Alphabétiquement     [«   »]
ὁτουοῦν 1
ὅτῳ 3
ὁτῳοῦν 2
οὐ 99
Οὐ 5
οὔ 15
οὗ 10
Fréquences     [«    »]
95 μὴ
97 οἱ
93 περὶ
99 οὐ
104 τὸν
106 δ´
107 τοῦ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Protagoras

οὐ


Pages
[310]   σοφώτατον εἶναι λέγειν· ἀλλὰ τί  οὐ   βαδίζομεν παρ´ αὐτόν, ~(ἵνα ἔνδον
[322]   Ζεύς, καὶ πάντες μετεχόντων·  οὐ   γὰρ ἂν γένοιντο πόλεις, εἰ
[355]   ἀποκρινόμενοι, ὅτι Οὐκ ἀξίων ὄντων·  οὐ   γὰρ ἂν ἐξημάρτανεν ὅν φαμεν
[349]   ἐάν πῃ ἄλλῃ νῦν φήσῃς·  οὐ   γὰρ ἂν θαυμάζοιμι εἰ τότε
[324]   τοῦ παρεληλυθότος ἕνεκα ἀδικήματος τιμωρεῖται—  οὐ   γὰρ ἂν τό γε πραχθὲν
[309]   περὶ σὲ κἀκεῖνον τοσοῦτον πρᾶγμα;  οὐ   γὰρ δήπου τινὶ καλλίονι ἐνέτυχες
[336]   δέομαι θέουσιν τούτοις ἀκολουθεῖν, ἀλλ´  οὐ   γὰρ δύναμαι, ἀλλ´ εἴ τι
[346]   ἀνήρ· οὔ μιν ἐγὼ μωμήσομαι—  οὐ   γάρ εἰμι φιλόμωμος— τῶν γὰρ
[344]   Πιττακέ, οὐκ ἀληθῆ λέγεις·  οὐ   γὰρ εἶναι ἀλλὰ γενέσθαι μέν
[356]   ἔγωγε, ἡδονῇ καὶ λύπῃ;  οὐ   γὰρ ἔσθ´ ὅτῳ ἄλλῳ. ἀλλ´
[317]   οὔ τι διαπράξασθαι ἐβουλήθησαν—  οὐ   γὰρ λαθεῖν τῶν ἀνθρώπων τοὺς
[345]   πρὸς τὸ αὐτὸ τοῦτο εἰρημένον.  οὐ   γὰρ οὕτως ἀπαίδευτος ἦν Σιμωνίδης,
[316]   χρὴ εὐλαβεῖσθαι τὸν ταῦτα πράττοντα·  οὐ   γὰρ σμικροὶ περὶ αὐτὰ φθόνοι
[333]   ἀμφότεροι οὐ πάνυ μουσικῶς λέγονται·  οὐ   γὰρ συνᾴδουσιν οὐδὲ συναρμόττουσιν ἀλλήλοις.
[351]   εἶναι, τοὺς μέντοι ἰσχυροὺς δυνατούς·  ~(οὐ   γὰρ ταὐτὸν εἶναι δύναμίν τε
[319]   τέχνημα ἄρα κέκτησαι, εἴπερ κέκτησαι·  οὐ   γάρ τι ἄλλο πρός γε
[340]   ταὐτὸν ἑαυτῷ λέγοντα, ἀλλ´ ἄλλο.  οὐ   γὰρ τοῦτο Πιττακὸς ἔλεγεν
[340]   εἴ σοι συνδοκεῖ ὅπερ ἐμοί.  οὐ   γὰρ φαίνεται ἐναντία λέγειν αὐτὸς
[355]   κακά, γιγνώσκων ὅτι κακά ἐστιν,  οὐ   δέον αὐτὸν πράττειν, ἡττώμενος ὑπὸ
[341]   ἂν μόνος τοῦτ´ ἔχοι γέρας,  οὐ   δήπου τοῦτό γε λέγων, κακὸν
[346]   λέγει ὅτι Ἐγώ, (ὦ Πιττακέ,  οὐ   διὰ ταῦτά σε ψέγω, ὅτι
[360]   Δειλίαν ἔγωγ´, ἔφη. Δειλοὶ δὲ  οὐ   διὰ τὴν τῶν δεινῶν ἀμαθίαν
