Pages |
[359] |
ἄρτι
ὅτι
ἀδύνατον.
Καὶ
τοῦτο,
|
ἔφην |
ἐγώ,
ἀληθὲς
λέγεις·
ὥστ´
εἰ
|
[359] |
ἔμοιγε
δοκεῖ
οὕτως.
Ὀρθῶς
γε,
|
ἔφην |
ἐγώ.
~(ἀλλὰ
ποτέρους
φῂς
εἰς |
[310] |
ποιεῖ.
Ἀλλὰ
ναὶ
μὰ
Δία,
|
ἔφην |
ἐγώ,
ἂν
αὐτῷ
διδῷς
ἀργύριον |
[349] |
ἀνδρειοτάτους
δὲ
διαφερόντως.
(Ἔχε
δή,
|
ἔφην |
ἐγώ·
ἄξιον
γάρ
τοι
ἐπισκέψασθαι |
[353] |
πέραινε
ὥσπερ
ἤρξω.
(Πάλιν
τοίνυν,
|
ἔφην |
ἐγώ,
εἰ
ἔροιντο
ἡμᾶς·
Τί |
[354] |
λέγεις,
ὁ
Πρωταγόρας.
Πάλιν
τοίνυν,
|
ἔφην |
ἐγώ,
εἴ
με
ἀνέροισθε,
ὦ |
[359] |
ταῦτα
ἀποκρινόμενος;
Ὡμολόγει.
Ἴθι
δή,
|
ἔφην |
ἐγώ,
εἰπὲ
ἡμῖν,
ἐπὶ
τί |
[340] |
Δί´,
ἔφη
ὁ
Πρόδικος.
Οὐκοῦν,
|
ἔφην |
ἐγώ,
ἐν
μὲν
τοῖς
πρώτοις
|
[333] |
μέντοι
συνεχώρησεν
ἀποκρίνεσθαι.
Ἴθι
δή,
|
ἔφην |
ἐγώ,
ἐξ
ἀρχῆς
μοι
ἀπόκριναι. |
[332] |
μοι
δοκεῖς
οἴεσθαι.
Ἀλλὰ
μήν,
|
ἔφην |
ἐγώ,
ἐπειδὴ
δυσχερῶς
δοκεῖς
μοι |
[358] |
πᾶσι
συνεδόκει.
Ἄλλο
τι
οὖν,
|
ἔφην |
ἐγώ,
ἐπί
γε
τὰ
κακὰ |
[319] |
καὶ
πράττειν
καὶ
λέγειν.
Ἆρα,
|
ἔφην |
ἐγώ,
ἕπομαί
σου
τῷ
λόγῳ; |
[333] |
φαίνεται·
ἦ
γάρ,
ὦ
Πρωταγόρα,
|
ἔφην |
ἐγώ,
ἢ
ἄλλως
πως;
Ὡμολόγησεν
|
[358] |
συνεδόκει
ἅπασιν
ἡμῖν.
Τί
οὖν;
|
ἔφην |
ἐγώ,
καλεῖτέ
τι
δέος
καὶ |
[359] |
οἱ
δὲ
οὐκ
ἐθέλουσιν.
Πότερον,
|
ἔφην |
ἐγώ,
καλὸν
ὂν
ἰέναι
ἢ |
[339] |
καὶ
ὀρθῶς,
ἢ
οὔ;
Πάνυ,
|
ἔφην |
ἐγώ,
καλῶς
τε
καὶ
ὀρθῶς. |
[330] |
ὁσιότης.
Οὐκ
ἔφη.
Φέρε
δή,
|
ἔφην |
ἐγώ,
κοινῇ
σκεψώμεθα
ποῖόν
τι |
[359] |
οὕτως
ὑπὸ
τῶν
ἀνθρώπων.
Ἀληθῆ,
|
ἔφην |
ἐγώ,
λέγεις·
ἀλλ´
οὐ
τοῦτο
|
[350] |
γε
μαινόμενοί
εἰσιν.
Πῶς
οὖν,
|
ἔφην |
ἐγώ,
λέγεις
τοὺς
ἀνδρείους;
οὐχὶ |
[360] |
Αὐτός,
ἔφη,
πέρανον.
