| Pages |
|---|
| [354] |
ἐροίμεθα·
Ὦ
ἄνθρωποι
οἱ
λέγοντες
|
αὖ |
ἀγαθὰ
ἀνιαρὰ
εἶναι,
ἆρα
οὐ |
| [318] |
τέχνας
αὐτοὺς
πεφευγότας
ἄκοντας
πάλιν
|
αὖ |
ἄγοντες
ἐμβάλλουσιν
εἰς
τέχνας,
λογισμούς |
| [335] |
τὸν
λόγον
μηδέποτε
ἐπιλιπεῖν,
~καὶ
|
αὖ |
βραχέα
(οὕτως
ὥστε
μηδένα
σοῦ |
| [325] |
τούτων
τε
ἐπιμελοῦνται,
καὶ
ἐπειδὰν
|
αὖ
|
γράμματα
μάθωσιν
καὶ
μέλλωσιν
συνήσειν |
| [361] |
μὴ
διδακτὸν
ὄν.
Πρωταγόρας
δ´
|
αὖ |
διδακτὸν
τότε
ὑποθέμενος,
νῦν
τοὐναντίον |
| [359] |
ἐπὶ
ἅ
γε
θαρροῦσι
πάντες
|
αὖ
|
ἔρχονται,
καὶ
δειλοὶ
καὶ
ἀνδρεῖοι, |
| [333] |
ἡ
σοφία;
τὸ
δὲ
πρότερον
|
αὖ |
ἐφάνη
ἡμῖν
ἡ
δικαιοσύνη
καὶ
|
| [313] |
τις
τύχῃ
περὶ
τὴν
ψυχὴν
|
αὖ |
ἰατρικὸς
ὤν.
εἰ
μὲν
οὖν |
| [351] |
οὐκ
ἔστιν
ἀγαθά,
ἔστι
δ´
|
αὖ |
καὶ
ἃ
τῶν
ἀνιαρῶν
οὐκ
|
| [326] |
ὀρέγηται
τοιοῦτος
γενέσθαι.
οἵ
τ´
|
αὖ |
κιθαρισταί,
ἕτερα
τοιαῦτα,
σωφροσύνης
τε |
| [323] |
τῆς
ἄλλης
πολιτικῆς
ἀρετῆς,
τόδε
|
αὖ |
λαβὲ
τεκμήριον.
ἐν
γὰρ
ταῖς
|
| [355] |
(ἀγόμενος
καὶ
ἐκπληττόμενος·
καὶ
αὖθις
|
αὖ |
λέγετε
ὅτι
γιγνώσκων
ὁ
ἄνθρωπος |
| [326] |
πολλοὶ
ὑεῖς
φαῦλοι
γίγνονται;
τοῦτο
|
αὖ |
μάθε·
οὐδὲν
γὰρ
θαυμαστόν,
εἴπερ
|
| [337] |
παρὰ
δόξαν
ψευδομένων—
(ἡμεῖς
τ´
|
αὖ |
οἱ
ἀκούοντες
μάλιστ´
ἂν
οὕτως |
| [341] |
ἴσως
οὖν
καὶ
τὸ
χαλεπὸν"
|
αὖ |
οἱ
Κεῖοι
καὶ
ὁ
Σιμωνίδης |
| [350] |
ἀλλὰ
μαινόμενοι
φαίνονται;
καὶ
ἐκεῖ
|
αὖ |
οἱ
σοφώτατοι
οὗτοι
καὶ
θαρραλεώτατοί |
| [326] |
τούτοις,
ἐπειδὰν
κιθαρίζειν
μάθωσιν,
ἄλλων
|
αὖ
|
ποιητῶν
ἀγαθῶν
ποιήματα
διδάσκουσι
μελοποιῶν, |
| [329] |
αἰδῶ
πέμψειε
τοῖς
ἀνθρώποις,
καὶ
|
αὖ |
πολλαχοῦ
ἐν
τοῖς
λόγοις
ἐλέγετο |
| [338] |
καὶ
εὐσχημονέστεροι
ἡμῖν
φαίνωνται,
μήτ´
|
αὖ
|
Πρωταγόραν
πάντα
κάλων
ἐκτείναντα,
οὐρίᾳ |
| [329] |
εἰσιν,
ἄδικοι
δέ,
καὶ
δίκαιοι
|
αὖ, |
σοφοὶ
δὲ
οὔ.
~Ἔστιν
γὰρ |
| [336] |
βούλεται,
καὶ
σὺ
ὅπως
ἂν
|
αὖ |
σὺ
βούλῃ.
Ὑπολαβὼν
οὖν
ὁ |
| [351] |
αὐτῶν
ἀποβήσεται
ἄλλο;
καὶ
αὖθις
|
αὖ
|
τὰ
ἀνιαρὰ
ὡσαύτως
οὕτως
οὐ |
| [316] |
Ἡσίοδον
καὶ
Σιμωνίδην,
τοὺς
δὲ
|
αὖ
|
τελετάς
τε
καὶ
χρησμῳδίας,
τοὺς |
| [326] |
ἐκ
διδασκάλων
ἀπαλλαγῶσιν,
ἡ
πόλις
|
αὖ |
τούς
τε
νόμους
ἀναγκάζει
μανθάνειν |
| [333] |
ὄντι
σοφία
ἐναντία
καὶ
σωφροσύνη
|
αὖ |
φαίνεται·
ἦ
γάρ,
ὦ
Πρωταγόρα, |
| [332] |
(ἔφη,
οὕτως,
οὐ
μέντοι
οὐδὲ
|
αὖ |
ὡς
σύ
μοι
δοκεῖς
οἴεσθαι. |