[361]   ἀπετείναμεν, ἐγὼ μὲν λέγων ὡς  οὐ   διδακτὸν ἀρετή, σὺ δ´ ὡς
[319]   ἀπιστῶ. ὅθεν δὲ αὐτὸ ἡγοῦμαι  οὐ   διδακτὸν εἶναι μηδ´ ὑπ´ ἀνθρώπων
[361]   Πρωταγόρα· σὺ μὲν λέγων ὅτι  οὐ   διδακτόν ἐστιν ἀρετὴ ἐν τοῖς
[357]   τούσδε τοὺς σοφιστὰς πέμπετε, ὡς  οὐ   διδακτοῦ ὄντος, ἀλλὰ κηδόμενοι τοῦ
[325]   οἴκων ἀνατροπαί, ταῦτα δ´ ἄρα  οὐ   διδάσκονται οὐδ´ ἐπιμελοῦνται πᾶσαν ἐπιμέλειαν;
[357]   ἀλλὰ κηδόμενοι τοῦ ἀργυρίου καὶ  οὐ   διδόντες τούτοις κακῶς πράττετε καὶ
[310]   καὶ ἀκούσας. (ΕΤ. Τί οὖν  οὐ   διηγήσω ἡμῖν τὴν συνουσίαν, εἰ
[348]   εἴτε μὴ διασαφεῖν; ἐμοὶ γὰρ  οὐ   δοκεῖ· ἀλλ´ ἤτοι διαλεγέσθω
[336]   δέου συγκαθεῖναι· ἐγὼ μὲν γὰρ  οὐ   δύναμαι ταχὺ θεῖν, οὗτος δὲ
[348]   μὲν ἐπιεικεῖς εἰσιν, ἄλλους δὲ  οὐ   δύνανται ποιεῖν· σὺ δὲ καὶ
[346]   ἀποδέχεται ὥστε μὴ ψέγειν. καὶ  οὐ   ζητῶ, ἔφη, πανάμωμον ἄνθρωπον, εὐρυεδοῦς
[350]   πάντες— τοὺς δὲ ἀνδρείους ὡς  οὐ   θαρραλέοι εἰσίν, τὸ ἐμὸν ὁμολόγημα
[351]   αὖ τὰ ἀνιαρὰ ὡσαύτως οὕτως  οὐ   καθ´ ὅσον ἀνιαρά, κακά; Οὐκ
[317]   εἶμεν— Τί οὖν, ἔφην ἐγώ,  οὐ   καὶ Πρόδικον καὶ Ἱππίαν ἐκαλέσαμεν
[344]   ἄνδρα δ´ οὐκ ἔστι μὴ  οὐ   κακὸν ἔμμεναι, ὃν {ἂν} ἀμήχανος
[344]   συμφορὰ καθέλῃ, οὐκ ἔστι μὴ  οὐ   κακὸν ἔμμεναι· σὺ δὲ φῄς,
[360]   Εἰ δὲ μὴ αἰσχρά, ἆρ´  οὐ   καλά; Ὡμολόγει. Εἰ δὲ καλά,
[358]   ἀλύπως ζῆν καὶ ἡδέως, ἆρ´  οὐ   καλαί {καὶ ὠφέλιμοι} καὶ τὸ
[353]   ἄλλο τι ἀποκρίνασθαι ὅτι  οὐ   κατὰ τὴν αὐτῆς τῆς ἡδονῆς
[341]   βοηθεῖν. ἐπεὶ ὅτι γε Σιμωνίδης  οὐ   λέγει τὸ χαλεπὸν (κακόν, μέγα
[341]   τουτουΐ· καὶ νῦν μοι δοκεῖς  οὐ   μανθάνειν ὅτι καὶ τὸ χαλεπὸν"
[341]   ἄλλο τι σὺ  οὐ   μανθάνεις· ἐρώμεθα οὖν Πρόδικον— δίκαιον
[314]   ὁπότε· ὥστε ἐν τῇ ὠνῇ  οὐ   μέγας (κίνδυνος. μαθήματα δὲ
[309]   σοι φανῆναι; (ΣΩ. Πῶς δ´  οὐ   μέλλει, μακάριε, τὸ σοφώτατον
[343]   ἀγαθῶν, τῶν δὲ ἀγαθῶν μέν,  οὐ   μέντοι ἀληθῶς— εὔηθες γὰρ τοῦτό
[312]   ἦν δ´ ἐγώ, ἀληθῆ λέγοιμεν,  οὐ   μέντοι ἱκανῶς γε· ἐρωτήσεως γὰρ
[332]   ἀλλήλοις; ~Οὐ πάνυ, (ἔφη, οὕτως,  οὐ   μέντοι οὐδὲ αὖ ὡς σύ
