| Pages |
|---|
| [346] |
τῶν
τοιούτων
ἐπαινέσαι
καὶ
ἐγκωμιάσαι
|
οὐχ |
ἑκών,
ἀλλ´
ἀναγκαζόμενος.
ταῦτα
δὴ |
| [354] |
λέγω,
ἔχετε
ἡμῖν
εἰπεῖν·
ἀλλ´
|
οὐχ |
ἕξετε.
Ἀληθῆ,
ἔφη,
λέγεις,
ὁ |
| [354] |
ἂν
καὶ
ἡμῖν
εἰπεῖν·
ἀλλ´
|
οὐχ |
ἕξετε.
Οὐδ´
ἐμοὶ
δοκοῦσιν,
ἔφη |
| [355] |
πλείω,
τὰ
δὲ
ἐλάττω
ᾖ;
|
οὐχ |
ἕξομεν
εἰπεῖν
ἄλλο
ἢ
τοῦτο. |
| [320] |
ὦ
Πρωταγόρα,
εἰς
ταῦτα
ἀποβλέπων
|
οὐχ |
ἡγοῦμαι
διδακτὸν
εἶναι
ἀρετήν·
ἐπειδὴ |
| [319] |
συμβουλεύειν
ἐπιχειρεῖ·
δῆλον
γὰρ
ὅτι
|
οὐχ |
ἡγοῦνται
διδακτὸν
εἶναι.
μὴ
τοίνυν |
| [337] |
ἀκούοντες
μάλιστ´
ἂν
οὕτως
εὐφραινοίμεθα,
|
οὐχ |
ἡδοίμεσθα—
εὐφραίνεσθαι
μὲν
γὰρ
ἔστιν |
| [324] |
οὓς
ἂν
οἴωνται
ἀδικεῖν,
καὶ
|
οὐχ
|
ἥκιστα
Ἀθηναῖοι
οἱ
σοὶ
πολῖται· |
| [309] |
διάκειται;
(ΣΩ.
Εὖ,
ἔμοιγε
ἔδοξεν,
|
οὐχ |
ἥκιστα
δὲ
καὶ
τῇ
νῦν |
| [319] |
ταύτην
τὴν
ἀρετὴν
ἣν
ἔχουσιν
|
οὐχ |
οἷοί
τε
ἄλλοις
παραδιδόναι·
ἐπεὶ |
| [345] |
(ὅτι
εἶναι
μὲν
ἄνδρα
ἀγαθὸν
|
οὐχ |
οἷόν
τε,
διατελοῦντα
ἀγαθόν,
γενέσθαι |
| [335] |
Σώκρατες·
ἐὰν
γὰρ
σὺ
ἐξέλθῃς,
|
οὐχ
|
ὁμοίως
ἡμῖν
ἔσονται
οἱ
διάλογοι. |
| [345] |
καὶ
δὴ
καὶ
ὁ
Σιμωνίδης
|
οὐχ |
ὃς
ἂν
μὴ
κακὰ
ποιῇ |
| [336] |
γε
ἐγὼ
ἐγγυῶμαι
μὴ
ἐπιλήσεσθαι,
|
οὐχ |
ὅτι
παίζει
καί
φησιν
ἐπιλήσμων |
| [330] |
ὅσιον
ἔσται.
τί
δὲ
σύ;
|
οὐχ |
οὕτως
ἂν
ἀποκρίναιο;
Πάνυ
μὲν |
| [341] |
καὶ
τὸ
χαλεπὸν"
τοῦτο
ἴσως
|
οὐχ |
οὕτως
Σιμωνίδης
ὑπελάμβανεν
ὥσπερ
σὺ |
| [357] |
εἰδότος
ἀνθρώπου,
ἐπειδὴ
δὲ
ὑμῖν
|
οὐχ |
ὡμολογοῦμεν,
μετὰ
τοῦτο
ἤρεσθε
ἡμᾶς· |
| [340] |
Πιττακόν,
ἦν
δ´
ἐγώ,
μέμφεται,
|
οὐχ
|
ὡς
οἴεται
Πρωταγόρας,
ταὐτὸν
ἑαυτῷ |
| [349] |
δὲ
ταῦτα
μόρια
εἶναι
ἀρετῆς,
|
οὐχ |
ὡς
τὰ
τοῦ
χρυσοῦ
μόρια |
| [341] |
ὢν
ταύτης
ἄπειρος
εἶναι
φαίνῃ,
|
οὐχ
|
ὥσπερ
ἐγὼ
ἔμπειρος
διὰ
τὸ |
