Pages |
[343] |
αὐτοῦ,
αὐτὸς
εὐδοκιμήσει
ἐν
τοῖς
|
τότε |
ἀνθρώποις.
εἰς
τοῦτο
οὖν
τὸ
|
[349] |
οὐ
γὰρ
ἂν
θαυμάζοιμι
εἰ
|
τότε |
ἀποπειρώμενός
(μου
ταῦτα
ἔλεγες.
Ἀλλ´ |
[357] |
εἴπατε
(ἡμῖν.
εἰ
μὲν
οὖν
|
τότε |
εὐθὺς
ὑμῖν
εἴπομεν
ὅτι
Ἀμαθία, |
[331] |
ἐναντιώτατα
εἶναι
ἀλλήλοις·
καὶ
ἃ
|
τότε
|
ἔφαμεν
ἄλλην
δύναμιν
ἔχειν
καὶ |
[351] |
ἀγαθόν,
συγχωρησόμεθα·
εἰ
δὲ
μή,
|
τότε |
ἤδη
ἀμφισβητήσομεν.
Πότερον
οὖν,
ἦν |
[350] |
οὐκ
ἠρωτήθην—
εἰ
γάρ
με
|
τότε |
ἤρου,
εἶπον
ἂν
ὅτι
(οὐ |
[354] |
τοῦ
λυπεῖσθαι
ὁ
αὐτὸς
τρόπος;
|
τότε |
καλεῖτε
αὐτὸ
τὸ
λυπεῖσθαι
ἀγαθόν, |
[354] |
ἐπεὶ
καὶ
αὐτὸ
τὸ
χαίρειν
|
τότε |
λέγετε
κακὸν
εἶναι,
ὅταν
μειζόνων |
[359] |
μὴ
ἃ
τὸ
πρῶτον
παντάπασι·
|
τότε |
μὲν
γὰρ
δὴ
πέντε
ὄντων |
[355] |
καὶ
λέγωμεν
ὅτι
Ἄνθρωπος
πράττει—
|
τότε |
μὲν
ἐλέγομεν
τὰ
κακά,
νῦν |
[310] |
δεδειπνηκότες
ἦμεν
καὶ
ἐμέλλομεν
ἀναπαύεσθαι,
|
τότε |
μοι
ἁδελφὸς
λέγει
ὅτι
ἥκει |
[359] |
τῆς
ἀρετῆς.
καὶ
ἐγὼ
εὐθὺς
|
τότε |
πάνυ
ἐθαύμασα
τὴν
ἀπόκρισιν,
καὶ |
[335] |
διαλέγεσθαι
ὡς
ἐγὼ
δύναμαι
ἕπεσθαι,
|
τότε |
σοι
διαλέξομαι.
σὺ
μὲν
γάρ, |
[332] |
ἅνθρωποι
ὀρθῶς
τε
καὶ
ὠφελίμως,
|
τότε |
σωφρονεῖν
σοι
δοκοῦσιν
οὕτω
πράττοντες, |
[325] |
μέλλωσιν
συνήσειν
τὰ
γεγραμμένα
ὥσπερ
|
τότε |
τὴν
φωνήν,
παρατιθέασιν
αὐτοῖς
ἐπὶ |
[361] |
ὄν.
Πρωταγόρας
δ´
αὖ
διδακτὸν
|
τότε
|
ὑποθέμενος,
νῦν
τοὐναντίον
ἔοικεν
σπεύδοντι |
[349] |
μέν
σοι
δοκεῖ
ἔτι
ὥσπερ
|
τότε, |
φάθι·
εἰ
δὲ
ἄλλως
πως, |