Pages |
[328] |
ἀφικέσθαι·
πολλοῦ
γὰρ
ποιοῦμαι
(ἀκηκοέναι
|
ἃ |
ἀκήκοα
Πρωταγόρου.
ἐγὼ
γὰρ
ἐν |
[334] |
ἔφη·
ἀλλ´
ἔγωγε
πολλὰ
οἶδ´
|
ἃ |
ἀνθρώποις
μὲν
ἀνωφελῆ
ἐστι,
καὶ |
[342] |
οὐδὲ
Κρῆτες,
ἵνα
μὴ
ἀπομανθάνωσιν
|
ἃ |
αὐτοὶ
διδάσκουσιν.
εἰσὶν
δὲ
ἐν |
[348] |
σοι
ἄλλο
τι
βουλόμενον
ἢ
|
ἃ |
αὐτὸς
ἀπορῶ
ἑκάστοτε,
ταῦτα
διασκέψασθαι. |
[358] |
ἢ
ἀδύνατον
ἐκ
τῶν
ὡμολογημένων;
|
ἃ |
γὰρ
δέδοικεν,
ὡμολόγηται
ἡγεῖσθαι
κακὰ |
[320] |
εἴχετο
καλῶς
καὶ
εὖ
ἐπαίδευσεν,
|
~(ἃ |
δὲ
αὐτὸς
σοφός
ἐστιν
οὔτε |
[358] |
δέδοικεν,
ὡμολόγηται
ἡγεῖσθαι
κακὰ
εἶναι·
|
ἃ |
δὲ
ἡγεῖται
κακά,
οὐδένα
οὔτε |
[321] |
φυγὴν
ἢ
κατάγειον
οἴκησιν
ἔνεμεν·
|
~ἃ |
δὲ
ηὖξε
μεγέθει,
τῷδε
(αὐτῷ |
[358] |
ἀνθρώπων
ἐθελήσει
ἐπὶ
ταῦτα
ἰέναι
|
ἃ |
δέδοικεν,
ἐξὸν
ἐπὶ
ἃ
μή; |
[359] |
τοῦτο
ὀρθῶς
ἀπεδείχθη,
ἐπὶ
μὲν
|
ἃ |
δεινὰ
ἡγεῖται
εἶναι
οὐδεὶς
ἔρχεται, |
[343] |
τὸν
ἐν
Δελφοῖς,
γράψαντες
ταῦτα
|
ἃ |
δὴ
πάντες
ὑμνοῦσιν,
Γνῶθι
σαυτόν |
[312] |
Δία,
ὦ
Σώκρατες,
εἴπερ
γε
|
ἃ |
διανοοῦμαι
χρὴ
λέγειν.
Ἀλλ´
ἄρα, |
[324] |
ἄλλα
τοὺς
αὑτῶν
ὑεῖς
διδάσκουσιν
|
ἃ |
διδασκάλων
ἔχεται
καὶ
σοφοὺς
ποιοῦσιν, |
[331] |
σκληρὸν
τῷ
μαλακῷ,
καὶ
τἆλλα
|
ἃ |
δοκεῖ
ἐναντιώτατα
εἶναι
ἀλλήλοις·
καὶ |
[350] |
καλῶς,
ἔφη,
μνημονεύεις,
ὦ
Σώκρατες,
|
ἃ |
ἔλεγόν
τε
καὶ
ἀπεκρινόμην
σοι. |
[329] |
ὄντος
τῆς
ἀρετῆς
μόριά
ἐστιν
|
ἃ |
ἐρωτᾷς.
Πότερον,
ἔφην,
ὥσπερ
προσώπου |
[360] |
ὦ
Πρωταγόρα,
οὔτε
σὺ
φῂς
|
ἃ |
ἐρωτῶ
οὔτε
ἀπόφῃς;
Αὐτός,
ἔφη, |
[351] |
οὐκ
ἔστι
κακά,
ἔστι
δ´
|
ἃ |
ἔστι,
καὶ
τρίτον
ἃ
οὐδέτερα, |
[320] |
αὐτοῖς
ἐμηχανᾶτο
δύναμιν
εἰς
σωτηρίαν.
