Pages |
[343] |
τούτου
ἕνεκα
τούτῳ
ἐπιβουλεύων
κολοῦσαι
|
αὐτὸ
|
ἅπαν
τὸ
ᾆσμα
πεποίηκεν,
ὥς |
[313] |
ἔδει
τῳ
διακινδυνεύοντα
ἢ
χρηστὸν
|
αὐτὸ
|
γενέσθαι
ἢ
πονηρόν,
πολλὰ
ἂν |
[354] |
μειζόνων
ἡδονῶν
ἀποστερῇ
ἢ
ὅσας
|
αὐτὸ |
ἔχει,
ἢ
λύπας
μείζους
παρασκευάζῃ |
[361] |
σπεύδοντι
ὀλίγου
πάντα
(μᾶλλον
φανῆναι
|
αὐτὸ |
ἢ
ἐπιστήμην·
καὶ
οὕτως
ἂν |
[319] |
ὅπως
{ἂν}
ἀπιστῶ.
ὅθεν
δὲ
|
αὐτὸ |
ἡγοῦμαι
οὐ
διδακτὸν
εἶναι
μηδ´ |
[325] |
ἀγαθοί.
ὅτι
μὲν
γὰρ
διδακτὸν
|
αὐτὸ |
ἡγοῦνται
καὶ
ἰδίᾳ
καὶ
δημοσίᾳ, |
[342] |
παιδὸς
μηδὲν
βελτίω.
τοῦτο
οὖν
|
αὐτὸ |
καὶ
τῶν
νῦν
εἰσὶν
οἳ |
[343] |
ὥς
μοι
φαίνεται.
Ἐπισκεψώμεθα
δὴ
|
αὐτὸ |
κοινῇ
ἅπαντες,
εἰ
ἄρα
ἐγὼ |
[330] |
ἕτερον
οἷον
τὸ
(ἕτερον,
οὔτε
|
αὐτὸ |
οὔτε
ἡ
δύναμις
αὐτοῦ;
ἢ |
[344] |
ἔχει—
ἀλλὰ
μακρὸν
ἂν
εἴη
|
αὐτὸ |
οὕτω
διελθεῖν·
ἀλλὰ
τὸν
τύπον |
[356] |
καὶ
ὁπότε
τὸ
ἔλαττον,
ἢ
|
αὐτὸ |
πρὸς
ἑαυτὸ
ἢ
τὸ
ἕτερον |
[325] |
ὅσιον
εἶναι,
καὶ
συλλήβδην
ἓν
|
αὐτὸ |
προσαγορεύω
εἶναι
ἀνδρὸς
ἀρετήν—
εἰ
|
[338] |
μὴ
δοκῇ
πρόθυμος
εἶναι
πρὸς
|
αὐτὸ |
τὸ
ἐρωτώμενον
ἀποκρίνεσθαι,
καὶ
ἐγὼ |
[354] |
τι
τέλος
ἀποβλέπετε,
ὅταν
καλῆτε
|
αὐτὸ |
τὸ
λυπεῖσθαι
(ἀγαθόν,
ἢ
πρὸς |
[354] |
ὁ
αὐτὸς
τρόπος;
τότε
καλεῖτε
|
αὐτὸ |
τὸ
λυπεῖσθαι
ἀγαθόν,
ὅταν
ἢ |
[330] |
τοῦτο
συνέφη.
Πότερον
δὲ
τοῦτο
|
αὐτὸ |
τὸ
πρᾶγμά
φατε
τοιοῦτον
πεφυκέναι |
[337] |
συνεληλυθότας
τῆς
τε
Ἑλλάδος
εἰς
|
αὐτὸ
|
τὸ
πρυτανεῖον
τῆς
σοφίας
καὶ |
[354] |
ἐπεὶ
εἰ
κατ´
ἄλλο
τι
|
αὐτὸ |
τὸ
χαίρειν
κακὸν
καλεῖτε
καὶ |
[354] |
ἀγαθὸν
τὴν
ἡδονήν,
ἐπεὶ
καὶ
|
αὐτὸ |
τὸ
χαίρειν
τότε
λέγετε
κακὸν |
[330] |
ὃ
ὠνομάσατε
ἄρτι,
ἡ
δικαιοσύνη,
|
αὐτὸ
|
τοῦτο
δίκαιόν
ἐστιν
ἢ
ἄδικον; |
[345] |
καὶ
τοῦτ´
ἐστὶ
πρὸς
τὸ
|
αὐτὸ |
τοῦτο
εἰρημένον.
οὐ
γὰρ
οὕτως
|
[337] |
ὄντας
τῶν
Ἑλλήνων,
καὶ
κατ´
|
αὐτὸ |
τοῦτο
νῦν
συνεληλυθότας
τῆς
τε |
[351] |
εἶναι
τὸ
σκέμμα
καὶ
τὸ
|
αὐτὸ |
φαίνηται
ἡδύ
τε
καὶ
ἀγαθόν, |