Pages |
[340] |
τὴν
ἑαυτοῦ
γνώμην
ἀπεφήνατο,
ὅτι
|
ἄνδρα
|
(ἀγαθὸν
ἀληθείᾳ
γενέσθαι
χαλεπὸν
εἴη; |
[339] |
πρῶτον
αὐτὸς
ὑπέθετο
χαλεπὸν
εἶναι
|
ἄνδρα
|
ἀγαθὸν
γενέσθαι
ἀλαθείᾳ,
ὀλίγον
δὲ |
[343] |
φανείη,
εἰ
βουλόμενος
λέγειν
ὅτι
|
ἄνδρα |
ἀγαθὸν
γενέσθαι
χαλεπόν,
(ἔπειτα
ἐνέβαλε |
[343] |
Οὔκ,
ἀλλὰ
γενέσθαι
μὲν
χαλεπὸν
|
ἄνδρα |
ἀγαθόν
ἐστιν,
ὦ
Πιττακέ,
ὡς |
[345] |
τοῦτο
τείνει,
(ὅτι
εἶναι
μὲν
|
ἄνδρα |
ἀγαθὸν
οὐχ
οἷόν
τε,
διατελοῦντα |
[345] |
ἀγαθὴ
πρᾶξίς
ἐστιν,
καὶ
τίς
|
ἄνδρα
|
ἀγαθὸν
ποιεῖ
εἰς
γράμματα;
δῆλον |
[344] |
λέγοι
λόγον,
ὅτι
γενέσθαι
μὲν
|
ἄνδρα |
ἀγαθὸν
χαλεπὸν
ἀλαθέως,
οἷόν
τε |
[344] |
εἶναι
ἀλλὰ
γενέσθαι
μέν
ἐστιν
|
ἄνδρα |
ἀγαθὸν
χερσί
τε
καὶ
ποσὶ |
[344] |
ταύτῃ
τῇ
ἕξει
καὶ
εἶναι
|
ἄνδρα |
ἀγαθόν,
ὡς
σὺ
λέγεις,
ὦ
|
[344] |
μόνος
τοῦτο
ἔχοι
τὸ
γέρας,
|
ἄνδρα |
δ´
οὐκ
ἔστι
μὴ
οὐ |
[325] |
μετέχειν
καὶ
μετὰ
τούτου
πάντ´
|
ἄνδρα, |
ἐάν
τι
καὶ
ἄλλο
βούληται |
[323] |
ἀνθρώποις.
Ὅτι
μὲν
οὖν
πάντ´
|
ἄνδρα |
εἰκότως
ἀποδέχονται
περὶ
ταύτης
τῆς |
[311] |
ὀνομάζουσί
γε,
ὦ
Σώκρατες,
τὸν
|
ἄνδρα |
εἶναι,
ἔφη.
Ὡς
σοφιστῇ
ἄρα |
[310] |
γάρ,
ὦ
Σώκρατες,
πάντες
τὸν
|
ἄνδρα |
ἐπαινοῦσιν
καί
φασιν
σοφώτατον
εἶναι |
[325] |
καὶ
κολάζειν
καὶ
παῖδα
καὶ
|
ἄνδρα |
καὶ
γυναῖκα,
ἕωσπερ
ἂν
κολαζόμενος |
[316] |
Σώκρατες,
ὑπὲρ
ἐμοῦ.
ξένον
γὰρ
|
ἄνδρα |
καὶ
ἰόντα
εἰς
πόλεις
μεγάλας, |
[345] |
τοῦτο
τὸ
ἑκών.
ἡγεῖτο
γὰρ
|
ἄνδρα |
καλὸν
κἀγαθὸν
πολλάκις
αὑτὸν
ἐπαναγκάζειν |
[323] |
ὄντι
ἡγοῦνται
πάντες
ἄνθρωποι
πάντα
|
ἄνδρα |
μετέχειν
δικαιοσύνης
τε
καὶ
τῆς |