Pages |
[331] |
(ἂν
ἐλέγχεσθαι,
εἴ
τις
τὸ
|
εἴ" |
ἀφέλοι
αὐτοῦ.
Ἀλλὰ
μέντοι,
ἦ |
[354] |
Πρωταγόρας.
Πάλιν
τοίνυν,
ἔφην
ἐγώ,
|
εἴ |
με
ἀνέροισθε,
ὦ
ἄνθρωποι,
Τίνος |
[331] |
δίκαιον·
καὶ
ὑπὲρ
σοῦ
δέ,
|
εἴ |
με
ἐῴης,
ταὐτὰ
ἂν
ταῦτα |
[329] |
τινος
ἐνδεής
εἰμι
πάντ´
ἔχειν,
|
εἴ
|
μοι
ἀποκρίναιο
τόδε.
τὴν
ἀρετὴν |
[335] |
ὥστε
βουλοίμην
ἂν
χαρίζεσθαί
σοι,
|
εἴ |
μου
δυνατὰ
δέοιο·
νῦν
δ´ |
[355] |
ἔτι
καὶ
νῦν
ἀναθέσθαι
ἔξεστιν,
|
~(εἴ |
πῃ
ἔχετε
ἄλλο
τι
φάναι |
[331] |
τὸ
εἰ
βούλει"
τοῦτο
καὶ
|
εἴ
|
σοι
δοκεῖ"
ἐλέγχεσθαι,
ἀλλ´
ἐμέ |
[362] |
δ´
ἐγώ,
οὕτω
χρὴ
ποιεῖν,
|
εἴ |
σοι
δοκεῖ.
καὶ
γὰρ
ἐμοὶ |
[309] |
οὖν
δήπου
τῶν
γε
νῦν,
|
εἴ |
σοι
δοκεῖ
σοφώτατος
εἶναι
Πρωταγόρας. |
[340] |
καὶ
καλά.
καὶ
νῦν
σκόπει
|
εἴ |
σοι
συνδοκεῖ
ὅπερ
ἐμοί.
οὐ |
[353] |
ἕπου·
εἰ
δὲ
μὴ
βούλει,
|
εἴ |
σοι
φίλον,
ἐῶ
χαίρειν.
Ἀλλ´, |
[360] |
ἐγώ,
μόνον
(ἐρόμενος
ἔτι
σέ,
|
εἴ |
σοι
ὥσπερ
τὸ
πρῶτον
ἔτι |
[351] |
κατὰ
τοῦτο
οὐκ
ἀγαθά,
μὴ
|
εἴ |
τι
ἀπ´
αὐτῶν
ἀποβήσεται
ἄλλο; |
[332] |
ἰσχύϊ
πράττεται,
ἰσχυρῶς
πράττεται,
καὶ
|
εἴ |
τι
ἀσθενείᾳ,
ἀσθενῶς;
Ἐδόκει.
Καὶ |
[317] |
ὥστε
πολύ
μοι
ἥδιστόν
ἐστιν,
|
εἴ |
τι
βούλεσθε,
περὶ
τούτων
ἁπάντων |
[336] |
ἀλλ´
οὐ
γὰρ
δύναμαι,
ἀλλ´
|
εἴ |
τι
δέῃ
θεάσασθαι
ἐν
τῷ |
[332] |
μετὰ
βραδυτῆτος,
(βραδέως;
Ἔφη.
Καὶ
|
εἴ |
τι
δὴ
ὡσαύτως
πράττεται,
ὑπὸ
|
[332] |
ὑπὸ
τοῦ
αὐτοῦ
πράττεται,
καὶ
|
εἴ |
τι
ἐναντίως,
ὑπὸ
τοῦ
ἐναντίου; |
[332] |
δὲ
σωφρόνως
σωφροσύνῃ;
Ὡμολόγει.
Οὐκοῦν
|
εἴ |
τι
ἰσχύϊ
πράττεται,
ἰσχυρῶς
πράττεται, |
[332] |
τι
μετὰ
τάχους,
ταχέως,
καὶ
|
εἴ |
τι
μετὰ
βραδυτῆτος,
(βραδέως;
Ἔφη. |
[332] |
τι
ἀσθενείᾳ,
ἀσθενῶς;
Ἐδόκει.
Καὶ
|
εἴ |
τι
μετὰ
τάχους,
ταχέως,
καὶ |
[353] |
τοιαῦτα
πολλὰ
παρασκευάζει;
ἢ
κἂν
|
εἴ |
τι
τούτων
εἰς
τὸ
ὕστερον |
[352] |
καταφανὲς
ἂν
ἡμῖν
γένοιτο;
ὥσπερ
|
εἴ |
τις
ἄνθρωπον
σκοπῶν
ἐκ
τοῦ |
[330] |
σοί;
Κἀμοί,
ἔφη.
Τί
οὖν;
|
εἴ |
τις
ἔροιτο
ἐμέ
τε
καὶ |
[312] |
οἱ
τῶν
σοφῶν
ἐπιστήμονες·
ἀλλ´
|
(εἴ |
τις
ἔροιτο
ἡμᾶς,
Τῶν
τί |
[318] |
τηλικοῦτος
ὢν
καὶ
οὕτως
σοφός,
|
εἴ |
τίς
σε
διδάξειεν
ὃ
μὴ |
[311] |
τελεῖν
ὑπὲρ
σαυτοῦ
μισθὸν
ἐκείνῳ,
|
εἴ |
τίς
σε
ἤρετο·
Εἰπέ
μοι, |
[311] |
μισθὸν
ὑπὲρ
σαυτοῦ
τελεῖν
ἐκείνοις,
|
εἴ |
τίς
σε
ἤρετο·
Τελεῖν
τοῦτο |
[331] |
τὸν
λόγον
βέλτιστ´
(ἂν
ἐλέγχεσθαι,
|
εἴ |
τις
τὸ
εἴ"
ἀφέλοι
αὐτοῦ. |
[346] |
γὰρ
ἠλιθίων
ἀπείρων
γενέθλα,
ὥστ´
|
εἴ |
τις
χαίρει
ψέγων,
ἐμπλησθείη
ἂν |
[336] |
δοῦναι
καὶ
δέξασθαι
θαυμάζοιμ´
ἂν
|
εἴ |
τῳ
ἀνθρώπων
παραχωρεῖ.
εἰ
μὲν |