Pages |
[332] |
τὰ
δὲ
σωφρόνως
σωφροσύνῃ;
Ὡμολόγει.
|
Οὐκοῦν |
εἴ
τι
ἰσχύϊ
πράττεται,
ἰσχυρῶς |
[332] |
δὲ
ἀφρόνως
ὑπὸ
ἀφροσύνης;
(Συνεχώρει.
|
Οὐκοῦν |
εἴπερ
ἐναντίως
πράττεται,
ὑπὸ
ἐναντίου |
[359] |
ἰέναι
ἢ
αἰσχρόν;
Καλόν,
ἔφη.
|
Οὐκοῦν |
εἴπερ
καλόν,
καὶ
ἀγαθὸν
ὡμολογήσαμεν |
[333] |
πως;
Ὡμολόγησεν
καὶ
μάλ´
ἀκόντως.
|
Οὐκοῦν |
ἓν
ἂν
εἴη
ἡ
σωφροσύνη |
[353] |
ὅμως
αὐτὰ
πράττειν;
Φαῖεν
ἄν.
|
Οὐκοῦν |
ἐροίμεθ´
ἂν
αὐτοὺς
ἐγώ
τε |
[359] |
ἅπερ
οἱ
δειλοί;
Οὐκ
ἔφη.
|
Οὐκοῦν |
ἐφ´
ἕτερα.
Ναί,
ἦ
δ´ |
[340] |
νὴ
Δί´,
ἔφη
ὁ
Πρόδικος.
|
Οὐκοῦν, |
ἔφην
ἐγώ,
ἐν
μὲν
τοῖς |
[360] |
δειλία
ὁμολογεῖται
παρὰ
σοῦ;
Συνέφη.
|
Οὐκοῦν |
ἡ
τῶν
δεινῶν
καὶ
μὴ |
[360] |
ἐγώ,
ἐναντίον
(ἀνδρεία
δειλίᾳ.
Ἔφη.
|
Οὐκοῦν |
ἡ
τῶν
δεινῶν
καὶ
μὴ |
[360] |
Τοὺς
δειλούς,
ἦ
δ´
ὅς.
|
Οὐκοῦν, |
ἦν
δ´
ἐγώ,
εἴπερ
καλὸν |
[332] |
πλὴν
τὸ
βαρύ;
Οὐκ
ἔφη.
|
Οὐκοῦν, |
ἦν
δ´
ἐγώ,
ἑνὶ
ἑκάστῳ |
[312] |
εἶναι
τὸν
τῶν
σοφῶν
ἐπιστήμονα.
|
Οὐκοῦν, |
ἦν
δ´
ἐγώ,
τοῦτο
μὲν |
[360] |
δὲ
καλά,
καὶ
ἀγαθά;
Ναί.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
οἱ
δειλοὶ
καὶ
οἱ |
[330] |
οὖν
μετὰ
τοῦτο
ἡμᾶς
ἔροιτο·
|
Οὐκοῦν |
καὶ
ὁσιότητά
τινά
φατε
εἶναι; |
[353] |
τοὺς
πολλοὺς
ἂν
ταῦτα
ἀποκρίνασθαι.
|
Οὐκοῦν |
νόσους
ποιοῦντα
ἀνίας
ποιεῖ,
καὶ
|
[350] |
ὅς,
καὶ
λίαν
γε
θαρροῦντας.
|
Οὐκοῦν |
οἱ
θαρραλέοι
οὗτοι
καὶ
ἀνδρεῖοί |
[332] |
ἔφη.
Οὐκοῦν
(σωφροσύνῃ
σωφρονοῦσιν;
Ἀνάγκη.
|
Οὐκοῦν |
οἱ
μὴ
ὀρθῶς
πράττοντες
ἀφρόνως |
[360] |
ἥδιον
ἔρχεται;
Ἀνάγκη,
ἔφη,
ὁμολογεῖν.
|
Οὐκοῦν |
ὅλως
οἱ
(ἀνδρεῖοι
οὐκ
αἰσχροὺς |
[350] |
εἶναι;
Καὶ
νῦν
γ´,
ἔφη.
|
(Οὐκοῦν |
οὗτοι,
ἦν
δ´
ἐγώ,
οἱ |
[354] |
Ὁμολογοῖεν
ἄν;
Συνεδόκει
ἡμῖν
ἀμφοῖν.
|
Οὐκοῦν |
πάλιν
ἂν
αὐτοὺς
τὸ
ἐναντίον |
[332] |
{εἰ}
τοὐναντίον
{ἔπραττον}
Σωφρονεῖν,
ἔφη.
|
Οὐκοῦν
|
(σωφροσύνῃ
σωφρονοῦσιν;
Ἀνάγκη.
Οὐκοῦν
οἱ |
[332] |
ἀφρόνως
πράττειν
τῷ
σωφρόνως;
Ἔφη.
|
Οὐκοῦν |
τὰ
μὲν
ἀφρόνως
πραττόμενα
ἀφροσύνῃ |
[354] |
ἐμοὶ
δοκεῖ,
ἔφη
ὁ
Πρωταγόρας.
|
Οὐκοῦν |
τὴν
μὲν
ἡδονὴν
διώκετε
ὡς |
[332] |
ἀφροσύνης;
Ναί.
Ἐναντίως;
Πάνυ
γε.
|
Οὐκοῦν |
ὑπὸ
ἐναντίων
ὄντων;
Ναί.
Ἐναντίον
|
[353] |
ὡς
ἐγᾦμαι.
Συνέφη
ὁ
Πρωταγόρας.
|
Οὐκοῦν |
φαίνεται,
ὦ
ἄνθρωποι,
ὑμῖν,
ὥς |
[330] |
ἐγᾦμαι.
Ναί,
ἦ
δ´
ὅς.
|
Οὐκοῦν |
φατε
καὶ
τοῦτο
πρᾶγμά
τι |