Pages |
[318] |
ἐπὶ
τὸ
βέλτιον
ἐπιδιδόναι.
(Καὶ
|
ἐγὼ |
ἀκούσας
εἶπον·
Ὦ
Πρωταγόρα,
τοῦτο |
[343] |
αὐτὸ
κοινῇ
ἅπαντες,
εἰ
ἄρα
|
ἐγὼ |
ἀληθῆ
λέγω.
εὐθὺς
γὰρ
τὸ |
[349] |
τούτων.
ὧδε
δὲ
γνώσῃ
ὅτι
|
ἐγὼ |
ἀληθῆ
λέγω·
εὑρήσεις
γὰρ
πολλοὺς |
[338] |
πως·
Ἡγοῦμαι,
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες,
|
ἐγὼ |
ἀνδοὶ
παιδείας
~μέγιστον
μέρος
εἶναι |
[338] |
τὸν
ἀποκρινόμενον
ἀποκρίνεσθαι·
ἐπειδὰν
δὲ
|
ἐγὼ
|
ἀποκρίνωμαι
ὁπός´
ἂν
οὗτος
βούληται |
[311] |
εἰς
τὴν
αὐλὴν
περιῇμεν·
καὶ
|
ἐγὼ
|
(ἀποπειρώμενος
τοῦ
Ἱπποκράτους
τῆς
ῥώμης |
[319] |
παρασκευαστὸν
ἀνθρώποις,
δίκαιός
εἰμι
εἰπεῖν.
|
ἐγὼ |
γὰρ
Ἀθηναίους,
ὥσπερ
καὶ
οἱ |
[310] |
ἵνα
ὑπὲρ
ἐμοῦ
διαλεχθῇς
αὐτῷ.
|
ἐγὼ |
γὰρ
ἅμα
μὲν
καὶ
νεώτερός |
[328] |
ποιοῦμαι
(ἀκηκοέναι
ἃ
ἀκήκοα
Πρωταγόρου.
|
ἐγὼ |
γὰρ
ἐν
μὲν
τῷ
ἔμπροσθεν |
[351] |
καλεῖς
κακὰ
καὶ
ἀνιαρὰ
ἀγαθά;
|
ἐγὼ |
γὰρ
λέγω,
καθ´
ὃ
ἡδέα |
[345] |
τινῶν
οἳ
ἑκόντες
κακὰ
ποιοῦσιν.
|
ἐγὼ |
γὰρ
σχεδόν
τι
οἶμαι
τοῦτο, |
[319] |
σὲ
εἰρήσεται
ἢ
ἅπερ
νοῶ.
|
ἐγὼ |
γὰρ
τοῦτο,
ὦ
Πρωταγόρα,
οὐκ |
[310] |
ἀναστὰς
οὕτω
δεῦρο
ἐπορευόμην.
Καὶ
|
ἐγὼ |
γιγνώσκων
αὐτοῦ
τὴν
ἀνδρείαν
καὶ |
[338] |
(Πρωταγόρας
ἀποκρίνεσθαι,
οὗτος
μὲν
ἐρωτάτω,
|
ἐγὼ |
δὲ
ἀποκρινοῦμαι,
καὶ
ἅμα
πειράσομαι |
[331] |
~Πρωταγόρας
γὰρ
(ὅδε
ταῦτα
ἀπεκρίνατο,
|
ἐγὼ |
δὲ
ἠρώτων.
εἰ
οὖν
εἴποι· |
[350] |
ὁμολογίαν
ἡ
σοφία
ἐστὶν
ἰσχύς.
|
ἐγὼ |
δὲ
οὐδαμοῦ
οὐδ´
ἐνταῦθα
ὁμολογῶ
|
[335] |
συνουσίας
ποιεῖσθαι
(σοφὸς
γὰρ
εἶ—
|
ἐγὼ |
δὲ
τὰ
μακρὰ
ταῦτα
ἀδύνατος, |
[316] |
ἄλλαι
δυσμένειαί
τε
καὶ
ἐπιβουλαί.
|
ἐγὼ |
δὲ
τὴν
σοφιστικὴν
τέχνην
φημὶ |
[317] |
ταῖς
τέχναις
ταύταις
παραπετάσμασιν
ἐχρήσαντο.
|
~ἐγὼ |
δὲ
τούτοις
(ἅπασιν
κατὰ
τοῦτο |
[335] |
ἐπειδὰν
σὺ
βούλῃ
διαλέγεσθαι
ὡς
|
ἐγὼ |
δύναμαι
ἕπεσθαι,
τότε
σοι
διαλέξομαι. |
[336] |
τῶν
ἀκουόντων·
ἐπεὶ
Σωκράτη
γε
|
ἐγὼ |
ἐγγυῶμαι
μὴ
ἐπιλήσεσθαι,
οὐχ
ὅτι |
[329] |
ἀρετὴν
φῂς
διδακτὸν
εἶναι,
καὶ
|
ἐγὼ |
εἴπερ
ἄλλῳ
τῳ
ἀνθρώπων
πειθοίμην |
[347] |
ἀποκρίνεσθαι,
ἐρωτᾶν
τὸν
ἕτερον.