[357]   οὐκ ἐπιστήμη; καὶ ἆρ´ ἂν  οὐ   μετρητική τις, ἐπειδήπερ ὑπερβολῆς τε
[357]   καὶ ἐγγυτέρω, ἆρα πρῶτον μὲν  οὐ   μετρητικὴ φαίνεται, ὑπερβολῆς τε καὶ
[342]   δὲ ἐν ταύταις ταῖς πόλεσιν  οὐ   μόνον ἄνδρες ἐπὶ παιδεύσει μέγα
[348]   ἄλλον σέ; ὅς γε  οὐ   μόνον αὐτὸς οἴει καλὸς κἀγαθὸς
[357]   ἀγαθά τε καὶ κακά— καὶ  οὐ   μόνον ἐπιστήμης, ἀλλὰ καὶ ἧς
[351]   ἀνιαρὰ κακά· ἀλλά μοι δοκεῖ  οὐ   μόνον πρὸς τὴν νῦν ἀπόκρισιν
[314]   καὶ ἄλλοις ἀνακοινωσώμεθα· καὶ γὰρ  οὐ   μόνος Πρωταγόρας αὐτόθι ἐστίν, (ἀλλὰ
[337]   καὶ πολίτας ἅπαντας εἶναι— (φύσει,  οὐ   νόμῳ· τὸ γὰρ ὅμοιον τῷ
[332]   καλεῖς; Ἔφη. Τούτῳ τῷ πράγματι  οὐ   πᾶν τοὐναντίον ἐστὶν σοφία;
[350]   τότε ἤρου, εἶπον ἂν ὅτι  (οὐ   πάντες— τοὺς δὲ ἀνδρείους ὡς
[317]   πολλά μοί ἐστιν— οὐδενὸς ὅτου  οὐ   πάντων ἂν ὑμῶν καθ´ ἡλικίαν
[333]   οὗτοι γὰρ οἱ λόγοι ἀμφότεροι  οὐ   πάνυ μουσικῶς λέγονται· οὐ γὰρ
[321]   γένει πορίζων. ἅτε δὴ οὖν  οὐ   πάνυ τι σοφὸς ὢν
[352]   ἀνθρώπων ἐμοί τε καὶ σοὶ  οὐ   πείθονται, ἀλλὰ πολλούς φασι γιγνώσκοντας
[318]   Ἱπποκράτης γὰρ παρ´ ἐμὲ ἀφικόμενος  οὐ   πείσεται ἅπερ ἂν ἔπαθεν ἄλλῳ
[318]   παρὰ δ´ ἐμὲ ἀφικόμενος μαθήσεται  οὐ   περὶ ἄλλου του περὶ
[310]   μόνος ἐστὶ σοφός, ἐμὲ δὲ  οὐ   ποιεῖ. Ἀλλὰ ναὶ μὰ Δία,
[332]   ἓν μόνον ἐστὶν ἐναντίον καὶ  οὐ   πολλά; Συνωμολόγει. (Ἴθι δή, ἦν
[356]   τὰ ἡδέα ὑπὸ τῶν ἀνιαρῶν,  οὐ   πρακτέα. μή πῃ ἄλλῃ ἔχει,
[353]   ὑπὸ (τῶν ἡδονῶν ἡττᾶσθαι καὶ  οὐ   πράττειν διὰ ταῦτα τὰ βέλτιστα,
[354]   ἂν ἔγωγε. πρῶτον μὲν γὰρ  οὐ   ῥᾴδιον ἀποδεῖξαι τί ἐστίν ποτε
[328]   τούτους ἔτι τίς ἂν διδάξειεν,  οὐ   ῥᾴδιον οἶμαι εἶναι, Σώκρατες,
[349]   μισθὸν ἀξιώσας ἄρνυσθαι. πῶς οὖν  οὐ   σὲ χρῆν παρακαλεῖν ἐπὶ τὴν
[343]   τοῦτό γε φανείη ἂν καὶ  οὐ   Σιμωνίδου ἀλλ´ ὑπερβατὸν δεῖ θεῖναι
[309]   ὑποπιμπλάμενος. (ΣΩ. Εἶτα τί τοῦτο;  οὐ   σὺ μέντοι Ὁμήρου ἐπαινέτης εἶ,
[317]   τούτοις (ἅπασιν κατὰ τοῦτο εἶναι  οὐ   συμφέρομαι· ἡγοῦμαι γὰρ αὐτοὺς οὔ
