁ
πατὴρ
περὶ
τούτου
διαμάχονται, |
[340] |
ἐγώ,
ἐν
μὲν
τοῖς
πρώτοις
|
αὐτὸς |
ὁ
Σιμωνίδης
τὴν
ἑαυτοῦ
γνώμην |
[348] |
σέ;
ὅς
γε
οὐ
μόνον
|
αὐτὸς |
οἴει
καλὸς
κἀγαθὸς
εἶναι,
ὥσπερ |
[320] |
τουτουῒ
νεώτερον
ἀδελφόν,
ἐπιτροπεύων
ὁ
|
αὐτὸς |
οὗτος
ἀνὴρ
Περικλῆς,
δεδιὼς
περὶ |
[339] |
ἐσθλὸν
ἔμμεναι.
ἐννοεῖς
ὅτι
ὁ
|
αὐτὸς |
οὗτος
καὶ
τάδε
λέγει
κἀκεῖνα |
[324] |
ἵνα
μὴ
αὖθις
ἀδικήσῃ
μήτε
|
αὐτὸς |
οὗτος
μήτε
ἄλλος
ὁ
τοῦτον |
[320] |
δὲ
αὐτὸς
σοφός
ἐστιν
οὔτε
|
αὐτὸς |
παιδεύει
οὔτε
τῳ
ἄλλῳ
παραδίδωσιν, |
[316] |
ἀκούσας
δὲ
οὗ
ἕνεκα
ἤλθομεν,
|
αὐτὸς |
σκέψαι.
Τί
οὖν
δή
ἐστιν, |
[320] |
καὶ
εὖ
ἐπαίδευσεν,
~(ἃ
δὲ
|
αὐτὸς |
σοφός
ἐστιν
οὔτε
αὐτὸς
παιδεύει |
[354] |
περὶ
αὐτοῦ
τοῦ
λυπεῖσθαι
ὁ
|
αὐτὸς |
τρόπος;
τότε
καλεῖτε
αὐτὸ
τὸ |
[339] |
ὅς
γε
τὸ
μὲν
πρῶτον
|
αὐτὸς |
ὑπέθετο
χαλεπὸν
εἶναι
ἄνδρα
ἀγαθὸν |
[331] |
αὐτῷ
ἀποκρινούμεθα;
ἐγὼ
μὲν
γὰρ
|
αὐτὸς |
ὑπέρ
γε
ἐμαυτοῦ
φαίην
ἂν |