Pages |
[314] |
τοῦ
καπήλου
καὶ
ἐμπόρου
ἔξεστιν
|
ἐν |
ἄλλοις
ἀγγείοις
ἀποφέρειν,
καὶ
πρὶν |
[314] |
(κίνδυνος.
μαθήματα
δὲ
οὐκ
ἔστιν
|
ἐν |
ἄλλῳ
ἀγγείῳ
ἀπενεγκεῖν,
ἀλλ´
ἀνάγκη |
[323] |
μετέχειν
αὐτῆς,
ἢ
μὴ
εἶναι
|
ἐν |
ἀνθρώποις.
Ὅτι
μὲν
οὖν
πάντ´ |
[358] |
οὐδ´
(ἔστι
τοῦτο,
ὡς
ἔοικεν,
|
ἐν |
ἀνθρώπου
φύσει,
ἐπὶ
ἃ
οἴεται |
[320] |
Ἀλκιβιάδου,
ἀποσπάσας
ἀπὸ
τούτου,
καταθέμενος
|
ἐν |
Ἀρίφρονος
ἐπαίδευε·
καὶ
πρὶν
ἓξ |
[327] |
νόμιμα—
εἰ
οὖν
οὕτω
καὶ
|
ἐν |
αὐλήσει
πᾶσαν
προθυμίαν
καὶ
ἀφθονίαν |
[314] |
καταθέντα
τὴν
τιμὴν
τὸ
μάθημα
|
ἐν |
αὐτῇ
τῇ
ψυχῇ
λαβόντα
καὶ |
[328] |
ἄξιον
τοῦτο
κατηγορεῖν·
ἔτι
γὰρ
|
ἐν |
αὐτοῖς
εἰσιν
ἐλπίδες·
νέοι
γάρ. |
[309] |
μέντοι,
ὦ
Σώκρατες,
ὥς
γ´
|
ἐν |
αὐτοῖς
ἡμῖν
εἰρῆσθαι,
καὶ
πώγωνος
|
[331] |
δίκαιον,
ἀλλά
τί
μοι
δοκεῖ
|
ἐν |
αὐτῷ
διάφορον
εἶναι.
ἀλλὰ
τί |
[354] |
ἢ
λύπας
μείζους
παρασκευάζῃ
τῶν
|
ἐν
|
(αὐτῷ
ἡδονῶν·
ἐπεὶ
εἰ
κατ´ |
[354] |
ὅταν
ἢ
μείζους
λύπας
τῶν
|
ἐν |
αὐτῷ
οὐσῶν
ἀπαλλάττῃ
ἢ
μείζους |
[335] |
αὐτός,
καὶ
ἐν
μακρολογίᾳ
καὶ
|
ἐν |
βραχυλογίᾳ
οἷός
τ´
εἶ
συνουσίας |
[335] |
βραχέα
(οὕτως
ὥστε
μηδένα
σοῦ
|
ἐν |
βραχυτέροις
εἰπεῖν·
εἰ
οὖν
μέλλεις |
[323] |
ἀρετῆς,
τόδε
αὖ
λαβὲ
τεκμήριον.
|
ἐν |
γὰρ
ταῖς
ἄλλαις
ἀρεταῖς,
ὥσπερ |
[323] |
οἰκεῖοι
προσιόντες
νουθετοῦσιν
ὡς
μαινόμενον·
|
ἐν |
δὲ
δικαιοσύνῃ
καὶ
ἐν
τῇ |
[317] |
ἐκεῖ
γὰρ
προϋπῆρχε
τὰ
βάθρα—
|
ἐν |
δὲ
τούτῳ
Καλλίας
τε
καὶ |
[343] |
Ἀπόλλωνι
εἰς
τὸν
νεὼν
τὸν
|
ἐν |
Δελφοῖς,
γράψαντες
ταῦτα
ἃ
δὴ |
[327] |
τοιούτοις
ἀνθρώποις
γενόμενος,
ὥσπερ
οἱ
|
ἐν |
ἐκείνῳ
τῷ
χορῷ
μισάνθρωποι,
ἀγαπήσαις |
[318] |
ἀφικόμην.