[314]   ἄνθρωποι, ἔφη, οὐκ ἀκηκόατε ὅτι  οὐ   σχολὴ αὐτῷ; Ἀλλ´ ὠγαθέ, ἔφην
[314]   ἡμᾶς, Ἔα, ἔφη, σοφισταί τινες·  οὐ   σχολὴ αὐτῷ· καὶ ἅμα ἀμφοῖν
[332]   ὀρθῶς πράττοντες ἀφρόνως πράττουσιν καὶ  οὐ   σωφρονοῦσιν οὕτω πράττοντες; Συνδοκεῖ μοι,
[351]   δὲ καλεῖς, ἦν δ´ ἐγώ,  οὐ   τὰ ἡδονῆς (μετέχοντα ποιοῦντα
[354]   αὖ ἀγαθὰ ἀνιαρὰ εἶναι, ἆρα  οὐ   τὰ τοιάδε λέγετε, οἷον τά
[359]   αὑτοῦ ἕκαστον ἔχειν δύναμιν· ἀλλ´  οὐ   ταῦτα λέγω, ἀλλ´ τὸ
[351]   τῶν σωμάτων. οὕτω δὲ κἀκεῖ  οὐ   ταὐτὸν εἶναι θάρσος τε καὶ
[337]   ἴσους δὲ μή— ἔστιν γὰρ  οὐ   ταὐτόν· κοινῇ μὲν γὰρ ἀκοῦσαι
[340]   βούλεσθαι καὶ (ἐπιθυμεῖν διαιρεῖς ὡς  οὐ   ταὐτὸν ὄν, καὶ νυνδὴ
[340]   ἀλλὰ τὸ ἔμμεναι· ἔστιν δὲ  οὐ   ταὐτόν, Πρωταγόρα, ὥς φησιν
[324]   καὶ τοῦτό ἐστιν τὸ ἓν  οὐ   τεκτονικὴ οὐδὲ χαλκεία οὐδὲ κεραμεία
[352]   ἀλλ´ ἐνούσης πολλάκις ἀνθρώπῳ ἐπιστήμης  οὐ   τὴν ἐπιστήμην αὐτοῦ ἄρχειν ἀλλ´
[341]   ἔλεγεν ὅπερ ἡμεῖς οἱ ἄλλοι,  οὐ   τὸ κακόν, ἀλλ´ ἂν
[312]   Ἀλλ´ ἄρα, Ἱππόκρατες, μὴ  οὐ   τοιαύτην ὑπολαμβάνεις σου τὴν παρὰ
[344]   ἐν πλοίου ἀρχῇ; δῆλον ὅτι  οὐ   τὸν ἰδιώτην· μὲν γὰρ
[344]   ἰδιώτης ἀεὶ καθῄρηται. ὥσπερ οὖν  οὐ   τὸν κείμενόν τις ἂν καταβάλοι,
[324]   δὲ μετὰ λόγου ἐπιχειρῶν κολάζειν  οὐ   τοῦ παρεληλυθότος ἕνεκα ἀδικήματος τιμωρεῖται—
[359]   Ἀληθῆ, ἔφην ἐγώ, λέγεις· ἀλλ´  οὐ   τοῦτο (ἐρωτῶ, ἀλλὰ σὺ ἐπὶ
[346]   τοῖσί τ´ αἰσχρὰ μὴ μέμεικται.  (οὐ   τοῦτο λέγει, ὥσπερ ἂν εἰ
[313]   οὐδενί, εἴτ´ ἐπιτρεπτέον εἴτε καὶ  οὐ   τῷ ἀφικομένῳ τούτῳ ξένῳ τὴν
[339]   λέγοι) ἀτάρ, ἔφην ἐγώ, σοὶ  οὐ   φαίνεται; Πῶς γὰρ ἂν (φαίνοιτο
[320]   ἐπίδειξον. Ἀλλ´, Σώκρατες, ἔφη,  οὐ   φθονήσω· ἀλλὰ πότερον ὑμῖν, ὡς
[323]   ταῦτα λέγω· ὅτι δὲ αὐτὴν  οὐ   φύσει ἡγοῦνται εἶναι οὐδ´ ἀπὸ
[326]   εἰ διδακτόν ἐστιν ἀρετή; ἀλλ´  οὐ   χρὴ θαυμάζειν, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Ugo BRATELLI (NIMISPAUCI)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/05/2006