Καὶ
|
ἐγὼ |
εἶπον·
Ἐπιτρέπω
μὲν
ἔγωγε
Πρωταγόρᾳ |
[335] |
ἀλλὰ
χάρισαι
ἡμῖν
πᾶσιν.
Καὶ
|
ἐγὼ |
εἶπον—
ἤδη
δὲ
ἀνειστήκη
ὡς |
[340] |
ἔχει
ἢ
ὃ
ἐπανορθοῖς.
Καὶ
|
ἐγὼ |
εἶπον·
Κακὸν
ἄρα
μοι
εἴργασται, |
[313] |
οὐκέτι
ἔχω
σοι
λέγειν.
~(Καὶ
|
ἐγὼ |
εἶπον
μετὰ
τοῦτο·
Τί
οὖν; |
[311] |
τῷ
Ἱππονίκου·
ἀλλ´
ἴωμεν.
Καὶ
|
ἐγὼ |
εἶπον·
Μήπω,
ἀγαθέ,
ἐκεῖσε
ἴωμεν— |
[340] |
ὡς
ἅπασιν
δοκεῖ
ἀνθρώποις.
Καὶ
|
ἐγὼ |
εἶπον·
Νὴ
τὸν
Δία,
εἰς |
[318] |
ἐμὲ
ὑπὲρ
τοῦ
νεανίσκου.
~(Καὶ
|
ἐγὼ |
εἶπον
ὅτι
Ἡ
αὐτή
μοι |
[339] |
ἢ
πᾶν
σοι
διεξέλθω;
Καὶ
|
ἐγὼ |
εἶπον
ὅτι
Οὐδὲν
δεῖ·
ἐπίσταμαί |
[330] |
ἔφη,
ἔχει,
ὦ
Σώκρατες.
Καὶ
|
ἐγὼ |
εἶπον·
Οὐδὲν
ἄρα
ἐστὶν
τῶν |
[360] |
ἐπινεῦσαι
ἠθέλησεν
ἐσίγα
τε.
Καὶ
|
ἐγὼ
|
εἶπον·
Τί
δή,
ὦ
Πρωταγόρα, |
[334] |
ἀνεθορύβησαν
ὡς
εὖ
λέγοι,
καὶ
|
ἐγὼ |
εἶπον·
Ὦ
Πρωταγόρα,
ἐγὼ
τυγχάνω |
[316] |
προσῇμεν
πρὸς
τὸν
Πρωταγόραν,
(καὶ
|
ἐγὼ |
εἶπον·
Ὦ
Πρωταγόρα,
πρὸς
σέ |
[349] |
ὅπως
οὔ.
καὶ
νῦν
δὴ
|
ἐγὼ |
ἐκεῖνα,
ἅπερ
τὸ
πρῶτον
ἠρώτων |
[329] |
ἢ
ταῦτ´
ἐστὶν
ἃ
νυνδὴ
|
ἐγὼ
|
(ἔλεγον
πάντα
ὀνόματα
τοῦ
αὐτοῦ |
[352] |
ἢ
λύπης
ἢ
ὧν
νυνδὴ
|
ἐγὼ |
ἔλεγον
ὑπό
τινος
τούτων
κρατουμένους |
[336] |
σοι
ὅτι
πολὺ
σοῦ
μᾶλλον
|
ἐγὼ |
ἐμαυτοῦ
δέομαι
θέουσιν
τούτοις
ἀκολουθεῖν, |
[341] |
ἄπειρος
εἶναι
φαίνῃ,
οὐχ
ὥσπερ
|
ἐγὼ |
ἔμπειρος
διὰ
τὸ
μαθητὴς
εἶναι |
[326] |
οὐδὲν
γὰρ
θαυμαστόν,
εἴπερ
ἀληθῆ
|
ἐγὼ |
ἐν
τοῖς
ἔμπροσθεν
ἔλεγον,
ὅτι |
[348] |
ἕως
ἂν
ἐντύχῃ.
ὥσπερ
καὶ
|
ἐγὼ |
ἕνεκα
τούτου
σοὶ
ἡδέως
διαλέγομαι |
[346] |
αἰσχρόν,
ἄκων
δ´
ἔστιν
οὓς
|
ἐγὼ |
ἐπαινῶ
καὶ
φιλῶ.