Ἱπποκράτης
γὰρ
ὅδε
τυγχάνει
|
ἐν |
ἐπιθυμίᾳ
ὢν
τῆς
σῆς
συνουσίας· |
[356] |
ἐγγύς,
ταύτην
τὴν
πρᾶξιν
πρακτέον
|
ἐν |
ᾗ
ἂν
ταῦτ´
ἐνῇ·
ἐὰν
|
[321] |
καὶ
ἡ
εἱμαρμένη
ἡμέρα
παρῆν,
|
ἐν |
ᾗ
ἔδει
καὶ
ἄνθρωπον
ἐξιέναι |
[337] |
οἱ
λέγοντες
μάλιστ´
ἂν
οὕτως
|
ἐν |
ἡμῖν
τοῖς
ἀκούουσιν
εὐδοκιμοῖτε
καὶ |
[315] |
διερωτᾶν
τὸν
Ἱππίαν,
ὁ
δ´
|
ἐν |
θρόνῳ
καθήμενος
ἑκάστοις
αὐτῶν
διέκρινεν |
[315] |
ἐν
τῷ
κατ´
ἀντικρὺ
προστῴῳ
|
ἐν |
θρόνῳ·
περὶ
αὐτὸν
δ´
ἐκάθηντο |
[315] |
μετ´
ἐκείνου,
εὖ
πως
καὶ
|
ἐν
|
κόσμῳ
περιεσχίζοντο
οὗτοι
οἱ
ἐπήκοοι |
[342] |
τε
καὶ
πλείστη
τῶν
Ἑλλήνων
|
ἐν |
Κρήτῃ
τε
καὶ
(ἐν
Λακεδαίμονι, |
[315] |
ἐπήκοοι
ἔνθεν
καὶ
ἔνθεν,
καὶ
|
ἐν |
κύκλῳ
περιιόντες
ἀεὶ
εἰς
τὸ |
[315] |
οὖν
Πρόδικος
ἔτι
κατέκειτο,
ἐγκεκαλυμμένος
|
ἐν |
κῳδίοις
τισὶν
καὶ
στρώμασιν
καὶ
|
[342] |
Ἑλλήνων
ἐν
Κρήτῃ
τε
καὶ
|
(ἐν |
Λακεδαίμονι,
καὶ
σοφισταὶ
πλεῖστοι
γῆς |
[337] |
ἀκουόντων
ἄνευ
ἀπάτης,
ἐπαινεῖσθαι
δὲ
|
ἐν |
λόγῳ
πολλάκις
παρὰ
δόξαν
ψευδομένων— |
[335] |
φῂς
δὲ
καὶ
αὐτός,
καὶ
|
ἐν
|
μακρολογίᾳ
καὶ
ἐν
βραχυλογίᾳ
οἷός |
[340] |
ὁ
Πρόδικος.
Οὐκοῦν,
ἔφην
ἐγώ,
|
ἐν |
μὲν
τοῖς
πρώτοις
αὐτὸς
ὁ |
[328] |
ἃ
ἀκήκοα
Πρωταγόρου.