Ἕν
γ´,
|
ἔφην |
ἐγώ,
μόνον
(ἐρόμενος
ἔτι
σέ, |
[317] |
(αὐτοῦ
ἀφιγμένοι
εἶμεν—
Τί
οὖν,
|
ἔφην |
ἐγώ,
οὐ
καὶ
Πρόδικον
καὶ |
[314] |
οὐ
σχολὴ
αὐτῷ;
Ἀλλ´
ὠγαθέ,
|
ἔφην |
ἐγώ,
οὔτε
παρὰ
Καλλίαν
ἥκομεν |
[358] |
φόβος
δ´
οὔ.
Ἀλλ´
οὐδέν,
|
ἔφην |
ἐγώ,
Πρόδικε,
διαφέρει·
ἀλλὰ
τόδε. |
[339] |
ἐφοβούμην
μὴ
τὶ
λέγοι)
ἀτάρ,
|
ἔφην |
ἐγώ,
σοὶ
οὐ
φαίνεται;
Πῶς |
[339] |
καὶ
καλέσας
αὐτόν,
Ὦ
Πρόδικε,
|
ἔφην |
ἐγώ,
σὸς
μέντοι
Σιμωνίδης
πολίτης· |
[330] |
καὶ
ταῦτα
μόρια
(τῆς
ἀρετῆς,
|
ἔφην |
ἐγώ,
σοφία
τε
καὶ
ἀνδρεία; |
[310] |
ἥκει,
στὰς
παρ´
ἐμοί.
Πρῴην,
|
ἔφην |
ἐγώ·
σὺ
δὲ
ἄρτι
πέπυσαι; |
[352] |
τῶν
ἀνθρωπείων
πραγμάτων.
Καλῶς
γε,
|
ἔφην |
ἐγώ,
σὺ
λέγων
καὶ
ἀληθῆ. |
[358] |
καὶ
ὠφέλιμον;
Συνεδόκει.
Εἰ
ἄρα,
|
ἔφην |
ἐγώ,
τὸ
ἡδὺ
ἀγαθόν
ἐστιν, |
[358] |
Τί
δὲ
δή,
ὦ
ἄνδρες,
|
ἔφην |
ἐγώ,
τὸ
τοιόνδε;
αἱ
ἐπὶ
|
[311] |
αὐτὸν
καὶ
ἠρώτων,
Εἰπέ
μοι,
|
ἔφην |
ἐγώ,
ὦ
Ἱππόκρατες,
παρὰ
Πρωταγόραν |
[341] |
φωνῇ
βαρβάρῳ
τεθραμμένος;
Ἀκούεις
δή,
|
ἔφην |
ἐγώ,
ὦ
Πρωταγόρα,
Προδίκου
τοῦδε. |
[333] |
πρὸς
ἐκείνους
τὸν
λόγον
ποιήσομαι,
|
ἔφην, |
ἢ
πρὸς
σέ;
Εἰ
βούλει, |
[362] |
δοκεῖ.
καὶ
γὰρ
ἐμοὶ
οἷπερ
|
ἔφην |
ἰέναι
πάλαι
ὥρα,
ἀλλὰ
Καλλίᾳ |
[310] |
τὴν
φωνὴν
γνοὺς
αὐτοῦ,
Ἱπποκράτης,
|
ἔφην, |
οὗτος·
μή
τι
νεώτερον
ἀγγέλλεις; |
[350] |
μαθεῖν.
Ἤδη
δέ
τινας
ἑώρακας,
|
ἔφην, |
πάντων
τούτων
ἀνεπιστήμονας
ὄντας,
θαρροῦντας |
[330] |
οἷον
ὅσιον;
ἀγανακτήσαιμ´
ἂν
ἔγωγ´,
|
ἔφην, |
τῷ
ἐρωτήματι,
καὶ
εἴποιμ´
ἄν· |
[335] |
ἐν
ταῖς
συνουσίαις,
Ἀλλά
τοι,
|
ἔφην, |
ὦ
Πρωταγόρα,
οὐδ´
ἐγὼ
λιπαρῶς |
[341] |
γίγνηται.
Ἀλλὰ
καὶ
ἐγὼ
οἶμαι,
|
ἔφην, |
ὦ
Πρωταγόρα,
τοῦτο
λέγειν
Σιμωνίδην, |
[351] |
ψυχῶν
γίγνεται.
Λέγεις
δέ
τινας,
|
ἔφην, |
ὦ
Πρωταγόρα,
τῶν
ἀνθρώπων
εὖ |
[329] |
μόριά
ἐστιν
ἃ
ἐρωτᾷς.
Πότερον,
|
ἔφην, |
ὥσπερ
προσώπου
τὰ
μόοια
μόριά |