Pages |
[319] |
λέγειν
καταθορυβηθείς,
ἢ
οἱ
τοξόται
|
αὐτὸν |
ἀφελκύσωσιν
ἢ
ἐξάρωνται
κελευόντων
τῶν |
[312] |
ὑπέφαινέν
τι
ἡμέρας,
ὥστε
καταφανῆ
|
αὐτὸν |
γενέσθαι—
Εἰ
μέν
τι
τοῖς
|
[315] |
ἀντικρὺ
προστῴῳ
ἐν
θρόνῳ·
περὶ
|
αὐτὸν |
δ´
ἐκάθηντο
ἐπὶ
βάθρων
Ἐρυξίμαχός |
[328] |
πολὺν
χρόνον
κεκηλημένος
ἔτι
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἔβλεπον
ὡς
ἐροῦντά
τι,
ἐπιθυμῶν
|
[327] |
νόμοις
καὶ
ἀνθρώποις
τεθραμμένων,
δίκαιον
|
αὐτὸν |
εἶναι
καὶ
δημιουργὸν
τούτου
τοῦ |
[312] |
ἐργασίας
ἐπιστάτης;
Τί
ἂν
εἴποιμεν
|
αὐτὸν |
εἶναι,
ὦ
Σώκρατες,
ἢ
ἐπιστάτην |
[318] |
ταὐτὰ
ταῦτα
ἅπερ
σοῦ,
ἐπανέροιτο
|
αὐτὸν |
εἰς
ὅτι
βελτίων
καθ´
ἡμέραν |
[320] |
πολλὰ
δὲ
μεμαθηκέναι,
τὰ
δὲ
|
αὐτὸν
|
ἐξηυρηκέναι.
εἰ
οὖν
ἔχεις
ἐναργέστερον |
[318] |
βελτίων
ἔσται
καὶ
ἐπιδώσει,
εἰ
|
αὐτὸν
|
ἐπανέροιτο·
Τί
δὴ
φῂς
βελτίω |
[311] |
τοῦ
Ἱπποκράτους
τῆς
ῥώμης
διεσκόπουν
|
αὐτὸν
|
καὶ
ἠρώτων,
Εἰπέ
μοι,
ἔφην |
[327] |
τούτου
τοῦ
πράγματος,
εἰ
δέοι
|
αὐτὸν |
κρίνεσθαι
(πρὸς
ἀνθρώπους
οἷς
μήτε |
[343] |
Πιττακοῦ,
ὥσπερ
ἂν
εἰ
θεῖμεν
|
αὐτὸν |
λέγοντα
τὸν
Πιττακὸν
καὶ
Σιμωνίδην |
[333] |
τὸ
ἀποκρίνεσθαι·
ἐπειδὴ
οὖν
ἑώρων
|
αὐτὸν |
οὕτως
ἔχοντα,
εὐλαβούμενος
ἠρέμα
ἠρόμην. |
[355] |
ὅτι
κακά
ἐστιν,
οὐ
δέον
|
αὐτὸν |
πράττειν,
ἡττώμενος
ὑπὸ
τῶν
ἀγαθῶν. |
[345] |
εἰ
μέλλει
κακὸς
γενέσθαι,
δεῖ
|
αὐτὸν |
πρότερον
ἀγαθὸν
γενέσθαι.
ὥστε
καὶ |
[345] |
τε,
καὶ
κακόν
γε
τὸν
|
αὐτὸν |
τοῦτον·
ἐπὶ
πλεῖστον
δὲ
καὶ |
[317] |
Καὶ
ἐγώ—
ὑπώπτευσα
γὰρ
βούλεσθαι
|
αὐτὸν |
τῷ
τε
Προδίκῳ
καὶ
τῷ |
[342] |
πολλὰ
ἐν
τοῖς
λόγοις
εὑρήσει
|
(αὐτὸν |
φαῦλόν
τινα
φαινόμενον,
ἔπειτα,
ὅπου |