Pages |
[330] |
ἐπιστήμη,
οὐδ´
οἷον
δικαιοσύνη,
οὐδ´
|
οἷον |
ἀνδρεία,
οὐδ´
οἷον
σωφροσύνη,
οὐδ´
|
[346] |
~καὶ
ἐπαινέτην
{φιλεῖν
καὶ
ἐπαινεῖν}
|
οἷον |
ἀνδρὶ
πολλάκις
συμβῆναι
μητέρα
ἢ |
[330] |
τὸ
πρᾶγμά
φατε
τοιοῦτον
πεφυκέναι
|
οἷον |
ἀνόσιον
εἶναι
ἢ
οἷον
ὅσιον; |
[352] |
τε
εἶναι
ἡ
ἐπιστήμη
καὶ
|
οἷον |
ἄρχειν
τοῦ
ἀνθρώπου,
καὶ
ἐάνπερ |
[331] |
ἐπανέρηται·
Οὐκ
ἄρα
ἐστὶν
ὁσιότης
|
οἷον |
δίκαιον
εἶναι
πρᾶγμα,
οὐδὲ
δικαιοσύνη |
[330] |
Ἔστιν
ἄρα
τοιοῦτον
ἡ
δικαιοσύνη
|
οἷον |
δίκαιον
εἶναι,
φαίην
ἂν
ἔγωγε |
[331] |
οἷον
ὁσιότης
καὶ
ἡ
ὁσιότης
|
οἷον |
δικαιοσύνη.
ἀλλ´
ὅρα
εἰ
διακωλύεις |
[330] |
μορίων
ἄλλο
οἷον
ἐπιστήμη,
οὐδ´
|
οἷον
|
δικαιοσύνη,
οὐδ´
οἷον
ἀνδρεία,
οὐδ´ |
[330] |
τῶν
τῆς
ἀρετῆς
μορίων
ἄλλο
|
οἷον |
ἐπιστήμη,
οὐδ´
οἷον
δικαιοσύνη,
οὐδ´ |
[316] |
δέ
τινας
ᾔσθημαι
καὶ
γυμναστικήν,
|
οἷον |
Ἴκκος
τε
ὁ
Ταραντῖνος
καὶ |
[334] |
ἀγαθά,
ταῖς
δὲ
βλάσταις
πονηρά,
|
οἷον |
καὶ
ἡ
κόπρος
πάντων
(τῶν |
[331] |
μὴ
ὅσιον·
ἡ
δ´
ὁσιότης
|
οἷον |
μὴ
δίκαιον,
ἀλλ´
ἄδικον
(ἄρα, |
[331] |
οὐδὲ
δικαιοσύνη
οἷον
ὅσιον
ἀλλ´
|
οἷον |
μὴ
ὅσιον·
ἡ
δ´
ὁσιότης |
[316] |
καὶ
προκαλύπτεσθαι,
τοὺς
μὲν
ποίησιν,
|
οἷον |
Ὅμηρόν
τε
καὶ
Ἡσίοδον
καὶ |
[330] |
πεφυκέναι
οἷον
ἀνόσιον
εἶναι
ἢ
|
οἷον |
ὅσιον;
ἀγανακτήσαιμ´
ἂν
ἔγωγ´,
ἔφην, |
[331] |
δίκαιον
εἶναι
πρᾶγμα,
οὐδὲ
δικαιοσύνη
|
οἷον |
ὅσιον
ἀλλ´
οἷον
μὴ
ὅσιον· |
[331] |
μάλιστα
πάντων
ἥ
τε
δικαιοσύνη
|
οἷον |
ὁσιότης
καὶ
ἡ
ὁσιότης
οἷον |
[330] |
ἀνδρεία,
οὐδ´
οἷον
σωφροσύνη,
οὐδ´
|
οἷον |
ὁσιότης.
Οὐκ
ἔφη.
Φέρε
δή, |
[353] |
ὑμῖν
τοῦτο
γίγνεσθαι
ἐν
τοῖσδε,
|
οἷον |
πολλάκις
ὑπὸ
σίτων
καὶ
ποτῶν |
[330] |
δικαιοσύνη,
οὐδ´
οἷον
ἀνδρεία,
οὐδ´
|
οἷον |
σωφροσύνη,
οὐδ´
οἷον
ὁσιότης.
Οὐκ |
[354] |
ἆρα
οὐ
τὰ
τοιάδε
λέγετε,
|
οἷον |
τά
τε
γυμνάσια
καὶ
τὰς |
[330] |
τοῦ
προσώπου,
οὐκ
ἔστιν
ὀφθαλμὸς
|
οἷον |
τὰ
ὦτα,
οὐδ´
ἡ
δύναμις |
[349] |
ἑαυτοῦ
δύναμιν
ἕκαστον,
οὐκ
ὂν
|
οἷον |
τὸ
ἕτερον
αὐτῶν
τὸ
ἕτερον; |
[330] |
οὐκ
εἶναι
τὸ
ἕτερον
αὐτῶν
|
οἷον |
τὸ
ἕτερον·
εἴποιμ´
ἂν
ἔγωγε |
[359] |
οὐδὲν
ἔφη
εἶναι
τὸ
ἕτερον
|
οἷον |
τὸ
ἕτερον,
ἰδίαν
δὲ
αὑτοῦ |
[330] |
μόρια
οὐκ
ἔστιν
τὸ
ἕτερον
|
οἷον |
τὸ
(ἕτερον,
οὔτε
αὐτὸ
οὔτε |
[330] |
οὐδὲ
τῶν
ἄλλων
οὐδέν
ἐστιν
|
οἷον |
τὸ
ἕτερον
οὔτε
κατὰ
τὴν |
[331] |
καὶ
οὐκ
εἶναι
τὸ
ἕτερον
|
οἷον
|
τὸ
ἕτερον,
τὰ
τοῦ
προσώπου |
[331] |
οὐκ
εἶναι
τὸ
ἕτερον
μόριον
|
οἷον |
τὸ
ἕτερον
τῶν
τῆς
ἀρετῆς; |
[331] |
προσέοικεν
καὶ
ἔστιν
τὸ
ἕτερον
|
οἷον |
τὸ
ἕτερον.
ὥστε
τούτῳ
γε |
[323] |
μὴ
τοιοῦτοι
ὦσιν,
ἀλλ´
ἐλεοῦσιν·
|
οἷον |
τοὺς
αἰσχροὺς
ἢ
σμικροὺς
ἢ |