ἐγὼ
γὰρ
|
ἐν |
μὲν
τῷ
ἔμπροσθεν
χρόνῳ
ἡγούμην |
[347] |
φωνῆς,
λέγοντάς
τε
καὶ
ἀκούοντας
|
ἐν |
μέρει
ἑαυτῶν
κοσμίως,
κἂν
πάνυ
|
[327] |
σοι
ἀδικώτατος
φαίνεται
ἄνθρωπος
τῶν
|
ἐν |
νόμοις
καὶ
ἀνθρώποις
τεθραμμένων,
δίκαιον |
[311] |
τὸ
ἀργύριον
ὡς
τίνι
ὄντι
|
ἐν |
νῷ
ἔχεις
Πολυκλείτῳ
τε
καὶ |
[311] |
ὡς
τίνι
ὄντι
τῷ
Πρωταγόρᾳ
|
ἐν |
νῷ
ἔχετε
χρήματα
τελεῖν;
τί |
[315] |
Πρόδικος
ὁ
Κεῖος—
ἦν
δὲ
|
ἐν |
οἰκήματί
τινι,
ᾧ
πρὸ
τοῦ |
[326] |
ἀγαθῶν
ποιήματα
καὶ
ἐκμανθάνειν
~(ἀναγκάζουσιν,
|
ἐν |
οἷς
πολλαὶ
μὲν
νουθετήσεις
ἔνεισιν |
[359] |
μή;
Ἀλλὰ
τοῦτό
γ´,
ἔφη,
|
ἐν |
οἷς
σὺ
ἔλεγες
τοῖς
λόγοις |
[357] |
δὴ
ἡδονῆς
τε
καὶ
λύπης
|
ἐν |
ὀρθῇ
τῇ
αἱρέσει
ἐφάνη
ἡμῖν |
[344] |
τίνα
οὖν
ἀμήχανος
συμφορὰ
καθαιρεῖ
|
ἐν |
πλοίου
ἀρχῇ;
δῆλον
ὅτι
οὐ |
[356] |
καὶ
ἐν
ταῖς
πράξεσιν
καὶ
|
ἐν |
ταῖς
αἱρέσεσιν
τῶν
μεγάλων
τε |
[326] |
καὶ
ἐν
τοῖς
πολέμοις
καὶ
|
ἐν |
ταῖς
ἄλλαις
πράξεσιν.
καὶ
ταῦτα |
[342] |
δὲ
ἀποκρυψάμενοι
ἐκεῖνο
ἐξηπατήκασιν
τοὺς
|
ἐν |
ταῖς
πόλεσι
λακωνίζοντας,
καὶ
οἱ |
[317] |
λαθεῖν
τῶν
ἀνθρώπων
τοὺς
δυναμένους
|
ἐν |
ταῖς
πόλεσι
πράττειν,
ὧνπερ
ἕνεκα |
[356] |
μεταλαμβάνειν
ταὐτὰ
καὶ
μεταμέλειν
καὶ
|
ἐν |
ταῖς
πράξεσιν
καὶ
ἐν
ταῖς |
[335] |
οὐκέτι
ἐμὸν
ἔργον
εἶναι
παρεῖναι
|
ἐν |
ταῖς
συνουσίαις,
Ἀλλά
τοι,
ἔφην, |
[316] |
ἰόντα
εἰς
πόλεις
μεγάλας,
καὶ
|
ἐν |
ταύταις
πείθοντα
τῶν
νέων
τοὺς |
[342] |
ἃ
αὐτοὶ
διδάσκουσιν.
εἰσὶν
δὲ
|
ἐν |
ταύταις
ταῖς
πόλεσιν
οὐ
μόνον |
[344] |
χρόνον
τινά·
γενόμενον
δὲ
διαμένειν
|
(ἐν |
ταύτῃ
τῇ
ἕξει
καὶ
εἶναι |
[319] |
περὶ
μὲν
οὖν
ὧν
οἴονται
|
ἐν
|
τέχνῃ
εἶναι,
οὕτω
διαπράττονται·
ἐπειδὰν |
[323] |
μαινόμενον·
ἐν
δὲ
δικαιοσύνῃ
καὶ
|
ἐν |
τῇ
ἄλλῃ
πολιτικῇ
ἀρετῇ,
ἐάν |
[361] |
σκέψει
(σφήλῃ
ἐξαπατήσας,
ὥσπερ
καὶ
|
ἐν |
τῇ
διανομῇ
ἠμέλησεν
ἡμῶν,
ὡς |
[316] |
δέ
μοι
(δοκεῖ
ἐλλόγιμος
γενέσθαι
|
ἐν |
τῇ
πόλει,
τοῦτο
δὲ
οἴεταί |
[361] |
ἡμᾶς
ὁ
Ἐπιμηθεὺς
ἐκεῖνος
καὶ
|
ἐν |
τῇ
σκέψει
(σφήλῃ
ἐξαπατήσας,
ὥσπερ |
[317] |
πολλά
γε
ἔτη
ἤδη
εἰμὶ
|
ἐν |
τῇ
τέχνῃ·
καὶ
γὰρ
καὶ |
[356] |
μετρητικήν,
ὡμολόγει.