σὲ
οὖν, |
[328] |
ἐπιδειξάμενος
ἀπεπαύσατο
τοῦ
λόγου.
καὶ
|
ἐγὼ |
ἐπὶ
μὲν
πολὺν
χρόνον
κεκηλημένος |
[341] |
οὕτως
ἔχειν,
ὦ
Πρόδικε·
ἀλλ´
|
ἐγὼ |
εὖ
οἶδ´
ὅτι
καὶ
Σιμωνίδης |
[359] |
ἄλλων
μορίων
τῆς
ἀρετῆς.
καὶ
|
ἐγὼ |
εὐθὺς
τότε
πάνυ
ἐθαύμασα
τὴν |
[341] |
οὑτοσὶ
νουθετεῖ
ἑκάστοτε,
ὅταν
ἐπαινῶν
|
ἐγὼ |
ἢ
σὲ
ἢ
ἄλλον
τινὰ
|
[351] |
βούλει
ἡγεμονεύειν
τῆς
σκέψεως,
ἢ
|
ἐγὼ |
ἡγῶμαι;
Δίκαιος,
ἔφη,
σὺ
ἡγεῖσθαι· |
[311] |
ἔνδον
καταλάβωμεν;
καταλύει
δ´,
ὡς
|
ἐγὼ |
ἤκουσα,
παρὰ
Καλλίᾳ
τῷ
Ἱππονίκου· |
[352] |
ἄλλα
πράττειν·
καὶ
ὅσους
δὴ
|
ἐγὼ |
ἠρόμην
ὅτι
ποτε
αἴτιόν
ἐστι |
[331] |
σμικρὸν
ἔχῃ
τὸ
ὅμοιον.
Καὶ
|
ἐγὼ |
θαυμάσας
εἶπον
πρὸς
αὐτόν·
Ἦ |
[328] |
Τοιοῦτόν
σοι,
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες,
|
ἐγὼ |
καὶ
μῦθον
καὶ
λόγον
εἴρηκα, |
[361] |
μᾶλλον
τοῦ
Ἐπιμηθέως·
ᾧ
χρώμενος
|
ἐγὼ |
καὶ
προμηθούμενος
ὑπὲρ
τοῦ
βίου |
[338] |
αὐτὸ
τὸ
ἐρωτώμενον
ἀποκρίνεσθαι,
καὶ
|
ἐγὼ |
καὶ
ὑμεῖς
κοινῇ
δεησόμεθα
αὐτοῦ |
[354] |
λυπεῖσθαι
(ἀγαθόν,
ἢ
πρὸς
ὃ
|
ἐγὼ |
λέγω,
ἔχετε
ἡμῖν
εἰπεῖν·
ἀλλ´ |
[335] |
τοι,
ἔφην,
ὦ
Πρωταγόρα,
οὐδ´
|
ἐγὼ |
λιπαρῶς
ἔχω
παρὰ
τὰ
σοὶ |
[330] |
τοῦτο
δίκαιόν
ἐστιν
ἢ
ἄδικον;
|
ἐγὼ |
μὲν
ἂν
αὐτῷ
ἀποκριναίμην
ὅτι |
[331] |
δὲ
ἀνόσιον;
τί
αὐτῷ
ἀποκρινούμεθα;
|
ἐγὼ |
μὲν
γὰρ
αὐτὸς
ὑπέρ
γε |
[336] |
Κρίσωνα
θέοντας,
τούτου
δέου
συγκαθεῖναι·
|
ἐγὼ |
μὲν
γὰρ
οὐ
δύναμαι
ταχὺ |
[337] |
πλέον,
τῷ
δὲ
ἀμαθεστέρῳ
ἔλαττον.
|
ἐγὼ
|
μὲν
καὶ
αὐτός,
ὦ
Πρωταγόρα |
[361] |
σὺ
μακρὸν
λόγον
ἑκάτερος
ἀπετείναμεν,
|
ἐγὼ |
μὲν
λέγων
ὡς
οὐ
διδακτὸν |
[337] |
φαυλοτάτους
τῶν
ἀνθρώπων
διαφέρεσθαι
ἀλλήλοις.
|
ἐγὼ |
μὲν
οὖν
καὶ
δέομαι
καὶ |
[346] |
δίκαν
ὑγιὴς
ἀνήρ·
οὔ
μιν
|
ἐγὼ |
μωμήσομαι—
οὐ
γάρ
εἰμι
φιλόμωμος— |
[328] |
εἰς
ἀρετήν,
ἀγαπητόν.
