Pages |
[348] |
ἂν
βούληται
ἄλλῳ.
(Καὶ
ὁ
|
Πρωταγόρας |
αἰσχυνθείς,
ὥς
γέ
μοι
ἔδοξεν, |
[342] |
σοῦ
ἀκούσομαι.
Ὁ
μὲν
οὖν
|
Πρωταγόρας |
ἀκούσας
μου
ταῦτα
λέγοντος,
Εἰ
|
[354] |
Οὐδ´
ἐμοὶ
δοκοῦσιν,
ἔφη
ὁ
|
Πρωταγόρας. |
Ἄλλο
τι
οὖν
πάλιν
καὶ |
[336] |
ὦ
Σώκρατες,
δίκαια
δοκεῖ
λέγειν
|
Πρωταγόρας |
ἀξιῶν
αὑτῷ
τε
ἐξεῖναι
διαλέγεσθαι |
[338] |
ἡμῖν
γίγνωνται·
εἰ
μὴ
βούλεται
|
(Πρωταγόρας |
ἀποκρίνεσθαι,
οὗτος
μὲν
ἐρωτάτω,
ἐγὼ |
[314] |
ἀνακοινωσώμεθα·
καὶ
γὰρ
οὐ
μόνος
|
Πρωταγόρας |
αὐτόθι
ἐστίν,
(ἀλλὰ
καὶ
Ἱππίας |
[317] |
Πάνυ
μὲν
οὖν,
ἔφη
ὁ
|
Πρωταγόρας. |
Βούλεσθε
οὖν,
ὁ
Καλλίας
ἔφη, |
[331] |
ἐμὲ
οἴει
εἰπεῖν
τοῦτο,
παρήκουσας·
|
~Πρωταγόρας |
γὰρ
(ὅδε
ταῦτα
ἀπεκρίνατο,
ἐγὼ |
[361] |
θαυμάσιον
ἔσται
μὴ
διδακτὸν
ὄν.
|
Πρωταγόρας |
δ´
αὖ
διδακτὸν
τότε
ὑποθέμενος, |
[329] |
(ἐρωτηθέντες
δόλιχον
κατατείνουσι
τοῦ
λόγου.
|
Πρωταγόρας
|
δὲ
ὅδε
ἱκανὸς
μὲν
μακροὺς |
[353] |
ὥς
φαμεν
ἐγώ
τε
καὶ
|
Πρωταγόρας, |
δι´
οὐδὲν
ἄλλο
ταῦτα
κακὰ |
[315] |
ἐξ
ἑκάστων
τῶν
πόλεων
ὁ
|
Πρωταγόρας, |
δι´
ὧν
διεξέρχεται,
κηλῶν
τῇ |
[361] |
ἥδιστα
ταῦτα
συνδιασκοποίην.
Καὶ
ὁ
|
Πρωταγόρας, |
Ἐγὼ
μέν,
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες, |
[318] |
ἡμέτερος
λόγος.
Ὑπολαβὼν
οὖν
ὁ
|
Πρωταγόρας |
εἶπεν·
Ὦ
νεανίσκε,
ἔσται
τοίνυν |
[342] |
τῶν
Ἑλλήνων
περίεισιν,
ὥσπερ
οὓς
|
Πρωταγόρας |
ἔλεγε
τοὺς
σοφιστάς,
ἀλλὰ
δοκῶσιν |
[318] |
καὶ
περὶ
τοῦ;
Καὶ
ὁ
|
Πρωταγόρας |
ἐμοῦ
ταῦτα
ἀκούσας,
Σύ
τε |
[311] |
ἴωμεν.
καὶ
γὰρ
τὰ
πολλὰ
|
Πρωταγόρας |
ἔνδον
διατρίβει,
ὥστε,
θάρρει,
καταληψόμεθα
|
[361] |
ἢ
ἐπιστήμη
ἡ
ἀρετή,
ὥσπερ
|
Πρωταγόρας |
ἐπεχείρει
λέγειν,
σαφῶς
οὐκ
ἂν |
[309] |
Πρωταγόρας.
(ΕΤ.
Ὢ
τί
λέγεις;
|
Πρωταγόρας |
ἐπιδεδήμηκεν;
(ΣΩ.
Τρίτην
γε
ἤδη |
[309] |
εἴ
σοι
δοκεῖ
σοφώτατος
εἶναι
|
Πρωταγόρας. |
(ΕΤ.
Ὢ
τί
λέγεις;
Πρωταγόρας |
[310] |
καὶ
τοῦ
ἕνεκα
τηνικάδε
ἀφίκου;
|
Πρωταγόρας, |
ἔφη,
ἥκει,
στὰς
παρ´
ἐμοί. |
[333] |
ἀγαθά.