Τί
δ´
εἰ
|
ἐν |
τῇ
τοῦ
περιττοῦ
καὶ
ἀρτίου |
[314] |
δὴ
καὶ
πολὺ
μείζων
κίνδυνος
|
ἐν |
τῇ
τῶν
μαθημάτων
ὠνῇ
ἢ |
[314] |
τῇ
τῶν
μαθημάτων
ὠνῇ
ἢ
|
ἐν |
τῇ
τῶν
σιτίων.
σιτία
μὲν |
[318] |
ἀπιέναι
οἴκαδε
βελτίονι
γεγονότι,
καὶ
|
ἐν |
τῇ
ὑστεραίᾳ
ταὐτὰ
ταῦτα·
καὶ |
[329] |
ἐθαύμασά
σου
λέγοντος,
τοῦτό
μοι
|
ἐν |
τῇ
ψυχῇ
ἀποπλήρωσον.
ἔλεγες
γὰρ |
[314] |
καὶ
ὁπόσον
καὶ
ὁπότε·
ὥστε
|
ἐν |
τῇ
ὠνῇ
οὐ
μέγας
ὁ
|
[337] |
ὦ
Κριτία·
χρὴ
γὰρ
τοὺς
|
ἐν |
τοιοῖσδε
λόγοις
παραγιγνομένους
κοινοὺς
μὲν |
[322] |
δὴ
καὶ
αἰδῶ
(οὕτω
θῶ
|
ἐν |
τοῖς
ἀνθρώποις,
ἢ
ἐπὶ
πάντας |
[348] |
δ´
ἑαυτοῖς
σύνεισιν
δι´
ἑαυτῶν,
|
ἐν |
τοῖς
ἑαυτῶν
λόγοις
πεῖραν
ἀλλήλων |
[335] |
οὐδ´
ἂν
ἐγένετο
Πρωταγόρου
ὄνομα
|
ἐν |
τοῖς
Ἕλλησιν.
Καὶ
ἐγώ—
ἔγνων |
[326] |
γὰρ
θαυμαστόν,
εἴπερ
ἀληθῆ
ἐγὼ
|
ἐν |
τοῖς
ἔμπροσθεν
ἔλεγον,
ὅτι
τούτου |
[361] |
ὅτι
οὐ
διδακτόν
ἐστιν
ἀρετὴ
|
ἐν |
τοῖς
ἔμπροσθεν,
νῦν
σεαυτῷ
τἀναντία
|
[359] |
εἴπερ
καλόν,
καὶ
ἀγαθὸν
ὡμολογήσαμεν
|
ἐν |
τοῖς
ἔμπροσθεν·
τὰς
γὰρ
καλὰς |
[332] |
σωφροσύνης;
Φαίνεται.
Μέμνησαι
οὖν
ὅτι
|
ἐν |
τοῖς
ἔμπροσθεν
ὡμολόγηται
ἡμῖν
ἀφροσύνη |
[329] |
τοῖς
ἀνθρώποις,
καὶ
αὖ
πολλαχοῦ
|
ἐν
|
τοῖς
λόγοις
ἐλέγετο
ὑπὸ
σοῦ |
[342] |
φαυλοτάτῳ
συγγενέσθαι,
τὰ
μὲν
πολλὰ
|
ἐν |
τοῖς
λόγοις
εὑρήσει
(αὐτὸν
φαῦλόν |
[347] |
ἐπαγόμενοί
τε
αὐτοὺς
οἱ
πολλοὶ
|
ἐν |
τοῖς
λόγοις
οἱ
μὲν
ταῦτά |
[340] |
εἰς
καιρόν
γε
παρατετύχηκεν
ἡμῖν
|
ἐν |
τοῖς
λόγοις
Πρόδικος
ὅδε.