|
ἃ |
μὲν
γὰρ
αὐτῶν
σμικρότητι
ἤμπισχεν, |
[319] |
τουτωνὶ
τῶν
νεανίσκων
πατήρ,
τούτους
|
ἃ |
μὲν
διδασκάλων
εἴχετο
καλῶς
καὶ |
[358] |
ἰέναι
ἃ
δέδοικεν,
ἐξὸν
ἐπὶ
|
ἃ |
μή;
ἢ
ἀδύνατον
ἐκ
τῶν |
[339] |
ἅ
τε
ὀρθῶς
πεποίηται
καὶ
|
ἃ |
μή,
καὶ
ἐπίστασθαι
διελεῖν
τε |
[334] |
μηδενὶ
ἀνθρώπων
ὠφέλιμά
ἐστιν,
ἢ
|
ἃ |
μηδὲ
τὸ
παράπαν
ὠφέλιμα;
καὶ |
[334] |
δ´
ἐγώ,
λέγεις,
ὦ
(Πρωταγόρα,
|
ἃ |
μηδενὶ
ἀνθρώπων
ὠφέλιμά
ἐστιν,
ἢ |
[329] |
καὶ
ὁσιότης,
ἢ
ταῦτ´
ἐστὶν
|
ἃ |
νυνδὴ
ἐγὼ
(ἔλεγον
πάντα
ὀνόματα |
[340] |
ὡς
οὐ
ταὐτὸν
ὄν,
καὶ
|
ἃ |
νυνδὴ
εἶπες
πολλά
τε
καὶ |
[349] |
Καὶ
ἴτας
γε,
ἔφη,
ἐφ´
|
ἃ |
οἱ
πολλοὶ
φοβοῦνται
ἰέναι.
Φέρε
|
[359] |
πᾶν
γε
τοὐναντίον
ἐστὶν
ἐπὶ
|
ἃ |
οἵ
τε
δειλοὶ
ἔρχονται
καὶ |
[358] |
ἔοικεν,
ἐν
ἀνθρώπου
φύσει,
ἐπὶ
|
ἃ |
οἴεται
κακὰ
εἶναι
ἐθέλειν
ἰέναι |
[358] |
οὐδεὶς
ἑκὼν
ἔρχεται
οὐδὲ
ἐπὶ
|
ἃ |
οἴεται
κακὰ
εἶναι,
οὐδ´
(ἔστι |
[329] |
τε
καὶ
ἀποδέξασθαι
τὴν
ἀπόκρισιν,
|
ἃ |
ὀλίγοις
ἐστὶ
παρεσκευασμένα.
νῦν
οὖν, |
[351] |
δ´
ἃ
ἔστι,
καὶ
τρίτον
|
ἃ |
οὐδέτερα,
οὔτε
κακὰ
οὔτ´
ἀγαθά. |
[358] |
οἰόμενος
ἄλλα
βελτίω
εἶναι
ἢ
|
(ἃ |
ποιεῖ,
καὶ
δυνατά,
ἔπειτα
ποιεῖ |
[313] |
ὦ
ἑταῖρε,
ὁ
σοφιστὴς
ἐπαινῶν
|
ἃ |
πωλεῖ
ἐξαπατήσῃ
ἡμᾶς,
ὥσπερ
οἱ |
[313] |
ἀεὶ
ἐπιθυμοῦντι
ἐπαινοῦσιν
μὲν
πάντα
|
ἃ |
πωλοῦσιν,
τάχα
δ´
ἄν
τινες, |
[359] |
Ἱππία,
ἀπολογείσθω
ἡμῖν
Πρωταγόρας
ὅδε
|
ἃ |
τὸ
πρῶτον
ἀπεκρίνατο
πῶς
ὀρθῶς |
[359] |
ἀπεκρίνατο
πῶς
ὀρθῶς
ἔχει—
μὴ
|
ἃ |
τὸ
πρῶτον
παντάπασι·
τότε
μὲν |
[359] |
ἀλλ´
οὐ
ταῦτα
λέγω,
ἀλλ´
|
ἃ |
τὸ
ὕστερον
εἶπεν.
τὸ
γὰρ
|
[331] |
δοκεῖ
ἐναντιώτατα
εἶναι
ἀλλήλοις·
καὶ
|
ἃ |
τότε
ἔφαμεν
ἄλλην
δύναμιν
ἔχειν |
[351] |
ἀγαθά,
ἔστι
δ´
αὖ
καὶ
|
ἃ |
τῶν
ἀνιαρῶν
οὐκ
ἔστι
κακά, |
[351] |
τὸν
ἐμόν,
ὅτι
ἔστι
μὲν
|
ἃ |
τῶν
ἡδέων
οὐκ
ἔστιν
ἀγαθά, |
[347] |
γε·
νῦν
δὲ
δίκαιόν
ἐστιν
|
ἃ |
ὡμολογησάτην
πρὸς
ἀλλήλω
Πρωταγόρας
καὶ |