ὧν
δὴ
|
ἐγὼ |
οἶμαι
εἷς
εἶναι,
καὶ
διαφερόντως |
[341] |
πολλῶν
πραγμάτων
γίγνηται.
Ἀλλὰ
καὶ
|
ἐγὼ |
οἶμαι,
ἔφην,
ὦ
Πρωταγόρα,
τοῦτο |
[338] |
ἑλέσθαι
ἐδέοντο
ἐπιστάτην.
εἶπον
οὖν
|
ἐγὼ |
ὅτι
αἰσχρὸν
εἴη
βραβευτὴν
ἑλέσθαι |
[335] |
οὖν
σου
παραμεῖναι
ἡμῖν·
ὡς
|
ἐγὼ |
οὐδ´
ἂν
ἑνὸς
ἥδιον
ἀκούσαιμι |
[317] |
τοῖς
ἄλλοις
καὶ
πανοῦργον
εἶναι.
|
ἐγὼ |
οὖν
τούτων
τὴν
ἐναντίαν
ἅπασαν
|
[320] |
τῶν
οἰκείων
οὔτε
τῶν
ἀλλοτρίων.
|
ἐγὼ |
οὖν,
ὦ
Πρωταγόρα,
εἰς
ταῦτα |
[361] |
οὕτως
ἂν
ἥκιστα
εἴη
διδακτόν.
|
ἐγὼ |
οὖν,
ὦ
Πρωταγόρα,
πάντα
ταῦτα |
[346] |
καὶ
μηδὲν
κακὸν
ποιῇ,
ὡς
|
ἐγὼ |
πάντας
φιλέω
καὶ
ἐπαίνημι—
καὶ |
[340] |
τῷ
ἀνδρί.
δοκῶ
οὖν
μοι
|
ἐγὼ |
παρακαλεῖν
σέ·
ὥσπερ
ἔφη
Ὅμηρος |
[316] |
καλός,
ὡς
φῂς
σὺ
καὶ
|
ἐγὼ
|
πείθομαι,
καὶ
Κριτίας
ὁ
Καλλαίσχρου. |
[335] |
τῇ
βραχυλογίᾳ.
Ὦ
Σώκρατες,
ἔφη,
|
ἐγὼ |
πολλοῖς
ἤδη
εἰς
ἀγῶνα
λόγων |
[328] |
ἐὰν
μὲν
βούληται,
ἀποδέδωκεν
ὃ
|
ἐγὼ |
πράττομαι
ἀργύριον·
(ἐὰν
δὲ
μή, |
[340] |
ἀνέρος
ἀμφότεροί
περσχῶμεν,
ἀτὰρ
καὶ
|
ἐγὼ |
σὲ
παρακαλῶ,
μὴ
ἡμῖν
ὁ |
[342] |
γυναῖκες.
γνοῖτε
δ´
ἂν
ὅτι
|
ἐγὼ |
ταῦτα
ἀληθῆ
λέγω
καὶ
Λακεδαιμόνιοι |
[310] |
ἔφη,
ἐγρήγορας
ἢ
καθεύδεις;
Καὶ
|
ἐγὼ |
τὴν
φωνὴν
γνοὺς
αὐτοῦ,
Ἱπποκράτης, |
[339] |
καὶ
ἔπαινον
(τῶν
ἀκουόντων·
καὶ
|
ἐγὼ |
τὸ
μὲν
πρῶτον,
ὡσπερεὶ
ὑπὸ |
[345] |
φησὶ
γάρ—
τοὔνεκεν
οὔ
ποτ´
|
ἐγὼ |
τὸ
μὴ
γενέσθαι
δυνατὸν
διζήμενος |
[352] |
ἐπίδειξον,
ἵνα
ἐπισκέψωμαι
σαφέστερον,
καὶ
|
ἐγὼ |
τοιοῦτόν
τι
ποθῶ
πρὸς
τὴν |
[318] |
ἐρωτᾷς,
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες,
καὶ
|
ἐγὼ |
τοῖς
καλῶς
ἐρωτῶσι
χαίρω
ἀποκρινόμενος. |
[334] |
καὶ
ἐγὼ
εἶπον·
Ὦ
Πρωταγόρα,
|
ἐγὼ |
τυγχάνω
ἐπιλήσμων
τις
ὢν
ἄνθρωπος, |
[337] |
ἄνδρες,
ἔφη,
οἱ
παρόντες,
ἡγοῦμαι
|
ἐγὼ
|
ὑμᾶς
συγγενεῖς
τε
καὶ
οἰκείους |
[347] |
ἀληθῆ
λέγειν,
διὰ
ταῦτά
σε
|
ἐγὼ |
ψέγω.
ταῦτά
μοι
δοκεῖ,
ὦ
|