~κινδυνεύει |
[326] |
τὴν
πονηρίαν
τῶν
σωμάτων
καὶ
|
ἐν |
τοῖς
πολέμοις
καὶ
ἐν
ταῖς |
[334] |
ταῖς
διὰ
τῶν
ῥινῶν
γιγνομένην
|
ἐν |
τοῖς
σιτίοις
τε
καὶ
ὄψοις. |
[327] |
ἐδίδαξεν
ἐπὶ
Ληναίῳ.
ἦ
σφόδρα
|
ἐν
|
τοῖς
τοιούτοις
ἀνθρώποις
γενόμενος,
ὥσπερ |
[343] |
καὶ
περιγένοιτο
αὐτοῦ,
αὐτὸς
εὐδοκιμήσει
|
ἐν |
τοῖς
τότε
ἀνθρώποις.
εἰς
τοῦτο |
[353] |
ἄνθρωποι,
φατὲ
ὑμῖν
τοῦτο
γίγνεσθαι
|
ἐν |
τοῖσδε,
οἷον
πολλάκις
ὑπὸ
σίτων |
[343] |
Μύσων
ὁ
Χηνεύς,
καὶ
ἕβδομος
|
ἐν |
τούτοις
ἐλέγετο
Λακεδαιμόνιος
Χίλων.
οὗτοι |
[334] |
ἐλαίῳ
ἀλλ´
ἢ
ὅτι
σμικροτάτῳ
|
ἐν |
τούτοις
οἷς
μέλλει
ἔδεσθαι,
ὅσον |
[324] |
μετέχειν,
(εἴπερ
μέλλει
πόλις
εἶναι;
|
ἐν |
τούτῳ
γὰρ
αὕτη
λύεται
ἡ |
[310] |
ὅς,
ὦ
Ζεῦ
καὶ
θεοί,
|
ἐν
|
(τούτῳ
εἴη·
ὡς
οὔτ´
ἂν |
[354] |
τῶν
ἡδονῶν
ἥττω
εἶναι·
ἔπειτα
|
ἐν |
τούτῳ
εἰσὶν
πᾶσαι
αἱ
ἀποδείξεις. |
[356] |
σμικρότεραι;
Φαῖεν
ἄν.
Εἰ
οὖν
|
(ἐν |
τούτῳ
ἡμῖν
ἦν
τὸ
εὖ |
[350] |
καὶ
μὴ
ἐπισταμένων
ἄλλων,
καὶ
|
ἐν |
τούτῳ
οἴει
τὴν
ἀνδρείαν
καὶ |
[341] |
ἅ
μοι
δοκεῖ
διανοεῖσθαι
Σιμωνίδης
|
ἐν |
τούτῳ
τῷ
ᾄσματι,
ἐθέλω
σοι |
[344] |
ἔστι
καὶ
περὶ
ἑκάστου
τῶν
|
(ἐν |
τῷ
ᾄσματι
εἰρημένων
ἀποδεῖξαι
ὡς |
[343] |
Σιμωνίδου
ἀλλ´
ὑπερβατὸν
δεῖ
θεῖναι
|
ἐν |
τῷ
ᾄσματι
τὸ
ἀλαθέως,
οὑτωσί |
[336] |
ἀλλ´
εἴ
τι
δέῃ
θεάσασθαι
|
ἐν |
τῷ
αὐτῷ
ἐμέ
τε
καὶ |
[346] |
καὶ
φιλέω
ἑκών—
ἐνταῦθα
δεῖ
|
ἐν |
τῷ
ἑκών
διαλαβεῖν
λέγοντα—
ὅστις |
[356] |
ἐγγὺς
καὶ
τὸ
πόρρω
στήσας
|
ἐν |
τῷ
ζυγῷ,
εἰπὲ
πότερα
πλείω |
[315] |
Ὅμηρος,
Ἱππίαν
τὸν
(Ἠλεῖον,
καθήμενον
|
ἐν |
τῷ
κατ´
ἀντικρὺ
προστῴῳ
ἐν |
[361] |
σύ.