Καί
μοι
ἐδόκει
ὁ
|
Πρωταγόρας |
ἤδη
τετραχύνθαι
τε
καὶ
ἀγωνιᾶν |
[310] |
μοι
ἁδελφὸς
λέγει
ὅτι
ἥκει
|
Πρωταγόρας. |
καὶ
ἔτι
μὲν
ἐνεχείρησα
εὐθὺς |
[310] |
τοῦτο;
μῶν
τί
σε
ἀδικεῖ
|
Πρωταγόρας; |
Καὶ
ὃς
γελάσας,
Νὴ
τοὺς |
[347] |
ἐστιν
ἃ
ὡμολογησάτην
πρὸς
ἀλλήλω
|
Πρωταγόρας
|
καὶ
Σωκράτης,
Πρωταγόρας
μὲν
εἰ |
[347] |
πρὸς
ἀλλήλω
Πρωταγόρας
καὶ
Σωκράτης,
|
Πρωταγόρας |
μὲν
εἰ
ἔτι
βούλεται
ἐρωτᾶν, |
[328] |
αὐτοῖς
εἰσιν
ἐλπίδες·
νέοι
γάρ.
|
Πρωταγόρας |
μὲν
τοσαῦτα
καὶ
τοιαῦτα
ἐπιδειξάμενος |
[317] |
Ἐπεὶ
δὲ
πάντες
συνεκαθεζόμεθα,
ὁ
|
Πρωταγόρας, |
Νῦν
δὴ
ἄν,
ἔφη,
λέγοις, |
[359] |
τε
καὶ
Ἱππία,
ἀπολογείσθω
ἡμῖν
|
Πρωταγόρας |
ὅδε
ἃ
τὸ
πρῶτον
ἀπεκρίνατο |
[357] |
εἶναι,
ἀμαθία
ἡ
μεγίστη,
ἧς
|
Πρωταγόρας |
ὅδε
φησὶν
ἰατρὸς
εἶναι
καὶ |
[336] |
παραχωρεῖ.
εἰ
μὲν
οὖν
καὶ
|
Πρωταγόρας |
ὁμολογεῖ
φαυλότερος
εἶναι
Σωκράτους
διαλεχθῆναι, |
[348] |
τοιαῦτα
ἄλλα
οὐδὲν
ἀπεσάφει
ὁ
|
Πρωταγόρας |
ὁπότερα
ποιήσοι.
εἶπεν
οὖν
ὁ |
[354] |
Οὐδ´
ἐμοὶ
δοκεῖ,
ἔφη
ὁ
|
Πρωταγόρας. |
Οὐκοῦν
τὴν
μὲν
ἡδονὴν
διώκετε |
[353] |
ἄν,
ὡς
ἐγᾦμαι.
Συνέφη
ὁ
|
Πρωταγόρας. |
Οὐκοῦν
φαίνεται,
ὦ
ἄνθρωποι,
ὑμῖν, |
[354] |
ἕξετε.
Ἀληθῆ,
ἔφη,
λέγεις,
ὁ
|
Πρωταγόρας. |
Πάλιν
τοίνυν,
ἔφην
ἐγώ,
εἴ |
[338] |
οὕτω
ποιητέον
εἶναι·
καὶ
ὁ
|
Πρωταγόρας |
πάνυ
μὲν
οὐκ
ἤθελεν,
ὅμως
|
[348] |
σοι,
ἔφη,
καὶ
νῦν
καλῶς
|
Πρωταγόρας |
ποιεῖν,
οὐκ
ἐθέλων
εἴτε
δώσει |
[341] |
πρὸς
ταῦτα
λέγειν;
Καὶ
ὁ
|
Πρωταγόρας, |
Πολλοῦ
γε
δεῖ,
ἔφη,
οὕτως |
[328] |
μοι
ἐμποδών,
ὃ
δῆλον
ὅτι
|
Πρωταγόρας |
ῥᾳδίως
ἐπεκδιδάξει,
ἐπειδὴ
καὶ
τὰ |
[341] |
ἢ
ἄλλον
τινὰ
λέγω
ὅτι
|
Πρωταγόρας |
σοφὸς
καὶ
δεινός
ἐστιν
ἀνήρ, |
[340] |
ἐγώ,
μέμφεται,
οὐχ
ὡς
οἴεται
|
Πρωταγόρας, |
ταὐτὸν
ἑαυτῷ
λέγοντα,
ἀλλ´
ἄλλο. |
[340] |
ταῦτα
ἐπῄνεσέν
με·
ὁ
δὲ
|
Πρωταγόρας, |
Τὸ
ἐπανόρθωμά
σοι,
ἔφη,
ὦ |
[333] |
οὖν
πρῶτον
ἐκαλλωπίζετο
ἡμῖν
ὁ
|
Πρωταγόρας— |
τὸν
γὰρ
λόγον
ᾐτιᾶτο
δυσχερῆ |
[340] |
σὲ
παρακαλῶ,
μὴ
ἡμῖν
ὁ
|
Πρωταγόρας |
τὸν
Σιμωνίδην
ἐκπέρσῃ.
καὶ
γὰρ |
[353] |
Ἐγὼ
μὲν
οἶμαι,
ἔφη
ὁ
|
Πρωταγόρας, |
τοὺς
πολλοὺς
ἂν
ταῦτα
ἀποκρίνασθαι. |
[353] |
γὰρ
ὑμῖν
ἐγώ
τε
καὶ
|
Πρωταγόρας |
φράσαι.
ἄλλο
τι
γάρ,
ὦ |