ἤρεσεν
οὖν
μοι
καὶ
|
ἐν |
τῷ
μύθῳ
ὁ
Προμηθεὺς
μᾶλλον |
[316] |
βαρύτητα
τῆς
φωνῆς
βόμβος
τις
|
ἐν |
τῷ
οἰκήματι
γιγνόμενος
ἀσαφῆ
ἐποίει |
[354] |
τόδε
ἀγαθὰ
αὐτὰ
καλεῖτε,
ὅτι
|
ἐν |
τῷ
παραχρῆμα
ὀδύνας
τὰς
ἐσχάτας |
[353] |
(πότερον
ὅτι
τὴν
ἡδονὴν
ταύτην
|
ἐν |
τῷ
παραχρῆμα
παρέχει
καὶ
ἡδύ |
[347] |
δύνασθαι
ἀλλήλοις
δι´
ἑαυτῶν
συνεῖναι
|
ἐν |
τῷ
πότῳ
μηδὲ
διὰ
τῆς |
[314] |
ἀλλὰ
διαπερανάμενοι
οὕτως
ἐσίοιμεν,
στάντες
|
ἐν |
τῷ
προθύρῳ
διελεγόμεθα
ἕως
συνωμολογήσαμεν |
[314] |
ἡμῖν
ταῦτα
ἐπορευόμεθα·
ἐπειδὴ
δὲ
|
ἐν |
τῷ
προθύρῳ
ἐγενόμεθα,
ἐπιστάντες
περί |
[315] |
ὡς
καλῶς
ηὐλαβοῦντο
μηδέποτε
ἐμποδὼν
|
ἐν |
τῷ
πρόσθεν
εἶναι
Πρωταγόρου,
ἀλλ´
|
[314] |
Ἐπειδὴ
δὲ
εἰσήλθομεν,
κατελάβομεν
Πρωταγόραν
|
ἐν |
τῷ
προστῴῳ
περιπατοῦντα,
ἑξῆς
δ´ |
[356] |
ἡμῖν
ἦν
τὸ
εὖ
πράττειν,
|
ἐν |
τῷ
τὰ
μὲν
μεγάλα
μήκη |
[315] |
δέ
τινες
καὶ
τῶν
ἐπιχωρίων
|
ἐν |
τῷ
χορῷ.
τοῦτον
τὸν
χορὸν |
[355] |
φήσει,
οὐκ
ἀξίων
ὄντων
νικᾶν
|
ἐν |
ὑμῖν
τῶν
ἀγαθῶν
τὰ
κακά, |
[341] |
διαιρεῖν
ἅτε
Λέσβιος
ὢν
καὶ
|
ἐν |
φωνῇ
βαρβάρῳ
τεθραμμένος;
Ἀκούεις
δή, |
[332] |
Τί
δέ;
ἔστιν
τι
ὀξὺ
|
ἐν
|
φωνῇ;
Ἔφη.
Τούτῳ
μὴ
ἔστιν |
[333] |
μόνον
ἐναντίον
εἶναι,
ἢ
ἐκεῖνον
|
ἐν |
ᾧ
ἐλέγετο
ἕτερον
εἶναι
σωφροσύνης |
[321] |
καὶ
Ἡφαίστου
οἴκημα
τὸ
κοινόν,
|
ἐν |
ᾧ
(ἐφιλοτεχνείτην,
λαθὼν
εἰσέρχεται,
καὶ |
[313] |
σώματος
ἡγῇ,
τὴν
ψυχήν,
καὶ
|
ἐν |
ᾧ
πάντ´
ἐστὶν
τὰ
σὰ |